 |  |
Krytyki wystawione przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
| barteq | co to za dylematy? możnaby się spierać o to czy fotograf rejestruje rzeczywistość czy też ją kreuje ale mniejsza o to... patrzę i widzę całkiem dobry portret faceta - nie znam go i może właśnie lepiej, bo widzę w pierwszej kolejności zdjęcie a nie konkretną osobę... facet uwieczniony przez fotografa, pokazany w pewien sposób, który może się podobać lub nie, jednak znajomość modela nie ma tu nic do rzeczy! nieważne czy kaziu jest spokojny a pan fotograf kazał mu skakać, wrzeszczeć i do tego zrobił mu rogi na głowie... nieważne czy zosia lubi róż czy niebieski, fotograf ubierą ją w zieleń bo tak mu się podoba i widzi w tym sens i estetykę... komentarze typu "znam zenka, on tak nie robi" albo "to chyba ktoś inny" niczego nie wnoszą do dyskusji nad zdjęciem. ten sam człowiek może mieć sto twarzy, wyglądać inaczej na różnych zdjęciach. wszystko zależy od tak wielu czynników, takich jak np. samopoczucie modela, mina, gest, światło, perspektywa, sposób ujęcia fotograf ma swoją wizję i chce pokazać kogoś w taki sposób jaki wydaje mu się ciekawy, ładny... widzi coś co zwraca jego uwagę i pragnie zatrzymać to w kadrze, niezależnie od tego co było wcześniej czy też co się będzie działo później... zdjęcie ma swoją rzeczywistość i nie można jej zaprzeczyć! :) | .. ... ..... | 2007-03-27 12:53:19 |
| barteq | Ciekawe, nikt nie zauważył, że to jest odwrócenie poziome? Pomysł nie jest nowy, pojawiał się we wszelkich galeriach wiele razy, trudno zatem pozbyć się poczucia powtarzalności towarzyszącego temu, tak powszechnemu i popularnemu w fotografii "gestowi". Brak tu zaskoczenia, czegoś nowego, jakiegoś świeżego spojrzenia na motyw i próby bardziej oryginalnego ujęcia go. Zdjęcie jest banalne i niczym się nie wyróżnia, nie ma też w sobie niczego co mogłoby wyróżniać tą pracę od setek podobnych. Nie służy temu również zabieg odwrócenia połowy kadru. Tak uzyskana symetria jest być może elemntem dążenia do doskonałości formy, jednak w moim mniemaniu bliższa jest taniemu efekciarstwu niż wyszokiej sztuce. Taka symetria jest syntetyczna - powtarzające się faktury, kształty i cienie sa wręcz niemożliwe a przez to odpychają sztucznością, nienaturalnością. Przyglądając się bliżej, możemy dostrzec próby zatuszowania tego wytworzonego automatycznie stanu rzeczy, jednak podjęty wysiłek okazuje się mało skuteczny, niemal nieudaczny. Elementy, które miały zniwelować syntetyczną symetrię zwracają na siebie uwagę swoją dziwacznośćią (prześwit nad ręka po prawej stronie vs brak prześwitu po lewej / więcej ciała pod ręką po prawej stronie vs mniej po lewej). Sprawia to wrażenie nieładu, niezdecydowania autora, bowiem można było przyłożyć się lepiej do zatarcia śladów po "lustrzanej sztuczce", chociażby dokładniej zretuszować skórę - jednakże pomimo wspomnianych już zabiegów, dodania trochę cienia na ręce itp... zawsze pozostaje cały układ światła i cieni, które są prawie niemożliwe do uzyskania w rzeczywistości, jak i prawie niemożliwe do zretuszowania. Niewątpliwie zdjęcie posiada wartość jeżeli chodzi o wartswę treściową, ale i ta (podobnie jak sam pomysł) była/jest na tyle eksploatowana, że nie sposób zatrzymać się przy tym zdjęciu na dłużej. | Marezzo | 2007-03-18 01:01:56 |
| barteq | Ramię przedłuża odkryty fragment pleców - wygląda to nieatrakcyjnie, wręcz karykaturalnie. Wyjściem byłoba zmiana kadrowania (zdecydowanie mniej prawej strony; mogłoby też być trochę więcej przestrzeni z lewej) lub/i podejście do modelki pod troszkę innym kątem (bardziej równolegle do płaszczyzny pleców). Pomogłoby także bez wątpienia opuszczenie włosów na plecy - to ułożenie (niemal "owinięcie" wokół szyi) zupełnie nie współgra ze swobodnie opadającymi kosmykami po lewej stronie kadru. Problemtyczny może być również kolczyk, którego fragment wyłania się zza twarzy i odciąga uwagę od wzroku modelki. Warto popracować nad mina i/lub makijażem, ponieważ dolna warga odznacza się zbyt wyraźnie od górnej, zarówno wielkością, jak i barwą. | Sordyl | 2007-03-05 13:29:41  |
 | barteq | Światło totalnie spłaszczyło to ujęcie,które już samo w sobie jest niefortunne. Dłoń ułożona w taki sposób wygląda nienaturalnie, pogięta i zniekształcona. Brak tu przestrzeni, obraz jest płaski i nieciekawy. Moim zdaniem to nieudana próba, taki trochę dramatyzm na siłę. Są fragmenty na granicy przepalenia, inne natomiast nikną w głębokich cieniach, np. palce przy kromce chleba - mało czytelne skrawki drugiej dłoni... Temat może i dobry (oraz "chodliwy") ale wykonanie słabiutkie. | Andre | 2007-02-10 13:55:25 |
| barteq | Napiszę po krótce o tym, co mi nie odpowiada w tym zdjęciu (ujęciu). Od strony czysto technicznej jest poprawne, dobrze naświetlone, ładne w szarościach, z dobrze dobraną głębią ostrości. To co uważam za niekoniecznie dobre, to kadr. Ułożenie modelki (szanownej Kasi, małżonki autora) jest niekorzystne. Rzec można oczywiście, że to wyłącznie moje osobiste zdanie, jednakże widziałem conajmniej jeden głos pod zdjęciem dotykający tej kwestii. O ile autor założył sobie naturalizm jako główny wyznacznik wartości tego zdjęcia (pomijam fakt relacji z modelką) to według mnie fotografia ta jest tylko o tyle naturalna, o ile poswtała bez większych wysiłków przygotowawczych, w tym pozowania modelki. I na tym koniec, ponieważ wspomniane już ułożenie modelki w kadrze zdaje się być mało naturalne, a co za tym idzie, mało ciekawe (przynajmniej na gruncie fotograficznym). Największą uwagę skupia szyja, której prawa strona jest na tyle "odkryta", że jest nieproporcjonalnie dłuższa od lewej strony a do tego tworzy niemal równoległą linię do lini bocznej kadru. Dla mnie sprawia to wrażenie "wciśnięcia", zupełnie tak jak gdyby modelka została przyparta do ściany. Przyczynia się do tego również odchylenie głowy do wewnątrz kadru, jak i też kolejna dysproporcja, tym razem ramion. Prawego ramienia brak, natomiast lewe wydłuża się i poszerza aż niemal wbija się w oczy oglądającemu. Dziwnym elementem jest dla mnie kapelusz, powiedziałbym domniemany kapelusz, ponieważ fragment ronda przypomina bardziej daszek czapki założonej na bok niż prawdziwy kapelusz. Przy takim cięciu brakuje mi jakiegoś fragmentu, który utwierdzałby odbiorcę w przekonaniu, że kapelusz jest i na pewno jest kapeluszem. By lepiej unaocznić to o czym mówię, pozwoliłem sobie (za zgodą autora) na małą prezentację (na poły rysowniczą ;) http://www.toya.net.pl/~nothingman/obi/magus1.jpg Strzałkami wskazałem rażące dysproporcje, kolorem czerwonym - szyi, zielonym - ramion. Kolor żółty pokazuje "ścięcie" prawego ramienia i efekt "przyparcia do muru". Na fioletowo zaznaczyłem niekorzystny fragment rzekomego kapelusza. Można jeszcze wspomnieć o włosku przecinającym prawe lico od ucha aż do ust czy choćby o jasnej linii za modelką, czyli tzw. "kiju od szczotki" ale to już naprawdę drobiazgi :) | Magus | 2007-01-30 15:07:34 |
 | barteq | O ile zjdęciu nie sposób odmówić względnej oryginalności, pomysłu, to niestety technicznie nie wyszło najlepiej. Zawiodło światło, które jest słabym punktem tego aktu. Wszyscy dobrze wiemy jak ważnym elementem fotografii jest światło,a już tymbardziej w tak trudnej sztuce jaką jest akt. Żałować należy, że modelka nie została oświetlona bardziej równomiernie - zbyt mocne oświetlenie lewej strony przyczyniło się do mniejszej atrakcyjności ciekawego kadru. W jednym miejscu skumulowało się zbyt dużo światła, dając zbyt jasne plamy, na granicy prześwietlenia, natomiast gdzie indziej doprawiło ujęcie mocnym cieniem, który niemal "amputował" jedną z kończyn modelki. Efekt zawieszonej w próżni .stopy wystającej spod ławeczki jest nieładny i psuje estetykę zdjęcia. Oczywiście gdy się przyjrzeć lepiej nogę widać, jednakże kontrast pomiędzy oświetloną częścią stopy a dalszą częścią nogi w cieniu jest zdecydowanie zbyt duży. Przydałoby się lekkie doświetlenie z prawej strony oraz zmniejszenie natężenia światła z lewej. | reko | 2007-01-23 15:25:53 |
 | barteq | świetne, bardzo mi się podoba! dobry kadr, dużo przestrzeni daje poczucie samotności, pustki... postać jest małana zdjęciu co również pogłębia te odczucia, ukazuje jej małość wobec świata, problemów... droga, którą kroczy biegnie gdzieś w dal, cel jest niewidoczny może i nawet nieosiągalny... postać idzie przez życie nie wiedząć dokąd i dlaczego ale nie ma wyboru, musi iść - z obu stron woda, jest tylko jedna droga, jego droga... nie może sobie wybrać innej, los jest nieuchronny... brawo, naprawdę bardzo dobre zdjęcie! | xunilek | 2007-01-23 14:51:24 |
 | barteq | czarne jest czarne a białe jest białe. jedno wielkie przepalenie iczarne dziury. jakichkolwiek szarości jest tu jak na lekarstwo. a nawet gdyby przyjąć konwecję mocnych kontrastów to i tak wygląda kiepsko i nie broni się niczym. kadrowanie słabe (lepiej zwracać uwagę na tło, cięcia), technicznie poniżej przeciętnej a i treściowo nie zachwyca. g jak gniot. | carpathia | 2007-01-21 02:08:25 |
| barteq | Wzburzone morze, trochę ostre a trochę nie... leci sobie mewa, cień sobie skrzydełkiem robi... morze się wburza, mewka se leci... słoneczko świeci... morze się wzburza i wzburza, mewka sobie tak leci... do tego dramatyczny tytuł i gotowe! bez pomysłu, bez polotu, bez sensu. | epos | 2007-01-21 01:45:53 |
 | barteq | Drodzy odbiorcy! Czytam Wasze komentarze i dziwię się. Czy każdy otwierając zdjęcie patrzy jedynie na samo zdjęcie i na podstawie własnych "widzimisię" wydaje opinię? Przecież fotografii nierzadko towarzyszą pewne informacje dodatkowe, takie jak rodzaj fotografii i aparatu jakim wykonano zdjęcie czy też komentarz autora, w którym podaje on cenne wskazówki lub ciekawostki dotyczące prezentowanej pracy. Dziwią mnie zdania jakoby to zdjęcie było "poPSute" pomimo tego, iż autor wyraźnie zaznaczył, że tak nie było. Nie wierzycie? To przyjrzyjcie się rubryce po lewej pod zdjęciem - "Fotografia tradycyjna", aparat "Pentacon Six". Być może nie mając pojęcia o mozliwościach tradycyjnej fotografii, przesiąknięci cyfrową technologią, nie potraficie obiektywnie dostrzec w fotografii czegoś więcej poza obróbką w programie graficznym. Możliwości fotografii tradycyjnej są naprawdę ogromne i porównywalne z możliwościami cyfrowej obróbki a niekiedy dużo ciekawsze. Nie każdy miał do czynienia z ciemnią ale to nie znaczy, że należy być w tej materii w pełni "ciemnym". Procesy ciemniowe pozwalają naprawdę na wiele, wystarczy choć odrobinę o tym poczytać. Z faktu, że kombinacja 2 klatek jest "ingerencją człowieka juz po wywołaniu" (ps. a co z wielokrotną ekspozycją?), nie wynika, że to zdjęcie nie jest zdjęciem lecz grafiką, ponieważ powstanie zdjęcia nie kończy się na wywołaniu materiału światłoczułego... możemy dalej przygotować odbitkę i w tej kwestii różne mogą być efekty końcowe (nawet jeśli gotową odbitkę wrzucimy do kałuży a potem powiesimy w galerii lub zeskanujemy, to nadal będzie to fotografia ;) Szczerze mówiąc to ja nawte jestem zaskoczony, że mamy tu do czynienia z dwoma nałożonymi klatkami - wygląda zupełnie jak tęcza wraz z tęczą wtórną. Mniejsza o to... zdjęcie bardzo mi się podoba, wzbudza pozytywne emocje dzięki żywym barwom - taki tęczowy świat, sprawia że się uśmiecham :) | ennio | 2007-01-14 15:14:57 |
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl