/ Krytyka nowicjusza

Witam,
jest to mój debiutancki temat na tym forum, ale to chyba nie ma żadnego znaczenia. Nawet na pewno. Zawsze jednak trzeba jakoś zacząć, a skoro wstęp mam już za sobą, przejdę do meritum.
Fotografią, choć to w mym wydaniu zbyt wielkie słowo (nie chcę być skromny, tak po prostu jest), zajmuję się od bardzo niedawna. Uważam jednak, że jeśli człowiek już sie za coś zabiera, nawet jeśli tylko hobbystycznie, to powinien się za to zabrać porządnie. Stąd po krótkiej przygodzie z kompaktem uzbierałem pieniądze na pierwszą lustrzankę i obiektyw. Taki, coby odpowiadał głównemu zainteresowaniu w tej branży - portretom. I oto jestem. Szary, początkujący, i szukający po omacku w tym często bardziej kolorowym na czarobiałym zdjęciu Świecie. I w tym miejscu rodzi się pytanie, czyli nareszcie faktycznie przechodzę do sedna.
Czy ja i amatorzy mojego pokroju, mają prawo krytykować fotografie choćby tutaj, na obiektywnych? Tak, jasne, w końcu taką swobodę daje im konstytucja. Ale... Czy powinni? Będę trochę egocentryczny i zapytam o siebie, będzie mi łatwiej sprecyzować, co mi po głowie chodzi. Mając małe doświadczenie, a wiedzę w większości na razie z książek i obserwacji wybitnych fotografików, a z praktyki na razie nikłą, jak postrzegać moją krytykę będzie wyśmienity fotograf? Owszem, zawsze staram się podkreślać, że 'moim zdaniem...', 'w mojej opinii...', ale nadal, co pomyśli ktoś, kto od lat tworzy wyśmienite fotografie, a tu taki ja napisze mu np.: 'Moim zdaniem fotografia jest bardzo ciekawa, ma w sobie coś, że przukuwa uwagę. Widać jak portretowana osoba żyje na tym obrazie i fajnie współgra z tłem. Osobiście wolałbym troszkę większą głębię. Jedyne co mi bardziej nie leży, to tak ciasny kadr. Ale to tylko takie moje odczucie(...)'. Czy taka opinia nie będzie posądzona o dyletanctwo, szczególnie, kiedy zostanie skonfrontowana z moim skromnym folio? Czy to nie zostanie źle odebrane przez ludzi, którzy od dawna zajmują się fotografią i wartość ich krytyki jest niepodważalna i podparta autorytetem branżowym? Pytam się, bo nie wiem, jak zostaną odebrane komentarze nowicjusza. Na konstruktywną krytykę nawet się nie będę mierzyć, ale nawet w ocennym komentarzu, czy będzie coś niestosownego o czym wspomniałem powyżej?

Będzie jak będzie, a czasami powinno być inaczej.

I tutaj haczysz o odwieczne pytanie w stylu "kim że ja jestem by was pouczać" ... a może wiesz coś czego nie wiedzą inni fotografujący ? ;)

Wiele zależy od konkretów, stylu wypowiedzi. Dobre operowanie słowem, z głową, niezbyt napuszone i cwaniackie nie powinno być odebrane przez doświadczonego autora jako bezmyślny zbiór słów, które potraktowałby jak powietrze. Tak mi się wnioskuje po setkach komentarzy, jakie można tu czytać. Ale też istnieją ci, którym można nieumyślnie nadepnąć na ego.

Drakkainen: nie czytaj za dużo książek o fotografii, bo to ogłupia, tylko pisz sercem, tak jest najlepiej....

corazon - to przy okazji rada dla mnie, do literatury fotograficznej nie ukrywam, ciągnie mnie nieraz.

Matheo: jeśli chodzi o podstawy to OK. ale nie ma co zagłębiać się zanadto, grać muzykę, odtwarzać rolę aktorską, śpiewać piosenki czy robić zdjęcia trzeba duszą i sercem a nie wyuczonym podejściem do tematu, tak to można uczyć matematyki....

CZym Ty sie przejmujesz?? Albo ktoś weżmie to do siebie albo nie... Ważne zebyś pisał zgodnie z własnym sumieniem , zamiast bezmyślnie zawyżać oceny co tutaj jest niestety nagminne.

Czytanie książek i oglądanie zdjęć jeszcze nikomu nie zaszkodziło. Grunt to widzieć coś więcej niż tylko złoty podział.

hmmm ostatnio ogladałem sobie taki film...fajny był..."rezerwat"...pyta jeden fotograf drugiego "ma chłopak talent, może jest tu jakieś kółko fotograficzne w domu kultury? odpowiedź...po co, żeby zmarnowali chłopaka" :-)
w pewnym sensie przewiedzowanie myślę bardziej ogranicza...coś tam zabija...narzuca tok odczuwania...
kumpel od czasu gdy na nieco poważniej zajął się gra na gitarze mówi...nie umiem już słuchać płyt...widzę tylko dobre i złe akordy...technikę lub jej brak...magia uciekła... nie znam się...i chyba nie chcę znać...

@Andres 22:12:23, albo bezmyslnie zanizac;PP

Vodek :)))))

jeśli brak wiedzy ma być zaletą, to ignoranci z miejsca są odkrywcami? ;)

to tak jak ja....

Kiedy największy wynalazca wszechczasów, Thomas Alva Edison został zapytany jak powstają przełomowe wynalazki odpowiedział:
- Bardzo prosto. Wszyscy uważają, że dana rzecz jest niemożliwa do zrobienia, aż znajduje się jakiś ignorant, który tego nie wie i on właśnie to robi...

To ciekawe... Spece od cytatów twierdzą, że ta złota myśl powstała w głowie niejakiego Alberta Einsteina... :o)
Czy to jednak jest pochwała ignoranctwa - mam wątpliwości. ;o)

jpk - ta przypowieść nie jest do końca trafiona :)

wowa, nie będę polemizował, bo mam sklerozę... :-)

jpk-> się nie dziwię. Od czasu, kiedy gadałeś z Edisonem minęło już kilka lat... ;o)

Krzychu właściwie strescił cały mój post w "kim że ja jestem by was pouczać";) Dziekuję Wszystkim za odpowiedź. Wnioskuję, że bardziej w ocenie powinienem się kierować odczuciami niźli konfrontowaniem ze sztywnymi regułami. Pytałem między innymi dlatego, że nagminnie spotykam się z sytuacją, gdzie w mojej opinii zdjęcie nijakie jest oceniane rewelacyjnie, a fotografie która do mnie przemawiają są albo ignorowane, albo nieprzychylnie krytykowane. Często sprowadzało się to do absurdów. I chciałbym uniknąć takich sytuacji, jak w tym artykule: http://autofocus.blox.pl/2008/01/Wielcy-fotografowie-w-Internecie.html , który gorąco polecam.

Co do książek, to bardziej z nich korzystam niż się na nich wzoruję. Na samym początku musiałem odnaleźć pewne podstawy, żeby zwyczajnie było łatwiej. Ponadto często poza Internetem warto też gdzie indziej sprawdzić jaki sprzęt do czego jest polecany, a jaki znów jest odradzany. I w końcu także dlatego, by uniknąć dyletanctwa, którego przykładem są eksempla z wspomnianego artykułu. Generalnie uważam, że wrażliwość artystyczna i wiedza powinna przede wszystkim brać się z praktyki, ale winna być oparta na jakichś solidnych podstawach i mimo wszystko uczyć się na błędach, które wytknięte będą tylko powodem do większnego uporu, a nie powodem do obrażania się na kogokolwiek, kto te błędy wytknął. Bo częstokroć Ci użytkownicy, którzy dają nam najwięcej do myślenia i zwrócą nam uwagę są w największej pogardzie, a przyjaciele, to ci, którzy schlebiają bez opamiętania.

Cóż, wszystko powinno być proste, jak to tylko możliwe, ale nie prostsze, jak powiedział Pan Albert od fizyki;)

Drakkainen - zaletą komentarzy, o których piszesz w drugiej części postu może być uwidocznienie osobistego punktu widzenia oglądającego. Autor może przeczuwać wtedy, że fotografia oddziałuje na umysł oglądającego, a że czasami będzie różnica zdań na temat kadrowania, czy głębi ostrości użytej świadomie tak a nie inaczej, to już się z tym nie da nic zrobić :)

W drugiej części postu zaczynającego temat ma się rozumieć :)

Generalnie - to czy trafnie określisz błędy przy fotografii czy tylko opowiesz jaki Ty masz gust. Jest to tylko taka róznica. I np. jeśli zrobisz zdjęcie wg. gustu KERAMODNORA - możesz liczyć na jego dobrą ocenę, ale jeśli już nie - pojedzie Ci maksymalnie zerami.