Niezaprzeczalnym walorem fotografii jest ciepła kolorystyka
chylącego się lata. Kompozycja przemyślana. Mz należałoby
jednak ująć światła ponieważ jasne tony wyrwały się spod
kontroli.
Piękne zdjęcie - wspomnienie zapewne letniego świtu.
Doceniam tego typu fotografie ponieważ wiem, że ich
wykonanie wymaga niekiedy znacznego poświęcenia (poranne
wstawanie, mokra trawa, chłód). Uwagi zatem będą niewielkie:
+ - kompozycja zgodna z regułami fotografii (obiekt w silnym
puncie PD), - - zmieniłbym jednak położenie ważki w kadrze
na LD ( w tym ułożeniu ważka wydaje się że za chwilę wyleci
z kadru), - - niewielki niedociągnięcia w GO ( ale tu
właściwie nie ma co marudzić, bo ważka ma dużą rozpiętość
skrzydeł i długi odwłok) i dlatego w celu otrzymania
idealnego zdjęcia trzeba by ustawić się idealnie prostopadle
do płaszczyzny skrzydeł i długiej osi ciała.
Zdjęcie zbyt przesunięte w lewą stronę. Tonalnie i
kolorystycznie bardzo interesujące. Ogólna reguła
fotografowania nakazuje zachować więcej powietrza przed
twarzą.
Zdjęcie ładnie skomponowane. Zachowana równowaga kadru. Mimo
różnicy światłach i cieniach udało się zachować równowagę
tonalną. Linie ładnie wprowadzają w głąb ujęcia.
Bardzo wdzięczne zdjęcie. Według mnie: można było nieco prze
kadrować dodając odrobinę powietrza nad głową i przesunąć
twarz w prawy, górny silny punkt.