 |  |
Krytyki otrzymane przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
 | skimi | ciekawa fotografia. Od razu po pierwszym spojrzeniu włączyła mi się "kontrolka" z napisem "pamiętaj!". Przypomina mi ona, że czasami tylko cienka linia oddziela prace artystyczne od bardzo dobrze je udających "podróbek". To przypomnienie włącza mi się szczególnie często przy pracach opartych na popularnych "schematach do tworzenia sztuki". Ten schemat który przy tej pracy mi się narzucił jest dość często wykorzystywany -> w zwyczajnym miejscu wstawiamy coś z zupełnie innej bajki (może to być np. balonik z gazem przywiązany do betoniarki na budowie, owinięty folią manekin na plaży, alpinista w pełnym rynsztunku i z ubezpieczeniem na środku rynku itp. - wszystko zależy od tego co akurat mamy pod ręką) licząc na zszokowanie i zaskoczenie widza. Inność obrazu spowoduje u oglądających zagubienie i próby zrozumienia tzw. intencji. Jeśli pojawi się zrozumienie to jest ok. jeśli się nie pojawi to sprawa się komplikuje, bo widz zakłada, że tu musi o coś chodzić, a jeśli się przyzna, że nie wie o co, to wyjdzie na cieniasa ;) - dla bezpieczeństwa najlepiej wtedy napisać "super" i postawić 4. W mojej ocenie prace oryginalne od podróbek różnią się konsekwencją logiczną, czytelną grą skojarzeń, widocznym uzasadnieniem dla istnienia POZORNIE nieprzystających elementów. Atrakcyjność estetyczna, sprawność wykonania i inność świata przedstawianego nie różnicuje podróbek od oryginałów. W tej pracy widzę ładne, poetyckie wręcz zestawienie tytułu z parasolami, które dodatkowo opadają jak dziwny deszcz z prawie bezchmurnego nieba (ciemne chmury nad horyzontem też pozostają w jakimś związku z całością - w związku czasowym ;) Widzę zabawnie powstałą kompozycję trójdzielną (jako suma dwóch kompozycji dwudzielnych ;) Widzę bardzo ładne wykonanie. I tak jak naga odczuwam jakiś niedosyt :)) ale u mnie to raczej niedosyt związków. Jeszcze ich poszukam. | kustulka | 2007-12-14 19:47:42 |
| naga | jakość w takich realistycznych montażach polega nie tyle na dobrym wycinaniu i mieszaniu warstwami, ile na starannym, konsekwentnym oświetleniu materiału wyjściowego. - bo ono zapewnia nam ciągłość złudzenia (drugą część ciągłości złudzenia zapewnia nam sama fotografia i jej transparentność - bycie oknem na rzeczywistość - o czym poniżej). i o to autor zadbał. dobrze się w całości umieszcza tytuł. bo jest paradoksem wobec pogody tła, ale nawiązaniem do chmary goniących parasoli. bo próbuje - i może nawet daje radę - wyciągnąć tę pracę ponad zaawansowane ćwiczenie w szopie. bardzo mi się spodobało eddybodego nawiązanie do Magritta poniżej. M. to jeden z pierwszych (to my knowledge) artystów, którzy tak wyraźnie eksponowali semantykę obrazu - czyli, w jaki sposób artysta w obrazie przekaz zakodowuje i jak to potem widz rozkodowuje. i jak się ma rzeczywistość do jej portretów. temat tym bardziej ważki w wypadku fotografii, która, jako się rzekło, na ścisłym - acz trudnym - związku z rzeczywistością bazuje. nad czym można się zastanowić właśnie pod takimi, jak powyższy, obrazami. czyli: czy nam się podoba, bo taki obrazek można zobaczyć naprawdę? czy właśnie dlatego, że nie? czy wierzymy, że to, co na zdjęciu, zostało sfotografowane, czy też od razu zakładamy szopa? i, czy jeśli na zdjęciu jest coś, czego nie ma - czy to nam przeszkadza, czy nie? pytania pozornie proste:) /dodam, że mam tu niedosyt wrażeń, nawet jeśli tę pracę poleciłam, ale to bardzo subiektywny niedosyt, więc się nie będę rozpisywać./ | kustulka | 2007-12-14 15:10:10 |
 | Jaruna | Pokój dziecięcych fantazji, studnia ze snami, kapelusz sztukmistrza, z którego wyskakiwać mogą zarówno króliki, jak i hipopotamy; obraz, kóry sięga do archetypów ludzkich opowieści. | kustulka | 2007-12-09 22:00:47 |
Strona 1
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl