| | |
Liczba punktów: 32993 za zdjęcia: 32987 za krytyki: 6 Fotografię widzę najpierw sercem a potem okiem obiektywu :) Krytyki otrzymane przez autora Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny | | miro72 | Na spokojnie przeczytałam wszystkie komentarze oraz KK.
Autor pisze tak: "Fotografowałam jesienne drzewa a panowie z
wózkiem pojawili się nagle, więc nie było sposobu podejść
bliżej. A w sumie nawet nie miałabym odwagi "zajrzeć im w
oczy"" i dalej ... "... Można dostrzec wyraz twarzy tych
ludzi ..."
Hmmm ... nie mam odwagi spojrzeć w oczy ... ale odwagę mam
by strzelać z biodra.
Nie mam odwagi podejść i "zagaić" ... ale mam odwagę
powiesić pracę na portalu.
Nie mam odwagi poznać imion tych panów ... ale mam odwagę
przylepić do każdego łatkę z "NN".
Nie mam odwagi pokazać Tych ludzi w portrecie ... ale mam
odwagę napisać "taka nasza szara rzeczywistość" ...
Drogi autorze ... całe szczęście ja mam odwagę by skreślić
kilka słów.
W dzisiaj, w dobie łatwej dostępności do aparatów ...
jesteśmy zalewani pstrykami ... powyższą pracę uważam za
pstryk - przykro mi.
"3" taka ocenia pojawia się najczęściej ... poczytajmy
zatem co "mówi" +3 - Podoba mi się. Jest to fotografia,
którą ogląda się z przyjemnością. Widać solidny warsztat
techniczny i zmysł artystyczny autora.
Zamysł ...? gdzie jest tutaj zamysł ...? czy zamysłem jest
"nie miałabym odwagi "zajrzeć im w oczy"
czy "szara nasza rzeczywistość" ...
Wiele prac, znakomitych prac to dzieło przypadku ... czy ta
praca jest dobra, bardzo dobra, znakomita ...?
Nie, bo nie ma w niej nic co na to miano zasługuje.
Nie wszystko musimy fotografować ... nie wszystko ... a
jeśli już coś warte jest pokazania ... to róbmy to tak by
warte było czasu widzów.
Jeśli autor uważa tę pracę za dobrą, to niech na swoim
komputerku założy katalog "nasza szara rzeczywistość",
wrzuca tak swoje prace a jak już uzbiera ilość wartą
przeanalizowania, niech siądzie i poduma, i dokona wyboru
... co jest warte pokazania a co nie.
Szanujmy siebie nawzajem.
P.S.
Kilka dni temu przeczytałam taki wpis " ... ten portal trawi
choroba, obawiam się nieuleczalna ..."
I chyba osoba, która to pisała miała rację.
| Iskierka | 2011-10-26 10:25:51
| | Glavo | Uznałbym to za świetną fotografię gdyby został spełniony w
tym wypadku przynajmniej jeden warunek .Mianowicie taki że
autorka przykucnęłaby ,nieopodal drewnianej ścieżki(molo?)
i wykonała to zdjęcie szerszym obiektywem -"zajrzała im w
oczy".w tym wypadku widzimy tylko dwóch ludzi pchających
wózek -swój wózek ,i nie potrafimy powiedzieć czy
zazdrościmy im czy nie .
PS ideafix z góry dziękuje za minus :))) | Iskierka | 2011-10-25 12:00:23
| | skimi | klimat jak tiul zwiewny, trudnouchwytny więc wzrok szuka
jakiegoś zaczepienia. Kaczki stają się więc głównym motywem
(skoro już jest tu coś konkretnego) i wyprowadzają
spojrzenie widza z lewej strony kadru poza jego granice
(domyślanym ruchem). Prawa strona zdjęcia wydaje się zbędna
(a ślad na wodzie niczego nie dopowiada). PG z pustą czernią
też niczemu nie służy (nie nadaje klimatu ani nie opowiada
historii kaczek).
Opuszczenie nieco obiektywu i skierowanie go w lewo
zachowałoby temat (kaczki) i klimat z oparem,
skoncentrowałoby widza na całości ujęcia i dało komfort
niewypadania za ramę.
:)
Napisałem to tutaj bo ciekaw jestem cudzych uzasadnień, może
ktoś jeszcze zdradzi swoje | Iskierka | 2011-09-27 20:23:15
| | _M | Fotografia reporterska przede wszystkim ma pokazywać
rzeczywistość. Pokazywać zarówno miłe, pozytywne zdarzenia,
jak i zdarzenia negatywne. Nie odnoszę się do jakości
zdjęcia, tylko do samego faktu jego zrobienia.
Fotografować można wszystko i dobry fotoreporter moim
zdaniem nie powinien się wahać. Na pewno nie wahali się
zdobywcy głównych nagród w konkursach typu Press Photo. To,
że sfotografowana scena jest brutalna, zahacza o turpizm,
czy dla niektórych może być zbyt mocna, nie ma specjalnie
znaczenia.
Taka fotografia mogła powstać do lokalnej gazety (właśnie,
warto ją wysłać!), mogła powstać jako archiwum zimowe
nadleśnictwa, czy jako dokument dla naukowców, może
biologów?
Pokazanie, zobrazowanie w jednym zdjęciu problemy
tegorocznej zimy i ginących saren (w tym regionie padło ich
zdaje się kilkanaście) jest zadaniem fotoreportera.
A Obiektywni? Portal jest portalem fotograficznym, pojawiają
się tutaj zdjęcia glamourowe, pojawiają się portrety,
pojawiają się estetycznie upiększone prace, więc powinno
znaleźć się miejsce także dla fotoreportażu (choćby i
brutalnego), czy dla dokumentalnych zdjęć dla biologów
(załóżmy).
I ostatnie pytanie retoryczne... Czy bardziej brutalne jest
pokazywanie przyrody w jej naturalnym wymiarze jak tutaj,
czy epatowanie portretami żebrzących ludzi (których sami na
ten los, jako ludzie skazujemy?).
Odpowiedzcie sobie sami. | Iskierka | 2010-03-30 10:45:49
| | markes1987 | jesli chodzi o techniczna strone zdjecia to po pierwsze:
centralny kadr psuje mi calosc..przydaloby sie ustawic
kompozycje kadru w taki sposob,aby sarna byla najlepiej na
1/3 wysokosci kadru i najlepiej(moim zdaniem) skomponowanie
kadru w taki sposob,aby glowa byla tzw. pierwszym planem..
zblizenie sie do zdechlej sarny wzmocniloby efekt koncowy i
tym samym wyzwolilo wiecej emocji u ogladajacych.. jesli
chodzi o inne drobiazgi to przeszkadza ucieta konczyna po
lewej stronie.. | Iskierka | 2010-03-29 22:06:25
| | PawelS | ruda... każde oblicze zdjęcia ma swój sens istnienia i bytu.
tu np. są szczątki sarenki a fotoreportaże wojenne gdzie są
pokazane matki z dziećmi zabite, lub też dzieci wychudzone
umierające z głodu...
a teraz przejdziemy do zdjęcia :)
moim zdaniem jest troszkę za wąski kadr, jakoś ostrości też
nie widzę niestety może to wina lapka
i taką fotografię przedstawił bym w B&W bardziej by się
prezentowała...
Pozdrawiam
| Iskierka | 2010-03-29 21:13:59
| | AGX_ |
Witam:)
Bardzo dobrze w kadrze,piekna kolorystyka,świetny klimat...
Autorka pieknie pokazała zderzenie natury z..cywilizacją
„chcąc żyć coraz lepiej, tracimy kontrolę nad własnym
życiem i nad naturą"
| Iskierka | 2009-06-02 23:35:22
| | matematolek | W odpowiedzi do zadanego w komentarzach pytania, pozostając
pełnym życzliwości dla autorki i szacunku dla jej prac,
napiszę kilka poniższych słow:
To, co zachwyca nasze oko, często nie wychodzi dobrze na
fotografii, i dlatego właśnie ludzie uczą się fotografować
latami. Tak, jak ma to miejsce na poniższym zdjęciu, nasza
wyobraźnia pomija pewne zakłócenia podczas fotografowania,
gdyż skupiamy się na pięknym obiekcie. Dlatego po przyjściu
do domu, powinniśmy ochłonąć i jeszcze raz obejrzeć zdjęcie,
stawiając się na miejscu oglądającego, który nie był i nie
widział. Staram się wyobrazić sobie okoliczności wykonania
tego zdjęcia i oto, co przychodzi mi do głowy:
- cisza, spokój, wspaniała zieleń nad wodą i nagle pojawia
się piękny, nie codziennie spotykany Dzięcioł czarny,
- boisz się podejść bliżej, by go nie wypłoszyć, więc dajesz
mozliwie duży zoom i uwieczniasz go z okolicy miejsca, gdzie
stoisz. Aparat dał z siebie wszystko.
Niestety oglądający zdjęcia widzi zakłócenia w postaci
zielonych, nieostrych pasków roślinności, które stanęły
między Tobą a ptakiem, kawałki przysłoniętego pnia i niczym
nie uzasadnione kawałki Olszy. Ponadto zdjęcie ucięte w
dziwaczny pasek wyraźnie nasuwa podejrzenie, że autor chciał
ukryć jeszcze większy bałagan niż widoczny na zdjęciu.
Uważam, że zdjęcie to powinno zostać na pamiątkę w prywatnej
galerii autora.
Pozdrawiam serdecznie :-) | Iskierka | 2009-05-22 14:44:07
| | lusi | fajne bardzo mi sie podoba . . . . . . . . . . :)
| Iskierka | 2009-03-15 09:46:32
| | buddabar1 | Twój opis pod zdjęciem ma nas świadomić że zrobiłaś dobry
reportaż. Ale na tej galerii oceniamy zdjęcia a nie
reportaż. Ale jeśli już uświadamiasz nas i zapoznajesz z
Panem zamieszczonym na zdjęciu - powinien on do nas mówić,
powinien patrzeć, a jak nie to chociaż powinnismy widzieć
jego pieska. Na tym zdjęciu nie widać ani trosk, ani
radości. A tak nic nam zdjęcie nie mówi a opis tym bardziej
wkurza i prowokuje. Moim zdaniem jest to nudna praca.
Pozdrawiam | Iskierka | 2009-03-06 16:24:37
|
| |