 |  |
Krytyki wystawione przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
| szoszon | Zapewne znowu stwierdzisz, że wolisz po swojemu, ale co mi tam jeszcze raz spróbuję. :D Chciałbym, abyś potraktowała to co na piszę jako formę zachęty do zgłębiania tematu, czytania, oglądania i co najważniejsze próbowania. Jak już kiedyś pisałem, masz oko, widzisz więcej niż inni, nie marnuj tego Zdjęcie powyżej jest tego najlepszym dowodem. Do rzeczy: Wybrałaś dobrą porę dnia do pokazania takiej kompozycji. Boczne światło (ale nie zbyt słabe) znakomicie wydobyło delikatną fakturę elementów. Chyba niebardzo bawiłaś się w programach, bo wyszło naprawdę naturalnie. Moim zdaniem najgorsza w tym przypadku może być nadmierna praca suwakami. Tutaj można było nawet iść w kierunku głębszych czerni, ale piszę o tym dlatego, że takie mi się podobają. Teraz przejdźmy do kompozycji. Wybrałaś naprawdę bardzo ciekawy zestaw. Jest tutaj wszystko: linie poziome, pionowe, skosy, prostokąty i trójkąty. Z lewej nie ustrzegłaś się błędu, czyli cięcia ostatniego małego trójkąta. Wprowadzasz tym lekki dysonans i niepotrzebnie otwierasz kompozycję. Linie poziome nie dochodzą do prawej strony, kierują się w lewo co wzmaga dynamikę. Taki sam efekt dały skosy. To są dwie rzeczy, które najbardziej mi się podobają. Największy kłopot masz z prawej strony. Umiejscowiłaś tam duży pionowy element, przez co jest zbyt ciężko z tej strony. Można było temu przeciwdziałać dając więcej przestrzeni w tym kierunku, tworząc po prostu kompozycję w prostokącie na przykład 6x9.Nie wiem tylko co tam dalej było. Drugą możliwością było obrócenie zdjęcia o 90 stopni w prawo. Przyczyna jest prosta: duże elementy lepiej sprawdzają się na dole kadru, wrażenie ich ciężkości maleje.Linie skierowane ku górze nie zmieniłyby lekkości kompozycji w porównaniu do kierunku w lewo.Jak dla mnie nawet poprawiłyby nasze doznania. Przycięcie dołu tak by pozbyć się "nieznośnego" ciemnego prostokącika w PD i także obrócenie o 90 stopni w prawo, również bardzo poprawiłoby odbiór. Jak widzisz możliwości jest wiele, wystarczy jedynie o nich wiedzieć. W żadnym wypadku nie wyczerpałem tematu, jedynie go zasygnalizowałem. Myślę, że ktoś inny mógłby napisać o wiele więcej, ale to już niestety niemożliwe. Rad dla Ciebie nie mam zbyt wiele, może oprócz następujących: ćwiczyć, czytać, oglądać i jeszcze raz ćwiczyć. Nie zwracać uwagi na niepowodzenia i fałszywych klakierów. Masz znakomite narzędzie jakim jest internet, korzystaj z niego. To co najważniejsze w tej zabawie już masz. Pozdrawiam i oczywiście zapraszam do dyskusji. Szoszon | barola | 2015-02-11 19:39:42  |
 | szoszon | Zauważyłem ostatnio, że wiele osób próbuje zmierzyć się ze starym nurtem fotografii polegającym na nakładaniu na siebie różnych obrazów, wykorzystaniu "poruszenia", bądź też innych technik prowadzących do uzyskania zdjęcia jakie widzimy powyżej. Nie ma tutaj znaczenia czy osiągamy to poprzez pracę w ciemni cyfrowej czy tradycyjnej czy też w tak zwanym terenie. Moim zdaniem jest kilka zasad o których należy pamiętać mierząc się z tego rodzaju fotografią. Być może po przeczytaniu wydawać się one będą banalne, ale chyba trzeba je tutaj przytoczyć, gdyż efekty finalne które tutaj oglądam nie przypadają mi do gustu. Każda fotografia, a więc i taka-nazwę ją sobie dla własnego użytku-"multi", składa się z przynajmniej kilku elementów tworzących spójną kompozycję. Przy pojedynczym zdjęciu problem jest niezwykle prosty: układamy poszczególne składniki w kadrze i naciskamy spust migawki. Otrzymujemy zdjęcie, które w zależności od przyjętej ekspozycji odwzorowuje rzeczywistość w sposób jaki chcieliśmy osiągnąć. W zdjęciach "multi" problem jest poważniejszy, gdyż każdy z obrazów musi wykazywać się ciekawą kompozycją, ale też całość po "złożeniu" powinna być "strawna" w odbiorze. Nie można pozwolić sobie na niedoróbki typu przypadkowe cięcia kadru-tutaj wieża , czy też braki kompozycyjne-tutaj nadmierne wypełnienie centrum kadru dużym budynkiem bez jakichkolwiek elementów równoważących i uzupełniających po bokach. Tak jak w każdym zdjęciu należy unikać przypadkowości, za jaką tutaj przyjmuję samochód, który niewiele wnosi, a wręcz moim zdaniem przeszkadza. Gdyby znalazł się ciut bliżej aparatu, a jego czerwone światła udałoby się bardziej rozmyć, dodałby to dynamizmu przedstawionej scence. To co mi się powyżej podoba to osiągnięta miękkość, poprzez dobre światło i ciepłą żółtą tonację. Dla mnie jako odbiorcy najważniejsza jest nienaganna kompozycja. Wszystko musi być poukładane z najwyższym pietyzmem, a co chyba najistotniejsze musi wprowadzać nową jakość do przekazywanej rzeczywistości. Niestety to co tutaj obserwuję to za mało, by efekt był zadowalający. Kadr wykonany w zwykłej technice byłby bardzo słaby, W ten sposób "poprawiony" niestety niewiele zyskał. Pozdrawiam serdecznie, pozostając w przekonaniu, że to co napisałem pomoże uzyskać jeszcze większą przyjemność z fotografowania, a nam zwykłym odbiorcom sprawi radość. Szoszon | ismena | 2015-02-10 14:11:01 |
Strona 1
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl