 |  |
Krytyki otrzymane przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
 | falko | Mimo, że przecież cała ta olbrzymia konstrukcja z kamienia, wypełniająca niemal cały kadr, ludzką ręką i umysłem zrobiona, tworzy piękną fakturę potwierdzającą doskonałość i architekta, i fotografa, to jednak najważniejsza tutaj pozostaje postać człowiecza. Jakże krucha wobec minionego czasu i monumentalnej budowli, ale jakże silna i trwała swoją inteligencją i fenomenalną zdolnością przekształcania tworzywa. Tutaj wyraźnie widać architektoniczny rytm kamienia, rytm światła, rytm ludzkich kroków, rytm mijającego czasu. | studiozz | 2008-10-25 16:22:08 |
| dj_Nikos | Piękne! Gdybym miał się czepiać, to obciąłbym 0,5 cm z lewej, żeby nie było resztek poprzedniej kolumny, a tyleż samo dołożyłbym z prawej (o ile to możliwe...), żeby człowieczek nie sprawiał wrażenia, że znalazł się tam przez przypadek, tylko z zamysłu Autora... Ale co do prawej, to nie upierałbym się już tak bardzo... Pomysł świetny! | studiozz | 2008-10-25 14:33:12 |
| FLOGISTON | Świetne zdjęcie w styly Marleny Dietrich, tylko zbyt intensywna obróbka samei twarzy i tlko części włosów niepotrzebnie "wyciągnęła" detale z tła. Lekki sof na CAŁYM zdjęciu byłby MZ lepszy | studiozz | 2008-09-26 16:18:00 |
 | studiozz | Nie poradzę nic. Nie mogę .Przychodzą grać w piłkę , wchodzą przez płot......bez kluczy. To nie moje zaproszenie na wystawę , to nie moje zamieszanie. | studiozz | 2008-09-18 19:46:36 |
| skimi | temat intrygujący ale moim zdaniem podejście nieudane. Jeśli praca ta miała jakoś nawiązywać do prac Dalego to w niej takich odniesień nie widzę. Samo nałożenie paru ujęć nie wystarczy, gdyby nie napis na flagach to związek określiłbym jako zerowy :) Przesunięcie spowodowało wielki bałagan i nieczytelność fotografii. A nie pojawiła się nowa jakość, sytuacja, całość. Nie powstał wskutek tego zabiegu formalnego żaden sens, nie ma klucza do odczytania zamieszania. :) | studiozz | 2008-09-18 19:35:16  |
| adalbert | Pełna dynamizmu fotografia fajnie nawiązuje do obrazu „Płonąca żyrafa" Salvadora Dali i dla mnie tak jak wiele obrazów genialnego malarza ta fotografia też jest symbolem zagrożenia ładu świata przez wrogie mu siły. Estetyka jej zgodnie z konwencją surrealistyczną, naśladuje projekcję marzeń sennych, procesy podświadomości, przedstawia wizję wielowarstwową, niepodlegającą jednoznacznej interpretacji. Na pierwszym planie obrazu autor zamieścił replikę płonącej żyrafy w postaci ducha nawiedzającego dzisiejszy Babilon, czyli Londyn. Czy wielu z nas nie ma podobnych skojarzeń spoglądając na otaczający nas świat. | studiozz | 2008-09-18 15:16:05 |
| etis | Dobrze jest zasiąść przed fotografią która urzeka. Jeszcze milszym jest gdy smakowanie jej uroków zbiega się z ogólnym dobrym (by nie powiedzieć entuzjastycznym) odbiorem. Co daje jej taką wyjątkowość? Co ją wyróżnia? Wydaje mi się, że głównym znacznikiem jej "powodzenia" jest prosta forma przekazu. Wyraża się ona czytelnym skupieniem na twarzy modelki i jakby geometryczną jej autoprezentacją. Frasobliwa poza w połączeniu z zaczepnym (niemal zalotnym) uśmiechem zachęca nas do "pouchwałości" w interpretacji...tytuł z jednej strony zachęca do prostych skojarzeń, z drugiej nie odbiera wolności naszej wyobraźni... Przewrotność tytułu jest tu myślę korzystna dla swobody poszukiwania własnych jego interpretacji. Piękna gra światła i cienia, znakomite rozłożenie tonów szarości wzmaga przyjemność odbioru... Czy potrzebne jest obramowanie? pewnie bez niego można by stworzyć z tego materiału równie dobrą pracę...ale w tym układzie i kadrze który jest ma ona swoje uzasadnienie i w takiej formie jaką nam autor zaprezentował chciałbym żeby pozostała. Gratuluje i pozdrawiam | studiozz | 2008-09-07 01:00:19 |
 | falko | cyrk. takie mam skojarzenie. cyrkowa sztuka rozbawiania publiczności. smutek i samotność klauna. dlaczego smutny arlekin, pierrot czy jak nazwiemy tę postać bawi publiczność zawsze tak bardzo? mimo, że smutny i samotny? kiedy byłem małym chłopcem śmiałem się na widok cyrkowego klauna. nigdy nie widziałem, ze pod maską, pod tapetą z czerwonej szminki niknie śmiech, a z oczu płyną łzy. teraz kiedy jestem już stary, wiem czym jest samotność klauna, pierrota, arlekina czy jak tam zechcemy nazwać tę postać. wiem też jak smakują łzy. dlatego dzisiaj krzyknę: śmiej się pajacu! | studiozz | 2008-08-26 23:59:54 |
 | jackijj | Świetna zabawa fotografią i pełna swoboda wypowiedzi. Fotograficzny kolaż, nieskażony manierami i modami . Autorze - wiesz czego chcesz - a mi pozostaje jedynie pozostawić wyrazy uznania (zresztą nie tylko dla tego zdjęcia ) | studiozz | 2008-07-03 22:28:27 |
| adalbert | Fajne światło i w konsekwencji niezwykłe lśnienie ławeczki. Bez bucików byłoby to eleganckie zdjęcie, które wyróżnia poetycka nastrojowość oraz znakomite, precyzyjne ujęcie. Zupełnie w stylu Rene Magritte,a. Tak jak on mógłbyś powielać to zdjęcie zmieniając tylko jeden gadżecik, czyli to co leży na ławce. Stworzona anegdota wzbogaca niesłychanie urodę fotografii i nadaje jej surrealistycznego blasku. Cieszę się,że zdjęcie to nie jest trickiem fotograficznym, ale dziejącą się tu i teraz w czasie teraźniejszym historią. Nadałeś tytułem dodatkową warstwę aktualności a tym samym uzyskałeś nowy walor tzw present czyli obecności w czasie. | studiozz | 2008-06-08 19:53:18 |
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl