Czułość to odwaga bycia sobą... odwaga okazywania uczuć... otwarcie serca...
serdeczność... wrażliwość... tkliwość...
Każdy jej potrzebuje, ale sam jakoś trudno ją okazuje... Dlaczego ludzie boją
sie okazywania czułości?
Jest jej zbyt mało w naszym codziennym życiu. Wstydzimy się uczuć więc hamujemy
naszą czułość... Brakuje nam wzorców ale też sami z siebie nie potrafimy bądź
nie chcemy, albo nie umiemy jej okazywać...
--------------------------------------------------------------------------------

Czułość to nie tylko relacja dwojga bliskich sobie osób... może to być spotkanie
z małą kruchą istotką-dzieckiem czy urokliwym zwierzęciem, a także z osobą
starszą, którą możemy obdarować uśmiechem, zainteresowaniem, wsparciem -
wypowiadając się delikatnie, z czułością... właśnie ze względu na wiek...
Czułość sama płynie i ukazuje się, jeśli jej nie bronimy dostępu...

Pozwalajmy sobie czasem na świadomą czułość... sentymentalność... liryczność...
rzewność... Kiedy w kinie oglądasz wzruszający film potrafisz płakać...to także
jest czułość... i gdy podajesz serdecznie rękę na powitanie... gdy robisz z
dzieckiem "cześć" i usmiechasz się do niego... i gdy głaszczesz kota,
albo psa za uchem... wszystko to czułość...

Czuła jest noc ale niemniej czuły powinien być nasz dzień... a czułe słówka
powinno sie umieć mówić i mówić je świadomie i często...
Czułość jest lekarstwem na osamotnienie - dolegliwość, która nikogo nie omija...
Bądźmy czuli dla naszych najbliższych i dla siebie nie osądzając siebie zbyt
surowo...
Nie bójmy się czułości... to jedna z najpięknieszych sztuk ... w ogrodzie... :)