/ pierścienie pośrednie.

witam.Mam techniczne pytanie czy pierścienie pośrednie tak samo zadziałają z obiektywem o ogniskowej macro 105mm jak ze zwykłym szkłem 50mm oczywiście chodzi mi o odwzorowanie.

nie tak samo.
ogniskowa 105mm da ~2x mniejsze dwzorowanie niż 50mm zakładając że uzywasz takiej samej ilości pierscieni.
Żeby mieć skalę 1:1 musisz uzyć pierścieni których łączna długość odpowiada ogniskowej.
Czyli dla 105mm ~2 razy więcej niż dla 50mm.
Pamiętaj że pierścienie zabierają światło.

dzięki (czarnobialykwadrat) za odpowiedź. pozdr.

A jaki to jest konkretnie obiektyw, ten 105 mm?

nikkor 105mm micro VR...

On ma skalę odwzorowania 1:1 na własnym wyciągu. Jak do tego dołożysz 50 mm pierścieni to na matrycy otrzymasz obraz powiększony w stosunku do oryginału. Ile? Trudno powiedzieć, bo w przypadku obiektywów z ogniskowaniem wewnętrznym nie jest to takie proste i zależy od konstrukcji optycznej.

Archeo, nieźle cie ten roa musiał przeczołgać skoro tak się teraz rzucasz...

archeo,
1) aby uzyskac skalę odwzorowania 1:1 w formatach z zafixowana odległością bagnetu od płasczyzny filmu/matrycy należy umieścić obiektyw ustawiony na nieskońzoność w odleglości od bagnetu równej jego ogniskowej, czyli dla obiektywu 50mm potrzeba 50mm pierścieni.

2) aby uzyskać skalę odwzorowania 1:1 w wielkim formacie, lub w kazdym innym który nie ma zafixowanej odległości wyciągu dla nieskończoności należy umieścić obiektyw w odleglości od bagnetu równej dwukrotności jego ogniskowej,a to dlatego że jednokrotnośc ogniskowej to dopiero w tym przypadku ostrzenie na nieskończoność, Czyli dla szkiełka powiedzmy 150mm potrzeba wyciągnąć miech aparatu na odległość 300mm

3) przy skali 1:1 tracisz 2EV światła,

Fizyki nie zmienisz archeo, choćbyś tu epitetami i inwektywami w moją stronę rzucał.

P.S. Słoma ci z ognojonych gumofilców wystaje.

Z fizyką to jeszcze jako-tako, ale z praktyką, to już aby-aby ;)

Żaden obiektyw do aparatów małoobrazkowych i średnioformatowych nie osiąga maksymalnej skali odwzorowania w nastawieniu na nieskończoność, lecz w tym celu tubus się wysuwa do przodu zwiększając odległość od płaszczyzny ogniskowania, więc aby uzyskać skalę odwzorowania 1:1 (i to na formacie pełnej klatki małoobrazkowej 24x36mm) nie potrzeba dokładać pierścieni w ilości równej ogniskowej, lecz mniejszą o wysuw tubusa obiektywu. Jasność względna układu spada przy zastosowaniu pierścieni lub maksymalnym wysuwie dedykowanych obiektywów macro, natomiast dużo mnie spada (są mniejsze straty światła i mniejsze wydłużenie ekspozycji) przy zastosowaniu soczewek nasadkowych macro. Np. obiektywy macro Cosina 3,5/100mm osiągają z tubusa skalę 1:2, a przy dedykownej do nich soczewce nasadkowej skalę 1:1 przy stratach światła o ponad 1 EV mniejszych, niż obiektywy mające skalę 1:1 bezpośrednio z tubusa, a przy tym soczewka ta powoduje jedynie niewielki spadek kontrastu, co przy bardzo kontrastowych motywach się wręcz opłaca i łatwo się poddaje korekcji w obróbce zdjęcia.

Wewnętrzne ogniskowanie obiektywów owocuje relatywnym skracaniem się ogniskowej przy zwiększaniu skali odwzorowania, co prowadzi do konieczności bliższego przysuwania czołówki obiektywu do fotografowanego motywu oraz zmianą kąta widzenia obiektywu w kierunku krótszej ogniskowej. Np. taki obiektyw z wewnętrznym ogniskowaniem, jak zoom Sigma IF AF 3,8-5,6/28-135mm macro, który przy 135mm osiąga skalę odwzorowania 1:2 zachowuje się pod wzgledem perspektywy w tym ustawieniu jak obiektyw 100mm, a pod względem dosunięcia obiektywu do motywu wręcz jak 50mm.

atsf, długośc tubusa nie ma znaczenia jeśli szkło ustawione masz na nieskończoność.

Ja temu nie zaprzeczam, wręcz przeciwnie, tylko po jaką cholerę trzymać się, jak pijany płotu, nastawienia obiektywu na nieskończoność?! Gdyby obiektywy były zafiksowane w takiej nastawie, to nie można by było wyostrzyć w mniejszej odległości, a one jednak mają regulację;) Pierścień dający z np. obiektywem Canon EF 1,8/50mm skalę 1:1 na FF jest wielkości ca 41 mm, bo tubus wysuwa się ok 9mm dając minimalną odległośc ostrzenia 45 cm, a są przecież stałki mające większy wysuw, np. Pentacon 1,8/50mm ostrzy od 33 cm. Zdjęcia macro z obiektywem zafiksowanym na nieskończoności nie będą ani ciut lepsze ;)
Takie zafiksowanie oniektywu ma sens tylko wtedy, gdy chcemy osiągnąć bardzo konkretną skalę odwzorowania i do jej osiągnięcia potrzeba nam dobrać precyzyjnie wielkość pierścienia pośredniego, ale to jest aptekarska robota, w praktyce nikt się tak nie bawi. Obiektywy stricte macro mają oznaczenia skali odwzorowania na tubusie.

Inne ciekawostki to takie, że w macro ogniskowa nie ma praktycznie znaczenia dla GO, która będzie przy tej samej przesłonie taka sama dla różnych ogniskowych w tej samej odległości przedmiotowej, natomiast im krótsza ogniskowa, tym więcej tła za obiektem widać, przez co robi się ono bardziej czytelne, więc trudniej wyizolować obiekt zdjęcia.
Następna ciekawostka: przy względnej skali odwzorowania, tj takiej, która będzie porównywalna w stosunku do boku klatki obrazowej, na aparatach z cropem trzeba robić zdjęcia z odległości 1,5x (Nikon) lub 1,6x (Canon) lub 2x większej (Olympus), niz na FF, a zysk wynosi nawet ponad 2 stopnie przesłony, tzn. na f=8 przy cropie mamy GO jak na FF przy f=16.
Kolejna ciekawostka: cyfrowe aparaty kompaktowe mają obłędnie wielką głębię ostrości- także w macro- i to nie wyłącznie za sprawą relatywnie krótkich ogniskowych obiektywów w nich stosowanych, lecz za sprawą bezwzględnej skali odwzorowania, niezależnej od formatu klatki obrazowej. Im skala odwzorowania jest mniejsza (a fizyczne formaty matryc w kompaktach sa bardzo małe), tym GO jest większa, a przy tej samej bezwzględnej skali odwzorowania GO jest praktycznie taka sama dla wszystkich ogniskowych. Wystepuje tu zjawisko połączenia kątów widzenia właściwych obiektywom "pełnowymiarowym" z głębią ostrości właściwą obiektywom ultraszerokokątnym.

nie trzeba się trzymac nieskończoności. w nieskończoności łatwiej o obliczenia po prostu ;]