| | |
Fotografia stanowi własność autora. Kopiowanie i rozpowszechnianie fotografii bez jego
zgody jest zabronione. |
|
Autor: | figaszewska | Tytuł: | **** | Data publikacji: | 2012-05-31 03:05:26 | Liczba wyświetleń: | 664 | Ocena średnia: | 2.9 | Liczba punktów: | 20 | Liczba poleceń: | 1 | Liczba komentarzy i krytyk : | 12 | Kategoria: | Ludzie w fotografii | Aparat: | | Rodzaj fotografii: | Fotografia cyfrowa |
Pamiętaj. Krytyka to nie to samo co komentarze.
Krytykując fotografię,
powinieneś podać wskazówki, dzięki którym autor ma szanse ulepszyć
swój warsztat. Za wartościową krytykę możesz zarobić dodatkowe punkty
i powiększyć swój limit. Za każdą pozytywną ocenę dostajesz 1 punkt a przy krytyce pojawia się ikona plusa . Co więcej, jeśli Twoja krytyka jest jedną z trzech pierwszych pod zdjęciem, pozytywna ocena użytkownika oznacza dla Ciebie aż 3 punkty. Minus oznacza, że oceniający uznał krytykę za mało wartościową, za taką ocenę otrzymasz zero punktów. Nie należy jednaka stawiać znaku minus przy dobrych krytykach, z którymi po prostu się nie zgadzamy. Po kliknięciu na ikonki plusa lub minusa pojawi się okno z informacjami o oceniających krytykę. Więcej na temat konstruktywnej krytyki w FAQ.
Swoją opinię, czy zdjęcie ci się podoba lub nie i wszelkie inne
uwagi zamieść w komentarzach.
Na niby?
Niby… niedopowiedziane rozmycie góry kadru tak zdecydowanie narzuca paletę błękitów i szarości, że aż boję się by odpoczywająca kobieta nie otworzyła nagle oczu, które mogły by swoim niespodziewanym kolorem zburzyć tak doskonała kompozycję walorową! Dzięki dominancie zbełtanego lazur delikatnego sweterka jakże spokojnie można dopatrywać się tych wszystkich niuansów powiązania szlachetnej szarości z morskimi odcieniami błękitu pożenionego z wodorostową zielenią.
Tu wszystko gra. Nawet ta niewielka plamka koloru zdechłego różu gdzieś na odłupanym chodniku koresponduje z luźną smyczą chyba zupełnie niepotrzebną psu, za to dającą część błogiego spokoju właścicielce. Dzięki tej małej plamce powędrowałem ku linii smyczy wprowadzającej tak od niechcenia w kadr, wślizgnąłem się po linii aż do bólu autentycznie schodzonej życiem nodze, gdzie aż nie można się nie domyślać czerwonych żyłek schowanych tuż pod woskowa skórą, by wreszcie skupić się na wąskiej, suchej nitce autentycznie starych ust. Ta wyprawa przypomina mi odkrywanie nieprawdziwych kolorów sztucznie barwionych policzków słynnych antenatów tak sprytnie oddawanych przez mistrzów pędzla.
Kim jest ta kobieta z rozwianymi siwymi włosami? Może to anioł, którego skrzydła spoczywają, wtopione w chropowatość muru za plecami. Widać je bardzo wyraźnie!
Nie, - to kobieta XXI wieku z perłą Jana Verneera. Jej cień tak plastycznie wydobywa niby upozowaną sylwetkę na pierwszy plan. Para zsuniętych ze stóp niby białych pantofelków obiecuje dłuższą chwilę naszej kontemplacji, a biała apaszka bohatersko ożywia tą chromatyczną kompozycję.
Niby to sen, bo oczy zbyt zaciśnięte, pozbawione spokoju popołudniowej drzemki. To tylko taka chwila odpoczynku, zresztą pies o tym wie.
Toż to cała poezja w tym kadrze niby krzywym, który zamysłem niezwykle dobrze czytającej sytuację Autorki musiał być tak ustawiony by nie burzyć spokoju emanującego z sylwetki. Dlatego nie pytajcie już więcej czemu kadr jest krzywy, bo gdyby był niby prosty to należało by zaraz dzwonić po pogotowie, by pomocy jakiejś starszej kobiecie na murku…
Gdyby nie ta woda w oddali moglibyśmy niechcący domyśleć inny kontekst tej chwili spokoju, choćby doprawić ów obraz miejskim upalnym skwarem, za co Autorce serdecznie dziękuję, bowiem wszystko dzięki tej niby ramce się klasycznie składa w jedną nierozerwalną już na wieki całość. Może tylko poszukałbym bardziej spokojnego stosunku wysokości kadru do jego zbyt małej, moim zdaniem szerokości, choć jak mniemam taka cięcia wymagały sporo namysłu.
Zastanawia mnie tylko czujne ucho tego niby psa, bo przecież tylko po to znalazł się kadrze by dopełnić to tasowanie szarości z poszarpanymi błękitami swoją niby sierścią, bo nie wiem czy wiecie ale ta rasa ma najprawdziwsze włosy!
Za ten perfekcyjny obraz pstrykać z podziwu i pełen podziękowań Autorce nie przestanę. Pstryk, pstryk, pstryk, pstryk, pst….
| | | |
Zaloguj się aby dodać krytykę.
Możesz ocenić zdjęcie wg poniższej skali lub skomentować zdjęcie nie przyznając oceny.
-1 - Fatalna fotografia. Nie nadaje się do publikowania i powinna stąd zniknąć. Nie niesie żadnych walorów artystycznych ani technicznych. Autor wykazał się zupełnym brakiem samokrytycyzmu.
0 - Słabe, autor usiłował coś powiedzieć, ale nie za bardzo mu to wyszło.
+1 - Może być. Można powiedzieć, że w tej fotografii jest coś co zasługuje na uznanie.
+2 - Niezła fotografia. Wyróżnia się spośród innych. Przemyślana i ciekawa pod względem artystycznym. Technicznie też dobra.
+3 - Podoba mi się. Jest to fotografia, którą ogląda się z przyjemnością. Widać solidny warsztat techniczny i zmysł artystyczny autora.
+4 - Bardzo dobra fotografia. Zasłużyłaby na maksymalną ocenę, gdyby nie...
+5 - Doskonałe. Według mnie perfekcyjne dopracowanie w każdym calu. Nie zmieniałbym już niczego.
Przyznanie oceny -1 lub +5 wymaga napisania
komentarza składającego się z co najmniej 10 słów.
dawno nie zagladalam a tu tyle napisane, dzieki za krytyke, komentarze i oceny, fajnie, ze zagladacie! Pozdrawiam | |
Odpowiem Afropolakowi tylko raz:
Pojęcie krytyki jest obszerne, ten kto chce, - rozumie o czym mowa, to że opis nie skupia się na ostrzeniu, ramkach i innych technicznych szczegółach, tylko na innych przymiotach zwykle pomijanych - jak kompozycje w różnym ujęciu to nie wada. Poza tym w fotografii jest tyle różnistych aspektów zawartych – zwłaszcza w tej, że ich wyłowienie i zaakcentowanie właśnie pomaga Autorowi, umacnia go w kontynuowaniu twórczej drogi. Z reszta o kadrowaniu też tu jest.
Autorom początkującym o czym innym się mówi, poczynając od podstaw, zaś tym doświadczonym, którym z pewnością jest Autorka o czym innym. Wszak fotografia nie polega tylko na technice. Uchwycenie tego co ulotne i dla niektórych niezauważalne zdarza się bardzo rzadko i o tym drogi Afropolaku tu piszę.
O zarzucie zbyt długiej wypowiedzi nie mówię, bo jest żenujący.
Ponadto jest taki fragment w opisie: "Nie należy jednak zawężać krytyki do wyłącznie technicznych wskazówek. Dobra krytyka może pokazywać zarówno negatywne, jak i pozytywne aspekty fotografii. Warto pamiętać o poprawności językowej, odpowiedniej interpunkcji i dobrym stylu."
i taki:
"Nie należy jednaka stawiać znaku minus przy dobrych krytykach, z którymi po prostu się nie zgadzamy. "
Pozdrawiam pozostawiając sobie pełne prawo do wypowiedzi w podobnym stylu, formie i ilości. :)
| |
gregsk 2012-06-22 09:11:20 | ocena = 2 | |
Afropolak 2012-06-22 08:51:29 | ocena = brak oceny Dopowiem tylko że minus za krytykę jest dlatego że nie ma tam żadnej krytyki ani porady jak poprawić. Miejsce na pochwały jest w komentarzach.
Podejrzewam że nawet autor nie przebrnął przez całą treść.
| |
Bardzo dziękuję za to spokojne, wycyzelowane w tylu płaszczyznach spojrzenie! | |
BORRYSS 2012-05-31 16:45:07 | ocena = 1 | |
ismena 2012-05-31 10:48:19 | ocena = 3 tak spokój sceny z mieszany z czujnością psiaka .... i kolorystyka też mi się tu podoba . | |
jest spokój sceny i zarazem sporo niepokoju poprzez skosy | |
dobranie koloru do tej foty robi z tej babci ...no ... na pół martwą :) | |
Zaloguj się aby dodać komentarz. | |