 |  |
Krytyki wystawione przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
| R_anna_maria | Autorka zamieściła zdjęcie rośliny wraz z botanicznym komentarzem. Przyjrzawszy się uważnie jednemu i drugiemu dochodzę do wniosku, że komentarz jednak ciekawszy, bo i wiedzę poszerzy, i frajdy dostarczy podczas prób szybkiego wymówienia łacińskiej nazwy bez zająknięcia. A tymczasem chyba chodziło o zdjęcie....Niestety, nic w nim nie przykuwa uwagi na dłużej niż 5 sekund. Ot, fioletowo-niebieski kwiatek z kawałkiem zielonej łodygi i uciętym liściem na zielonym tle. Sam temat nie jest niczym złym, wręcz przeciwnie, milo od czasu do czasu nacieszyć oczy czysto estetycznym obrazem, fragmentem kojącej natury. Ale...aż chciałoby się, by ujecie było ciekawsze-może bliżej, może pod innym kątem, może z większym fragmentem liścia? No właśnie-dlaczego autorka kompletnie nie zwraca uwagi na te niuanse kadru, które od razu rzucają się w oczy? Jak ciasnota w tym przypadku po lewej stronie i u dołu, oraz ten nieszczęsny ucięty liść? I dlaczego tło zawsze jest takie "zabałaganione"? Przecież bohaterem jest kwiatek, Phacelia tanacetifolia nie byle jaka w końcu- a tam z tylu jakieś brązowe plamy i czarne dziury. Szkoda tez mdłych barw, bo wydawać by się mogło, że kwiatek dość żywe kolory posiada... Całość jednym słowem, niczym "strzelona" podczas wychylenia się poza parapet, przy utrudnionym celowaniu ze względu na próby utrzymania równowagi na tymże parapecie. | Irena_Julia | 2008-12-10 12:10:34  |
| R_anna_maria | Autorka z zaangażowaniem godnym lepszej sprawy wstawia kolejne zdjęcie z serii "OBlicza jesieni". Te oblicza niewiele się różnią. Wszędzie występuje podobna kolorystyka, oświetlenie i monotonia obiektów. Na przykładzie tego zdjęcia można dojść do wniosku, ze oblicze jesieni jest mocno rozmyte w zbyt wielu punktach, które rozlokowane są na zdjęciu chaotycznie i w nadmiarze; podobnie jak punkty ostrości, które nie pozwalają oczom odpocząć. Oblicze jesieni ma też bezładnie poucinane krawędzie, przesaturowaną, zbyt ocieploną kolorystykę i światło, które zdaje się być równie przypadkowe, jak cala reszta. Ale najbardziej poruszającym elementem oblicza jesieni jest tło, którego chaotyczność mogłaby posłużyć do obliczeń matematyków-teoretyków. Na dodatek oblicze jesieni za moment przysłoni okrutny szpon zimy, która zdaje się podkradać od tylu, widoczna w postaci białego, rażącego ducha. Podsumowując:to zdjęcie (podobnie jak poprzednie z serii) jest tak zwanym przypadkowym pstrykiem-ot, wyszła autorka do ogrodu lub parku, i pochyliła się nad liściem. Nie ma kompozycji, nie ma dbałości o kadr, światło czy kolorystykę. Ale jestem pewna, ze średnia ocen i tak przekroczy 3.0... | Irena_Julia | 2008-11-06 13:08:36 |
| R_anna_maria | źle naświetlone- na dole za ciemno, na górze za jasno, poucinane gałęzie, nieprzemyślany kadr- w zasadzie pstryk jakiego wstydziłabym się pokazać nawet znajomym nie mówiąc już o galerii fotograficznej. Długa droga przed Tobą. W zasadzie nie ma co doradzać, poza tym, że powinieneś zastanowić się przed wstawieniem kolejnej tego typu pracy. Ta jest na -1 i powinna stąd zniknąć czym prędzej. | tombi | 2008-05-15 11:30:47 |
| R_anna_maria | patrząc na to zdjęcie wydaje mi się, że autor próbował ratować słaby pstryk obróbką. Przepalenia, poruszenie i inne błędy zatuszował konwersją do B&W. Dodatkowo razi to coś co dzieje się w okolicy pyska konia( próba wymazania czegoś z fotografii lub brudny obiektyw?) podsumowując: słaby pstryk reanimowany nieudolną obróbką- jestem na nie! To nie aparat robi zdjęcia i nie program graficzny ma za zadanie tuszować niedociągnięcia. | Velvet | 2008-05-14 15:15:17 |
| R_anna_maria | Na pozór wszystko wydaje sie być w porządku-nietypowe, ale interesujące kadrowanie, oszczędność detalu, i zawsze miły oku kwadrat... Ale później to zadowolone oko zaczyna sie przyglądać, i dostrzega drażniące je szczegóły. po pierwsze, coś dziwnego dzieje sie z niebem-jakby probowano ratować prześwietlenia poprzez przyciemnianie opcją "levels"...i tu kłania sie po drugie, bo chcąc przyciemnić niebo, autor pragnął zapewne oszczędzić budynek. widać wiec wyraźne zarysowania /obwódkę wokół budynku-od nakładania maski? Jak by nie było, obwódka razi i to mocno. do tego, Dorzucić można po trzecie-brak śladów ostrości na cegłach. W tej sytuacji, wszelkie rozważania na temat potencjalnych interpretacji czy skojarzeń ("krzywa wieża"?) tracą sens, bo jaki krytyk zechce sie zastanawiać nad wartością bohomazu? | Cris70 | 2008-04-15 08:10:55 |
| R_anna_maria | Zajrzałam do portfolio autora i moją uwagę przykuło wiele interesujących zdjęć. Zatrzymałam sie dłużej właśnie przy tym, ponieważ przywiodło mi na myśl pewien film Herzoga... Nieodgadniona jest potęga gór, która nas tak przyciąga i sprawia, że czujemy sie tacy mali w ich obliczu... Nie wiem, jakie góry widzę na fotografii, gdzie sie znajdują, ale czuje sie onieśmielona zaledwie patrząc na nie. Myślę, że autor ukazał rewelacyjnie ich piękno i potęgę, i że to poniekąd było jego celem. I chociaż można obrazowi zarzucić pewną dwuwymiarowość, to nie sadze, by wpływało to na odbiór całości. Bo całość przytłacza...jak to w górach. I za to brawa autorowi. Od strony czysto wizualnej-piękne kolory, czysta, świeża tonacja, przestrzeń tam, gdzie powinna być, i kadr perfekcyjnie wyważony...Oko patrzącego może prawdziwie odpocząć. Właściwie nie wiem, dlaczego pod spodem znalazło sie tak mało komentarzy. | wowa | 2008-04-12 22:57:40 |
 | R_anna_maria | Uderzyła mnie delikatność wpisująca sie w tę fotografię. Patrząc na nią, nie odczuwam zainteresowania tym, jakie to kwiaty, jakiego gatunku, nie obchodzą mnie także parametry ustawień aparatu ani inne techniczne szczegóły. Patrzę bowiem na obraz który przywodzi na myśl senne wspomnienia czegoś delikatnego, niesprecyzowanego, uspokajającego...dobrego. Subtelna, chłodna kolorystyka owego sennego marzenia odprężą i daje dobra energię, która pozwala zapomnieć o nie zawsze radosnej codzienności...Pozwala przenieść sie na pachnącą, letnia łąkę, i prawdziwie odpocząć. Choćby tylko w myślach. Sadze, ze na tym polega siła tego obrazu, i bardzo sie ciesze, że dane mi było sie na niego natknąć. | annalewiak | 2008-04-12 21:46:51 |
| R_anna_maria | Ta fotografia budzi cieple uczucia , nie tylko dlatego, ze przedstawia poprawnie sfotografowane dzieci (co już samo w sobie bywa sztuka...). Na pierwszy rzut oka to zwykle zdjęcie ze spaceru, ale po chwili dostrzec można łagodność i spokój sceny, która udziela sie oglądającym. Bohaterowie-dwójka dzieci, siedzą na parkowej ławeczce, plecami opierając sie o siebie nawzajem-. Można przypuszczać, że to rodzeństwo, które w tej spokojnej chwili odpoczywa być może zmęczone zabawą; dzieci wystawiają twarze do słońca, zapominając o kłótniach i waśniach, które na co dzień nieobce są każdemu rodzeństwo. Te chwile spokoju i bratersko-siostrzanej więzi utrwaliła prawdopodobnie mama maluchów,być może z myślą o albumie? Ale to zdjęcie wymyka sie prostym kryteriom "albumowym". Pełne ciepłych uczuć, łagodności, refleksji, tchnące spokojem-ukazuje dzieci takie, jakimi tez bywają,, a o czym często zapominamy, zmęczeni codziennym zgiełkiem i obowiązkami...:) Kadr jest, moim zdaniem, bardzo uporządkowany i dopracowany. Nic nie zakłóca przedstawionej sceny, tonacja idealnie dobrana do wczesnowiosennych warunków świetlnych podkreśla refleksyjność obrazu. Mała głębia ostrości dodatkowo uwypukla pierwszy plan i jego bohaterów, pogrążonych w słonecznych rozmyślaniach. W moich oczach to prosty, ale piękny i wzruszający obraz. | Jaala1 | 2008-04-12 15:39:10 |
| R_anna_maria | To bardzo interesujące zdjęcie, nie tylko ze względu na obiekt, który przedstawia, ale również sposób, w jaki go przedstawia. Zamek, na pierwszy rzut oka-jak to zamek, widzimy ich całymi tabunami w galerii, bo to bardzo przyciągający, "nośny" temat. Często wystarczy, by był poprawnie przedstawiony, i już wzbudza entuzjazm. Tutaj zamek również został pokazany dobrze od strony technicznej-jest ostrość tam, gdzie trzeba, wzrok wędruje automatycznie droga wśród zieleni w stronę bramy, kompozycja także nie pozostawia wątpliwości. Ale ważniejsza jest atmosfera, która autor stworzył, usadawiając obiekt w takiej "chmurnej", posępnej nieco aurze. Kojarzy sie nieuchronnie z niepokojem, tajemnica, zagadka...zupełnie jak czasy średniowiecza, w których obiekt zapewne wybudowano I gdyby nie nowoczesne elementy, takie jak asfaltowa droga czy metalowa bramka łatwo byłoby sobie wyobrazić, ze przekraczamy nie tylko wrota zamczyska, ale i wrota czasu. Moim zdaniem, to największy atut tego zdjęcia...Obiekt z przeszłości , dzięki takiej saturacji i tonacji magicznie przenosi widza w ową przeszłość. | sapphire | 2008-04-11 15:32:13 |
 | R_anna_maria | To prawda, ze wielu znanych i mniej znanych fotografów posiada w swoich portfoliach zdjęcia wykonane telefonem komórkowym. Ale w ich przypadku takie czyny są uzasadnione, ponieważ posiadają oni odpowiednia wiedzę w "standardowej" fotografii. Jednak amator, który fotografuje telefonem, ryzykuje wiele:to, ze straci swój "fotograficzny kredyt" nie pokazując najpierw przyzwoitych zdjęć wykonanych urządzeniami do tego przeznaczonymi, oraz to, ze ...niczego sie nie nauczy. Autorka pokazuje, ze nie potrafi posłużyć sie nawet aparatem wbudowanym w telefon komórkowy.Na tym zdjęciu razi wszystko: przekrzywiony horyzont, poucinane kończyny osób występujących na zdjęciu, brak ostrości, brak punktu skupiającego uwagę, jednym słowem-wszystko. To klasyczny "pstryk", który z niewiadomych przyczyn nie został wymoderowany z galerii pretendującej do miana ambitnej. | .... .. . .. | 2008-04-11 12:40:11 |
Strona 1
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl