/ Masakra...

UBU UWAŻA, IZ TEZA O PERMANENTNYM STANIE ZACZADZENIA UMYSLU UBU JEST MOCNO PRZESADZONA.
ALE CÓZ JAKI OGRODNIK TAKA HODOWLA.ZACZADZONY UMYSL- TEZ COŚ.POLECAM LEKTURE 99% WPISOW NA TYM FORUM.
FREUD BY TO NAZWAL PROJEKCJĄ...A UBU NAZWIE DYSFUNKCJĄ

hehe - projekcja-dysfunkcja gut stwierdzenie. :)

KLi (dawny Sensei) cieszy się, że UBU przywołał tu ducha Alana z Lille :)

Kli przywoła i ten cytat:

"Omnis mundi creatura
quasi liber, et pictura
nobis est, et speculum"


(Nota bene KLi_Senseiowi podoba się subtelna ironia UBU ;) )

Lifter, "Non tam praeclarum est scire Latine, quam turpe nescire" ;)


Skimi, to czołganie się w błocie to chyba jakieś marzenie senne. Powinieneś je wreszcie kiedyś zrealizować ;)

Co do sztuki, oczywiście, że to (bosko)ludzka rzecz ;) Sposób jej rozumienia zmieniał się na przestrzeni wieków. Jej nazwane rozgraniczenie od rzemiosła zaznacza się jednak wyraźnie dopiero w czasach klasycyzmu. Oś procesu twórczego przesuwa się wtedy w kierunku funkcji estetycznej i to ona w zasadzie decyduje o tym, czy dane dzieło, jest dziełem sztuki. Nieprzypadkowo w mojej wypowiedzi pojawia się romantyzm. Zmienia on bowiem i redefiniuje oblicze sztuki, która dotychczas ograniczona była ramami naśladownictwa. Na horyzoncie pojawia się gwiazda kreacjonizmu, który przybiera później różne kształty. Różnorakie prądy zakwestionują też tradycyjny sposób rozumienia estetyki...

Zresztą, co tu dalej pisać -przejrzysty (choć skrótowy i uproszczony) przegląd tego w jaki sposób kształtowało się pojęcie "sztuka" można znaleźć w Wikipedii:

http://pl.wikipedia.org/wiki/Sztuka

Zauważam jednak, że w Twoim rozumieniu sztuki widzę pewne echa... Dzieło jako intencjonalny komunikat, o którego kształcie, poprzez jego organizację, decyduje autor... Dzieło sztuki warunkowane swoistą nadorganizacją, służącą podbudowie sensów naddanych... Pretekstowość... Proces odbioru... Dzieło jako partytura wielu przyszłych odczytań, dzięki którym zyskuje pełny, a może zupełnie odmienny od autorskich intencji, byt... Byt konstytuowany za pomocą intersubiektywnej lektury... Stabilizacja sensów... Dialog z odbiorcą, zmieniający swe oblicza na przestrzeni czasu w oparciu o różne konteksty...

Nie da się uciec od aksjologizacji. Rolę tę pełni zarówno autor (też odbiorca), jak i odbiorca, czy odbiorcy (krytyka). Jedną z najbardziej pożądanych cech sztuki jest wg mnie m.in. refleksja nad miejscem człowieka w świecie, kruchością i ulotnością jego egzystencji, sensem wartości utrwalonych w kulturze... Ale to przecież nie wszystko... Sztuka, w odróżnieniu od nauki, jest źródłem pytań, a nie odpowiedzi. Sztuka dla mnie jest pytaniem, poszukiwaniem i tajemnicą...

Co do tego konkursu. Moje słowa nie są i nie będą lamentem/ryczeniem. Zauważam w tym pewne zjawisko kulturowe. Nie sądzę, żeby estetyzacja była pojęciem, które należałoby wtrącać akurat tu. Owszem, jest to zagadnienie bardzo ciekawe i chętnie podzielę się kiedyś moimi przemyśleniami na ten temat. Zaciekawiło mnie to, co zasygnalizował Novakowsky. Nagroda i nazwisko Charlie Waite elektryzuje (sugeruje coś w rodzaju elitarności)... W sumie to interesująca strategia marketingowa, ale zastanawiam się co do potencjalnych korzyści, jakie mogą z niej wyniknąć...

PS Wózek z supermarketu nadal moim faworytem ;)

UBU O TEJ PORZE RACZEJ NIE WCHODZI W DYSKUSJE NT TEORII ESTETYKII...ALE...Z PEWNŚCIĄ ODERWANIE SZTUKI OD ZAADY NASLADOWNICTWA NASTAPIŁO ZDECYDOWANIE WCZEŚNIEJ...UBU WSKAZALBY RACZEJ NA PÓŹNE SREDNIOWIECZE...SPÓJRZMY CHOCIAZBY NA OBRAZY HIERONIMA BOSCHA...ZWRÓCMY UWAGE , ZE POJECIA ALEGORII I SYMBOLU WYWODZA SIĘ Z ROWAZAŃ MYSLICIELI TEGO OKRESU...
OWSZEM RENESANS NIBY TWORZYL TEORIE ODPWIEDNIEGO , WLASCIWEGO ODDANIA RZECZU\YWISTOSCI..CHOĆBY W MALARSTWIE WROWADZAJĄC TEORIE PERSPEKYY..ALE WYSTARCZY SPOJRZEĆ NA DAME Z LASICZKA LEONARDA DA VINCI BY PRZEKOAC SIE IŻ TEORIA TEORIA A REKA TRZYMAJĄCA LASICZKE JEST NIENATURALNIE DUZA....

TAK Z WÓZKAMI FOTOGRAFIA BYLA NAJLEPSZA Z TYCH TAMTYCH.
NAZWANIE IRONICZNEGO STYLU UBU SUBTELNYM JEST DOŚC RYZYKOWNE DLA POJECIA SUBTELNOŚCI.

UBU, KLi też o tej porze (a zwł. w stanie nadwątlonego stanu ciała, a przez to umysłu) też nie będzie podejmował się dyskusji z zakresu teorii estetyki oraz średniowiecznych, promiennych jaskółek...
(A już, broń Boże, KLi nie chce wplątywać się w dyskusje nt mimesis w prozie SF... ;) )

KLi chce spać.

Czy UBU może pożyczyć KLi kilka opon w celu rytualnego spalenia, tak żeby KLi mógł odtańczyć danse macabre i, w oparach absurdu, usnąć w (s)pokoju? ;)

PS Powiedzmy, że Kli próbuje redefiniować pojęcie subtelności ;)

Na uwagę zasługuje dla mnie tylko to z wózkiem ;)
Gdyby jeszcze było inaczej obrobione...

KLi - aleś mnie zastrzelił :))
W moim rozumieniu sztuki są echa: dzieła rozumianego jako intencjonalny przekaz ('komunikat' w tym kontekście jest zbyt blisko racjonalności, przekaz może być na poziomie nie koniecznie racjonalnym), dzieła będącego reakcją na coś lub zmianą w czymś (przetworzeniem), dzieła uwarunkowanego swoistą organizacją, dzieła związanego z kontekstem.
Kwestie związane z odbiorem sztuki są już jej artefaktem.
Z tym co piszesz o wartościowaniu całkowicie się zgadzam.
'Estetyzację' użyłem nie mając pojęcia, że istnieje już takie pojęcie ;) Użyłem jej spontanicznie licząc na intuicyjne zrozumienie tego słowa przez odbiorcę.
Co do konkursu - zauważam w tym kontekście pewne zjawisko społeczne* (a nie kulturowe; - wręcz antykulturowe) i niewątpliwie marketingowe. Wśród potencjalnych korzyści widzę głównie: zwiększenie sprzedaży, nieliczne wzrosty samooceny.

* To zjawisko nazwałbym 'nobilitacją przez obniżenie oczekiwań' i ma miejsce np. także w szkolnictwie (tytuł magistra w zamian za wnoszone opłaty ;)

Skimi, aleś odparował :)))

Mnie strzelać nie kazano i wcale nie wstąpiłem na działo ;)
(Wszystko ku chwale dyskusji :) )

Artefakt? W sensie, że dbiór miałby być przejawem funkcjonowania sztuki?... Na pewno jest, a może - idąc dalej - jest czymś, co nadaje sens jej tworzenia, istnienia?

"Przekaz" ma bardzo ciekawy zakres znaczeniowy, bo można to słowo rozumieć jako pewien proces, a zarazem jako element lub składnik tegoż procesu. Są i inne konotacje... Zakres "komunikatu" moim zdaniem jest nieco węższy, co pozwala na precyzyjniejsze umiejscowienie tego pojęcia w budowaniu definicji. Nie przekreślam irracjonalizmu przekazu, ani komunikatu.

"Nobilitacja poprzez zmniejszenie oczekiwań", jak to ciekawie zauważyłeś i neutralnie nazwałeś, jest niewątpliwie zjawiskiem społecznym, tak jak np. ubóstwo, które przybiera współcześnie rozmaite kształty... Pokusiłbym się o inną nazwę dla tego zjawiska, ale pewno zostałoby to poczytane jako przejaw braku kultury ;) Zresztą, pal to wszystko licho... "Błogosławieni cisi..." ;)

Dzięki za chwilę uwagi i ciekawą dyskusję.

PS Czy UBU zapadł już w sen zimowy? ;)

Brawo! Wręcz - bravissimo! Popisowo walicie w tępe głowy matołków własnymi piątymi klepkami. Aż się echo niesie... A pamiętacie jeszcze, co było na początku dysputy? Zresztą - czy ma to jakieś znaczenie... :o) Miłego dialogu życzę! :o)

Wowa, ja swoją piątą klepkę złamałem dawno temu - podczas tameshiwari :P
Dołącz się, a nie życz :)

A tak w ogóle, to zróbmy sobie jakąś nową ustawkę. Będzie okazja do łamania klepek i zrobienia paru zdjęć ;)
(przy okazji przełamałbym irracjonalną niechęć do tej ostatniej czynności...)

ustawka-kawka-ławka-emocji huśtawka...

Mała czarna ;)

Mała czarna Azjatka z Brazylii.

tzw. element ludzki

Tudzież jak w pewnym hip-hopowym songu - "mała Chinka-Cikucikulnika z Wietnamu"
;)

wowa ...ja pamietam ja ....na początku KLi zachęcał do dyskusji na brytyjską myslą tfurczą ..niestety pozniej zdominowała wszystko rodzima mysl tfurcza ;)

....a i tytuł tego watku okazal się bardzo tfu...trafny :)

KLi - :)
Ja inaczej widzę to tworzenie i sztukę chyba :)
Dlatego 'artefakt' widzę tu odmiennie. Jako coś pojawiającego się (acz niekoniecznie), dodanego (doklejonego z zewnątrz) i nijak nie wpływającego na dzieło. Odbiór jednak w jakiejś mierze nadaje sens tworzeniu, ale raczej w wersji idealnej, konkretna realność jest mało istotna. {schodząc do realiów jak coś publikuję to ucieszę się jak ktoś to zobaczy tak jak ja, ale jeśli nikt tego tak nie widzi to nie znaczy, że jest to złe, może kiedyś w przyszłości trafi się taki jeden, mi to wystarczy, tu jest taki link http://www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-440893.php - jedyny komentator, po dwóch tygodniach odebrał moją pracę tak jak ja gdy ją tworzyłem, i bardzo się ucieszyłem, warto było ;)) }
'Komunikat' w moim odbiorze jest znacznie lepiej zorganizowany od 'przekazu', ma jakiś logiczny background, poważną organizację. 'Przekaz' jest mniej precyzyjny, niedookreślony, dlatego w kontekście sztuki (choć może nie każdej) lepiej mi się nim posługiwać {'przekazem' może być próba oddania klimatu, emocji, nastroju - taki może być cel jakiejś pracy, trudno mi to nazwać 'komunikatem'}

Ustawkę bardzo popieram, zdaje się, że nawet autor terminu powrócił :))
Mam nawet taki pomysł by ją nieco uładzić, przechodzić od fotografii "łatwiejszej" do coraz bardziej złożonej. Może by to zachęciło uczestników a i zmniejszyło nieco obawy przed utonięciem na głębokiej wodzie. Mogłoby też mieć jakiś aspekt dydaktyczny, kto wie?
Co jest łatwiejsze? Myślę sobie tak: fragment architektury (np. kawałek elewacji z kratką wentylacyjną) potem jakiś element (np. architektura, ławka w parku, drzewo na tle, koszyk spod supermarketu ;) potem człowiek na ulicy, portret, inscenizacje i odjechane kreacje (np. przysłowia).
Ale tu jak widzę nie wątek o tym (słyszę grzmiącą armatę ;)
Początek wpisu jednak na temat :) Choć może odlegle (bo nie narzekam i nie chwalę dzieł z konkursu ;)

PONIEWAŻ KLI(DAWNY KLI SENSEI) WSPOMNIAŁ UBU- STWO..UBU POCZUŁ SIĘ NOŻYCAMI NA STOLE I KILKA RZUCONYCH TU MYSLI PRZYTNIE PO SWOJEMU..O ILE SWOJOŚC ISTNIEJE?
SKIMI PRZYWOŁAŁ DOSC NIEMODNĄ JUŻ TEORIĘ ODBIORU DZIEŁA SZTUKI JAKO POKONYWANIA DROGI KTÓRĄ PRZESZEDŁ AUTOR...DZIEŁO FUNKCJONOWAŁOBY W SPOSÓB WŁASCIWY W MOMENCIE KIEDY ODBIORCA STWARZA GO PONOWNIE W PROCESIE ODBIORU..A WŁĄŚCIWIE ODTWARZA
UBU SKŁANIA SIĘ BARDZIEJ KU NOBILITACJI SAMEJ PRACY..KTÓRA ISTNIEJE..O ILE NABIERA SENSU POSZUKIWANIE W NIEJ STRUKTUR SEMANTYCZNYCH..
A ZATEM JAKOŚĆ ESTETYCZNA LEŻAŁABY NA PRZECIECIU INTENTIO AUTORIS I INTENTIO LEKTORIS...INTENTIO OPERIS BYŁABY PEWNĄ ODKRYTĄ SUMĄ ZNACZEŃ DANEGO DZIEŁA..MOŻE NIE TYLE SUMĄ..CO POWIEDZMY SIATKĄ ZNACZEŃ..
UBU PRZY TYM NIE PODZIELA ZDANIA DEKONSTRUKCJONISTÓW W RODZAJU DERRIDY, IŻ KAŻDA INTERPRETACJA JEST UZASADNIONA...I RÓWNORZĘDNA...A DZIEŁO MIALOBY TYLE ZNACZEŃ ILE ODBIORCÓW....

SFORMUŁOWANIA PRZEKAZ I KOMUNIKAT SŁUSZNIE ODSYŁAJĄ PRÓBĘ DYSKUSJI O ESTETYCE W TEORIĘ KOMUNIKACJI..BO CZYŻ SZTUKA NIE JEST PRÓBĄ ROZMOWY?..UBU ZASTANAWIA SIĘ CZY NIE SENSOWNEM BYŁOBY SKORZYSTANIE Z TEORII AKTÓW MOWY J AUSTINA...


UBU OWSZZEM ZAPADŁ W SEN ZIMOWY...BO PRZECIEŻ WIADOMO, ŻE MAŁPY ZAKOPUJĄ SIĘ W NORACH I SPIĄ...
ZIEW...

PONIEWAZ UBU ZOSTAL OBUDZONY I NIE MOZE ZASNĄC A OPONY SIĘ SKONCZYŁY PRZYTOCZY CYTAT PEWNEGO MYSLICIELA/ KLI ( DAWNY KLI SENSEI) NA PEWNO WIE KOGO
" PO TO ABY WROCIC WRAZENIE ZYCIA, ODCZUWAC RZECZY, ABY CZYNIĆ KAMIEŃ KAMIENNYM, ISTNIEJE TO CO NAZYWAMY SZTUKĄ. CEL SZTUKI- DAC ODCZUCIE RZECZY W FORMIE WIDZENIA, A NIE POJMOWANIA; SRODKIEM SZTUKI JEST CHWYT, UDZIWNIENIE RZECZY ORAZ CHWYT FORMY UTRUDNIONEJ, ZWIĘKSZAJĄCEJ TRUDNOŚCI I CZAS PERCEPCJI, PONIEWAŻ PROCES PERCEPCYJNY W SZTUCE STANOWI WARTOŚC SAMA W SBIE, POWINIEN BYC WIEC PRZEDLUZONY, SZTUKA JEST SPOSOBEM PRZEZYWANIA TWORZENIA RZECZY, TO ZAS CO STWORZONE, W SZTUCE NIE JEST WAŻNE."
UBU GOŁ SLIPING

p. Szkłowski?

ech, filozofia...

UBU WIDZI ŻE SEPARATYSTA NIE TYLKO JU JITSU TRENUJE.

SEPARATYSTA ODEZWAL SIE NICZYM FILOZOF Z PRZESZLOSCIĄ...PSYCHOLOG Z PRZESZLOSCIĄ...
UBU IDZIE SPAC...ZIMA SIĘZACZĘLA MALPY SPIA.

FILOZOF Z PRZESZLOSCIA, PSYCHOLOG PO PRZEJSCIACH MIAŁO BYC.