/ doskonałe Zdjęcie ?!

po latach fotografii zauważam pewne COŚ... czy fotografie pod którymi jest najwięcej komentarzy: zróżnicowane punkty, kłótnie, dziwaczne wypowiedzi oglądających, amatorskie i pro ocenianie, obrona autora własnej pracy, itd - nie oznaczają doskonałego zdjęcia??? ZDJĘCIA i nie ważne czy ładne czy brzydkie... bo przecież jest tyle fotek co na nas kompletnie nie wpływają emocjonalnie... przechodzimy obojętnie lub tylko spojrzymy na chwile powiemy sobie w duchu 'ładnie i poprawnie' ale idziemy dalej... czy ktoś też to zauważył? czy tylko ja taki szurnięty jestem? :)))

Hmmm, ciekawy wątek.:-D
Moje zdanie w tym temacie:

1. Jeżeli pod pracą jest 50, 60, ...100 komentarzy. a połowa z nich albo i więcej samego autora, to ciężko powiedzieć czy jest to dobra fotografia.:-D
2. Jeżeli komentarze są wynikiem członkostwa TWA, popularności Autora, ..za jego szorstki język, sypanie dobrymi ocenami gdzie się da, czy samą wszechobecność (aktywność), to sprawa też jest dyskusyjna.:-D
3. Jeżeli natomiast praca u jednych wyzwala wstręt i obrzydzenie a u drugich aprobatę dla idei/tematu, to tak. Tworzy się dyskusja. To jest to moim zdaniem dobra praca. Jest bowiem kontrowersyjna, zmusza do myślenia, zachęca do przestudiowania wszystkiego za i przeciw.
4. Jest też jednak spora ilość prac pod którymi odbiorca "boi" się wyrazić swoją opinie, nie jest do końca pewny, temat jest mu obcy. Praca jest mimo tego dobra.

Trudno więc stanowczo powiedzieć czy aktywność użytkowników pod fotografią jest wyznacznikiem "jakości" danego obrazu.:-D

Heh... Ciekawy tok myślenia... Coś bym napisał, ale tylko uśmiechnę się w duchu... Wątek ciekawy... Zobaczymy jak się rozwinie...

najlepiej wrzucic gniota i trochę popyskowac to dopiero jest ruch pod fotą...nawet większy niż u najbardziej TW-Aktywnych i u osób które robią naprawdę dobre zdjęcia ;)

hmm... wszystko co napisaliście jest racją :) bo tak jest w życiu... :)
czyli nie należy pyskować pod swoją pracą i na siłę ją bronić, a okażę się, że praca jest godna uwagi :) co do TWA hmmm :/ to te zjawisko jest nie do usunięcia! TWA jest wszędzie, w każdej zbiorowej dziedzinie życia :) to natura...

Każdy z Nas jest w jakimś tam TWA:-P

Stanowczo zbyt śmiałe uogólnienie.

ErNOL - jak ktoś nie ocenia i nie komentuje to jak może byc w TWA ?

TWA TWA TWA mać... :)))))))))))))))))) trza robić fotki i wystawiać by inni widzieli :) ale trza robić ok foty... i się ciągle uczyć :) poszerzać horyzonty i być reformowalnym :) nie ograniczać serca ani umysły :) bo jak nie to naśle na wszystkich mojego kolegę :)))))))))))))))))!!!! tego co za chwile pokaże w galerii :))))

Pomimo ostracyzmu różnych środowisk disco polo ma się dobrze ;-)

Autorzy, którzy osiągnęli biegłość w swoich specyficznych dziedzinach fotografii, są kreowani na autorytety i sami też czują się autorytetami. A czymże jest autorytet w fotografii? Jest skrajną formą subiektywnego podejścia do tematu, czystym egoizmem emanującym narzucaniem swojego gustu innym nawet do tego stopnia, aby osiągnąć efekt powielania przez wszystkich samego siebie, swoistej urawniłowki metod, środków i efektów, bo skoro guru tako rzecze, to tak ma być.

Autorytety w jednych dziedzinach respektują autorytety w innych, a cała szara masa wyrobników czujnie na to patrzy, co też autorytety mają do powiedzenia w danej kwestii. Zdanie szarej masy się nie liczy, bo ona jest skazana na byt zombie.

Jeżeli w kwestii danego zdjęcia pierwszy-lub jako jeden z pierwszych- wypowie się jakiś autorytet, to szara masa stara się nie podważać jego zdania, a nawet wygłasza komentarze w podobnym tonie.

Jeżeli z kolei wszystkie autorytety oleją dane zdjęcie, to szara masa też je omija, a ci, zwykle nieliczni, którzy się pod nim udzielą pozytywnie, są albo automatycznie przypisywani do TWA, albo w swoim mniemaniu chcą zaistnieć jako ciotki rewolucji gromiące z pryncypialnych pozycji wszelkie ideowe odchylenia.

Dobrze by było, gdyby autorytety respektowały fakty, a faktem jest rozbieżność gustów, i wypowiadały się raczej na końcu, niż na początku listy gości, bo dość często się okazuje, że mimo bycia autorytetami są dość mocno odosobnione w swoich-przynajmniej niektórych- poglądach.

W kwestii stricte dotyczącej tematu wątku, ja uważam, iż namiętne dyskusje pod fotkami nie świadczą o doskonałości zdjęcia, czy też jego niedoskonałości, ale są efektem fermentów wzbudzanych przez autorytety i ciotki rewolucji, które to buzują już swoim własnym życiem niezależnym od zdjęcia, które nieustająco i nieustępliwie poodaje się tylko jednemu- gustowi.

"Niech żyje wolność, wolność i swoboda..." ( a tak w ogóle, to wolę sobie posłuchać "Sisters of Mercy", albo "Dr Feelgood" ;-))

atsf - prawdziwe autorytety nie zakładają kont na portalach fotograficznych... a jeśli już to wrzucą kilka zdjęc i więcej się nie pokazują :)

i tu muszę się zgodzić z karpiem Szanownym , autorytety omijają portale . jestem po kilku rozmowach i zapytaniach m. innymi podczas wernisaży .
a dlaczego omijają ? . w maju br napisałem w jednym z komentarzy , że właśnie wróciłem z największej w Polsce wystawy street foto na której prace prezentowali ludzie o uznanych nazwiskach . szybko otrzymałem złośliwą ripostę -
' to , że ktoś jest uznanym fotografem nie świadczy , że robi dobre zdjęcia ' . no jak takie komentarze i analizy przyjdzie komuś czytać , to nic tylko się 'chlastać'

Mi chodziło o autorytety lokalne, czyli "tutejsze", a nie o bezwzględne ;-). I Lagerfelda by się dało zjechać na funty, i kalendarz Pirelli w sraczu powiesić, gdyby się tu objawił jako "Anonimowy" ;-)
Sądzę też, że zarówno karp1225, jak i prorok są do lokalnych (przynajmniej) autorytetów zaliczani ;-) A to, że uznany artysta bierze kupę kasy za byle gówno, a nieznany gówno bierze za arcydzieło, to jest prawo rynku, czyli sitwy, i wynika tylko z ograniczonej długości koryta i tak już gęsto obstawionego ryjami kolesiów Królika ;-)
Ostatnio zwrócił moją uwagę komentarz sylwesterc70 (tyż LA) wypowiadany w tonie mantry (najpierw pod moim zdjęciem, potem pod czyimś innym spotkałem) , że zdjęcia spłoszonej zwierzyny się źle ogląda, czyli mniej eufemistycznie- są do dupy. Szanuję sylwestra, ale komu się źle ogląda?! Jemu i kilku jeszcze innym o podobnych zapatrywaniach! Mi się dobrze ogląda, wielu innym osobom też! Nie mam żadnych oporów ani żeby takie robić, ani żeby takie oglądać. Ale tu jest próba wpływania na cudzy gust, a z tym jest mocno tak, jak z wyznawaną religią, czyli może być dżihad ;-) Nie ma potrzeby wpływania na cudze gusta inaczej, niż przez obraz; gusta się kształtują same i ewoluują same ;-)

no toś mi teraz Kolego Szanowny narobił . nie chcę tej burzy ani oglądać , ani czytać . idę stąd . dobrej zabawy .

Każdy ma swoje zdanie, swoje odbieranie, gusta (są jak dupa, każdy ją ma). Idę szykować zdjęcia do prezentacji.

PS.
Jak co jakiś czas wstawiam dedykacją dla jednego z Autorów na OB. karp1225 - teraz twoja kolej:-)

??? no no niezła lekcja...jest nad czym się zadumać... po waszych wypowiedziach :)

atsf - ze mnie taki autorytet jak z koziej dupy trąba,nigdy nim nie będę i nie zamierzam byc - mało mnie interesuje co myślą o mnie inni w sieci,focę to co chce,piszę to co chce i nikomu nie wchodzę żeby nie było.

I zaraz się zacznie wymiana zdań... Pozdrawiam i idę sobie pokomentować:-D

O nie, karp1225, tak łatwo się nie wywiniesz, bo Twoje foty świadczą przeciwko temu, co o sobie sądzisz ;-) Robisz ciekawe i świetnej jakości zdjęcia, a to już jest wystarczający powód ;-) Także prorok ma na swojej działce poważne osiągnięcia i jest często przez innych podawany jako przykład. Natomiast to, co pisałem o ryjach w korycie, dotyczyło RYNKU, czyli wykonywania zleceń za pieniądze, istnienia w mediach, a nie fotowolontariatu, jaki mamy tutaj- żeby nie było wątpliwości ;-)

Ja swoją przygodę fotograficzną zacząłem kiedyś z zenitem a że nie miałem kasy to bardzo oszczędzałem na filmie i nie cykałem co popadnie. Fotografowałem tylko moje i moich przyjaciół wycieczki, treningi, survivale w lesie i takie tam... miałem popsuty światłomierz więc czas i przesłonę na oko ustawiałem tak jak i ostrość :) i jakoś to było :) potem czasy się zmieniły i przyszła kasa i lepszy aparat, oczywiście cyfrowa lustrzanka :) teraz już można było bardziej rozwinąć skrzydła ale okazało się, że tak naprawdę to nic się nie wiedziało o fotografii artystycznej* było się nic niewiedzącym amatorem :)
Czas mijał, zbierało się i nadal zbiera doświadczenie ale na pewno bardziej stałem się wrażliwszy... robiłem różne fotki od ślubów do miśka... :) kasy nigdy nie wziąłem za fotki, czerpie z tego przyjemność i tak chciałbym by zostało :) bo nieraz zetknąłem się z pro* ludźmi, i już się nie wypowiem co to za życie i jaki świat mają w swoich głowach...

K.SN.S. -
a ja staram się jak najwięcej fotografować prymitywnymi aparatami analogowymi . często moi znajomi śmieją się ze mnie .
ale jakoś te aparaty bardziej mnie kręcą .

Ponad 30 lat pracy i zabawy na analogowym sprzęcie nie pozwoliło mi na fotografowanie tego, co naprawdę bym chciał, bo szkoda było forsy na kompletnie zmarnowane filmy z uwagi na stanowczo zbyt wielkie tego prawdopodobieństwo poparte doświadczeniem, a to, do czego byłem wyposażony, jakoś niespecjalnie mnie kręciło, ale dawało jakieś tam dochody. Cyfrowy sprzęt daje nieocenioną swobodę, ale fakt- dusza w nim nie siedzi ;-) Co jakiś czas lubię chociaż sobie poobracać w rękach coś ze swojej analogowej stajenki ;-) No i na analogach miałem praktycznie 100% zdjęć przynajmniej poprawnych technicznie i od ręki, a na cyfrowej lustrzance- nawet szkoda gadać, jak się nad nimi chociaż trochę nie poznęcam w postprocesie ;-) NIGDY nie traciłem tyle czasu na obróbkę, co teraz! :(

o lol, ale śmieszne ;]

co , gdzie u kogo ???

Pewnie u mnie ;-) Kolega, który się bawi w studyjne kreacje raczej niewiele wie o rozterkach w robieniu analogowym sprzętem macro z ręki w terenie, skoro nawet na statywie były z tym cholerne problemy przy najmniejszym podmuchu wiatru ;-) Także praca z niestabilizowanymi teleobiektywami z ręki zbyt często kończyła się fiaskiem i trzeba sobie było dać spokój z fotografowaniem dzikiej przyrody, że nie wspomnę o olbrzymich kosztach (i ciężarze) długich teleobiektywów do pełnej klatki. Popularne ogniskowe kończyły się na 200-300mm i niewiele się nimi dało robić, żeby obiekt mał jakąś sensowną wielkość w kadrze. Takimi rzeczami zajmowała się bardzo wąska grupa zawodowców i niewiele większa amatorów.