sony

Dziś będzie nieco inaczej...
Rzucę Ci moje myśli... poszarpane... świeże...
będę je kiedyś układać - może na papierze...
Definiuję świat pojęciami własnymi
Na granicach, W Światłocieniach
Płynę Czasem i Przestrzenią
Staram się go ogarniać i dotykać
Słowem i Myślą...
On jest jak muzyka - ja płynę muzyką...
Krainy nazywam po imieniu
Cierpliwość, Łagodność, Delikatność
Wyrozumiałość, Łaskawość...
Wzrastam... ku Bogu... w okamgnieniu, zachwyceniu...
Sensu ukrytego też szukam w każdej rzeczy
A wszystko co odnajdę moje serce leczy...
Szukam Boga Ukrytego we wszystkim moim Istnieniu
Bo Istnieję na sposób
Duszy i Ciała; Myśli i Słowa;
Człowieka, który czeka na z Nim spotkanie...
Nazywam Świat; Układam Świat;
Rozwiązuję Świat; Poznaję Świat;Kocham Świat
W nim Boga... Wszechobecnego
wszędzie tuż obok
w każdym momencie...
Wyobrażam Go sobie Niewyobrażalnie
gdy każda cząstek Całością
a Całość Jednością
WSZYTKO WE WSZYSTKIM
bo Bóg nie jest logiczny na sposób ludzki
JEDNOŚĆ WE WSZYSTKIM a WSZYSTKO W JEDNOŚCI
Nie ma sumowania - raczej zawieranie
Nie ma rozdzielania - raczej przenikanie
Słowa tworzą pamięć... i trwają w pamięci
Pamięć Światła i Cienia
Pamieć Ciepła i Zimna
Pamięć Prawdy i Fałszu
Pamięć Wzruszeń i Serca Poruszeń
Pamięć zapamięta też stokrotki w oczach
Ciągle je od nowa odkrywam
zupełnie tak samo jak w brzuchu motylki
tylko z jednym ALE...
moje stokrotki są w oczach drugiego człowieka
a motylki tylko u siebie bywają...
Czytam dwutomową AUTOBIOGRAFIĘ
Przestać nie potrafię... tak mocno mnie trzymają
Myśli Jego i Słowa - wielka mądrość życia
Jestem cała w zachwycie... Takie cudne Życie...
__________________________________________
W Jego filmach jest wielka prawda o życiu,
On jest Mistrzem psychologicznego dramatu,
Potrafi odkrywać nagość duszy człowieka,
Ukazywać samotność, upokorzenie, tragizm życia.
Całe życie szukał Boga... wczoraj Go spotkał
Pamięci dla Ingmara Bergmana