 |  |
Krytyki otrzymane przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
| skimi | masz jakiś problem. Zupełnie nie czujesz banału przez co Twoje prace strasznie odbiegają od średniej dla tego portalu :) (czemu niektóre wywaliłeś??) W zamian jednak świetnie dostrzegasz relacje i trudne tematy. Coś za coś widocznie ;) Twoje kadry są bardziej 'przedłużeniem' Twojego myślenia niż widzenia, stąd zapewne nie przejmujesz się jakością fotograficzną, o ile myśl można odczytać. Możliwe jest też inne tłumaczenie, być może tak marną jakością chcesz zwrócić uwagę na to co wg Ciebie jest w fotografii najważniejsze. A może nie umiesz robić poprawnych zdjęć ale chcesz coś przekazać obrazem? Tu znakomicie zestawiłeś ponadczasową głowę z przelotnymi minami, jakieś zapatrzenie na ważne sprawy ze spojrzeniami po których za chwilę nie będzie śladu (za wyjątkiem!! tej marnej jakościowo fotografii). Każdy może po swojemu rozwijać to zestawienie, do woli, ilość pytań i odpowiedzi jest nieograniczona. Wrzuciłeś widza w sytuację, w pytanie, w fotografię -> jesteś więc dobrym fotografem :) Zastanawiam się czy jest widzem widz, który nie może się przedrzeć przez piksele, który nie widzi? ;) | wordy | 2010-12-17 00:08:22 |
| arekbojko | Jezeli kamera, ktorej uzywasz daje Ci tak duzy szum na wysokim ISO poszukaj innych obiektow, albo zastosuj umiejetnie dodatkowe swiatlo - np. flasz odbity od sufitu, czy sciany. Kazdym aparatem mozna zrobic dobre zdjecie, ale nie kazdym aparatem zrobisz kazde zdjecie. | wordy | 2010-10-11 00:37:03 |
| skimi | - przepraszam, którędy na wolność? - po drabinie. - ale ja nie umiem. - to stój. albo - czemu tak huśta? - bo płyniemy - dokąd? - do końca. Takie pesymistyczne wizje wypływają dla mnie z tej fotografii. Spotęgowane brakiem pionu, szarością i marnością pokazanego świata. Zwierzę to żyrafa, mam jednak wrażenie, że wiele jest żyraf dookoła ;) To chyba jest fotografia nastrojowa i światopoglądowa a nie konstrukcyjnie-architektoniczna lub dokumentalna. Całość sprawia wrażenie znakomicie dopracowanej na tych płaszczyznach. | wordy | 2010-06-15 00:11:37 |
| skimi | Bardzo frapująca seria na ciekawie dostrzeżony temat. Ta praca najbardziej mnie zaciekawiła, z powodów teoriofotograficznych. Tu spartoliłeś kompozycje, co jest oczywiste jeśli czytało się jakikolwiek 'podręcznik poprawnej fotografii albumowej'. Zasadniczy z punktu widzenia tej serii element, czyli krzyż, wypadł Ci z kadru (w przeciwieństwie do pozostałych ujęć w serii, w których umieściłeś go odpowiednio, co zapewne zaowocowało fascynującymi wrażeniami u świadomych odbiorców). Jednak dzięki temu, że wypadł powiedziałeś chyba coś innego niż zwyczajowe "oto jest krzyż w mocnym punkcie, w okolicznościach przyrody może nie całkiem pasujących". Mam wrażenie, że powiedziałeś "tu życie się toczy a krzyże przydrożne jakoś włażą w kadr bezsensownie". Ta spartolona kompozycja zmieniła wypowiedź. Co gorsza nie umiem sobie wyobrazić zdjęcia z tym przekazem w klasycznej kompozycji. Jeśli chciałeś przekazać "tu życie się toczy a krzyże przydrożne jakoś włażą w kadr bezsensownie" to uważam, że jest to bardzo dobra praca, nawet pomimo nieostrości (przecież nie chodziło Ci o to byśmy sobie dźwigi pooglądali). Może nieco z nasyceniem kolorów przesadziłeś ;) | wordy | 2010-06-11 23:47:59 |
| sulek | Królestwo i pół królewny temu, kto przekona mnie, że Autor w momencie naciskania spustu migawki zaplanował tę całą wielowarstwową grę znaczeń, którą przedstawia Skimi w swojej KK. Nie twierdzę, że zdjęcie nie opowiada swojej historii, uważam jednak, że popadamy w manierę nadinterpretacji. To swego rodzaju snobizm intelektualny, nie dowodzi on jednak w moim mniemaniu walorów powyższej fotografii, a jedynie sprawności odbiorców w poszukiwaniu "pierwszego, drugiego i trzeciego dna..." :))) Domniemana treść ginie tu jednak w starciu z kiepską jakością foty [mały rozmiar, nieostrość, wyblakłe barwy], która nie daje przeciętnemu oglądaczowi szans na jej odczytanie. Na plus widoczne staranie o rozplanowanie kadru i utrwalony moment. Pozdrawiam Autora i gratuluję Mu szczęścia w znalezieniu tak wytrawnego Interpretatora Jego prac :))) | wordy | 2010-06-10 10:42:56 |
| skimi | znakomite wielowątkowe opowiadanie o marnej technicznej jakości (a w tym wypadku mogłoby - niezobowiązująco oczywiście - mieć lepszą jakość). To chyba opowiadanie o znikającym inwalidzie o wielu twarzach, sfotografowane na zakazie i pod groźbą. Ważne też, że są podjazdy w ramach wyrównywania szans. Widz ma dwa wyjścia do wyboru - uznać to za szajs (wyjście po prawej, symbolizowane odpadającym tynkiem) albo ubrać się w worek pokutny i wyalienować z rozentuzjazmowanego tłumu (wyjście po lewej, symbolizowane próbą popełnienia samobójstw na nieistniejących torach, w dżinsach zamiast worka - pewnie dla utrudnienia). Piękna słoneczna jedynka coś podpowiada ale jeszcze nie wiem co. Fioletowe pnie znakomicie współgrają z czerwonym murem ;)) Znakomicie widzisz i rewelacyjnie bawisz się z widzem. Jakiś Mąty Pajton fotografii czy coś. Zwraca uwagę znakomite pionowe trzymanie aparatu i klasyczne cięcia (przez sufit i przez podłogę), co powinno usatysfakcjonować malkontentów. Porada na przyszłość: w sytuacjach interesujących fotograficznie wyciągaj z torby aparat a nie telefon, no chyba, że chcesz o tym porozmawiać z przyjacielem. :)) | wordy | 2010-06-10 00:15:36 |
| joanna_ga | W fotografii autora jest pewna spójność - nie dba zupełnie o kadr, o stronę techniczną. Być może jest to przemyślane głęboko, ale ja widzę, niezależnie od treści, także aspekt techniczny, który może nie jest decydujący w ocenie, ale moim zdaniem również się liczy. Bardzo cenię krytyki i komentarze Skimiego, ale w tym wypadku się nie zgadzam. Każde słabe zdjęcie można w ten sposób zinterpretować i wyjaśnić niedociągnięcia. Oczywiście, mogę się mylić, albowiem jestem jedynie radosną pstrykaczką ;-) | wordy | 2010-06-07 08:12:01 |
| skimi | tu nie ma dobrej (książkowej) kompozycji - jest inna dobra. Tą kompozycją autor wypierzył bohatera, główny temat, w fotograficzny kosmos - i zaakcentował, że miasto też go tam wypieprzyło i teraz jak szczur przemyka. A niby miasta są dla ludzi. Gdyby był w mocnym punkcie to nie byłby taki wypieprzony (i wyglądałoby, że życie w mieście to lajcik mocnopunktowany) czyli siła przekazu by spadła. A technika? Na wszystkich swoich zdjęciach autor udowadnia, że 'on tu tylko sprząta', przebiega przez ten najpiękniejszy ze światów i czasem coś pstryknie. I pomimo tego przebiegania wszystko co pstryka przeniknięte jest nim samym, jakąś jego czytelną refleksją. To taki bardzo optymistyczny wniosek :)) To techniczne dziadostwo podkreśla znaczenie przekazu, bo nikt nie może nawet wpaść na pomysł by jego prace próbować rozpatrywać pod kątem fotograficznym. Pod tym kątem są nierozpatrywalne (ale absurdalnie nadal są znakomitą fotografią). Mam pełną świadomość, że tego typu fotografia to margines marginesu, w zasadzie dla nikogo. Łowcy piękna i poszukiwacze uniesień mogą ją jedynie ciężko zdrowiem przypłacić. Ale to też jest kawałek fotografii, ciekawy kawałek. | wordy | 2010-06-07 01:10:09 |
| skimi | lubię Twoje fotografie. Dostrzegasz wielopoziomowe zależności. Bezcenne jest to, że puszczasz swoje spostrzeżenia 'w obrót', dajesz możliwość przetworzenia i refleksji. Domyślam się, że nie wieniec jest tu głównym tematem ale relacje między wszystkim co ująłeś w kadrze. Cmentarz, cmentarna aura i oświetlenie, odchodzenie i zanikanie w pamięci, i jakieś resztki .kontaktu ze światem (nota bene chyba zupełnie nieadekwatne w przypadku cmentarza żydowskiego - ale może się mylę -> co by przemycało do tego kadru dodatkowe myśli i treści). Samo ujęcie i kompozycja robią wrażenie przypadkowe, praca pstryknięta od niechcenia, bez starania się o tzw. poprawność fotograficzną. Można to szybko skrytykować albo potraktować jako zabieg celowy, środek wyrazu. Ja to odczytuję tak: nie chodzi autorowi o kanony sztuki tylko o koncentrację na przekazie, chce pokazać jak bogate w treść może być zwykłe, codzienne, przypadkowe 'rzucenie okiem' na pobliskie otoczenie, ile można wyciągnąć z otaczającego nas świata jeśli tylko odpowiednio do niego podejdziemy. Nie ma tu ładnego oświetlenia ale po co ono. Przecież nie chodzi w tej pracy o urokliwość otoczenia. Właśnie ta martwota światła pięknie pasuje do reszty obrazu. Jest tu na miejscu! Brak światłocienie w niczym nie umniejsza wagi przekazu, a przy okazji ładnie nakierowuje odbiorcę, mówi dużymi literami: TU NIE O ŁĄDNOŚĆ CHODZI, SZUKAJ GŁĘBIEJ. Brakuje mi tylko ostrości. Ta praca jest ciekawa, już tylko tym bije na głowę wiele innych. Oglądnąłem ją z zainteresowaniem. Przekaz jest niebanalny. | wordy | 2010-06-06 22:28:18 |
| UncleTom | To nie zaciekłość, rogi Autorze... Ja myślę, że docinki bardzo często wywołuje fakt, że zdjęcie jest zwyczajnie słabe... Tak jest i w tym przypadku. Pomijam Twój pomysł, który może się podobać lub nie, tytuł można uznać za trafiony lub nie itd. Ale sam obraz jest po prostu nieciekawy: zabrakło przemyślanej kompozycji (zakładając, że wieniec jest głównym tematem zdjęcia), kadr jest dyskusyjny (przecięta tuja sprawia złe wrażenie przypadkowości), nie było interesującego oświetlenia, w związku z czym brak jest światłocienia, czyli podstawowego elementu mającego wpływ na odbiór zdjęcia. Całość jest płaska i przygaszona, prezentacja - trochę zbyt mała i pozbawiona jakości. Tyle ode mnie, życzę wielu bardziej udanych podejść tak do tego, jak i do innych tematów. | wordy | 2010-06-06 15:57:05 |
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl