Nikon D200

Indie, Tadż Mahal
A to zdjęcie ma historię:) W Indiach wszędzie w okolicy atrakcji turystycznych
jest pełno żebraków, sprzedawców pamiątek, cukierków i wszelakiego dobra - nie
sposób sie opędzić od tego tłumu, każdy podtyka ci pod nos paciorki, drewniane
słonie, pocztówki, gołe drące się dzieci, powykrzywaiane dłonie - byle zdobyć
kilka rupii... Tak jest prawie na każdym kroku. Są jednak miejsca, w których
handel i żebractwo są zakazane - z reguły tam, gdzie wstęp jest płatny (za to
jakie tłumy są wtedy przed wejściem....). Tak jest i w Tadż Mahal - jednak
Hindusi wszędzie znajdą jakiś posób - a i konkurencja wewnątrz mniejsza! Idę
sobie, podziwiam widoki, aparat mi na pasku wisi - a tu jakiś Hindus tajemniczo
prosi, bym poszedł za nim w jedną z bocznych alejek - coś mi pokaże. Ciekawy
jestem z natury, Hindus dwa razy ode mnie mniejszy, wszędzie pełno ludzi - więc
poszedłem. Idziemy, Hindus opowiada o niepowtarzalnym sposobie robienia zdjęć,
ile czasu zajęło mu znalezienie najlepszego ujęcia grobowca, teatralnym gestem
pokazuje ławeczkę i mówi, że to właśnie to - wręcz wymarzone miejsce do
zrobienia zdjęcia Tadżu, tajemnica, którą się ze mną podzieli, nikt takiej foty
nie ma i nie będzie miał. Skoro już za nim poszedłem to i zdjęcie zrobiłem - 20
rupii:))
Później widziałem jeszcze wielu Hindusów polujących na facetów z aparatem -
każdy oferował niezapomniany i jedyny w swoim rodzaju kadr! Jednak te tysiące
lat tradycji swoje robi:)

za 20 rupii to i większe jest...