pinhOle

Kryzys 2013-01-21 18:32:55

Fotografia tradycyjna niesie więcej przekazu niż martwa fotografia cyfrowa. Dobrze, że bierzesz analoga do ręki. Tutaj wystarczyłoby odpowiednie wysycenia kolorów i dodanie winiety by zdjęcie mogło zachwycać. Oczywiście, zachwyciłoby oko wytrawnego fotografa;)

Aldieb 2013-01-23 01:48:06 | ocena = brak oceny

nie wiem czy Cię dobrze zrozumiałem diapozyt ma całkiem inny proces i fakt większą rozpiętość co sprawia że plastyka jest cacy co i owszem w cyfrze też występuje, tylko mz. w matrycach ff i tylko do iso 200. Najlepszym testem byłoby się zabawić w pełnym słońcu i porównać kontrastowść kolorów na każdej przysłonie. Uważam że cyfra o matrycach DX, APS-C o przekątnej 27,5 mm ( a większość userów takie ma ) jest daleko z tyłu bo cropach, psuje plastykę. Ale za to mi się podoba brak szumu co analog może rywalizować właśnie z cyfrą na przeźroczach. Osobiście do cyfry się nie przekonałem, nie ma tego ducha co analog i jak pomyślę że można w ciągu kilku godzin zrobić 5000 zdjęć to nie wiem jakby wyglądało moje nastawienie bawiąc się jak to określiłeś dla sportu ;) pzdr

Trurl 2013-01-23 00:01:42 | ocena = brak oceny

Oczywiście. W małym obrazku nawet slajdy ISO100 ledwo się teraz trzymają...
Na filmie można fotografować z sentymentu, dla sportu, bo się lubi mieć zdjęcia w postaci oprawionych w ramki slajdów, albo się bawi w LF. Ale z pewnością nie dla jakości czy jakichś nadzwyczajnych technicznych cech filmu. Przynajmniej w formacie małoobrazkowym ;-)

Aldieb 2013-01-22 23:01:09 | ocena = brak oceny

:)) faktycznie ... Trurl myślisz że się zmieniło na lepsze ??

Trurl 2013-01-22 22:41:49 | ocena = brak oceny

Niezła charakterystyka fotografii cyfrowej: sprzed 10 lat...

Aldieb 2013-01-21 21:14:05 | ocena = brak oceny

ech Kryzys z fotografia analogową teraz to jest full wypas, sprzętu dużo w obiegu tylko kasy uzbierać na to co się chcę i ... no właśnie i ... [pstrykać], problem w tym że digital market swoją utylitarną ekspansją podkręcił koszty obróbki fotografii namacalnej. Nie ma rady na układy taka jest rzeczywistość. No i zgadzam się z Tobą że cyfra to kuternoga i jeszcze długo czasu minie by dorównała tradycyjnej. Przykład drogą najprostszą wzięty z wikipedi:
Zalety fotografii cyfrowej
Natychmiastowy podgląd zdjęcia bez czekania na wywołanie filmu.
Większe możliwości retuszu.
Małe koszty przechowywania dużej ilości zdjęć (jeśli pozostają w formacie cyfrowym, a nie jako odbitki).
Zdjęcia mogą być kopiowane bez utraty jakości.
Nie ma potrzeby skanowania zdjęć przed użyciem ich w komputerze.
Możliwość wydruku własnych zdjęć na drukarce, czasami nawet bezpośrednio z aparatu (bez użycia komputera).
Mniejszy rozmiar, niż w fotografii tradycyjnej
Możliwość dołączania do zdjęć dodatkowych danych (EXIF), takich jak data i czas wykonania zdjęcia, model aparatu, czas naświetlania, użycie lampy błyskowej itp. W nagłówku EXIF można zapisać również współrzędne geograficzne miejsca wykonania zdjęcia (dzięki zastosowaniu przystawek do aparatów z odbiornikiem GPS - dostępne głównie w lustrzankach klasy średniej i wyższej).
Zalety fotografii tradycyjnej
Większa rozpiętość tonalna.
Przy rejestrowaniu obszarów o dużej jasności ("wypalonych"), film ze względu na dużą rozpiętość zachowuje pewną dozę detali nawet w tych obszarach. Aparaty cyfrowe zaś "wypalają do bieli", tj. zamieniają obszar jasny na jednolitą biel, w związku z czym informacja jest bezpowrotnie tracona.
Klisze filmowe oferują znacznie niższy niż sensory CCD poziom szumu przy dużych czułościach ISO. Dotyczy to zwłaszcza klisz o dużej jakości, np. Ilford 3200.
Ponadto ziarno, będące odpowiednikiem analogowym cyfrowego szumu, często jest wykorzystane jako efekt artystyczny. W przeciwieństwie do szumu cyfrowego nie powoduje przebarwień obrazu.
W fotografii cyfrowej (zwłaszcza sensorach opartych o system Bayera), może wystąpić niepożądany aliasing. Filmy są wolne od takich zniekształceń.
Zazwyczaj dłuższa żywotność baterii (lub brak konieczności ich użycia w przypadku aparatów wyłącznie mechanicznych).
Klisze filmowe oferują wciąż nieco większą rozdzielczość. Klatka 35 mm odpowiada mniej więcej 19 megapikselom, średni format (56 mm x 56 mm) – 69 megapikselom, a duży format (8 x 10 cali) – 1135 megapikselom. Współczesne profesjonalne lustrzanki cyfrowe mają matryce CCD o wielkości nawet 160 megapikseli[2].
W fotografii tradycyjnej nie występuje tzw. crop. W aparatach cyfrowych ze względu na mniejszą matrycę światłoczułą (z reguły mniejszą niż klatka filmu 35mm) trudno jest uzyskać obiektywy szerokokątne. W przypadku stosowania tego samego obiektywu w lustrzance cyfrowej i tradycyjnej w pierwszym przypadku uzyskamy zdecydowanie mniejszy kąt widzenia przy tej samej ogniskowej. Wyjątek stanowią pełnoklatkowe lustrzanki cyfrowe, w których wielkość matrycy jest równa wielkości klatki filmu 35 mm. Obecnie istnieje tendencja do wykorzystywania przez producentów lustrzanek cyfrowych matryc pełnoklatkowych w aparatach klasy zarówno profesjonalnej jak i średniej-wyższej.
Pliki graficzne wymagają przy długim archiwizowaniu odnawiania nośników (płyty dvd i cd mogę uleć zjawisku "gnicia" ("disc rot"), dyski twarde mają pewien margines awaryjności, etc.). Należy zatem przenosić je na coraz to nowe media. Tymczasem negatywy - przy odpowiednim archiwizowaniu - mogą być przechowywane przez cały czas życia fotografa bez żadnych dodatkowych kosztów. Znane jest wiele klisz a także płyt światłoczułych, które mają ok. 150 lat i zachowały się w perfekcyjnym stanie. Kwestia, czy fotografie cyfrowe mogą zapewnić porównywalną trwałość, jest otwarta.
Rozwój technologii wyświetlania obrazu komputerowego postępuje bardzo szybko, np. zwiększa się fizyczna rozdzielczość ekranów komputerowych. Z tego względu fotografie cyfrowe wykonane kilka lat temu oferują zbyt niską jakość ze względu na małą rozdzielczość. Tymczasem fotografia z filmu może być powtórnie zeskanowana nowocześniejszym skanerem - przynajmniej dopóki nie zostanie osiągnięta wartość graniczna (ok 19-20 mpix dla 35 mm).

Kryzys 2013-01-21 18:33:12 | ocena = 2