/ World Press Photo 2010

Link do kopii zwycięskiej fotografii:
http://www.fotopolis.pl/index.php?n=10398

Tutaj większe + nagrodzone w innych kategoriach:
http://wyborcza.pl/duzy_kadr/1,97904,7553441,World_Press_Photo_2010___najlepsze_zdjecie_na_swiecie.html

Wiem, że fotografia prasowo-reporterska nie jest moją specjalnością, ale to zdjęcie naprawdę nie wygląda interesująco, nawet biorąc pod uwagę kontekst społeczny. Chyba, że chęć zamanifestowania poglądów politycznych jurorów lub ich mocodawców względem Iranu zwyciężyła nad wyborem zdjęcia, które łączyłoby walory stricte fotograficzne z informacyjnymi. Widziałem fotografie wygrywające WPF w minionych latach i rzeczywiście często spotyka się prace niedomagające choćby w tak elementarnej kwestii jak ostrość, ale zwykle nie miało to większego znaczenia, bowiem meritum przekazu górowało nad formą wyrazu.

Jakie jest Wasze zdanie? Czy obraz zdobywający tę prestiżową nagrodę ma być tylko ciekawy treściowo? A może powinien być optymalną kombinacją obu powyższych aspektów dobrej fotografii?

Nie jestem znawcą fotografii... Patrząc na galerię http://www.fotopolis.pl/index.php?g=392 każde następne jest ciekawsze niż te zwycięskie.

Tu lepiej sie ogląda: http://wyborcza.pl/duzy_kadr/1,97904,7553441,World_Press_Photo_2010___najlepsze_zdjecie_na_swiecie.html. Natomiast całość tutaj: http://www.worldpressphoto.org/index.php?option=com_photogallery&task=view&id=1715&Itemid=257&bandwidth=high

mabok -> jak sama nazwa wskazuje ten konkurs to World PRESS Photo. Zdjęć prasowych nie można odrywać od kontekstu... Fotografia prasowa rządzi się swoimi prawami, a te wynikają często z zupełnie pozafotograficznych przesłanek. No, i ważny jest podział na kategorie - nie można porównywać fotoreportażu natury z pojedynczym zdjęciem społecznym. WPP to nie rywalizacja artystów fotografików, a obserwatorów życia. Tego w ogóle nie powinno się oceniać... ;o) Pozdrawiam!

Szczerze mówiąc ja też odnoszę wrażenie, że "photo" jest tu najmniej znaczącym elementem. Wydaje mi się, że podstawowym kryterium oceny jest waga przedstawionego wydarzenia, a nie sposób jego pokazania. Można się z tym zgadzać, albo nie, ale taka jest specyfika tego konkursu.
Gorszą rzeczą jest fakt, że fotografowie grają na emocjach, a jury daje się na to łapać - to się powinno nazywać Konkurs Fotografii Klęsk i Katastrof, bo takie elementy jak szczęście, radość, zadowolenie, choćby były wynikiem naprawdę znaczących wydarzeń nie mają najmniejszych szans z rozstrzelanymi partyzantami i wygłodzonymi dziećmi.

A szkoda.

musze zgodzić się z jpk co do rodzaju emocji, które dominują w WPP juz od lat, a także z tym, że takie epatowanie tragedią, klęską i wszystkim innym co złe to całe współczesne media. Emocja pozytywna nie jest na topie, dzisiaj widza trzeba przestraszyć, przerazić lub zawstydzić.

Taki świat jest do dupy.

Panowie - jaka prasa, taka fotografia prasowa. Nie magazynowa (tam jest mnóstwo ładnych i estetycznych obrazów), a prasowa. A prasą rządzą aktualne wydarzenia, najczęściej bolesno-dramatyczno-tragiczno-katastroficzne. I trudno się nie zgodzić z opinią, że taki świat jest do dupy.
Ale są również konkursy fotografii mody, podróżniczej, sportowej, itd, itp. - dla każdego coś miłego. ;o)

Wojtku, teraz nie mówimy o estetyce. Mi chodzi o to, że martwa foka po kolejnym wycieku ropy z tankowca w przedbiegach zwycięża z radosną, żywą foką uratowaną z tego samego kataklizmu... To samo wydarzenie, ten sam efekt ekologiczny, ta sama poprawność polityczna - a jednak nieszczęście wygrywa.

To jest tak, jakbyśmy negowali WARTOŚĆ radości...

Ja zauważyłem takie zjawisko, iż zwycięskimi pracami w WPP są te, które jednoznacznie odnoszą się (treścią) do aktualnych wydarzeń w świecie. Tak jak w zeszłorocznych widoczne były fotografie nazwiązujące do Afganistanu i spraw temu związnych, tak tutaj mamy kwestie Iranu. A wiadomym jest, że trochę o nim słychać. Tak jak napisal wowa - w fotografii prasowej ważna jest treść. A ta powinna coś wnosić do życia. Bo jaki byłby sens wywindować dzisiaj zdjęcia nawiązujące np. do upadku muru berlińskiego.(?)

Druga sprawa - czy decyzje jury są tak istotne dla fotoreporterów? Nie wiem. Bo fotoreporterem nie jestem. Dla każdego myślę liczy się przede wszystkim wystawa - byśmy my (szarzy ludzie) mogli obejrzeć to co powinniśmy obejrzeć. A kolejność oglądania jest już mniej istotna.

wojna, egzotyka, cierpienie i O'Bama, a cóż może być innego...

jpk - mimo, że już (niejednokrotnie) rozmawialiśmy na ten temat. Taki jest cel tej (tych) fotografii, wystaw. Pokazać tą złą część świata. Taki kierunek sobie obrali organizatorzy i tego się trzymają. Co tu dużo gadać - takie czasy. W sensie - taki styl w tych czasach.

Dopóty w WPP będzie pesymizm, dopóki w Hollywood bedzie dominować happy end. I abarot ;)

heh - dobre porównanie.

Prawda rzeczywiście jest taka, że aż dziw bierze z powodu "zachwytu" nad smutkiem i tragedią.
Z drugiej jednak strony przyznać trzeba, że czasy są niezwykle perfidne. I zastanawiam się, czy jeżeli miałbym okazję znaleźć się gdzieś w tych skrajnych zakątkach świata (wojna, głód, śmierć, kataklizm) czy nie zrobiłbym wszystkiego by moje fotografie mogły pokazać co tam na żywo zobaczyłem. Zbyt wiele osób mających z czymś takim styczność powtarza, że widzieć takie coś na właśne oczy to nie to samo co oglądać relacje w telewizji.
A zdjęcia - wiadomo jaką potrafią mieć "moc".

jpk -> sepa zwrócił uwagę na bardzo ważny aspekt sprawy: fotografia prasowa jest po coś, prawda? Uśmiechnięta foka to fajna rzecz, ale trzeba coś robić, by nie było tych usranych ropą. Nie zwrócisz uwagi na analfabetyzm, pokazując uczniów ze szkoły w Eaton. Nie pomyślisz o dyktaturze w Górnej Wolcie, patrząc na głosowanie w Izbie Lordów. Nie zaprotestujesz przeciw łatwemu dostępowi do broni, fotografując dziewczynki z piłką i skakanką. Fotografia prasowa nie epatuje, a ilustruje. Jest immanentym elementem materiału prasowego. I nie zawsze wygrywa dramat i tragedia. Widziałeś zdjęcia z faulu na Wasilewskim? A jednak w kategorii sport zwyciężyła fotografia, z której nie krzyczy trzask łamanych kości. Zwracają uwagę i przyciagają zdjęcia drastyczne, ale nie one dominują.

WPP nie należy rozpatrywać w kategoriach artystycznych lub poprawności zgodnej ze sztuką fotograficzną, a ponieważ nie jest to konkurs regionalny, więc także nie należy dopatrywać się subiektywnej ważności problemów, na które jury tego konkursu chce zwrócić uwagę. Konkurs ten ma nie ma wymiaru rywalizacyjnego, a jednym z jego zadań jest zwrócenie uwagi społecznej.
Zdjęcie nagrodzone, gdyby oceniać go portalowo, na pewno nie przeszłoby wstępnej selekcji i zostałoby wymoderowane, a jego autor odesłany do szkoły.
Natomiast zwróćcie uwagę na problem, na całość przedstawienia, nie kompozycyjnego, nie poprawności światła, ostrości, GO, doboru czasu i innych ważnych dla fotografii artystycznej aspektów, ale spójrzcie na te kobiety, na ekspresję, na ruch i poczytajcie o problemie, który ta fota ilustruje.

Poza tym, fotografia prasowa, jak sama nazwa wskazuje, ma na celu ilustrowanie, a nie czarowanie rzeczywistości, ma pokazywać prawdę i do niej się zbliżać, a nie być jedynie wizją fotografa. Podobna jest do pisemnej relacji, w której nie ma miejsca na to, co ja myślę i czuję, ja mam opisać problem, pokazać go z wszystkich możliwych stron, a nie skomentować po swojemu.

neojmx -> czy Ty nie czytasz tego, co jest napisane wcześniej, masz skłonności do echolalii, czy ktoś wynagradza Cię za powtarzanie wcześniej przedstawionych opinii? :o)

wowa - neojmx mógł się odnieść do pierwszego i jedynie od pierwszego postu. ;)

i jedynie "do" - nie "od" oczywiście ;)

Choć spodziewam się, że masz rację. Przeczytał wszystko najpierw. :)
Neo - jak to było? ;)

Co tu gadać. Bardzo dobre foty i tyle. Zarzut dotyczący braku ostrości mnie rozbawił. To może Przepalenie też była kobietą?
;-)

Przepalenie było jabłkiem z rąk kobiety.

jeszcze się okaże ze okna w PS odpalane ...
dobry fot

@wowa - zazwyczaj interesuje mnie pierwszy post, potem następuje stek wypowiedzi, które mnie nie zawsze muszą interesować, więc wybacz, że nie upajam się Twoimi treściami, ale dzięki, że mnie na nie nakierowałeś, zaraz przeczytam.
Poza tym, mam prośbę, odnieś się do treści mojej wypowiedzi, a nie do mnie, bo to trochę niegrzecznie.
Ja wiem, że napisałeś najlepiej i najmądrzej, ale pozwól też takim ułomkom jak ja się wypowiedzieć, oki? :)
Wybacz zatem, że jeszcze Twojej wypowiedzi nie przeczytałem, zrobię to w poniedziałek, bo na razie mam wolny weekend. :)))

neojmx -> trochę niegrzecznie to jest olewać wcześniejsze wypowiedzi i twierdzić, że Cię nie interesują. Śmieszne to, zwłaszcza wtedy, gdy potem powtarzasz to, co już było. Nie ma więc jak odnieść się do tego, co napisałeś, bo to powtórzenie. Można się więc odnieść tylko do samego powtarzania... ;o)
Tak zawsze dbasz o kulturę dyskusji, więc miło by było, gdybyś nie lekceważył tych, którzy zabrali głos przed Tobą. Jest nawet takie porzekadło: uczył Marcin Marcina... I fajnie, że masz wolny weekend - odpocznij, także od forum... :o)

@sepa - odniosłem się do wypowiedzi i pytań autora wątku, wypowiedziałem własne zdanie, zgodne z moją wiedzą i doświadczeniem zawodowym, bo akurat fotografią prasową zajmuję się na co dzień, o czym pewnie i @wowa wie, więc jego ataku na mnie nie bardzo rozumiem i też - co tutaj zaznaczę - nie interesuje mnie jego podłoże, tak że mam nadzieję, iż @wowa oszczędzi mi wyjasnień. :)))
Przed chwilą jednak przeczytałem uważnie wypowiedź @wowy i - choć jemu wydaje się tożsama z moja, to jest jedynie w niewielkim stopniu podobna. Natomiast, jeśli miałbym, a nie chcę, polemizować, to z większą jej częścią nie do końca się zgadzam, a zwłaszcza z wypowiedzią:
"A prasą rządzą aktualne wydarzenia, najczęściej bolesno-dramatyczno-tragiczno-katastroficzne." - to uogólnienie, bardziej odnoszące się do charakteru tabloidów, ale jak napisał wcześniej "jaka prasa, taka fotografia prasowa", to pozwolę sobie na pewne wyjaśnienie - każdy czytelnik widzi świat prasą, którą czytuje.
Poza tym, @wowa pisał o charakterze rywalizacyjnym WPP, ja wręcz go wykluczyłem.
To tyle.
Z szacunkiem pozdrawiam. :)