 |  |
Krytyki otrzymane przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
| Derian | Aby cokolwiek napisać na temat tego zdjęcia należałoby odpowiedzieć sobie na pytanie, do jakiej kategorii zakwalifikować pracę. Autor nas wyręczył - portret. Nasuwa się kolejne pytanie - czymże jest portret? Ogólnie rzecz biorąc - to praca przedstawiająca wizerunek osoby, uwzględniająca jej wygląd zewnętrzny. No i mamy ładną dziewczynę, widzimy jak jest ubrana. Wydawać by się mogło - portret przez duże 'P'. Można by powiedzieć - jest również kategoria 'portret psychologiczny', portret zbiorowy, autoportret... Odsuńmy tak szczegółowy podział pozostając przy tym, co pokazał nam Autor. Każdy portret powinien zawierać się w ramach pewnych ustalonych zasad. Ktoś powie - zasady są po to, by je łamać ;) Zgadzam się. Oponujmy je najpierw, później łammy. A więc kadr. Czy prawidłowo zagospodarowany? Nie sądzę. Stwarza wrażenie otwartego z prawej strony, brakuje domknięcia lewą ręką modelki. Głowa umieszczona na mocnej linii, mniej więcej na wysokości 1/3 jest dobrym rozwiązaniem. Ideałem byłoby umieszczenie jej w okolicach lewego górnego 'mocnego punktu'. Czyli przesunąć kadr w prawo albo... modelkę w lewo (kto jak woli) ;) Warto poczytać o zasadzie trójpodziału i na jej podstawie konstruować proste kadry. Zapewniam, że będą łatwiejsze w odbiorze :) Światło. Dość istotna rzecz ;) Poza tym trudne do opanowania w warunkach zimowych, gdy śniegu dokoła po pas ;) Trudne wyzwanie ale jak to się mówi - nie ma rzeczy niemożliwych. Pamiętajmy, że im więcej śniegu tym większy kontrast. Im więcej śniegu tym więcej światła odbitego. Im więcej śniegu tym... głupszy aparat...? Dlaczego? Błąd większości światłomierzy polega na tym, iż w takich okolicznościach zmuszają aparat do tego, by zastosował krótszy czas naświetlania. Rozumiemy, prawda? Aparat widzi dużo śniegu, dużo jasnych miejsc, od których odbija się światło. Nie chce ich prześwietlić, więc skromniej naświetla. Ale pamiętajmy, że portretowana osoba również ulegnie temu działaniu a więc, w porównaniu ze śniegiem, stanie się ciemna. Wystarczy o tym pamiętać i niejako wymuszać na aparacie jej doświetlenie wprowadzając korekcję EV na +. Ile dokładnie? Może +1... inni twierdzą, że nawet +2. Musisz eksperymentować :) Pamiętaj jednak o tej zasadzie (sprawdza się również latem na plaży). Ach, rozpisałem się... Ustawienie modelki 'pod światło' nie jest głupim rozwiązaniem :) Ładnie dzieje się we włosach, postać zostaje ciekawie zarysowana. Pamiętaj jednak o odpowiedniej ekspozycji, by twarz nie zginęła w mroku. Przydaje się punktowy pomiar światła ale o tym poszukaj już w instrukcji aparatu i podręcznikach. Jeszcze jedna uwaga ode mnie. Stosuj jak najdłuższe ogniskowe. Dla portretu idealnie będzie 50mm, również w granicach 80mm. Do pełni szczęścia potrzeba jasnego szkła, by otwierać przysłonę do pełnego otworu (idealnie byłoby przy wartościach 1,4 - 1,8). Tym samym zmniejszasz głębię ostrości i zyskasz ciekawie rozmyte tło :) Tyle o technice. Sporo napisano o naturalności modelki (czy też bardziej jej 'nienaturalności'). Ograniczę się jedynie do krótkiej uwagi - dusza zdjęcia zależna jest od dwojga osób - fotografa i modela. Jeśli pomiędzy nimi zachodzi właściwa interakcja, jeśli oboje rozumieją co chcą osiągnąć, do czego zmierzają, to zdjęcie będzie lepsze. Pamiętaj o tym, że połową sukcesu jest umiejętność odnalezienia się w danym miejscu, swobodnego zachowania się modelki. Pozostaw ją samą sobie, pozwól odnaleźć się w danym miejscu. A ty? Ty bądź z boku, bądź podglądaczem. Stój z boku, przyglądaj się i postaraj się zatrzymać chwile w odpowiednim momencie... To wszystko. To właśnie jest sztuka... O wiele trudniejsza i o wiele ważniejsza od tych wszystkich technicznych pierdółek :) Życzę udanych kadrów z duszą. | ustyna | 2011-03-02 17:40:11 |
| mogway | W nawiązaniu do krytyki poprzednika nasuwa mi się kilka pytań do Autora... Mam na myśli Autora krytyki, nie zdjęcia... „Pozycja modelki jakaś nienaturalna. Opiera się, schyla, nie wiadomo”... To cytat... A teraz pytanie... Jaka poza modelki w tego typu zdjęciach znamionuje naturalność?... Tu akurat widać, że opiera się o poręcz schodów... Po nic się nie schyla... Jaka więc poza byłaby dla Ciebie naturalna?... Pytam Autora krytyki... Dalej... Dlaczego cięte ramię w tym przypadku, Twoim zdaniem, szkodzi zdjęciu?... Ja nie mam takiego odczucia... Wręcz przeciwnie... Uważam, że kadr jest dobrze zagospodarowany... O jakim braku przekazu budzącym niepokój i zamęt oglądającego mowa?... Jaki niby miałby być ten przekaz?... I co miałby wnosić do ekspresji?... Bardzo nalegam na odpowiedź na to pytanie, bo zwaliło mnie z krzesła!... „Dlaczego dziewczyna patrzy się w dół?”... Można by o to zapytać równie dobrze, gdyby patrzyła przed siebie: Dlaczego patrzy przed siebie?... Albo dlaczego patrzy w górę, gdyby akurat patrzyła w górę!... Albo w bok... A o czym akurat myśli?... Któż to może wiedzieć?... Właśnie takie ujęcie modelki otwiera furtkę do całego spektrum domysłów i interpretacji... I na tym polega magia tego zdjęcia... :))) Sugestie co do ratowania tego zdjęcia w PS lub ewentualnym całkowitym braku takiej możliwości pomijam, bo chyba szkoda czasu mojego i czytających... I tylko tak na koniec: Drogi Autorze krytyki... :)))) Może na przyszłość warto zastanowić się, czy, przystępując do pisania krytyki, ma się jakieś, choćby elementarne podstawy do tego... Bo słowo wypowiedziane ulata, natomiast zapisane pozostaje... Trudno wymazać je po zreflektowaniu... A po jakimś czasie może przyprawiać o zażenowanie... Przed samym sobą... Więc może jednak ostrożniej na przyszłość ... :))) Nie zamykam się na własne przekonanie... Nie roszczę sobie pretensji do własnej nieomylności... Ale chciałbym przeczytać rzeczowe argumenty... :))) Z pozdrowieniami... :)))) | ustyna | 2011-03-02 16:37:33 |
| Napcio | Piękna dziewczyna. Zdjęcie mz słabe. Pozycja modelki jakaś nienaturalna. Opiera się, schyla, nie wiadomo. Cięte lewe ramie bardzo szkodzi zdjęciu. Brak takiego przekazu budzi w oglądającym niepokój, zamęt. Dlaczego dziewczyna patrzy się w dół. Myśli o swoim chłopaku? A może zobaczyła coś na trawniku? Powtarzam, że modelka śliczna, ale poza zła i chyba nie do uratowania w żadnym PSie. Pozdrawiam. | ustyna | 2011-03-01 20:40:07  |
 | Derian | Zastanawiam się, czy wśród tylu pochlebnych opinii przez kilka słów na "nie" nie zostanę zlinczowany... ;) Ogólnie przyznaję, iż pomysł jest ciekawy. Uważam jednak, że jest kilka szczegółów, których poprawienie nadałoby temu zdjęciu mocniejszego wyrazu. To, co od razu rzuca mi się w oczy, to bardzo płasko odwzorowana faktura skóry na twarzy i rękach. Rozumiem, że chodziło o skupienie uwagi oglądającego na tych elementach jednak myślę, że w stosunku do całości, która i tak jest mroczno szara, zabieg ten nie był konieczny aż w takim stopniu. Ręce i tak znajdują się na pierwszym planie więc siłą rzeczy zwracają na siebie uwagę. Oczy natomiast zawsze będą w centrum uwagi więc i twarz nie wymaga tak mocnego wyeksponowania. Jeśli jest to efekt obróbki to proponuję obydwa wymienione elementy łaskawiej potraktować i nie gubić cieni, bo te z całą pewnością dodadzą całości "pazurka". Myślę, że byłoby ciekawiej. Jeśli jest pomysł to warto zadbać o szczegóły, dopracować wszystko by ustrzec się wrażenia "przypadkowości". A tu moim zdaniem daje się odczuć, że praca jest przypadkowa a jej klimat w dużym stopniu zbudowany został w późniejszej obróbce. A więc szczegóły. Modelka ukryta za murkiem "tak jak stała", w kurtce... włosy względnie ładnie ułożone... Odrzuć to :) Każ zdjąć jej kurtkę, pokaż więcej odkrytego ciała, pokaż ramiona... A może jakaś koszula (choć to wtórne pomysły i dość powszechnie stosowane). Podejdź do niej i rozrzuć jej włosy, by były w większym nieładzie... Zrób to, by wpasować ją w klimat, by całość stała się bardziej dzika :) Jeśli tego będzie mało - każ jej rzucić prawą nogę na murek - niech wchodzi, niech usiłuje wydostać się, wdrapać... Noga oczywiście bez spodni, stopa bez eleganckiego bucika :) Zrób to. Wróć i baw się tą sceną bo można wyciągnąć z niej więcej. Tym bardziej, że to czujesz. Baw się ale poświęć wszystkiemu więcej uwagi. Pozdrawiam. | ustyna | 2010-12-01 08:31:04 |
 | Napcio | Absolutnie nie mogę się zgodzić, że twarz na tym zdjęciu jest płaska, a już napewno, że nieciekawa. Możliwe, że jest to ecyklopedyczny przykład na to jak światło wpływa na portret. Zdjęcia jednak rzadko oglądamy z encyklopedią lub podręcznikiem fotografii. Liczą się też emocje, otoczenie, modelka, która ma to "coś" lub nie. Myślę, że ustyna nie ma się co martwić. Zrobiła zdjęcie wbrew regułom, które pięknie wyłożył FLOGISTON, a się podoba. Tak trzymać. | ustyna | 2010-11-17 16:05:56 |
| FLOGISTON | Twarz to bryła (obrotowa) na której zawsze pojawia się jakiś cień własny, czasem półcienie, refleksy- jednym słowem widać bryłę, przestrzeń. Tutaj mamy encyklopedyczny przykład, że jednolite światło potrafi najpiękniejszą twarz zrobić nieciekawą i płaską. Niestety ale wszechobecna moda na naśladownictwo okładkowych i glamurowych portretów, zachwyty nad miękkim światłem i high keyem powoduje to, że w zapomnienie odeszły klasyczne portrety z holywoodzkim światłem. O ile w tamtym przypadku ostre światło, podkreślenie mocną kontrą pokazywało piękno kobiecych twarzy i fryzur, o tyle taka stylistyka jest jedynie próbą powtórzenia tego czym zamęczają nas sztampowe i mdłe okładki Vivy, Tiny i Gali itp. | ustyna | 2010-11-16 21:36:12 |
 | Kazkar | fajna sceneria i świetny model, światło też szczęśliwie naturalnie rozproszone, trochę zbyt czytelne pozowanie...technicznie jeszcze odrobina mniej GO i to okno konkuruje o uwagę z głową a i jeszcze roślinki na pierwszym planie (koło dłoni) nieproszone...sie napisałem ;) | ustyna | 2010-10-19 16:28:46 |
 | JarekJaw | Czy brak tytułu ma pozostawiać pole do interpretacji ? Raczej to brak pomysłu na zdjęcie. Twarze się zgrabnie wpasowały i zdjęcie bez sensu zaczyna zyć. Umieszczenie tego zdjęcia w dziale architektura to akt depseracji. Odnoszę wrażenie, że wiesz jak ale nie wiesz po co. Choć i nad naświetleniem kadru trzeba jeszcz popracowac. | ustyna | 2010-10-06 00:20:36 |
 | pointofview | Nawet delikatne kwiatki, bławatki, Lniane kłaczki bokehu ze snu, Ku twarzy, ku oczom, W tym kadrze się tłoczą, By zdążyć na ustach odpocząć. By przykryć rzęsami, Te chwile, gdy sami, Spłoszeni spojrzymy w swe oczy, Już nic nie potrzeba, Bo włosy jak z nieba, Wprowadzą w te chwile gdy sami, Z kropkami, piegami, Drżącymi myślami, Tak ufnie wciąż miła "pstrykamy" Z podziękowaniem za portret duszy :) | ustyna | 2010-08-18 14:29:07 |
 | Lifter | Na plus - spojnosc kolorystyczna - poprawny kadr - modelka Na minus - niezdecydowane ciecie - no i bardzo banalny tytul, ktory w zaden sposob nie pointuje, nie ukierunkowuje... po prostu jest. Ogolnie na tak, choc brak w tym tej iskierki, ktora pali sie potem w umysle ogladajacego i zmusza do powrotow do tej foty. | ustyna | 2010-05-29 12:04:50 |
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl