Bardzo wczesną wiosną, kiedy nocą wciąż jeszcze zdarzają się
przymrozki, o tym, że zima odpuściła na dobre, świadczą niezbicie białe
kobierce kwiatów śnieżycy wiosennej (Leucojum vernum), zwanej też
gładyszkiem lub śniegółką.

Śnieżyca jest rośliną cebulową, która zakwita często jeszcze
zanim zniknie śnieg. Jej słodko pachnące białe kwiaty, przypominające
trochę abażurki z delikatną żółto lub zielono nakrapianą falbanką,
zlewają się wtedy ze śnieżnobiałym tłem. Albo wręcz przeciwnie - gdy
zima jest bezśnieżna całe dno lasu pokryte jest drobnymi dzwoneczkami.

Roślinę tę można spotkać w cienistych, wilgotnych lasach górskich
i podgórskich, a w Polsce najliczniejsza jest w Sudetach i Karpatach
Wschodnich.

Ale! Ogromne połacie kwitnącej śnieżycy wiosennej można jednak
podziwiać także w Wielkopolsce. Dla ochrony jednego z jej nielicznych
stanowisk, utworzono rezerwat "Śnieżycowy Jar". Jest on położony nad
brzegami strumienia, w malowniczym wąwozie znajdującym się niedaleko
Warty, pomiędzy Murowaną Gośliną a Obornikami. Prawdziwą zagadką jest,
skąd się ta roślina pojawiła na niżu i dlaczego tylko tu. Ze względu na
rzadkość występowania śnieżyca wiosenna objęta jest ścisłą ochroną prawną.

Myślałem, że odnalezienie tego rezerwatu będzie trudne. Do rezerwatu
prowadzi dość ciężki terenowo rowerowy szlak. Jednak tłumy turystów same
naprowadziły do celu.

W zeszłym roku śnieżyce zakwitły dopiero pod koniec marca, a więc o dwa
tygodnie później niż zwykle. W tym roku, ze względu na łagodniejszą zimę
kwitnienie rozpoczęło się już na początku marca Kwitnienie śnieżyc trwa
tylko 2 tygodnie. Co ciekawe, kwitną wszystkie cebulki naraz, i tak samo
naraz szybko znikają. Warto wziąć to pod uwagę wybierając się do tego
malowniczego zakątka, gdyż łatwo można się spóźnić.