Zdjęcie dobrze gdy nie tylko pokazuje, ale i mówi. Tutaj
podmiotem jest samotna dziewczyna. Przedstawiona na tle nic
nie mówiących pasków wydaje się wyobcowana i chłodna
emocjonalnie. Kiedyś taka dziewczyna była osobą poszukującą
szczęścia w miłości. A dziś… Zdjęcie to charakteryzuje
plastyczna narracja, przemyślana inscenizacja, obecność
refleksji filozoficznej dotyczącej nawet granicy poznania
ludzkiego.
Kapitalnie podzielone tło i dwie zagadkowe klamki, które są
umieszczone centralnie otwierają możliwości dodatkowej
interpretacji. Przecież mogłeś skadrować inaczej i klamki
znalazłyby się równolegle do postaci, a wtedy byłoby to
zupełnie inne zdjęcie.