 |  |
Krytyki wystawione przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
 | Axel | Ależ proszę bardzo Autorko Archeo:) Z założeniem, że jest to moje postrzeganie oczywiście, a i to jest pułapką pewnego rodzaju, bo zawsze możesz powiedzieć: myślę inaczej :) Do rzeczy. Kadrowanie - lewy pion zdjęcia jest moim zdaniem niefortunny, albo pokazujemy, albo ukrywamy narożnik. Tutaj jest niezdecydowanie, co w najlepszym wypadku traktuję jako niefortunność. Twarz atakującego - w takiej fotografii to nośnik emocji, tutaj jest to pole niewykorzystane ukryte w cieniu. Wróćmy na chwilę do kadrowania - ciaśniejszy kadr (tylko korpus atakującego i broniącego się i nawet z pominięciem sędziego) zbliżyłby nas do akcji, co dałoby większą ekspresję. Tutaj historia rozmienia się na drobne. Sędzia wiele nie wnosi do opowieści. Szeroki kadr pokazuje pustkę za ringiem, co energii fotografii nie dodaje. Nie wypominam już lampy oświetleniowej u góry, która uwagę odciąga, bo to naprawdę drobnostka. I żeby jasność była pełna, nie twierdzę, że to jest zła fotografia. Jest solidna ale nie doskonała. | frakt | 2013-01-04 12:00:59  |
 | Axel | Takie zdjęcia mają zupełnie inną wartość dla fotografującego(zakładam, że model jest kimś bliskim) niż dla osób trzecich. Co nie znaczy, że można je robić źle. Pozytywem tutaj jest mocowanie twarzy zgodne z klasycznym podziałem. Nie podoba mi się zdeklarowany gradient światła. Wyrównanie prawej lub wyciszenie lewej strony wyszłoby tylko na dobre. I jeszcze jedno, zamaszyste stawianie zer jest formą nierównej "walki". | JUSTYSIAmsk | 2012-09-03 08:53:22 |
| Axel | Wybaczcie proszę, że w tym miejscu piszę nie o pracy... chociaż nie do końca. KSIADZZ - gdybyś napisał coś na "kształt" tego co Wujek Tom, zaakceptował bym to (myślę, że Autor pracy również) jako Twoją, podkreślam TWOJĄ opinię na temat pracy. Do takiej opinii masz prawo i nie ma tu znaczenia, czy jest ona pozytywna, czy nie. Wyrażasz swoje zdanie i basta. Gdy wklejasz komentarz, który jest stwierdzeniem faktu, że praca nic sobą nie niesie i nie ma żadnych walorów, a na dodatek stwierdzasz, że powinna stąd zniknąć, to ocenę którą wystawiłeś, tak po prawdzie wystawiłeś sobie. Powiedz mi, a kto dał Ci prawo do tak ostatecznych stwierdzeń, że "nie nadaje się", że "żadnych walorów", a na koniec jeszcze oceniasz Autora mówiąc, że "zupełny brak krytycyzmu". Ktoś kto wypisuje taki stek bzdur dla mnie jest ignorantem w krystalicznej niemal postaci. Teraz ja Cię oceniłem, a wiesz dlaczego?... bo Autor wystawiając swoją pracę nikomu nie szkodzi, Ty nie oceniłeś pracy, tylko Autora i w tym momencie dałeś mi prawo do napisania tego, że DLA MNIE jesteś ignorantem. A tak już na sam koniec, zauważyłeś ilu osobom ta praca coś dała... Kobieta - mówi o definiowaniu kolorów, Vilgefortz - patrząc generuje żart, Skimi - mówi o przestrzenności pracy i przestrzeni której On sam szuka, by pracę "przeczytać", mówiąc o poszerzeniu percepcji w kontekście serii, White_Dragon - żartuje, UnceTom - w zdeklarowany sposób pisze o szacunku do Autora i jego poszukiwań, a Sapphire - krótko pisząc "dobre" mówi o swoim pozytywnym odbiorze pracy. Czy nadal TWIERDZISZ, że ta praca NIC sobą nie niesie i nie posiada ŻADNYCH walorów? A gdyby tak trochę tolerancji, przecież miejsca wystarczy dla wszystkich... | siedemczwartych | 2009-11-13 05:05:58 |
 | Axel | PunktGstudio - to co napisałeś przeczytałem z uwagą, przyjmuję jako Twój punkt widzenia i nie będę tego podważał, czy negował. Napiszę jednak jak ja to widziałem/widzę. Pierwsze i podstawowe zdjęcie ma dwa obszary: "Wewnątrz" i "Na zewnątrz". Te dwa obszary są prawie hermetyczne co daje możliwość indywidualnej obserwacji obu stref. To jakby dwa osobne zdjęcia. W temacie zbyt dużej ilości elementów zakłucających odbiór mam inne zdanie. Na obu obszarach są uprządkowane rytmem i walorem. "Wewnątrz" - linie poziome i pionowe nie dominują nad wyeksponowaną światłem modelką. Wszystkie linie są liniami prostymi w geometrycznym porządku(mały wyjątek to narożnik komody), jedynie modelka wymyka się temu uprządkowaniu. To moim zdaniem dobrze działający mechanizm separujący modelkę od tła. "Zewnątrz" cechuje ten sam porządek z jedną różnicą, walor jest odwrócony. Tu model jest potraktowany konturowo, a drugi plan jest wyeksponowany światłem, co również separuje i porządkuje scenę "Zewnatrz". "Wewnątrz" i "Na zewnątrz" mają swoich bohaterów, którzy pozostają w uporządkowaniu w swoich światach. Nie ma tu przypadkowości i nie ma też, przynajmniej po mojej stronie, trudności z obserwacją sceny. Tak to widzę i pod takim kontem było budowane światło. Zgadzam się z Tobą, że warto pobawić się światłem i to co tutaj widać jest właśnie efektem takiej zabawy. W temacie wyrazu twarzy modelki myślę, że ilu patrzących tyle zdań być może. Nie widzę tutaj znudzenia sesją, widzę smutek, izolację(ramię ogarniające nogi) i zamyślenie. Widzę kobietę pogrążoną w niełatwej rozmowie ze sobą. Ten stan próbuje naruszyć/zmienić bohater drugiej sceny, sceny "Zewnątrz". To historia o samotności i czasem jej tylko iluzji, o komunikacji i jej utrudnieniach, to historia o zamknięciu i zamkniętych, a także o drzwiach które są, choć czasem ich nie widać. To krótka historia o "Wewnątrz" i "Na zewnątrz". Na koniec dodam, że to wszystko mój punkt widzenia, który dla innych nie musi być czytely :) | Axel | 2009-09-28 16:29:38 |
| Axel | Flogiston - czytam to co napisałeś i zastanawiam się jak to jest, że innym wytykasz trzymanie się "podręcznikowych zasad i tych oklepanych regułek", a sam mówisz regułkami o środku ciężkości, o równoważeniu kompozycji. No to albo się trzymamy regułek, ale się nie trzymamy. Oczwiście można robić i jedno, i drugie jednocześnie jeśli ma to swoje wytłumaczenie. Jedna z podstawowych zasad mówi, żeby nie zaglądać modelce do nosa. Czy masz jakieś słowo wyjaśnienia do tego co widać? Moim zdaniem jeśli chodzi o pokazanie nóg modelki i prawa, i lewa pokazana jest niekorzystnie. Mam skojarzenia z kikutami. Krawędziowo pokazana biała materia z jej znikaniem i pojawianiem się na samym dole kadru mnie nie przekonuje. Moim zdaniem widoczne jest niezdecydowanie, by nie powiedzieć o niechlujnym kadrowaniu. Podobnie odbieram światło, jest niezdecydowane i "bardzo bezpieczne". Nie mówię, że jest złe ale dla mnie mało interesujące. Ono neutralizuje klimat i podkreśla zmarszczyki idące w dół od płatków nosa modelki. Nie sądzę, żeby kobietom się to podobało. Samo zdjęcie jest... i co by tu powiedzieć?...hmm, w swoim folio masz wiele lepszych. W temacie studiowania kompozycji na przykładach malarstwa oczywiście zgadzam się z Tobą z jedną małą poprawką. Nie zamykałbym przedziału czasowego materiału do analizy i nie ograniczałbym propozycji tylko do ant_z. Każdemu z nas wyjdzie to tylko na dobre, Tobie również. | FLOGISTON | 2009-09-26 13:36:17 |
 | Axel | Cenna w tym zdjęciu jest próba podejścia do wcale niełatwego tematu męskiego aktu. Problemem jest za to... hmm i jakiego słowa by użyć... szczerość i autentyczność wypowiedzi poprzez obraz. Nienaturalny w tej sytuacji i dedykowany oglądaczowi gest prawej ręki kładzie moim zdaniem cały potencjał zdjęcia i nie chodzi mi tutaj o przepchnięcie konieczności pokazania genitaliów, bardziej chodzi mi o to, że w takiej formie zdjęcie traci, jak już wyżej wspomniałem swoją potencjalną szerość i autentyczność. Na coś trzeba się zdecydować i albo pokazujemy scenę bez burzących klimat gestów, albo maskujemy to co chcemy ukryć w sposób, który jest dla oglądającego niedostrzegalny. Na sam koniec jeszcze jedna rzecz dotycząca sygnatury. Zdjęcie jest umieszczone w Twoim portfolio, czyli autor zdjęcia jest określony i moim zdaniem nie ma konieczności dublowania tej informacji. Jeśli obawiasz się, że zdjęcie zostanie "wyniesione" z portfolio i jego dalsze "życie" będzie anonimowe lepszym chyba rozwiązaniem byłby znak wodny, to oczywiście położy odbiór zdjęcia, ale na coś trzeba się zdecydować... I jeszcze raz szacunek za podjęty temat. | animri | 2009-03-23 05:00:47 |
 | Axel | Prawdą jest, że opanowanie fotograficznego farsztatu jest ważne. Dobrze jest być świadomym możliwości jakie niesione są przez kompozycję, kolor, światło, cień i coś co jest wiedzą na temat percepcji obrazu. Istotne są też wszystkie zależności między nimi. W tym wszystkim dobrze jest widzieć możliwości, a nie ograniczenia. To różnica między optymizmem, a pesymizmem... to różnica między kreacją i poszukiwaniem, a odtwórczym rzemiosłem. Zamykanie się w fotograficznych kanonach jest fotograficzną śmiercią. Wracając do zdjęcia, w tym przypadku przepalenie jest środkiem wyrazu świetlistości i to środkiem dobrym. To przecież tak można pokazać zimowe światło ekstermalne. Jeden warunek,... działanie musi być świadome i wytłumaczalne. Moim zdaniem tutaj ono takie jest, jego efekt mnie nie razi, a wręcz przeciwnie. Zastanawia mnie natomiast pojawiający się po lewej stronie kadru ciepły, kremowo-żółty walor. On jest obecny na całej powierzchni, jednak po lewej stronie jest wyjątkowo silny. Odbieram to jako brak konsekwncji zimowego przekazu, pewnego rodzaju niespójność i wytrącenie z klimatu,... ale to tylko moje zdanie. I tak na koniec już, oceny są odautorska pochodną i akceptuję fakt istnienia minusowych jedynek obok maksymalnych na tym portalu piątek, są też informacją i to informacją bardziej o oceniającym niż ocenianym... i to ani dobrze, ani źle... ale to też tylko moje zdanie... | KasiaJata | 2008-12-06 06:27:07 |
 | Axel | Dobre technicznie zdjęcie, do tego już mnie przyzwyczaiłeś :) Bardziej jednak podoba mi się pierwszy GAVROCHE. Tam moim zdaniem dynamizm fotki był pod kontrolą, tutaj przeładowanie materii przed modelką czyni zdjęcie ciężkim, tym bardziej, że jest w sprzeczność ruchu włosów. Akcja wygenerowana przez modelkę uchwycona została chwilkę przed lub po. Wiem, że to nie jest proste, ale kiedyś takie zdjęcia i dodam dobre (mówię o akcji) robiono analogami, a tam podglądu nie ma:) To co napisałem, napisałem w kontekście pewnego przedziału kreacji (mówiłeś mi kiedyś w którą stronę będziesz szedł) i w tym przedziale rozpatrując na plus można Ci policzyć stronę techniczną zdjęcia, ale kreacyjnie fotka jest niedociagnięta. I jeszcze jedno, piszę to z niezmienną Ci życzliwością. Pozdrawiam Cię :) | Chet | 2008-06-01 07:17:54 |
 | Axel | Pewnie to co powiem też będzie banalne. Piękna reporterka, nacechowana wrażliwością i zmysłem dostrzegania. O zdjęciu nie będę pisał, bo jest ono pracą kompletną. Jego wymowa jest (dla mnie) tak silna, że nie przystoi sygnalizować drobnych technikaliów. Są nieistotne. Napiszę o czymś innym. Kropek napisał, że trąci banałem i w pewien sposób patrząc ma rację. Dlaczego? Bo ludzie rodzą się, a potem umierają. Gdzieś w międzyczasie rodzą się ich dzieci, które też umierają rodząc swoje dzieci. One też dotknięte są zamkniętym cyklem tego koła. Banalne? Oto jest pytanie :) Moim zdaniem i TAK, i NIE. To zależy od naszego podejścia, to zależy czy coś chcemy uczynić banałem, czy też nie. W przypadku kobiety ze zdjęcia możemy założyć sobie, że tego typu ludzie są zjawiskiem tak częstym, że aż niewartym mówienia o nim, bo przecież wszyscy o tym wiedzą, wszyscy to widzą. Tylko co będzie jeśli wszyscy tak założą ? Ta kobieta zniknie, mimo że będzie. Jest to swoiste samouniewrażliwienie. Teraz przykład. Niedaleko miejsca gdzie mieszkam jest duży hipermarket przy którym firma robiąca kanalizację składuje na czas zimy rury. W jednej z nich śpi pan Roman. Dzień w dzień to miejsce mijane jest przez tysiące ludzi idących na zakupy, przecież idą święta. Ostatnio jakieś wyrostki wrzucały patardy w rurę w której spał. Wszyscy wiedzą, że tam jest i jednocześnie wszyscy udają, że go tam nie ma, a niektórych nie stać nawet na to, żeby przejść obojętnie i nie krzywdzić. Koniec przykładu. To od nas zależy na co będziemy wrażliwi, a co zniknie w niedostrzeganiu. Bardzo się cieszę widząc to zdjęcie choć temat nie jest wesoły, dotyka czegoś co istnieje i można, warto, a nawet trzeba o tym mówić. Dlaczego się cieszę?... bo oprócz tematu widzę człowieka z jego wrażliwością, a to cieszy. Gratulacje Autorze. Idą Święta więc życzę Tobie i Wszystkim tutaj, żeby to był czas dobrego zdrowia, spokoju i miłości... no i oczywiście dobrych zdjęć życzę. Tak nawiasem mówiac, jakie to... banalne ?... | andreaS | 2007-12-23 08:25:54 |
 | Axel | Wyjątkowo dynamiczna kompozycja, niepokojące linie, a i temat mogący spuszczać z łancucha homofobiczne demony, nie mówiąc o dającym do myślenia wyborze kategorii. I jeszcze słowo w temacie treści. Czasem robię tak słuchając utworów muzycznych z wokalem (moim zdaniem warto), nie szukam zrozumienia słów(nie mówię o przypadku kiepskich tekstów), a głos traktuję raczej jak instrument, który tworzy swoją linię melodyczną i rytmiczną. Jest czego posłuchać. Myślę, że ze zdjęciami jest podobnie, mogą tworzyć swoistą muzykę dla oczu i nie trzeba szukać zrozumienia, potrzebne jest tylko otworzenie się "na". W tym zdjęciu jest dużo takiej muzyki, a i treści też nie mało. Patrząc na to zdjęcie mam skojarzenia z motylem. Zazwyczaj motyle kojarzą mi się ze spokojem tutaj jest napięcie i dwoistość, by nie powiedzieć sprzeczność. Drzwi po lewej są skrzydłem, są uwolnieniem lub świadomą możliwością odejścia, albo zaproszeniem. Prawa strona jest podprogową tajemnicą, to tutaj wylęgają się homofobiczne demony(no bo co można robić w środku?). Pośrodku zawieszony jest człowiek. To świetne zdjęcie i taki sam papierek lakmusowy. Ragann - gratulacje. | ragann | 2007-11-02 08:25:27 |
Strona 1 | 2
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl