/ za dużo photoshopa?

Ciekawy artykuł o konkursach i użyciu fotoszopa (in English) - i ciekawe porównanie RAWów i wysłanych zdjęć.
http://www.pressefotografforbundet.dk/index.php?id=11708

może trochę za dużo...ale w podanych przykładach wszystkie elementy są na obrazie, zostały tylko wyciągnięte w obróbce, do tego kadry są oryginalne - czyli z aparatu, a nie z photoshopa, a to już coś :)

ale co to znaczy oryginalne?
Bo jeśli to co widać na zdjęciu niewiele przypomina to co było widać w rzeczywistości to czy to wciąż oryginał?

zależy jak patrzysz, mz, wszystko to co zostało osiągnięte w ps widać w tych rawach (oryginalnych) wystarczy tylko przymrużyć oczy, nic nie zostało doklejone, ucięte, ewentualnie wydobyte w obróbce. :). 'oryginalne kadry' tzn takie jak z aparatu - a nie przycięte w ps, co jest dość powszechną praktyką, np cięcie do kwadratu :)) albo inne cięcia, tutaj to się dopiero można byłoby zdziwić oglądając źródłowy (czyli oryginalny raw) ale są zwolennicy :)

Dość dziwacznie wyglądają te zdjęcia. Te podkręcone.

Musiał selektywnie zwiększać nasycenie barw w wybranych fragmentach zdjęć. Podobnie, widoczne jest selektywnie rozjaśnianie wybranych fragmentów fotografii. Ponadto zaaplikowano jakieś filtry podbijające kontury. Jeśli punktem odniesienia ma być tradycyjna analogowa fotografia reportażowa, to manipulowanie barwami i podejrzane filtry rzeczywiście są przegięciem...

PS. Zdjęcia te są przykładem typowej szopografii a'la "trud górnika"...

Zbyt wielkiego przegięcia tu nie widzę. Jak zauważył zover - zdjęcia nie były ani cropowane (nawet kosmetycznie), ani stemplowane, cały wkład szopa to głównie zabawa z kontrastem i nasyceniem. W porównaniu ze sztuczkami stosowanymi masowo w naszej obiektywnej Galerii - to pikuś :)

Fotografia prasowa to nie kolorowanki, jury mialo absolutna racje. A tobie zover sie chyba plyta zaciela z tymi kwadratami :P

zawsze jest dobra okazja, żeby pogawędzić o cyfrowych kwadratach (za i przeciw) i propagować ideę pełnych kadrów :)

Jak dla mnie, jedno zdanie artykułu stanowi sedno sprawy:
"RAW is not equal to reality".

Jedyną wartością RAW'a jest możliwość stwierdzenia, czy elementy występujące na zdjęciu rzeczywiście znajdowały się przed obiektywem.

Spróbujcie może z opublikowanych zdjęć zrzuconych z RAW-ów zrobić takie zszopowane: bez ręcznych kolorowanek, samym kontrastem i nasyceniem się po prostu nie da.

A ja się upieram przy swoim :
Jeżeli przeróbka zdjęć w PS odzwierciedla to co można by było zrobić w ciemni to wszystko jest "ok".

Ansel Adams Przesiadywał tygodnie w ciemni - selektywnie rozjaśniając, przyciemniając , kadrując i Stwórca wie co tam jeszcze wyczyniał.
Sally Man rozcierała herbatę na zdjęciach aby dodać kolorytu.
Zmiana płaszczyzny głębi ostrości stosując metodę scheimpflug-a
Narzekamy na "szopowane" tła - a w ciemni wystarczy mieć pędzelek i pomazać sobie po wywoływanym zdjęciu.

Studiowałem optykę i wiem że wystarczy użyć odpowiednich filtrów ( w postaci dziurki, pierścienia, pasków polaryzujących, pryzmatu i innych aby uzyskać metodą optyczną takie efekty jak "glowing edge", "Gausian Blur" i inne.

Tyle patentów i tricków ciemniowych ilu fotografów
Problem polega na tym że technika obróbki w PS jest łatwiejsza, tańsza, mniej czasochłonna, a przede wszystkim dostępna nawet dla 8 latka który opanował podstawę "klikologii"

Fotografia to wynik procesu twórczego - jego przebieg , chociażby miał zahaczać o voodoo, PS-a i smarowanie odchodami, powinien być dla Was obojętny.

Poczytajcie:
http://www.latarnik.latarnik.pl/read.php?id=336

Więc skończmy narzekanie bo jeszcze nam moher na głowach wyrośnie !

Zdecydowanie za mocny makijaż w środku dnia.
Nawet jeśli osiągnięty podstawowymi środkami, to wygląda nienaturalnie i nie dziwię się reakcji jury.

Te haitanskie fotki to juz przeginka ale wystarczy sobie popatrzec na znane modelki/aktorki na oficjalnej balandze i przylapane obiektywme gdzies prywatnie. by rozumiec, ze obrobka byla, jest i bedzie, a cala sztuka to nie przegiac. Najlepsza to taka, jak patrzysz i mylisz "no, w koncu AUTENTYCZNE, nieobrobione, surowe zdjatko". :)

takie efekty to niektórzy robią lightroomem, nawet psa nie trzeba uruchamiać, dodatkowe selektywne rozjaśnienie lub przyciemnienie nie jest niczym szczególnym i pewnie z. Co do efektu to po prostu nie podoba mi się, ale jest ostatnio modny i w mniejszym lub większym stopniu pojawia się na zdjęciach prasowych, ot moda jak każda inna jest - minie - powróci i tak w kółko. Z regulaminu "You may post-process the images electronically in accordance with good practice. That is cropping, burning, dodging, converting to black and white as well as normal exposure and color correction, which preserves the image's original expression" widocznie to "burning i dodging" było już zbyt duże dla jury - słabo dopracowany regulamin.

zjadło mi jakis kawałek myśli :)

może się jako laik mylę ale chyba RAW praktycznie zawsze się obrabia w cyfrowej ciemni, a w zdjęciach z artykułu widzę po prostu zmienione kontrasty, popodciagane barwy itd....na pewno to masa roboty ale skoro nie ma fotomontażu to nie wiem po co ta awantura;)

Biorąc pod uwagę umiejętność operowania światłem na dwa plany (na przykład) przy wykorzystaniu lamp błyskowych, na stopkach, celach, a nawet oktagonów czy softów w plenerze - tego typu wyciąganie efektów (jak w zdjęciu z kobietą lub krzesełkiem), czyli za pomocą jedynie softu (nie mylić z poprzednim softem ;) ) - mogą budzić wątpliwości.

Dla mnie jest to żałosna próba uzyskania efektu bardzo prostą drogą. Efektu, który można uzyskać drogą dużo trudniejszą i cięższa, ale jakże ambitną i czysto fotograficzną.
Tak ja to widzę.

Jedno chciałem jeszcze dodać.
Oczywiście tutaj może chodzić jedynie o pokazanie właściwości rawa (aż do przesady) - jednak wyjściowy "obrazek" kojarzy mi się z tym co napisałem wyżej.

aha i jeszcze jedno, jak przeczytałem początek tego artykułu to pomyślałem "chłopie czego ty tego na czarno-białe nie konwertował nikt by ci złego słowa nie powiedział" autor również doszedł do tego jedynie słusznego wniosku.

jan - czyli co? Gość nie wie co chce osiągnąć?

Chciałbym tutaj zwrócić uwagę, że wielu z nas demonstruje, także tu na galerii z pozoru dwa różne podejścia do "szopowanek". W jednym miejscu potrafimy solidnie nawciskać autorowi za nadmiar obróbki by w innym przypadku, kiedy tej obróbki jest nawet więcej wychwalać fotografię pod niebiosa.

Wiecie dlaczego tak jest?

Bo to kwestia zupełnie niewymiernej, powiedziałbym wręcz trudnodefiniowalnej estetyki. Czasami kwestia umiaru a czasami kwestia odwagi w zastosowaniu środków wyrazu. Jednym słowem: silny retusz nie musi zawsze oznaczać zły retusz i odwrotnie.

Jestem jednak zdania, że odebranie dzisiaj fotografowi prawa do obróbki zdjęć w programach graficznych byłoby jednocześnie odebraniem znacznej części artystycznego wymiaru fotografii. Zdaje sobie sprawę, że w wielu przypadkach retusz cyfrowy to droga na skróty. Jednak człowiek cały swój rozwój zawdzięcza dążeniu do uproszczeń. Z tego co wiem niewielu nawet najwybitniejszych malarzy produkuje dziś domowym sposobem farby i pędzle. Nikt jednak nie odbiera im z tego tytułu prawa do nazywania się artystami. Dziełem mierzymy wartość artysty nie narzędziem.

Nie cierpię sytuacji kiedy obróbka ma tworzyć fotografię i bulwersuje mnie kiedy kiczowate HDR-y na photo.net czy innych portalach wyprzedzają w ocenach znakomite choć z pozoru skromniejsze fotografie. Te galerie to jednak popkultura i trzeba się z tym pogodzić.

marconi (17:41:09) - zgadzam się z napisanym przez Ciebie tekstem co do zasady
(aczkolwiek użyte w pierwszej części Twojej wypowiedzi domyślne "my" nieco uwiera)
ze stanowczym jednak wyłączeniem ostatniej konkluzji.