 |  |
Krytyki otrzymane przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
 | ulasmolko | jak stara fotografia mody, extgra. model podobny jak z burberry. kurde kto to wymyslil ze trzeba 16 slow pozdrawiam | Gustaw | 2008-05-05 01:14:20 |
 | Gustaw | Dziekuje za krytyke ;) To projekt sprzed roku, a drzwi fotografowalem przez pare miesiecy, wiec dosyc dlugo nad tym myslalem ;) Drzwi dobrane sa na zasadzie inwersji, jednak wszystkie pary posiadaja cechy wspolne, nie tylko plastycznie. Nie mialem zamiaru isc w strone typowej fotografii architektury (dlatego tez zdjecie nie jest w kategorii architektura), przerysowanie perspektywy, dystorsje to celowe zabiegi majace podkreslic to jak postrzegam te przestrzenie. | Gustaw | 2008-01-10 19:52:46 |
| falko | Wykonałeś dobrą robotę. Sfotografowałeś sześć drzwi i znalazłeś do nich opowieść. Każda z tych fotografii zasługuje na dobrą ocenę, ale każda z tych fotografii oddzielnie. Być może zbyt szybko chciałeś się z oglądającymi podzielić swoja refleksją i pogrupowałeś zdjęcia po dwa. Moim zdaniem zepsuty dobry pomysł. Przemyśl to, proszę, bo każda z zaprezentowanych fotografii zasługuje na dobre potraktowanie, być może lekkie dopracowanie. Efekt będzie zdecydowanie lepszy, jeżeli do każdych z tych drzwi podejdziesz powoli, z namysłem, bez pośpiechu zapukasz i poczekasz na zaproszenie. Może wtedy okaże się, że wcale nie są zamknięte na klucz. Trzeba tylko klamkę nacisnąć. | Gustaw | 2008-01-09 23:41:02  |
 | pattom1 | ... i pozostaje nam to o czym dziadkowie mówili, jak z balonikiem w dłoni biegliśmy po wale na Niskich Łąkach, mknąc jak marzenia koło koni i owiec byle dalej i jak najbliżej, myśli kołaczą się jeszcze do dzisiaj, chociaż 35 lat już wracam w tamte miejsca i słucham tych głosów, że młody? ja wiem, że jeszcze czas ale to tak jakby Odra nagle zamieniła się w ocean, który gładzimy dłońmi nagimi i jakże miło było gdy stopy grzęzły w mulistym piasku a pies ujadał panicznie pewny swego i właściwie nie wiele tego i właściwie nie wiem po co, czas łączy się z ciałem i jakby chwilami zamykam bardziej oczy ale pomyślcie z jaką nadzieją, może czasami warto wstać i położyć dłonie na ich policzkach? myślę, że warto nawet jakby miałoby się zdrapywać szron . . . | Gustaw | 2007-12-12 20:56:04 |
 | Gustaw | Dziekuje wszystkim za komentarze :) Nie rozumiem natomiast wymienionej tutaj psychiki odwetu/podzieki za stawianie negatywnych/pozytywnych ocen. Sztuka jest czyms zupelnie subiektywnym i kazdy, bez wzgledu na to czy jest fanem Rubika czy Straussa ma prawo wypowiedziec sie, prezentujac swoje wlasne subiektywne zdanie i wedlug tego ocenic prace. Takie jest przynajmniej moje, subiektywne zdanie ;) Osobiscie nienawidze wszelkich kiczowatych fotografii makro, pejzazy, ladnych wymalowanych ladnych dziewczynek na ladnym tle itp. (oczywiscie sa wyjatki, ale dostepnosc tej formy fotografii doprowadzila te pojecia, przynajmniej wg mnie, do strasznego banalu). Troche poza tematem, ale chcialem sie tym z wami podzielic ;) | Gustaw | 2007-12-11 17:55:20 |
| punktag | pattom -> masz rację :)) i np. autor nie przegiął obróbką w HDR, i miał pomysła, i zderzył palmy (fakt podręcznikowo - czerwone na zielonym), i stosując WłAśIWą obróbkę (w tym wnietę) stworzył przekaz, w którym oglądający poprzez własne skojarzenia i emocje dopowiada sobie sam resztę historii. Dlatego ta praca jak i inne autora jest ciekawa, bo pozostawił odbiorcy pole do interpretacji nie domykając wszystkiego do ostatniej litery. A to już trąci sztuką. p.s. Dodam, że osobiście jestem pod wrażeniem, iż autor nie ma zwyczaju odwetować za inne spojrzenie i niższe oceny... aha, nie znam ww autora. Niestety. | Gustaw | 2007-12-11 17:31:09 |
| Iness | O la la! Na takie "debiuty" czekam na tym portalu. Na nowy powiew świeżości spojrzenia i kreatywności. Na nowe spojrzenie na któryś z typów fotografii. Dlatego witam Cię bardzo serdecznie. Bo czuć kolor to sprawa dużo bardziej skomplikowana niż "czuć" monochromatyczność. A świadomie i wyraziście operować kolorem jest trudniejsze niż świadomie komponować kadry. W Twojej serii kolor to ekspresja i główny środek wyrazu. Kolor intensywny, krzykliwy ale jednocześnie wysublimowany i w odpowiedniej dawce. Dałabym tytuł "obojętność" - bo tak mi się kojarzy ta fotka - z obojętnością i znieczulicą. Z obawą i konformizmem. | Gustaw | 2007-12-11 10:18:53 |
Strona 1
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl