Miałem kiedys swego Pana
i kochałem go nad zycie
Miałem kiedyś swego Pana
to w serduszku tkwi mym skrycie
Potem nadzsedł
dzień ten straszny
Pan zostawił mnie przy płocie
Podsłyszalęm wtedy własnie
mówil komuś : "po klopocie"
i odjechał
ja zostalem
upał
ani kropli wody
ja z tęsknoty za mym Panem
rozpaczałem skowyczałem
ale bylem uwiązany
na nic moje skoczne łapy
na nic cala szarpanina
aby pobiec i dogonić
na nic rozpaczliwe wycie

A więc jak to?
Pan odjechal
a ja sam tu
przy tym płocie
czyżbym zrobił coś strasznego
czy też Pan mnei przestal kochać?
Tak trafiłem do schroniska
choć pod nosem pełna miska
to ja oddalbym
to wszystko
Aby Pan byl przy mnie
blisko....... - Justyna Wawrzyniak

Ach cóż to za życie
bez psa na kanapie
bez psa co go się
za uchem drapie
i bez czujności
wiernych oczu
co śledzą ruch Twój
każdy gest
bo w takich psich oczach
przecież coś jest
Jest ogrom miłości
ocean radości
Są też cierpienia
smutki westchnienia
Cóż to za życie człowiek ma
kiedy nie ma swojego psa - (Justyna Wawrzyniak)