 |  |
Krytyki otrzymane przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
 | Mana | Zróżnicowane opinie pod tym zdjęciem skłoniły mnie do pewnej refleksji, którą chciałabym się z Wami podzielić. Było mi przyjemnie, gdy czytałam pochlebne opinie, tym bardziej, że są to moje nieśmiałe próby w kategorii portret. Jednak jeszcze większą radość sprawiły mi uwagi... krytyczne. Pochwały przyjemnie pieszczą ego, ale dopiero mądra krytyka i analiza błędów powodują rozwój. Ponadto, zawsze twierdzę, iż dzieło (jakiekolwiek) żyje dopiero w relacji z widzem. I dla mnie właśnie ta relacja jest najciekawsza. Im bardziej kontrowersyjna praca, tym ciekawiej jest obserwować reakcje odbiorców. Dlatego dziękuję wszystkim za odwiedziny. Tym, którzy odważyli się na uwagi krytyczne - dziękuję szczególnie. Naprawdę fajnie jest umieć oddzielać opinie o zdjęciach od układów (nieważne - sympatii, czy antypatii) towarzyskich. Pozdrawiam :) | Mana | 2010-09-10 22:34:40 |
 | pointofview | No nie! Nie podejmuję się zdejmować i ... zakładać takich zamotanych pantofelków z byczej skóry, choć czerń i biel zdjęcia prowokuje do działania jak czerwona płachta na byka. Choć uwodzicielskie spojrzenie niby gdzieś poza kadr ucieka... Które to zdjęcie z kilkunastu do portfoloio zostało wybrane? Nieźle skomponowany kadr zapięty pomiędzy noskiem buta i filuternym noskiem z ludzkiej skóry gdzieś wysoko... No to co że wszystkie linie się walą w karze, modelka pewnie trzyma się ławki i tak naprawdę nic się z powodu tych pochyłych murów stać nie może. Ale.... cztery punkty bieli poczynając od odkrytej lewej stopy, prawej stopy, skrytej prawie całkowicie prawej dłoni i bladej twarzy tworzą wyrafinowaną kompozycję wiodocą ku oczom szklistym, wodnistym i czystym - jak spojrzenie uwodzicielskie być może, - być może... No to pstryk Autorze :) | Mana | 2010-09-10 00:52:39  |
| pointofview | Ileż sprzeczności w jednym kadrze! Zdjęcie miękkie jak cholera a tony kolorów pocięte martwą szybą. Martwą? - Ależ skąd - okazuje się się że ożywioną materią nieożywiona w postaci rasowo smutnych kropel deszczu, który znikąd atakuje już wstępnie zapłakane oczy. Oczy, - jak wyzwanie filmu niemego patrzą ku górze, w makijażu i tak podbitym zdechłym światłem "nieżywej" szyby! Szyba zabiera kolor ustom, zieleniom, mało tego zabiera światło... i co daje w zamian.... - Tajemnicę szarego niedopowiedzenia. I to jest najważniejsze w tej pracy. - To co w naszych czaszkach dokonąć się musi jeśli choćby iskra zrozumienia gdzieś jeszcze się tli... No pewnie, że inaczej bym kadrował i w następnym ujęciu poprosił głębokiej urody modelkę by jednak złączyła usta... ale to by już moje zdjęcie było. Za to - uniżone Pstryk Autorowi jak Byk się należy !!! | Mana | 2010-09-10 00:38:15 |
 | tomcio1982 | Jedno nieostre zdjęcie to pomyłka. Dziesięć nieostrych zdjęć to eksperyment. Sto nieostrych zdjęć to styl... Od czegoś trzeba zacząć... | Mana | 2010-08-17 23:14:41 |
| pointofview | !!! no i zobaczcie !!!! nieostry, rozmyty obraz, uragający wszelkim wypowiedziom ostrzących pstrykaczy do granic pikseli na denkach od butelek co poniektórzy obiektywami z AF nazywają i jeszcz Autor za usterki przeprasza... no ludziska - a gdze wrzawa oburzenia, gdzie ten zament bitewny? Gdzie nauki o niewykorzystanym potencjale?, gdzie wreszcie owo "Ja bym skadrował inaczej"? - no gdzie? Taka cisza zalega kiedy coś niesamowitego się przytrafi w postaci tego zdjęcia.... Osobiście odniosłem wrażenie, że ten Ktoś zmagający się ze styropianowym śniegiem wyszedł z szarego, kraciastego kadru i prze pod prąd utartej ścieżki ostrzenia brzytew cyfrowych... Autorowi ciepłe (anty śnieżycowe) Pstryk. :) | Mana | 2010-08-17 15:25:44 |
 | Mana | Kilka dni temu pod jedną z krytyk rafiso http://www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-474417.php wywiązała się dyskusja na temat tego, jaka powinna być "dobra" krytyka. Dla kilku osób temat okazał się na tyle ciekawy, że rozmowa przeniosła się na privy. Kiedy kolejna analityczna krytyka pojawiła się pod moim zdjęciem, postanowiłam odpowiedzieć właśnie tutaj. Przy czym nie zamierzam dyskutować o zdjęciu, a podzielić się refleksjami na temat tego, co mi daje pojawienie się takiej krytyki. Pozwolę sobie zastosować "rafisową" metodę plusów i minusów ;) + Nauka dla mnie i dla innych oglądających. Możliwość spojrzenia czyimiś oczami, zwrócenia uwagi na rzeczy dotąd nie dostrzegane. + Przerwanie "efektu leminga". Tak jeden z obiektywnych nazwał kiedyś zjawisko polegające na tym, że oceniający sugerują się pierwszą oceną lub opinią pod zdjęciem i chętnie ją naśladują aż do momentu gdy ktoś się wyłamie, przejmie pałeczkę i z kolei on będzie naśladowany. Przykład widać pod tym zdjęciem ;) + "Mniej Big Maca w Mc Donaldzie" ;) Niedawno jeden z moich serdecznych znajomych przeprosił, że nie komentuje moich zdjęć. Napisał, że wciąż mu się podobają, ale tłumy które się przy nich zbierają kojarzą mu się już z Mc Donaldem. Dzięki takiej analitycznej krytyce atmosfera pod moim zdjęciem staje się mnie "fastfoodowa" ;) + Możliwość nabrania zdrowego dystansu do własnej twórczości. Od pewnego czasu utwierdzam się w przekonaniu, że warto mieć zdrowy dystans zarówno do ocen, komentarzy, ewentualnych wyróżnień, jak i moderacji. Wszystkie one bowiem, bywają w równej mierze... mylące. Mogą niepotrzebnie zniechęcać, lub co gorsze - utwierdzać w nieomylności, a przez to hamować rozwój. Wyważona, konkretna krytyka pomaga nabrać zdrowego dystansu, mobilizuje do doskonalenia warsztatu, stymuluje rozwój. Przy czym nie jest decydujące czy, lub w jakim stopniu się z tą krytyką zgadzam. + Darmowa promocja! Ludzie krytyki czytają, a punkciki lecą... ;) To oczywiście już żartem, bo od dawna nie brakuje mi limitów na zdjęcia, więc i wartość punktów dla mnie się zmniejszyła, niemniej warto zauważyć, że każda krytyka przyczynia się do promocji zdjęcia. - Nie znajduję! Nie przychodzi mi żadna krzywda, jaką krytyka mogłaby przynieść fotografii lub autorowi. Przy czym zastrzegam, że mówię o KRYTYCE a nie o KRYTYKANCTWIE, bo w przypadku tegoż zapewne musiałabym znacznie dłuższą listę minusów wypisać ;) Podsumowując - rafiso -> Wielkie dzięki! :) | Mana | 2010-03-02 09:00:34 |
| rafiso | Są autorzy, ktorzy w tym temacie czują się jak ryby w wodzie (czy też raczej motyle na łące... :-) + subtelna i delikatna tonacja + dobra GO + odwaga w podejmowaniu tak wyeksploatowanego tematu - kompozycja (łodyga w tle zbyt obciąża delikatny kwiat, za dużo pustej góry) - światło zbyt płaskie (zwyczajne) - jeszcze jeden mały bohater w relacji z kwiatem mógłby sprawić, że fotografia byłaby ciekawsza - mało oryginalne potraktowanie tematu Nieśmiało powiem, że zdjęcie jest ładne, choć mało odkrywcze i nieco niedopracowane. Jednak jak widać może się podobać. Pozdrawiam R | Mana | 2010-03-01 16:55:30 |
 | Mana | ederlezi - dziękuję za rzetelny komentarz. Czekałam na niego, aby niejako "zamknąć wątek" pod tym zdjęciem. W miarę jak pojawiały się kolejne komentarze "swędziało" mnie aby się odezwać, ale nie chciałam niczego sugerować. lightman, ponieważ najbardziej korciło mnie odezwać się przy Twojej wypowiedzi, do niej odwołam się w pierwszej kolejności... "widać wyraźnie (m.z.),że zamyślony pan nie ma żadnego związku z treścią powyżej" Cieszę się, że tak to widzisz, w 100% podzielam to odczucie. I o tym właśnie moim zdaniem jest to zdjęcie. O tym, że dla tzw. przeciętnego obywatela nie ma znaczenia głodująca Afryka, wojna w Afganistanie, tragedia Haiti czy efekt cieplarniany. Ma znaczenia jego "tu i teraz", sprawy zwyczajne, codzienne, tytułowy "chleb powszedni". Nie było moim zamiarem epatowanie widza nieszczęściem ludzi widocznych na plakatach. Skoro jednak przypadek sprawił, że znalazłam się w miejscu i w czasie gdzie splotły się te dwa obrazy (plakaty i człowiek) zobaczyłam w tym pewną symbolikę. Scenę zarejestrowałam i przedstawiłam tak, jak ją widziałam, nie wypowiadając się i nie sugerując, że to co widziałam było dobre lub złe. Przy okazji ciekawie było obserwować nie tylko to jak ten obraz odbierają inni, ale również co im się wydaje, że Autor miał na myśli. Jak widać, reakcje były różne i to mnie bardzo cieszy. ederlezi - nie wiem, co według Ciebie znaczy "dobre" zdjęcie reporterskie? Czy dobre to takie, które wzrusza, odwołuje się do sumień, moralizuje? Powiem więcej - w ogóle nie wiem, jaka jest definicja dobrego zdjęcia. Być może masz rację, że to zdjęcie dobrym nie jest - tego nie wiem. Mam natomiast inne zdanie w kwestii tego, czy przekaz jest wieloraki. Myślę, że zdecydowanie jest. Wystarczy przeczytać komentarze. chemix - myślę że nasz odbiór sceny był najbardziej zbieżny, dlatego tak ucieszył mnie Twój komentarz. Nie znaczy to jednak, że którekolwiek z nas miało tu rację. Rację mieliśmy wszyscy, albo nie miał jej nikt. Ile osób, tyle interpretacji pod być może faktycznie niedobrym zdjęciem. Mnie cieszy każda opinia i moment zatrzymania przy tym zdjęciu. Wszystkim dziękuję w równym stopniu. | Mana | 2010-02-05 20:14:17 |
 | adalbert | Do Jerycha: Nie zgadzam się z Tobą. Fudament pięknie , równolegle zestawia się z dachem i tworzy zamknięcie do doskonałej, kolorowej kompozycji, ktora na siłę chce wyjść poza ramy zdjecia. Centralnie wkomponowana przybrudzona szyba prosi się o komentarz, że nie zawsze świat jest brzydki i pomazny brudem. Duch artysty zaś tkwił nie tylko w fotografiku, ale także tym kimś, kto tak cudnie ten dom pomalował. | Mana | 2010-01-19 15:31:32 |
| jerycha | Fundament, to część zdjęcia, która odwraca uwagę i psuje nastrój. Po wykadrowaniu dołu obrazek natychmiast zyskuje na uroku. | Mana | 2010-01-16 18:24:58 |
Strona 1 | 2
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl