10x12 cali, Petzval 300/4 L.A.Verne - Paris,

Ignacy Wilhelm Stahl-Ranitzky, potomek znamienitego rodu szlachciców z dalekiej
Saksonii. Odebrał gruntowne wykształcenie w zakresie matematyki i fizyki na
paryskiej Sorbonie, choć po prawdzie to filozofia zawsze była jego muzą i
faworytą. W młodych latach był to młodzian postawny o poczciwym i mężnym
obliczu. Wiele panien skrycie wzdychało do fotografii pana Ignacego (a wiedzieć
trzeba, że w wieku swych 22 roków za elaborat naukowy o wpływie Kanta na
moralność wieku otrzymał on nagrodę rektora i w prasie sylwetę jego
wydrukowali!). Powiadają, że był on członkiem pewnej loży… W
balzakowskim wieku będąc, na zdrowiu nieco podupadł, a nawet zdziwaczał, kazał
on bowiem służce każdego dnia telegramem księgi i pisma z zagranicy zamawiać. Z
Pragi, Paryża, a nawet Bombaju! Owe piękne panny, co w młodych latach do Ignaca
fawory słały, teraz dziatwę swą wychowywały, a pan Ignac wciąż kawalerem był.
Czas swój trawił tylko te dziwaczne pisma czytając. Zaczął absynt popijać, a i
opary opium nad dworem jego się unosiły, a do tego dało się słyszeć dekadenckie
melodie ze sprowadzonego z Zachodu gramofonu. Raz służka spod poduszki pana
Ignaca księgę o jakowymś Budowniczym Wielkim wyjęła. Chodziły nawet słuchy w
powiecie, że pan Ignac podążając nową zachodnią modłą innego rodzaju miłości
hołduje.. Nikt jednakowoż tego potwierdzić szkiełkiem i okiem nie zdołał. Pan
Ignac przeżywszy lat 67 wyjechał dorożką swą w zachodnie strony i wszelki ślad
po nim zaginął. Nie zostawił po sobie dziedzica, więc pokaźny jego księgozbiór
przechodził z rąk do rąk w czasach zawieruchy historycznej. W końcu trafił na
indeks ksiąg zakazanych i powiadają, że spłonął w Berlinie w latach 30-stych.


Zdjęcie wykonane metodą mokrego kolodium i van dyke kamerą 10x12 cali
(254x305mm) http://retro-atelier.eu