/ Co tu się dzieje na tym portalu?

To jest pandemia, epidemia i zaraza! :o))

Zarówno oceny jak i pisemne komentarze służą temu samemu- okazaniu stopnia akceptacji lub jej braku, ale decyzja o podjęciu się wypowiedzi zostaje po stronie komentatora i nie jest wymogiem formalnym. Darcie szat z powodu rzekomego zawyżania lub zaniżania ocen, ponieważ "ktoś inny za lepsze/gorsze" zdjęcie dostał inną ocenę" jest zupełnie bez sensu. Te rozbieżności świadczą przede wszystkim o tym, że skala ocen jest mała. Zbyt mała, aby ja traktować poważnie. W końcu z tych ocenionych na 5 też należałoby wybrać najlepsze, gdyby ktoś postanowił postawić taki wymóg, bo król może być tylko jeden czy też tylko jedno miejsce jest na najwyższym pudle i tylko jedna jest główna nagroda. I nie ma żadnego ex equo ;-). A więc nasze oceny służą jedynie wstępnej klasyfikacji, a potem może się okazać, że następny etap wybierania "najbardziej piątkowego" zdjęcia z "piątkowych, czy najgorszego z tych, które zarobiły -1 też tworzy przepaście pomiędzy skrajnymi ocenami. Tejk it izy! Wystawianie seryjne ocen jakiemuś użytkownikowi, które mi się także zdarza, nie jest (a przynajmniej nie powinno być tak traktowane) jako próba gromadzenia sobie sympatyków, czyli TWA. To jest złe myślenie oparte o jakieś kompleksy i wypominanie tego paskudnie truje atmosferę!
Są użytkownicy, którzy z natury nie stawiają ocen, lecz piszą komentarze, i są tacy, którzy blokują wystawianie ocen. Jedni muszą poświęcić sporo czasu, aby wyrazić swoją opinię, a więc nie mogą tego zrobić dla dużej liczby zdjęć, a drudzy takie działania wymuszają, co może doprowadzić do całkowitego "braku ruchu" pod zdjęciami. Oceny punktowe mają swoją niepodważalną zaletę- pozwalają zgrubsza zaopiniować dzieło i więcej innych też. To nie jest tylko i wyłącznie lenistwo, to jest też niechęć do plecenia banałów i powielania ich, bo przecież nie każdy jest zawołanym wierszokletą i nie każdy komentarz może być równie niepowtarzalny, jak zdjęcie, którego dotyczy ;-)

Róbmy więc zdjęcia, oglądajmy cudze i wypowiadajmy swoje opinie o zdjęciach, a nie o cudzych opiniach! I nie toczmy wojen na cudzych podwórkach. Pod moim zdjęciem kłócą się aktualnie dwie osoby i ja się zastanawiam, czy sam mam tam coś do powiedzenia ;-) Komentarz do zdjęcia też nie powinien przybierać formy ataku na Autora, bo riposta w takich przypadkach jest właściwie nieunikniona. Negatywne wyrażanie się o zdjęciu również powinno być czynione grzecznie i nieobcesowo. Niestety, zbyt wielu jest tu takich, którzy stosują skróty myślowe, że skoro z konkluzji długiego wywodu wynika, że dane zdjęcie to syf, to ten wywód można pominąć. Otóż nie, pominąć należy słowo "syf" ;-) A w drugą stronę jest jakby łatwiej, akceptacja nie wymaga aż tak daleko posuniętej werbalizacji ;-)

Pozdrawiam wszystkich!

atsf - brawo. Bez odbioru:-)

@atsf - nic dodac. Brawo.

barola: ależ ja też pisałem w tym tonie przecież były języczki. za stary jestem na denerwowanie się przez internet ;-) przecież wiem, że mnie nie atakujesz.

atsf: like ;-)

atsf "Pod moim zdjęciem kłócą się aktualnie dwie osoby i ja się zastanawiam, czy sam mam tam coś do powiedzenia ;-) " Ja się nie kłócę :) z Tobą nie mam o czym pisać, bo tym razem zgadzam się z Twoją koncepcją.
korpa 1 - poznajemy się dopiero, dobrze nam idzie :)

@barola
Ale nastąpiła wymiana zdań nt mojego "dzieła" pomiędzy Tobą a Andres, w której pojawiły się pozamerytoryczne wątki. Ja się cieszę, że jednej (Tobie) się podoba, i niespecjalnie dziwię, że drugiemu (Andres) się nie podoba (chociaż prywatnie uważam używane przez niego argumenty za tak mało istotne, że aż absurdalne), natomiast nie podobają mi się rozgrywki interpersonalne oparte na pomówieniach (abstrahując od tego, kto zaczął). Nie powinno się obalać cudzych argumentów takim, że on coś-gdzieś-kiedyś-komuś-jakoś, skoro jest akurat to-tu-teraz-mnie-tak ;-). Taką dyskusję należy ucinać stwierdzeniem, że nie wchodzi się dwa razy do tej samej wody ;-) Pojawiło się też w komentarzach widmo "seryjnego czwórkodajcy", co jest jednym z chwytów poniżej pasa na OB ;-))) Jako "seryjny" łączę się z Tobą w bólu ;-) Niektórym się wydaje, że nazwa serwisu zobowiązuje do obiektywizmu, ale to błąd, ponieważ ta nazwa wywodzi się od słowa "obiektyw" jako narzędzia fotografa, a nie od "obiektywizmu" rozumianego jako bezstronność. Obiektywy nie są obiektywne, bo każdy jest inny, więc są absolutnie subiektywne jak ludzie w swoich odosobnionych często poglądach ;-) Także pożądany poziom prac nie wynika stricte z wymagań serwisu, który nie jest ekskluzywnym klubem, ale powszechnie dostępnym. Rekreacyjne jeżdżenie na rowerze nie musi zmierzać do udziału w Tour de Pologne, lecz powinno zbliżać do siebie miłośników sportu wyczynowego i amatorów ;-) A tu się wytwarza taka atmosfera, że niektórzy artyści-zawodowcy fochają się na plebs, kiedy z drugiej strony plebs wcale się nie czuje jakoś specjalnie znoblitowany ich towarzystwem, bo ten foch idąc z góry na dół rozpieprza wszystko po drodze aż do fundamentów :( Budujmy i ganiajmy króliczki! Obniżanie poziomu nie jest obiektywnym faktem, faktem jest defetyzm niektórych, który sieje destrukcję. Ale piramida mimo tego rośnie, gwiazdy mimo tego świecą ;-)

w fotografii nie ma takiego pojęcia jak obiektywizm a to między innymi dlatego , że każdy patrzy i postrzega inaczej .
jest tylko i wyłącznie subiektywizm .
oceny , komentarze , opinie są subiektywne .

Był kiedyś taki dowcip o piosenkarce Krystynie Sipińskiej, gdy media w PRL nadużywały jej piosenek i wizerunku wręcz do znudzenia:

-Czy Sipińska ma ładny głos?
-No ma...
-Czy ładnie śpiewa?
-No... ładnie...
-Czy jest ładna?
-No jest!
-Czy ma klasę?
-Ma!
-Lubisz Sipińską?
-Nie lubię...

To jest właśnie kontrast pomiędzy obiektywizmem a subiektywizmem ;-) Zbyt często podnoszenie kwestii formalnych (takich jak np. kompozycja, jakość), jest próbą wysilania się na obiektywizm i argumentowania nim swoich subiektywnych odczuć. Tyle, że często to nic nie daje! Jeżeli się zdjęcie nie podoba, bo się nie podoba i już, to żadne "obiektywne za" nie skasuje tego jednego "przeciw", i odwrotnie.

Urszula;>?

nic nie zmieni faktu , że subiektywizm bierze górę nad obiektywizmem którego faktycznie nie ma

a byl kiedykolwiek???????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????

bym "obiektywizmu" nie wykreślał z rozważań

to jakby rozważać czy prawo mojżeszowe powinno nadal obowiązywać . . . nie powinno i tak jest z obiektywizmem .
obiektywizm jest niesprawiedliwy wreszcie nudny itd .. . i go nie ma

Siur! Urszula! Się mi porąbało ;-) Chyba od czasów PRL jej nie słyszłem ;-) Dzięki, arturdy, i przepraszam artystkę!

Natomiast jabe ma rację, że obiektywizmu nie należy wykreślać, ale trzeba go stosować z umiarem. Przesadny prowadzi na manowce zamiast do celu i tylko skrajny subiektywizm, czyli gust, nie podlega dyskusji. Da się znaleźć zdjęcia obiektywnie spełniające wszelkie kryteria, które mimo tego nie "zaskakują". Często lepiej mieć niepryskane jabłko z robaczkiem ;-)

Lubię przegrzebywać maliny w poszukiwaniu wsadu białkowego - jakby mocniej sok wtedy puszczały:)

Z obiektywizmem jest jak z badaniami - łatwo jest go zdefiniować, łatwo określic parametry, podobnie jak założenia badań, w warunkach laboratoryjnych:), ale potem przychodzi etap zastosowania efektów badan w praktyce, z większą ilością zmiennych, przeszkadzajek, warunków dodatkowych:). Obiektywizm - takoż: da się określić obiektywny wzorzec, sparametryzować go, tylko kiedy przychodzi do uzycia praktycznego obiektywizma okazuje się, że dane z wzorca nijak do rzeczywistości nie chcą pasować:0 Zmienić rzeczywistość;)? Wpasować ją we wzorcowe ramy;)?

Olać. Łatwiej zrobić szablon ze zdjęcia, niż zdjęcie wg szablonu ;-)

O rzesz ale pojechaliście z dyskusją, połowy słów nie rozumiem. Dla mnie przynajmniej wszystko jest proste, albo się mi podoba albo nie. A jak się nie podoba to mimo że portalowe autorytety stwierdzą że jest genialnie to ja i tak dowalę zero :)
No ale ja jestem tylko zwykłym odbiorcą zdjęcia a nie krytykiem sztuki, a niektórzy trzepią takie foty że tylko krytyk i znawca je przetrawi ;)

... i te portalowe autorytety nie przyjmują do wiadomości, że są inne gusta niż jego własne i jakby są osobiście tym dotknięte, próbują różnymi, niemerytorycznymi argumentami narzucić innym swoją rację. Postaram się więcej nie wchodzić w takie relacje. A atsfa przepraszam i tu i pod zdjęciem.

Ja to już kiedyś cytowałem, ale moim zdaniem (a może powinienem napisać msz!), poniższa opowiastka w pełni opisuje zachodzące i tutaj, i pewnie wszędzie indziej zjawiska, jak i ich głównych bohaterów:

Była sobie raz paczka zapałek, dumna wielce ze swego pochodzenia. Jej prababką była ogromna, stara jodła. Kiedy zapałki były jeszcze zielonymi gałązkami, piły brylantową rosę, kąpały się w promieniach słońca i kazały ptakom opowiadać bajki. Były bogatsze od innych drzew, gdyż stać je było nawet zimą na zieloną szatę. Pewnego dnia przyszli drwale i nastało wielkie zamieszanie. Wódz rodu został jako maszt ustawiony na wielkim okręcie, grubsze konary stały się belkami, a drobne gałązki - zapałkami.

Wszystko to opowiadały zapałki staremu, żelaznemu garnkowi i krzesiwu, z którymi leżały razem na półce.

- Moja historia jest całkiem inna - oświadczył garnek. Od chwili urodzenia czyszczono mnie niezliczoną ilość razy i do dziś lubię, gdy po jedzeniu stanę sobie czysty na półce, by pogwarzyć rozsądnie z sąsiadami. Bardzo lubię kubeł, z którym się czasem spotykam, a kosz targowy przynosi mi zmiasta nowiny.

- Gaduła z ciebie - rzekło krzesiwo i uderzyło tak stalą w krzemień, że sypnął iskrami - Urządźmy sobie wesoły wieczór.

- Tak, pomówmy o tym,kto z nas jest najdostojniejszy!

- Nie! Musiałbym mówić o sobie - rzucił gliniany garnek - a tego nie lubię. Niech każdy z nas opowie, co przeżył w świecie. A więc zaczynam. Nad morzem, w pobliżu duńskich zatok...

- Prześliczny początek! - zabrzęczały talerze - To się na pewno wszystkim spodoba.

- Tak! Tam przeżyłem młodość u pewnej skromnej rodziny. Meble ciągle polerowano, czyszczono posadzki, a co dwa tygodnie zawieszano świeże firanki.

- Jak przejrzyste i barwne jest to opowiadanie! - powiedziała szczotka do zamiatania - Czuć w tym kobiece zamiłowanie do porządku.

- To prawda - przyznało wiadro i podskoczyło z brzękiem.

Garnek ciągnął dalej, a koniec był całkiem podobny do początku. Talerze zaszczękały z radości, a szczotka dobyła z kąta gałązkę pietruszki i uwieńczyła garnek w nadziei na rewanż. Krzesiwo postanowiło tańczyć i hukało, podnosząc ciągle jedną nogę, tak że ze strachu pękło obicie nastarym fotelu.

- Czy także zostanę uwieńczone? - spytało po skończeniu. I tak też sięstało.

- Ach, cóż za hołota! - mruknęły do siebie zapałki.

Potem poproszono maszynkę do kawy, żeby zaśpiewała. Odmówiła jednak, tłumacząc się chrypką oraz tym, że może śpiewać tylko w gorącym stanie. Były to tylko wykręty, bo wolała śpiewać przy gościach, wjadalni...

Na oknie leżało stare pióro służącej. Nie posiadało innej zalety nad to, że tkwiło zbyt głęboko w atramencie.

- Jeśli maszynka do kawy nie chce śpiewać - odezwało się pióro - to można zaprosić słowika.

- Rzecz niesłychana, mielibyśmy słuchać jakiegoś przybłędy spoza kuchni! - zawołał czajnik, krewny maszynki.

- Jestem oburzony! - zawołał kosz targowy - Nudzimy się, zamiast się bawić. Dalej, nich każdy robi, co chce!

- Tak, hałasujmy! - zawołały wszystkie sprzęty.

Ale nagle weszła służąca. Całe zebranie zmartwiało. Każdy sprzęt był pewny, że gdyby jego posłuchano, wieczór wypadłby wspaniale.

Służąca zaświeciła zapałkę i roznieciła ogień. Ach, jakże trzaskał i świecił!

- Każdy widzi teraz, że jesteśmy pierwsze w całej kuchni - rzekły z dumą zapałki i zgasły.

Hans Christian Andersen 'Latający kufer'

prorok podpisuje sie pod Tym co napisałeś: " w fotografii nie ma takiego pojęcia jak obiektywizm a to między innymi dlatego , że każdy patrzy i postrzega inaczej .
jest tylko i wyłącznie subiektywizm . oceny , komentarze , opinie są subiektywne "

Imprsjonisci odeszli od owczesnie obowiazujacego kanonu. Kanon jednak znali i byl to ich swiadomy (w wiekszosci) wybor aby malowac inaczej. Poza tym taka rewolucja nie zdarza sie czesto i nie jest powszechna.

Brak znajomosci kanonu i proba usprawiedliwiania zlych zdjec subiektywizmem w postrzeganiu fotografii do mnie nie przemawia. Eksperymentowanie jest uzasadnione gdy potrafi sie tworzyc klasycznie. Albo gdy sie to klasycznosc zna i rozumie.

Zbyt czesto autorzy chca uzasadnic zla fotografie swiadomym lamaniem zasad albo subiektywizmem postrzegania.

megali2012 -> Ale jakie to wygodne! I uniwersalne - można usprawiedliwić wszystko. :o))

a czy ja mogę coś napisać? :)

"Co tu się dzieje na tym portalu ?"

Ludzie zdjęcia prezentują, zdjęcia komentują,
zdjęcia szaro-białe, kolorowe...
i od czasu do czasu wątki piszą na forum ;)