 |  |
Krytyki wystawione przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
 | lunadik | Chciałbym być tak dobry by publikować zdjęcia w katalogach... Niestety dużo mi brakuję i dlatego zamieszczam je tutaj ;) Krzywo jest specjalnie - symetryczne przedstawianie, symetrycznych obiektów po jakimś czasie może już nudzić: staje się przewidywalne i odtwórcze. Bez nieba zdjęcie jest strasznie płaskie - wygląda jak tekstura a "złoty podział": (np. horyzont w: 1/3 i 2/3 części kadru) jest tak powtarzanym zabiegiem, że mnie osobiście już razi. Co do światła to zgadzam się jest ono wręcz przypadkowe - nie miałem czasu na wyczekiwanie korzystniejszego. Filtra polaryzacyjnego też nie mam :-) Dzięki za rady - zawsze chętnie ich wyczekuję. Jakieś propozycje poprawienia kadru? Z góry dziękuję i pozdrawiam serdecznie | lunadik | 2006-11-23 03:06:57 |
 | lunadik | TomiU przedstawił ciekawe uzasadnienie, lecz jak zawsze muszę być na "nie" i się nie zgadzam :-P Ten kierunek często sam stosuję, ale bynajmniej nie z powodu sposobu powstawania pisma... Wydaje mi się, że sprawdza się on w odbiorze ponieważ właśnie zaprzecza słownemu charakterowi przekazu. Jak można CZYTAĆ obrazy?? To właśnie lewa półkula mózgowa posiada ośrodek mowy, więc naturalnie odbiera przekaz werbalny z prawej strony pola widzenia. Analogicznie lewa część kompozycji intuicyjnie jest postrzegana przy wzmożonym funkcjonowaniu prawej półkuli, odpowiadającej m.in. za wyobraźnię przestrzenną, nielogiczne a artysyczne twory... Takie umiejscowienie kierunku prowadzenia wzroku jest niezawodną formą odbioru, który musi się podobać naszym zaprogramowanym mózgom. Na podobnej zasadzie działa z powodzeniem bezspornie intuicyjnie odbierany złoty podział w sztuce... Szkoda, że rozmiar nie pozwala na dostrzeżenie szczegółów, choć może to byc dobrym stymulantem wyobraźni. Obiektu tego nigdy nie widziałem, wiec mogę odbierać go symbolicznie. Dlatego sobie zaszaleję z interpretacją "niesyksyńską"...: Złoty tunel odbieram za analitykami głębi jako "królewską" drogę do nieświadomości, prowadzącą przez marzenia senne przepełnione niezliczonymi obrazami. Ich kwadratowe formy pokryte drogocennym kruszcem to najdoskonalsze wizualizacje zsynchronizowanych jaźni, zamkniętych w perfekcyjnych formach mandali. Nie do końca w pełni dostrzeganych, lecz uświadamiających swoją niepowtarzalność i nieskończoną złożoność. Ciekawość nie pozwala się jednak zatrzymać, oko brnie dalej, pędzi nie zważając na coraz większe rozmycie. Już nic nie jest jasne, pewne jest jedynie, że świadomość nie ma tam już możliwości wstępu. Ułomność zmysłów zostaje pokonana przez siły nieświadomości. Nie ma miejsca na porównania i oceny, myślenie i uczucia, doświadczanie i istnienie. Skupienie na nieznanym, chęć zatracenia byle tam dotrzeć. Cokolwiek by tam było, wszystko,materia, energia - wyobrażenie siebie i rzeczywistości - czasoprzestrzeń, nicość.... jedność | Kobieta | 2006-06-22 18:40:42 |
 | lunadik | Ze wzg. na komentarz autora konieczna jest dogłębna analiza...niewykorzystanego potencjału... Wzniosłość przerastająca pomysł umiejętnej prezentacji ? Wyczuwam troszkę(?) na siłę narzucone wartościowanie w opisie. Można stowrzyć pracę skłaniającą do myślenia, bez oceniania ludzkich wyborów. Może realizm przedstawiający brutalną konfrontację ideałów młodości z prozą życia miał być obiektywny i uniwersalny... Osobiście odbieram to jednak jako nachalne wywoływanie atmosfery widzianej przez autora nie pozostawiające zbyt dużo możliwości dowolnej interpretacji. Połączenie komentarza przesyconego patosem w konfrontacji do zdjęcia z przekazem emanującym banałem tak realnym, że nie może pozostać obojętnym jest kontrastowym zabiegiem, który się tu sprawdza połowicznie. Można wyczuć ulotność chwili, która z beztroskiej przemienia się w obciążające brnienie w bezkres bez wyjścia. Wszystko to jednak (moje słowa również) byłyby bardziej odpowiednie na FotoBlogu, gdzie słowa górują nad obrazem. Zmierzam do siły wyrazu tej fotografii samej w sobie (pozbawionej opisów) - wg. mnie po prostu jej nie ma. Powszedniość uchwyconej sytuacji jest przedstawiona zbyt dosłownie, ewentualną możliwość tajemniczości zabija opis. To wciąż tylko para leżąca na trawie jakich wiele. Nie widać zapomnienia, zrozumienia, spokoju - zastygnięcia w chwili pozbawionej obaw o przyszłość, pozbawionej innej rzeczywistości. Czerń i biel, może brak ostrości przedstawionych osób nadałby im symboliczny, uniwersalno-archetypiczny charakter, mówiący świadomie o zjawisku a nie o jego aktorach. Zamiast skupiać się na ideologiach i podziałach (death metalem/kontestacją to ten róż bluzki i cały wygląd bohaterów nie podjeżdża mimo wszystko....) Wolałbym ujrzeć istotę egzystencji naszego gatunku - mistycznie i enigmatycznie lub z oryginalniejszego punktu widzenia...Buntu, niekonwencjonalności i czegokolwiek wyróżniającego tu nie dostrzegam. Gdzie ta tracona niewinność??? P.S. Rodzimy się produktami (towarami) i możemy się na to zgadzać lub nie, ale i tak nie mamy mocy tego zmieniać, więc gdzie sens walki? Dla jej samej? Wolność to stan umysłu, a nie alienacja wynikająca z braku umiejętności adaptacji... Pozdrawiam i życzę więcej dystansu w postrzeganiu. Kierunek jak najbardziej chwalebny...(no może pomijając wzmiankę o Durexie ;-)) | Geronimo | 2006-06-22 16:52:00 |
| lunadik | Nie mogłem nic zrobić bo było bardzo ciasno i ludzie DOSŁOWNIE na mnie wchodzili :-) | lunadik | 2006-06-15 15:54:22 |
| lunadik | No nie... Pojadę radykalnie i niepopularnie... Jaki miałaś cel robiąc to zdjęcie? Kontrowersyjnego przekazu to ja tu się doszukać nie mogę, o wartości artystycznej nie wspominając. Niezbyt chwalebny to temat na fotografię prezentowaną w internecie. Dobrze, że inni nie mają takiego wyczucia smaku i nie publikują psów przyjechanych przez pociąg, rozkładających się zwłok kotów. Czemu by nie uwieczniać własnych zwierzaków domowych, które zeszły z tego świata i "ciekawie" wyglądałyby na fotce, możnaby im jeszcze wyrywać kończyny dla wzmocnienia efektu... Przesadzam? Nie chodzi tu o fakt, że to zwykła mucha, bo jej widok czy uśmiercanie innych we własnym mieszkaniu mnie nie wzrusza... Bulwersuje mnie, że w tak niegodziwy sposób można podejść do samej ŚMIERCI, bez szacunku rozrzucać trupy jak jakiś towar. Fotografia jako sztuka daje duże możliwości ekspresji i poruszania wielu, również trudnych tematów. Takie dosłowne przedstawienie zakończonego życia połączone z profanacją zwłok nadaje się do gazet typu ''Zły", a nie tutaj. Co to miało być zabawne? Takie groteskowe zwłoki na białym tle, instruktarzowe? Wyobrażenie sobie wyschniętej muchy to za ciężkie zadanie i trzeba ludziom pokazać jak to wygląda? Pomijając sam temat to jednak zrobienie zdjęcia makro owadowi, który się nie rusza nie stanowi chyba zbyt dużego wyzwania. Zdjęć much zrobiono niezliczenie wiele, więc prezentacja leżącej na blacie nie należy do najoryginalniejszych pomysłów. Szczególnie tych wartych pokazywania szerszemu gronu... | AcidEvil | 2006-06-14 22:59:28  |
 | lunadik | dzieła sztuki się z tego już nie zrobi, ale czemuby nie spróbować poprawić. Najgorszy jest konkurencyjny kwiat w tle..hmm tła nie ma już co ratować, możnaby odszumiać poprawiać kolory i naświetlenie ale zaproponuję coś innego. Pewnie widziałeś zdjęcia makro kwiatów, z białym/czarnym tłem zamiast naturalnego środowiska. Robienie ich z dyfuzorem jest godne polecenia, lecz w tym przypadku proponuję stworzyć takie jednolite tło w programie graficznym. Wiele osób tak robi, wygląda to często sztucznie, ale myśle że może uratować to zdjęcie. Wyostrz zdjęcie (sharpen), tak by eksponowany kwiat był ostry (nie przesadź wyostrzając np 3 razy ;-). Następnie wykadruj sam kwiat zamaluj tło na np. czarny kolor tak by tylko kwiat (ew. z łodygą) był na nowej fotce. Proponują kwadratowy kadr, w którym tylko 1 element będzie się ładnie komponował. Trochę czasu to zajmie, ale to przecież zabawa, a satysfakcja z końcowego rezultatu na pewno wynagrodzi poświęcony czas. Na koniec dodaj jakąś ramkę i już masz 100 za zdjęcie w kieszeni ;) | Hadek | 2006-06-14 22:21:16 |
 | lunadik | Kiedy skończycie obrażać dzieło twórców z Konami?????? Zdjęcie jest rewelacyjne... zresztą jak widzę nick autora w galerii, to tak jak bym na parkingu dostrzegł Astona Martina. Ale dlaczego mieszacie w to najlepszy survival horror jaki wyszedł na konsole i blaszaki. Modelka nie okazuje tutaj żadnych negatywnych emocji, jest pewna siebie i pomimo, że w 3 części SH (będącej moim zdaniem swego rodzaju nieporozumieniem) występuje nastolatka, to jednak cech wspólnych się nie znajdzie. Zdjęcie to nie wyróżnia się niczym z pośród milionów innych traktujących o modzie. O samotności, bezsilności, cierpieniu i stracie nie można tu pisać. Brak tu emocji wogóle, a z tego słynie ta seria. Piszę to dlatego, że tytuł zdjęcia jest jego częścią i warto jednak zwracać na niego należytą uwagę. Szczególnie jeśli powiązany jest ze źródłem inspiracji. Samo zdjęcie bez tytułu oceniłbym na bardzo dobre. Ale nie mam pojęcia, na czym skupił się fotograf: estetyce czy przesłaniu... Tego drugiego tutaj nie zaznamy...nie wspominając o odczuciach charakterystycznych dla wydarzeń z tego miasteczka.... | Delve | 2006-06-12 15:51:48 |
 | lunadik | aż za mocno trafia w moje gusta i napawa optymizmem po pobieżnym przejrzeniu tego portalu. Są tu fotografie nie tylko pejzażowe i portretowe!! Żeby jeszcze ludzie potrafili je docenić. Nie chodzi o sam industrial bo to też mocno akcentowany i prezentowany odłam fotografii, ale prezentacje zdjęć który nie są robione po to by były popularne czy ładne dla oka. Oryginalność, odmienne spojrzenie zawsze powinny być celebrowane, nawet gdy odnoszą się do prezentacji sztućców czy fragmentów ścian. Motyw tu zaprezentowany przypomina wiele podobnych, lecz pokazany jest w sposób nadający mu świerzości i nie pozwalający się znudzić. | Robertus | 2006-06-08 00:48:15 |
| lunadik | Tematem zdjęcia miały być łzy (wnioskując z tytułu), niestety są one za słabo wyeksponowane. Giną w kadrze pełnym elementów sprawiających, że nie wiadomo na czym oglądający ma się skupić. Lepszym rozwiązaniem byłoby większe zbliżenie 1 kwiatka z kropla, na którym byłaby ustawiona ostrość, tak by rozmyte tło nie odciągało oka od eksponowanego motywu. Nawet lekkie przesunięcie aparatu, poprawiłoby estetykę zdjęcia: centralnie umieszczony jedyny kwiat o nie uciętych płatkach się tutaj nie sprawdza i wprowadza nudę, proponowałbym umieszczenie go w jednym z mocnych punktów obrazu (zgodnie z zasadą trójpodziału). Przechylenie aparatu natomiast usunęłoby płaskość, która szpeci kształt dosyć sporej kropli. Jakość nadano by zdjęciu usuwając szumy (chociażby programem Neat Image) i użyciem "wyostrzania"(sharpen) dostępnej w niemal każdym programie graficznym. | david_19 | 2006-06-01 00:37:22 |
Strona 1
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl