 |  |
Krytyki otrzymane przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
| Mana | Polecam uwadze! Jest to zdjęcie z gatunku tych obok których nie da się przejść obojętnie... Po pierwsze z racji wstrząsającej wymowy zdjęć na pierwszym planie. I to jest rola pierwszoplanowa tej fotografii. Jednak Oskar należy się za kreacje DRUGOPLANOWE! Bo to niezwykłe zdjęcie opowiada tyle historii ile widocznych jest na nim twarzy... Bo to zdjęcie mówi o tym że niezależnie od tego jak okrutne są dzieje historii tzw. zwyczajne życie toczy się swoim rytmem i zawsze znajdzie się w nim miejsce na: - dziecięcy smuteczek (brzdąc w białym ubranku) - męskie sprawy (tata brzdąca) - dziewczyńską kokieterię (dziewczyna w PG) - chłopięcą ciekawość świata (chłopiec w środku kadru). Dla mnie najbardziej interesujące w tym zdjęciu jest nie to co się dzieje na pierwszym planie lecz spojrzenie chłopca wychylającego się ponad ramieniem mężczyzny... spojrzenie opowiadające o ciekawości świata, o chłopięcych marzeniach, o byciu chłopcem po prostu... To zdjęcie aż kipi od wieloplanowości opowiadanych historii a jednocześnie daje przyjemne odczucie panowania nad kadrem tak trudne przy fotografowaniu tłumu. W pierwszej chwili chciałam zaproponować cięcie na prawo od dziewczynki trzymającej zdjęcie ale potem doszłam do wniosku że siła tego zdjęcia leży właśnie w mnogości ról drugoplanowych a postać dziewczynki w różowej czapce jest klamrą spinającą kadr i wszystkie opowiedziane tu historie. Im dłużej obcuję z tą fotografią tym bardziej dochodzę do wniosku że nie zmieniałabym tu niczego... nawet postać w LG przez brutalne przycięcie i wyraz twarzy ma tu swoją symboliczną wymowę... JEST TO DLA MNIE REPORTERKA NAJWYŻSZEJ KLASY! | marek_a | 2009-04-12 08:56:00 |
| Mana | Niestety nie da się dać komentarza do całego katalogu, pozwoliłam więc sobie pod tym zdjęciem podzielić się pewną refleksją jaka nasunęła mi się w związku z cała serią. Pytanie jakie mi się nasunęło... "Czy i kiedy warto pokazywać zdjęcia jako cykl?" Wydaje mi się że odpowiedź jest prosta. Warto zastosować ten zabieg wówczas gdy kolejne zdjęcie wnosi coś nowego, jest kolejnym etapem opowieści. Zatrzymałam się tutaj żeby odpowiedzieć sobie na pytanie czy tak jest w tym przypadku? I powiem że mam mieszane uczucia... przede wszystkim chcę powiedzieć że rozumiem rozterki autora - zastana scena niesie w sobie taki potencjał treści że sama miałabym ogromny problem by się zdecydować - na kadr, na ujęcie - na wybór zdjęcia które chciałabym zaprezentować. Przyznam że moje nasycenie sympatii do tej serii jest tak duże że kontakt z którymkolwiek ze zdjęć cyklu sprawia mi dużo frajdy - jest swoistą gimnastyką dla wyobraźni... I sama już nie wiem czy jestem za wyborem jednego zdjęcia czy za zaprezentowaniem serii... Za pierwszym rozwiązaniem przemawia prosta zasada iż pierwsze wrażenie jest decydujące... a można je zrobić niestety TYLKO RAZ. Wszystko co następuje później może już nie mieć tej siły wyrazu... chyba że nastąpi umiejętne stopniowanie emocji, prowadzące do zenitu... Czy tak stało się tym razem?... Chyba jednak nie... wydaje mi się że kolejne zdjęcia raczej osłabiały wrażenie niż je wzmacniały... Pisząc "CHYBA" zdaję sobie sprawę że to bardzo nietypowa KK - być może niepewność dyskredytuje ten tekst jako krytykę... To CHYBA miejsce dla tych którzy wiedzą "na pewno" i bez wahania, z poziomu swojego autorytetu oceniają, krytykują, udzielają wskazówek... ? Tutaj przypomniało mi się zdanie mojej ulubionej autorki Bożeny Figarskiej "Jakość życia zależy od jakości stawianych sobie pytań" Dla mnie osobiście w fotografii cenniejszy od jednoznacznej oceny jest ten moment zatrzymania, refleksji. To coś, co nas przy zdjęciu zatrzyma, spowoduje że się zastanowimy... i że... będziemy pamiętać... to zdjęcie... tego autora... TĘ SERIĘ ;-) A do serii wracając - uważam że dojrzały artysta nigdy nie przerzuca na widza ciężaru wyboru ;-) No ale przecież my jeszcze nie jesteśmy dojrzałymi artystami, prawda?... więc mamy prawo się wahać... i nawet stawiać głupie pytania o zasadność serii... Uff, bycie "Artystą przez duże A" bywa bardzo zobowiązujące... dobrze że nie nas to jeszcze nie dotyczy, prawda Autorze? ;-) | marek_a | 2009-03-28 19:08:48 |
| Mana | Podoba mi się pomysł z rozmazaniem ruchu. Brakuje mi koloru który w tym temacie akurat jest ważnym składnikiem "opowieści". Tak jakoś też czuję że centralny, ciasny kadr jest zbyt statyczny w stosunku do tematu zdjęcia. Pokusiłabym się chyba o bardziej dynamiczny kadr ukośny - nie koniecznie pokazując całą karuzelę. Mam wrażenie że patrząc na takie "kopnięte" zdjęcie doznałabym lekkiego zawrotu głowy - czyli dokładnie tego co czuję w bliższym spotkaniu z urządzeniem zwanym karuzelą - a o to chyba chodzi... To znaczy... mi by chodziło - gdybym robiła takie zdjęcie - ale oczywiście to Ty jesteś Autorem drogi Anonimowy i to Ty jak zwykle masz rację. Ja tylko pozwoliłam sobie podzielić się swoim widzeniem tego zdjęcia :-) | marek_a | 2009-03-18 07:16:40 |
| wild73 | Podział horyzontu widziałbym w klasycznym trójpodziale ...1/3 nieba, bo ono tu jest mało ciekawe i 2/3 dołu, bo tam 'rozgrywa się' to zdjęcie. Tnąc górę, ująłbyś więcej dołu, gdzie strumyk wpływa do jeziora. W takich zdjęciach bardzo przydatny jest filtr polaryzacyjny ...niebo nie byłoby takie blade ...szara połówka też mogłaby pomóc. W kompozycji brakuje jakiejś dominanty, czegoś skupiającego wzrok ...np. kamień, czy łódka na pierwszym planie. | marek_a | 2009-03-11 08:30:22 |
| Wroclavska | popieram w 100% poprzednika, ja tylko dodam od siebeu , ze oprócz ruchu karuzeli (ktorego tez tu dobrze nie widac) nic sie nie dzieje. Przedewszystkim pod względem kompozycji klapa, bez żadnego przekazu, zdjecie bez duszy. Dodatkowow uciete tu , uciete tam , krzywe, jakby w ogole nie było przygotowane do wystawienia . Pod wzgledem technicznym podstawy blad to źle ustawione ISO i balans bieli. Miejsce to jest kopalnia pomysłow. Proponuje wrocic tam i np. pokazać na piekny usmiech dziecka na karuzel lub w ciekawy sposób pokazać kolor, światło itp, a gwarantuje sukces:) pozdrawiam i zycze wielu pomysłow , bo wiem ze potrafisz | marek_a | 2009-03-06 10:52:08 |
| pawelradymno | Witaj . Tak Patrze i mysle Zartujesz ??? .. Ale nie to Prawda .. Kolejny raz juz widze sprzet wrecz profesionalny w rakach amatora .... ALe nie otym mowa ... Kadr . bardzo centralny pozatym ciemny . Wiele elementow zaklucajacych odbior zedjecia ... Wiele sie tu dzieje te zdjecie niema w sobie czegos co mozna by ci pomoc je nastepnym razem naprawic ... Tu dzieje sie chaos Tak zwany Pstryk Japonski ... Postaraj sie lepiej dobierac elementy byzbudowac Kadr ... Patrz na swiat jaki cie otacza z delikatna ironia .... Widze ze masz mozliwosc Focenia w Londynie Tam jest wiecej mozliwosci i mozesz smialo wystwic lepsze foty z tego miasta ... A i jeszcze jedno niewiem dlaczego ale te zdjecie technicznie tak kuleje ze niewiem czy to byl Taki aparat jaki opisujesz .... i zycze powodzenia bo tu naprawde tylko -1 ...Pozdrawiam | marek_a | 2009-03-06 08:29:11 |
| Mana | hmmm.. no stoję i się gapię i" tak się zastanawiam... nad kolorem się zastanawiam... i sama sobie się dziwię że ja "koloroManka rozważam desaturację którą zwykłam uważać za "kaleczenie zdjęcia" No bo tak... Główne postaci i tak są jak moje ulubione lody "Czarno-Białe" a najmocniejszym akcentem kolorystycznym jest tu bordowo-zielona pani... No i teraz pytanie "Co Autor miał na myśli?" Wariant1: Jeśli Autor chciał zwrócić uwagę na kolorową panią - na jej spojrzenie które prowadzi wzrok widza ku akcji na pierwszym planie - to kolor jest tu jak najbardziej na miejscu. Tylko wówczas zastanowiłabym się czy pozostałe akcenty kolorystyczne (plamy czerwieni przy krawędziach kadru) nie są zbyt agresywne? A może warto byłoby zastosować kolor selektywny i odbarwić zdjęcie z pominięciem wspomnianej pani? Wariant2 - Autor wcale nie zamierzał wyróżniać Pani Kolorowej - uznając że to co najciekawsze w tym zdjęciu to akcja na pierwszym planie - "dialog" obu panów. I wówczas rozważyłabym jednak zdecydowanie B&W aby nie odciągać uwagi od tematu głównego. To tyle moich rozważań kolorystycznych na temat tej uroczej fotografii. Proszę potraktować je jako luźną propozycję a nie krytykę (w sensie - krytykanctwo) Z sympatią dla Autora i jego dzieła! :-) | marek_a | 2009-02-19 21:26:29 |
| NBA | Dlaczego na NIE??? Nienaturalne kolory (kłania się funkcja saturacji, często nadużywana przez początkujących, bo przecież kolorowe wygląda lepiej), kadr - mamy kawałek nieba zgoła i obcięte dziwnie drzewa (to ma być zdjęcie a nie jesienne zabiegi pielęgnacyjne), zbyt mocno zmniejszone (kompresja) i co widać na niebie - strasznie potem wyostrzone... Konkluzja? Było miejsce, było światło, były kolory, pora roku, fotograf, aparat... A wyszło wielkie nic... Nie wszystko złoto... | marek_a | 2009-02-12 11:09:32 |
| Mana | Najlepsza w tym zdjęciu jest opowieść... Jednak tak jakoś czuję że jest tu coś co ją osłabia... Zastanawiam czy można było wykorzystać łuk na którym są umieszczone gitary i na tej linii zbudować kadr?... Bo jakoś ta miękka linia kłóci mi się ze statycznym pionowym kadrem.. A gdyby tak górę uciąć ciut nad żółtą gitarą... Czy nie uważasz że wówczas cała uwaga skupiłaby się na akcji w dole i nie rozpraszała na nieistotny dla całej historii budynek?... To takie moje dywagacje nad skądinąd fajnym reporterskim zdjęciem ale jak zwykle... Rację zawsze ma Autor! :-) | marek_a | 2009-02-12 09:45:49 |
| Mana | Jak już napisałam poniżej bardzo podoba mi się opowieść zawarta w tym zdjęciu... tabliczka Thank You jeszcze dodaje ekspresji i jej bym nie ruszała natomiast przeszkadza mi troszkę bałagan w kadrze.. A tenże kadr byłby perfekcyjny gdyby nie kilka elementów odciągających uwagę od tematu głównego: 1. wiaderko po lewej - zbyt mocny optycznie element, "umieszczony" w niefortunnym miejscu 2. narzędzia w pobliżu LD 3. Jakiś niezidentyfikowany trójkącik poniżej tabliczki z napisem To białe "coś" na czym leżą monety mimo dść agresywnej jasnej plamy ewentualnie może zostać ponieważ: 1. Jest ważnym elementem opowiedzianej tu historii 2. Łącznie z rzeźbą w piasku, facetem i jego technicznym zapleczem (wiaderko, spryskiwacz, pędzle) tworzy linię organizującą kadr po przekątnej. To takie moje widzi mi się tej bardzo bardzo sympatycznej foty! Ale oczywiście autor zawsze ma rację ;-) Pozdrawiam serdecznie Autora. | marek_a | 2009-02-02 11:08:00 |
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl