Zlloty 2006-09-12 14:48:55

No więc ja postaram się napisać też cosik, jako że zdjęcie zahacza lekko o tematykę, w której ostatnio grzebię.
Zrobiłeś coś, co nazywam zdjęciem kombinowanym, tzn. składającym się z co najmniej dwóch podejść klasycznych. Tutaj masz portret połączony z widokiem kropel na szybie (w tle rozmyte krzaczki). Zacznijmy od portretu.
Portret.
Zwróć uwagę na nos - wyszedł strasznie przerysowany. Odległość obiektyw - szkło - twarz była za mała, przez co zniekształcone zostały proporcje twarzy. Spróbuj najpierw zrobić odpowiedni portret modela, sprawdź przy jakim oświetleniu i ustawieniu wygląda najkorzystniej. Najkorzystniej, nie znaczy najładniej - raczej najlepiej oddający to, co chcesz wyrazić - smutek, gniew, radość, itp.

Krople na szybie.
zdjęcie było robione pod kątem (inaczej w szybie zamiast twarzy byłby aparat) - zauważ, że z prawej strony krople tracą ostrość - albo zwiększ kąt nachylenia aparatu do szyby, albo głębię ostrości tak, by krople były jednolicie ostre. Inaczej obraz po lewej stronie wydaje się jakby.. nieco przypadkowy. Krzaczki w tle rozmyte w całkiem udany sposób.

Połączmy to.
Teraz dochodzimy do najtrudniejszego momentu, który nazywam "stworzeniem ducha". Brzmi to nieco bardziej kwieciście, niż "zwiększenie wartości przejrzystości (transparency)";). A więc do dzieła.
Najpierw ustal, która część twarzy powinna być wyeksponowana, a która powinna stapiać się z tłem. Przydałaby się para oczu, przynajmniej jeden policzek, trochę czoła i usta. Dodatkowo przejście pomiędzy twarzą, a tłem powinno być łagodne. Teraz popatrz na zdjęcie - biała wyrwa w roślinnoci wbija się w łuk brwiowy niczym skalpel, zupełnie psując efekt przejścia z twarzy na tło. Trzeba znaleźć odpowiedniejsze miejsce. Zasada jest taka - im jaśniejsze tło, tym mniej widać twarz, a im jaśniejsza twarz, tym lepiej widać ją na tle. Wiedząc to, spójrzmy jeszcze raz na tło - z lewej strony są białe plamy, które psują łagodne przejścia. Twarz możnaby więc umieścić z prawej strony. Tło przechodzi z ciemnego po prawej na jasne po lewej, trzeba więc dopasować oświetlenie twarzy. Spróbuj oświetlić ją z lewej strony lekko od góry, prawą pozostawiając w mroku. Przy odrobinie eksperymentowania twarz powinna się ładnie zlać z czarnymi plamami po lewej. Oczywiście to jest zarys teoretyczny, a moje teorie sprawdzają się tak mniej - więcej w 20% (pozostałe 75% to próbowanie, próbowanie, próbowanie, a pozostałe 5% to wystawianie dzieł, których nikt nie rozumie;)))).
Pozostaje jeszcze kwestia ostrości - odległość od szyby to jedno, a odległość od modela to druga. Jako, że model odbija się wszybie, musimy dodać do siebie odległości aparat - szyba - model. Z tego wynika, że albo ostrzymy na modela, albo na krople. To już w zależności od tego, na co kładziemy akcent - jeśli chcesz zrobić portret, celuj w modela, jeśli stawiasz na "ducha", celuj w krople.
I to by było tyle. Oczywiście napisałem Ci moją własną wizję tego typu zdjęcia, możesz z niej wyciągnąć coś dla siebie, możesz działać zupełnie po swojemu. W każdym razie - czuj duch! ;)

_M 2006-09-12 12:53:24

Krytyka na podstawie ogłoszenia Dobry Start:
http://www.obiektywni.pl/forum/watek-1185.php

Patrzę na to zdjęcie z nieukrywaną przyjemnością. Widzę przede wszystkim bardzo dobry pomysł podany na talerzu doskonale dobranych deszczowych szarości i kontrastów.
No to tyle słodzenia, teraz zabiorę się za wyszukiwanie niedoskonałości ;)

Wydaje mi się, że uciekła gdzieś ostrość... może to wynik niezdecydowania, może poruszenia a może przypadek. Równocześnie zdjęcie jest tak małe, że ciężko mieć pewność na ten temat. W calej rozpiętości tonalnej nie uniknąłeś/aś przepalenia w lewym górnym rogu. Plamka nieco rozprasza a może wystarczyło minimalnie ruszyć aparatem, żeby cała szybę zakryła ciemna częsć odbicia. Wydaje mi się, że przy zastosowaniu dwóch środków przekazu - twarzy i mokrej szyby, dodatkowe plamy odbicia nie wspomagają odbioru w wręcz go utrudniają. Jest to jednak moje subiektywne zdanie.
Zdjęcie jest w kategorii portret. Głównym motywem jest więc twarz... może warto by to jakoś podkreślić... choćby przez odkrycie spojrzenia, które tutaj przez wspomnianą już nieostroś zdaje się gubić. Wiem, że w naturalnych warunkach może to okazać się trudne, tym niemniej warto pomyśleć o tym następnym razem. Może wyjdzie coś innego? Może nawet lepszego.

Ech... trudno się komentuje zdjęcie, które po prostu się podoba.

-M

sylwesterc70 2006-09-16 17:30:02 | ocena = brak oceny

zeby mi chcieli pisac takie wskazowki :) a nie tylko przepalenia :)

sylwesterc70 2006-09-16 17:29:25 | ocena = 3

kajtek 2006-09-13 11:12:33 | ocena = 3

K 2006-09-12 22:29:42 | ocena = brak oceny

bardzo dziękuję za krytkę :))
i za komentarze i ocenki tez.

(i tak na marginesie- jestem kobieta ;)

Zlloty 2006-09-12 15:28:19 | ocena = brak oceny

Właśnie zauważyłem, że na drugim zdjęciu "duchowym" zrobiłeś to, co tu opisałem.. :)))

KtoCieKocie 2006-09-12 14:31:40 | ocena = 3

Iness 2006-09-12 12:47:50 | ocena = 1

Wiesz poprzednie było ciekawsze...

.. ... ..... 2006-09-12 12:46:54 | ocena = 2

szkoda że takie małe.

sothis 2006-09-11 20:59:06 | ocena = 4

bardzo dobrze twarz widac. jest nostalgia i jest zamyslenie. klimat i łasnie ta malarskosc... mysle ze nalezy sie ocena wyzsza.

wujek 2006-09-11 19:47:32 | ocena = 2

za mało widać twarz,moim zdaniem oczywiście

slawek20053 2006-09-11 14:19:29 | ocena = 2

Areq17 2006-09-11 14:09:41 | ocena = 2

moze byc ale jakies takie stlumione...

lukassz 2006-09-11 13:59:37 | ocena = 2

Dundee 2006-09-11 12:27:17 | ocena = 2

poprzednie owszem, to jakoś mniej