 |  |
Krytyki otrzymane przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
| jtk | Nie można opuścić takiej serii. Nawet znając wiele plaż i oglądając tysiące zdjęć, pocztówek i prawdziwych fotografii, dochodzi się do wniosku, że ta seria wnosi coś nowego, że udowadnia własny sposób patrzenia autora na świat. Zarówno dostrzeżono odpowiednie elementy wpisane w plażowy krajobraz. Elementy te są "z jednej bajki", z bajki rzadko eksploatowanej w przypadkowym pstrykaniu plażowym, specyficznie wpływają na charakter serii zdjęć. | wladek100 | 2011-08-20 15:46:52 |
| lewandovski | To niestety minus takich portali, gdzie oceniana jest czasami jedynie cząstka przedstawienia. Tę fotografię powinno się oglądać tylko i wyłącznie w serii. Jeśli ktoś znajdzie chwilkę i oglądnie całą pracę, wrażenie będzie zgoła inne. Centrycznie pokazane przedmioty, martwa natura w takiej konwencji stylistycznej kierują moim zdaniem uwagę odbiorcy na formę i kształt eliminując wszelkie inne czynniki. | wladek100 | 2011-02-16 23:42:17 |
| kaja_ | mz naciagane mocno.. nienaturalna poza legwana, od razu rzuca sie w oczy, ze oryginalnie lezy poziomo a lapa trzyma sie za cos (galaz?) jakby faktycznie mialby sparawiac wrazenie powieszonego na tych sznurkach to lapa powinna byc wyprostowana albo chociaz sznurki powinny byc poprowadzone rowniez do drugiej lapy.. chyba nie jest mozliwe zeby wisial w takiej pozycji. a na to ze ma wisiec wskazuje mocne naprezenie sznurkow. bardzo podobaja mi sie supelki:) fajnie wyszlo.. no i jak zawsze chyle czola za techniczne wykonanie zdjecia.. tonacja, bw, chropowatosci.. | wladek100 | 2008-11-29 12:21:11 |
| adalbert | Sprowadzenie sztuki do czystych idei, w które nie ingeruje żadne rzemiosło artystyczne. Ograniczyłeś swoją twórczość do pomysłu i zrezygnowałeś z tradycyjnego wykonywania fotografii. Został sam przekaz drogą komunikatu zamieszczonego w fotografii. Pasiasta torba w formie materaca w podłużne pasy kłóci się z ze znikającymi w przestrzeni pionowymi pasami. Ta kłótnia intryguje. Może gdybyś w tle uniknął światłocienia to byłoby to dzieło skończone, a tak mamy fajny konceptualny pomysł. | wladek100 | 2008-10-13 14:40:11 |
| jackijj | no tak, zajrzałem do portfolio i od razu skojarzyłem człowieka :) nie będę kadził - świetne i to i pozostałe | wladek100 | 2008-09-01 20:45:52 |
| skimi | każdego nachodzi taki moment, że 'ma smaka' ale nie bardzo wie na co :) zagląda wtedy do lodówki i wyciąga co ma pod ręką, stawia na czymś co ma pod ręką i kombinuje. Przepis jest prosty: bierzemy jeden sprawdzony kadr z długą datą przydatności, dorzucamy parę (nie dużo, bo pojawią się problemy z trawieniem, lepiej za wiele nie mieszać) produktów - w cenie są teraz dziwne zestawienia, tzw. 'wieloznaczne' - i doprawiamy na koniec jakimś ostrym dodatkiem (cross, pogięta holga - chyba już się przejadła - kolorowe cymesiki). I teraz najważniejsze - mieszanie. Mistrza poznać po mieszaniu, gdy skończy wtedy wszystko właściwie się ustawia, zajmuje optymalne pozycje, pozostaje już tylko się delektować. Wspaniała forma Mistrza :) O treści może innym razem napiszę ;)) | wladek100 | 2008-08-04 20:58:20 |
| CannonCat | mnie ta praca przypomina surrealistyczne obrazy Radała Olbińskiego, gdzie w realizm wplatają się pasma innych zdarzeń. ( jakby ktoś nie wiedział o czym piszę : http://pix.ie/imaginariums/album/316439 tu jest sporo) ładna, strukturalna kompozycja, nabrała wyrazu dzięki gradacji ostrości , zniekształceniu i ujednoliceniu koloru. jedyne czego skłonna jestem się czepić to wzorki na papierze, uważam że lepiej dla kompozycji byłoby gdyby był gładki, wtedy trudniej byłoby zgadnąć co to jest i struktura stałą by sie bardziej geometryczna i nierealna.... | wladek100 | 2008-05-05 11:25:37 |
| CannonCat | To co napiszę będzie bardziej refleksją na temat zjawiska niż krytyką. Zauważam coraz częściej strach przed mierzeniem sie z twarzą w fotografii, moim zdaniem wielu fotografów zwłaszcza początkujących, zachłyśniętych obrazami z czasopism kolorowych (mającymi zwykle na celu wyeksponowanie produktu). Moim zdaniem wyzwaniem większym od tego, jest ogarniecie całości modela a więc głowy i nóg (mniej istotnych dla duchowego "być" ale jednak), zmierzeniem się z twarzą. Obawiam sie że traktowanie modela bez głowy, było szokujące i uzasadnione, oraz nowe za czasów kiedy Andrzej Wróblewski malował obrazy "Syn i zabita" "Rozstrzelanie V" czy "Wieszającą pranie", ewentualnie działań twórczych Nowej Figuracji czyli np u Maciej Bieniasza w obrazie "Płonący". Teraz wiedząc że to już było i nie zakorzeniło się na dłużej, zastanówmy sie czy ma sens. Obawiam się że z owej mody rodzi się gazeciana nuda i sztampa. Otóż wystarczy ubrać modela ładnie i sfotografować na tle krajobrazu rodem z Division bell Floydów, albo w miłym i ciepłym atelier, już nie trzeba zastanawiać się nad kompozycją, wystarczy teraz spokojnie czekać na ryk zachwytu.... czy nie należy mierzyć wyżej? Teraz w obronie programów graficznych: mamy je, są istnieją i często wiele przyjemności sprawia posługiwanie się nimi, według mnie naturalnym, ewolucyjnym zjawiskiem jest zlanie sie, oraz przenikanie wzajemne dziedzin- grafiki i fotografii, tak jak nasze życie realne coraz częściej i ściśle powiązane jest z wirtualnym. Takie dylematy to nie tylko kwestia koloru, już przy pracy nad kliszą czarno białą przy wysokim kontraście albo elementach luksografii (notabene dylematy powstałe już za czasów Man Raya), tudzież technice offsetowej (Warchol) granice są płynne. Uważam że rada jest tylko jedna MYŚLEĆ, i robić swoje, ale przede wszystkim nie pogubić sie wśród milionów inspiracji serwowanych kazdego dnia. | wladek100 | 2008-02-11 18:43:21 |
| gacek | Ariel: cieszę się, że przeczytałeś podręcznik i znasz podstawowe zasady kompozycji, ale pokaż swoje zdjęcia zanim zaczniesz wypisywać bzdury. Próbujesz wcisnąć pewne zasady tam, gdzie nie mają one zastosowania. Ucięta głowa? Może to celowe? Może dzięki temu nie widać twarzy, przez co cała tożsamość bohatera określona jest koszulką. Po co? Może dodaje to tajemniczości. Bo nie wiemy, kim on tak naprawdę jest. Może wzmacnia to przekaz. Bo jedyne, co wiemy, to owa koszulka, przez co staje się ona bardziej wyeksponowana i wymowniejsza. Może przez usunięcie zbędnego w tym wypadku elementu zwiększymy kontrast między koszulką a papierosem? Właśnie, kontrast - nie zauważasz tego? To chyba elementarne. I wyraża myśl przewodnią. Od której odciągają wieszaki. Żeby było ciekawiej, żeby złożoność była większa, żeby żaden taki cieć amator jak ja nie zepsuł fotografii wpisując całościową interpretację w napisanej w afekcie krytyce. Wiwat wieszaki! Krzywy horyzont? A czy to pejzaż? Więc jakie to ma znaczenie? Balans kolorów leży? To już śmieszne. Przepraszam za tą KK. Napisana w afekcie. I w trosce, żeby nie był to portal, w którym można bezkarnie wypisywać takie bzdety pod jednym z najlepszych zdjęć. I jeszcze raz: Wiwat wieszaki! | wladek100 | 2008-02-10 12:40:19 |
| ariel | Jestem bardzo ciekawy, co oceniający dostrzegają w tym kadreze takiego, że wydaje się być interesujący? Kadr jest fatalny. Facet z obciętą głową, papierosen w dłoni w otoczeniu wieszaków, ktore na miniaturce skojarzyły mi się ze słoniowymi kłami. I tyle i aż tyle, czyli nic. Ani użycie tak znanego ze wspólczesnej popkultury znaku Supermana, ani obcięcie głowy głównej postaci, ani wieszaki anie papieros nie wtrażają żadnej, spójnej myśli przewodniej. Do tego zdjęcie jest kiepsko naświetlone, balans kolorów leży, gałązki krawedź linia horyzontu pozamalowywane na niebiesko a tło za "bohaterem" niedoświetlone i bure. Zdjęcie nie jest kiepskie, ono jest fatalne i jeśli autor nie napisze tu czegoś zaskakującego i odkrywczego o nim, którego moje dyletanckie oczy nie były w stanie dojrzeć w kadrze to niestety, taka pozostanie moja o nim opinia. | wladek100 | 2008-02-09 20:45:22 |
Strona 1 | 2
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl