Wczoraj z okna samochodu zobaczyłem widok dymiących kominów i stojącego
niedaleko samotnego drzewa. Wysiadłem z samochodu i odszedłęm od drogi. Patrząc
przed siebie przypomniał mi się "Skowyt" Allena Ginsberga.
Przed sobą miałem dymiącą Maszynerię, w sobie słowa poety, a za sobą
arterio-drogę z samochodową krwią.
"...Jaki sfinks z cementu i aluminium rozbił im czaszki i wyjadł mózg i
wyobraźnię ?
Moloch! Samotność! Brud! Brzydota! Kubły na śmieci i nieosiągalne dolary!
Dzieci wrzeszczące pod schodami ! Chłopcy łkający w koszarach!
Starcy płaczący w parkach! Moloch ! Moloch ! Zmora Molocha !
Moloch bez miłości ! Moloch mentalny ! Moloch surowy sędzia ludzi !
Moloch niepojęte więzienie! Moloch bezduszny karcer skrzyżowanych
piszczeli i Kongres płaczu ! Moloch którego budowle są wyrokiem ! Moloch
wielki kamień wojny! Moloch ogłuszonych rządów!
Moloch o umyśle czystej maszynerii ! Moloch którego krew to krążący pieniądz!
Moloch którego palce to dziesięć armii! Moloch którego piersi to ludożercza
prądnica!
Moloch którego ucho to dymiący grób!
Moloch którego fabryki śnią i kraczą we mgle! Moloch którego kominy i anteny
wieńczą miasta!
Moloch w którym siedzę samotnie! Moloch w którym śnię o Aniołach!
Moloch który tak wcześnie wszedł w mą duszę! Moloch w którym jestem
świadomością bez ciała! Moloch który wypłoszył mnie z naturalnej
ekstazy! Moloch którego opuszczam! Przebudzenie w Molochu! Światło
płynące z nieba!
Nieusuwalne domy wariatów! granitowe chuje! monstrualne bomby!
Rozpacze! Dziesięcioletnie zwierzęce wrzaski i samobójstwa! Umysły! Nowe
miłości! Pokolenie szaleńców! osiadłe na skałach Czasu !
Żegnali! Skakali z dachu! w samotność!..."

Poczułem wtedy pierwsze słowo wiersza... "Widziałem..."