/ Czy opis do zdjęć wpływa na ocenę?

Mam do was takie małe pytanie dotyczące odbioru zdjęć prezentowanych tutaj (i ogólnie gdziekolwiek).
Czy nie jest tak, że zdjęcie przedstawiające dajmy na to małe dziecko jest oceniane jako przeciętne, ale gdy tylko do zdjęcia doda się jakiś dramatyczny opis, w stylu "dziecko to sierota po uchodźcach z Czeczenii i nie ma co jeść", to od razu rosną oceny zdjęcia?
To tylko taki mały przykład ale mam nadzieję, że wiecie o co mi chodzi;)
Być może tylko ja tak mam, ale jak przeczytam coś w tym stylu, to jakoś tak podświadomie chciałbym od razu dać wyższą ocenę.

Travis, oczywiście i uważam to za uzasadnione, bo dla mnie fotografie to nie tylko kwestia estetyki obrazkowej.

uczono mnie że fotografia powinna bronić się sama, ale jeśli w opisie jest że: to zdjęcie jest częścią serii o czymś tam, chętnie ocenię w kontekście serii... czasem dobrze znać intencje autora, ale formułki o biednych dzieciach, bezdomnych itp, albo cytaty z prozy i poezji przy kiepskiej fotografii na mnie nie działają, jakoś specjalnie pozytywnie motywująco...

Ok, ale co to znaczy, że ma się sama bronić. Nie jesteś w stanie zawsze zawrzeć w fotografii wszystkich istotnych informacji, szczególnie w przypadku fot. reportażowej.

reportaż jest do czegoś, ale cała reszta ma się bronic obrazem, zresztą są fotografie niereportażowe, będące dziełami sztuki samymi w sobie nie tylko spełniające funkcję ilustracji. ale fotografia, malarstwo, performance i wszystkie inne wytwory rożnych dziedzin sztuki powinny być na tyle dobre żeby oddziaływały też wtedy kiedy pozbawione są opisu, co wtedy gdy podpis odpadnie, zginie, ulegnie przeoczeniu? czy praca jest w stanie funkcjonować bez niego? to są ważne kwestie...

reportaż jest do czegoś, ale cała reszta ma się bronic obrazem, zresztą są fotografie REPORTAŻOWE (sorry za błąd)

Ważną kwestią jest też osadzenie fotografii w sztuce jako takiej, bo dla mnie praktycznie każda fotografia jest, lub może być w mniejszym lub większym stopniu reportażowa a więc wymagająca opisu.

A dokładniej chodzi Ci o to: http://www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-63639.php
ten opis sugeruje tylko - nie usmarowałem znajomych, fotografowałem za zgodą (może za wino i chwilę rozmowy) na ulicy.

Innym przypadkiem są na przykład fotografie Ani Pasek. Za jej życia były oceniane różnie - teraz oceniane są niemal wyłącznie bardzo wysoko a na każdego kto oceni je inaczej patrzy się krzywym okiem. Dlaczego? Chyba nie tylko dlatego, że Ania nie żyje, ale dlatego że góry były jej życiem i to w góra straciła życie. Patrzymy teraz na fotografie a za ich pośrednictwem patrzymy na góry jej oczami. Wcześniej oceniany był zbiór pikseli a nie ukryta w nim pasja...

Tak fotki powinny bronić się same. Tylko... czy w gazetach bronią się same? Czy jako ilustracje lub obraz reklamowy bronią się same - czy w połączeniu ze słowami? Taka dygresja.

punkt widzenia, zależy od miejsca siedzenia... akurat reportaż do gazety, czy artykułu, jest rzeczą specyficzną, inaczej były pewne rzeczy oceniane 30 lat temu gdy np. hasior, któremu dedykowałam moją dzisiejszą instalację szokuje dziś swoją lalką wetknięta w maszynę do szycia, instalacją z chlebem, czy pomnikiem dla dzieciom zamojszczyzny, o ile mocniej musiał szokować 30 lat temu? tak samo kantor(chyba wszyscy znają umarłą klasę, czy parasole), man ray(rayografie, kiki de mont parnasse w roli wiolonczeli) i wszyscy nowatorzy... ich prace mają swoje tytuły, a jednak niosą z sobą tak ogromny ładunek emocjonalny że mimo opisów poruszają wyobraźnię odbiorcy...

To zdjęcie do którego link podałaś, właśnie nasunęło mi to pytanie. Bo pierwsze myśl po spojrzeniu na nie, to to, że ktoś wziął swoich znajomych, przebrał za "bezdomnych" i zrobił im ciekawy portret. Po przeczytaniu opisu, wiemy, że to prawdziwi bezdomni. I właśnie przez to zmienia się mój odbiór tego zdjęcia.

Kiedyś widziałem w jednym z serwisów zdjęcie jakiegoś kamienia z wyrytym napisem. Nie podobało mi się zbytnio, więc oceniłem mocno przeciętnie, ale spytałem co to za kamień. Okazało się, że to kamień bodajże z Oświęcimia i była tam wyryta jakaś życiowa sentencja. Pomyślałem wtedy, że skoro to z Oświęcimia to powinienem wyżej ocenić. Dziwne to troszkę, bo przecież fotografia ta sama, a mój odbiór jej się zmienił po przeczytaniu jednego zdania.

Jednak też wydaje mi się (tak jak wcześniej napisali CannonCat oraz Iness), że fotografie same powinny oddziaływać w taki sposób, żeby opis był zbędny.

Czasami opis zmniejsza ignorancję oglądającego, niektóre zdjęcia wymagają wiedzy do oglądania.

A mi czasem brakuje opisu. Na przykład kilka razy prosiłam użytkownika nowy o napisanie "co jest na plakacie, któremu przygląda się staruszek?", "co to za flagi oni wywieszają i przy jakiej okazji". Dopiero mając pewną informację jestem w stanie określić na ile dobre jest to "dobre" zdjęcie.

Czasem tytuł "robi" zdjęcie. Odpowiednio dobrany daje sugestie interpretacyjne.

Czasem taką funkcję spełnia określenie daty i miejsca, które coś znaczą dla oglądającego.

Nudzą i śmieszą opisy w stylu - "zachód słońca na działce u cioci Frani", piękne popołudnie w parku obok mojego domu", inne bazują na emocjach: "modelka po chemioterapii", "biedne dziecko żebrało na ulicy", "przygarnięty ze schroniska piesek", etc. Dlatego warto odróżnić informację o okolicznościach wykonania zdjęcia, od jego interpretacji, opisu. Na kursach dla PRowców nawet podają prosty sposób - policz przymiotniki. 1-2 na akapit = informacja. Więcej = opis mający działać na emocje.

Moim zdaniem jak coś jest śmieszne to raczej nie może być nudne ;) ale to taka dygresja.

tak myślisz? A mnie kabarety nudzą i śmieszą. bardziej nudzą niż śmieszą, ale mimo wszystko czasem śmieszą.
Poproszę o diagnoze Panie doktorze M ;)

Jak mnie coś nudzi to mnie nie śmieszy a jak śmieszy to nie nudzi, bo jak nudzi to przestaje śmieszyć. Dlatego "moim zdaniem". Masz prawo mieć i czuć inaczej. Das ist alles.

Dla mnie opis zawsze miał istotne znaczenie przy fotografii. Opis - można ująć w cudzysłów, gdyż...a zresztą.
Są zdjęcia, które wymagają opisu zdecydowanie (reporterka / ew. street), sugerują by coś o nich napisać, kto na nich jest itp. (portret), co na nich jest (przyrodnicza), gdzie to jest (krajobraz, pejzaż), itd. itp.
Dla mnie istotną rolę zawsze odgrywały "opowiastki". Czyli - tekst napisany pod obrazek, lub też obrazek stworzony pod tekst. Ale tutaj, na tym portalu, dla ludzi w nim urzędujących (nie wszystkich) to nie działało.
Tutaj zawsze liczyło się ZDJĘCIE i tylko one. Artyści - snoby jak dla mnie. Do pominięcia.
Ok. Z mojego punktu widzenia teksty są ważne. Obrazy są ważne, muzyka jest ważna - wszystko co wpływa na nsze zmysły, dzięki którym coś tworzymy i nieograniczajmy się do jedynie "obrazka" - bo będziemy ograniczeni.

Sepa, zgadzam się z Tobą... szczególnie lubię łączyć obraz i muzykę. Dla mnie niektóre zdjęcia związane są z konkretnymi utworami i bez nich wiele tracą.

Miałem okazję być na spotakniu z Christopherem Doylem - zdjęciowcem filmowym. Pokazywał fajne, prywatne filmiki nakręcone małą, amatorską kamerką, niektóre z kompaktu (dosłownie) - miał jakieś tam natchnienie (może się zbufał za mocno) - zrobił króteki filmiki (sekwencje) pod muzę. Było to naprawdę świetne. Dobra muza (kwestia gustu), dobra ujęcia (kwestia gustu).
Ale chodzi o to, że gość, który naprawdę robi konkretną robotę - nie ogranicza się.

Sep, _M - popieram i sam też takie zabiegi czynię. Jednak czasami okazuje sie, ze nawet opisy nie pomagają - ludzie komentując zdjęcie nie zostawiają na nim suchej nitki tylko dlatego, ze nie chciało im się uczyc języków obcych. Stąd tez ich genialne komentarze w stylu "zdjęcie nie gada". Napisanie wprost o intencjach zrobienia tego zdjęcia mija sie z celem otrzymania obiektywnego odbioru, połowiczny opis jest odbierany jako ratowanie kiepskiej fotki. To tylko taki prosty przykład... Najlepiej miec to gdzieś i robic to co uważamy za słuszne.

ja tam lubie opisy o charakterze poznawczym, szczegolnie jak fotka przedstawia jakis budynek, lubie wiedziec co to;), natomiast opisy majace na celu wywolanie emocji, bywaja zenujace...

Czasami zdjęcia i opis - typu poezja stanowią nierozerwalna całość i tak powinny byc odbierane. Również reportaż i zdjęcia do niego.

sapphire - "Sep" - hehe. Niedługo będą pisać na mnie "S" - a ja będę żałował, że muszę wklepywać tak długi nick. ;)
Napisałeś - Najlepiej mieć to gdzieś i robić to co uważamy za słuszne.
Niestety - czy zdjęcia, czy tekst, czy muza, czy...ciasto - to wszystko musi smakować. Musi się "sprzedać". Chcąc nie chcąc. Jasne, robimy swoje, to co chcemy zrobić, ale odgórnie, podświadomie idziemy na kompromis, kierujemy się przyjętymi standardami (w pewnym stopniu), modą może niekoniecznie ale własny zamysł i tak musimy pogodzić z masowym odbiorem. Bo zależy nam przecież żeby większośći się podobało.
I tutaj ktoś powie - a co z "niszową podłogą"?
Tutaj trzeba by zacząć inny motyw wątku - bo w końcu rozmowa opiera sie na masówce, na portalu dla "wszystkich", którzy chcą tu być i działać.

jednak wole opisy informacyjne : co? i gdzie? bardziej niż dlaczego... łzawe opisy, cytaty nie uratują kiepskiego zdjęcia i już, a mogą tez ośmieszyć i zdegradować dobre, na zasadzie za dużo grzybów w barszcz...

Wystarczy chęć poznania drugiego człowieka aby oglądać praktycznie każde zdjęcie z zainteresowaniem, bez wymagania masowości.

...I stawiają tak zadziwiające pytania, jak temat tego wątku... ;o)