Moja ulubiona opowieść o motylu: "Pewnego dnia mały motyl zaczął wykluwać
się z kokonu. Mężczyzna usiadł i przyglądał się, jak motyl przeciska swoje
ciałko przez malutki otwór. Wtedy motyl się zatrzymał - jakby zaszedł tak daleko
jak mógł i dalej już nie miał sił. Mężczyzna więc postanowił mu pomóc: wziął
nożyczki i rozciął kokon. Motyl wydostał się z niego bez problemu, miał jednak
wątłe ciało i bardzo pomarszczone skrzydła. Mężczyzna dalej go obserwował,
spodziewając się, że motyle skrzydła zaczną stopniowo grubieć, powiększać się,
dzięki czemu motyl będzie mógł odlecieć i zacząć żyć. Tak się jednak nie stało.
Motyl spędził resztę życia, czołgając się po ziemi z mizernym ciałem i
pomarszczonymi skrzydłami. Do końca życia nie był w stanie latać. Człowiek w
całej swej życzliwości i dobroci nie wiedział, że walka motyla z kokonem była
bodźcem dla jego skrzydeł, że motyl jest w stanie latać tylko wtedy, gdy pokona
opór kokonu" źródło: www.opoka.org.pl