 |  |
Krytyki wystawione przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
 | sulek | Pan Stasio i Jego historia... Pan Stasio, którego historię opowiada Jego twarz, postać, kolejne odsłony prezentowane przez Autora. Historię, za którą czai się jednostkowy los Człowieka, zapewne tragiczny, ale nie pozbawiony godności. Czy podglądany w powszedniej aktywności, czy w powszednich słabościach, czy w okolicznościach odświętnych, w jakiś sposób "wyreżyserowanych", tę swoją skromną godność zachowuje. W przeciwieństwie do niektórych Kolegów poniżej. Fotografia, jak na kanony portalu fotograficznego średnich lotów, trąci być może pewną nienaturalnością upozowanej sceny. Można było zdać się na reporterki podgląd, można było wybrać lepszą porę i kadr, który wydaje się ciasny i nie zachwyca wypranym niebem. Można było darować sobie tytuł. Ale... Lektura dyskusji jeży włos na głowie. Cóż to znaczy, niewłaściwy człowiek w tym miejscu? Cóż to znaczy, że człowiek widziany z kuflem piwa pozbawiony jest prawa do człowieczeństwa, refleksji, momentu zadumy w miescu, gdzie dopełniła się dziejowa tragedia? Co o Nim wiecie, że macie śmiałość sądzić??? Wam o tym wyrokować? Wam, podczas gdy żłopanie browarów przed monitorem i wypisywanie pierdół jest tu na porządku dziennym? Wam, którzy skaczecie sobie personalnie do oczu, obrzucając się obelżywymi wyzwiskami, próbując się nawzajem obrazić, poniżyć, ośmieszyć? Zaprawdę, więcej godności i dumy ma Pan Stasio. Z kuflem czy bez. Na dobrej czy złej fotografii. Na dobrej czy złej drodze. | prorok | 2012-08-15 13:49:40  |
 | sulek | Jeśli trzydziestu ośmiu userów uznało ten portret za doskonały lub bliski doskonałości i jeśli potwierdziła to administracja, promując na zdjęcie tygodnia, to nie pozostaje mi nic innego, jak zwinąć manatki i odejść stąd w przekonaniu, że nic nie widzę i widzieć się nie nauczę...... :((( 1. Poświata wokół głowy. 2. Wyraźne przejścia tonalne po obu stronach postaci modelki. 3. Grupa brudnych plam tła po lewej na wysokości oczu, dla których nie znajduje uzasadnienia faktura tła. 4. Programowo rozmyta twarz, który to zabieg pozostawił wyraźne plamy, szczególnie na lewym policzku i w mniejszym stopniu na czole. 5. Nadmierne rozjaśnienie twarzy, przy którym szyja wydaje się... brudna, za to znikł lewy kontur nosa; z tego ostatniego pozostała właściwie zaakcentowana prawa dziurka... 6. Mogłabym jeszcze przyczepić się do pozy, bo silne ściągnięcie ramion powoduje śmieszną dysproporcję między głową a tułowiem, ale powiedzmy, że to rzecz autorskiej koncepcji :) Przyznać trzeba, że Autorka jest śliczną dziewczyną, że oczy zwracają uwagę i mogą zawrócić w głowie :) Będę jednak wdzięczna, jeśli mi ktoś z Kolegów wytłumaczy, dlaczego tę fotografię stawia się za wzór technicznej perfekcji, jeśli nawet na moim nie pierwszej młodości monitorze widzę wyżej opisane, hmmm, mankamenty? Pewnie się mylę? Nie mogę mieć racji wbrew tylu opiniom... ;))) | iluzoryczna | 2012-02-15 19:17:09 |
 | sulek | "One budzą lęk..." Tak, budzą. W gruncie rzeczy boimy się odmiennego, chorego, kalekiego, smutnego. Boimy się, bo takie obrazy przypominają o kruchości życia, o niepewności naszego własnego dnia. Dopóki jesteśmy zdrowi i syci, spychamy poza margines świadomości podobne zjawiska. Lepiej nie kusić losu. A poza tym - jakież to nieestetyczne... Fotografia powyższa wzbudziła wiele kontrowersji. Może i dobrze dla zjawiska samego. Na sprawy trudne nie wolno zamykać oczu. Jednak sposób przedstawienia Bohaterki budzi - we mnie przynajmniej - głęboki sprzeciw. Chociaż sama Autorka nie przedstawiła jasno swoich intencji. Na marginesie, nie zablokowanie ocen jest wobec Bohaterki, ostrożnie mówiąc, niedelikatnością... Uderza głęboki smutek w ustach Kobiety. Uderza jej opuszczenie i samotność, lękliwe splecenie rąk, które wprost biją ze zdjęcia. Zdobyła się na wielki akt odwagi, ale nie został on wykorzystany godnie. Wołanie o człowieczeństwo wobec podobnie doświadczonych przez los i chorobę, przypomnienie, że Kobietą się jest i pozostaje - pozostało przysłowiowym wołaniem na puszczy. Ile takich Kobiet zostaje opuszczonych przez mężów czy partnerów jako "niepełnowartościowe"? Ile doznaje głębokiego i nieodwracalnego urazu, po którym dźwignąć się już nie umie? A przecież, jeśli sięga się po tematykę tak delikatną i drażliwą, to chyba z zamysłem, by pomóc? By przemieniać świadomość nas wszystkich. Więc chyba nie tak, nie tak. Litość niszczy, nie tworzy. | lilith17 | 2012-01-16 11:07:55 |
 | sulek | Przepraszam z góry, że odpowiadam w polu, które może nie jest przeznaczone do tego typu wypowiedzi, ale powoli zaczynam tracić cierpliwość... Kto z Szanownych Userów nie dostrzega trwającej od pewnego czasu złośliwej, personalnej kampanii przeciwko Autorowi, którą podgrzewają w nierozumny, nie zawaham się powiedzieć: szczeniacki sposób zwłaszcza dwaj topowi tutaj Koledzy Przyrodnicy, ten zaiste niewiele widzi. Już choćby ostatnia "zabawa ptaszkami" każe sobie zadać pytanie, czy w ogóle portal i część kolegów można traktować poważnie? Dlatego między innymi piszę o nietolerancji, bo poziom i styl tych akcji i dyskusji dawno przekroczył granicę przynajmniej mojego osobistego poczucia zażenowania i wstydu. Fotografia, widzenie świata i formuła tego miejsca są na szczęście na tyle pojemne, że dla każdego może się tu znaleźć własny kącik do jej uprawiania. Jesteśmu tu w różnych celach: jedni, by zaprezentować swoje niewąptliwe osiągnięcia, inni, by się uczyć, następni, by powymieniać doświadczenia i skonfrontować swoje poczucie estetyki z innymi. Każdy ma własne motywacje i potrzeby. Chwała tym, którzy to rozumieją i przyjmują starania współkolegów w duchu, już nie mówię życzliwości, ale przynajmniej względnej akceptacji dla zóżnicowania zainteresowań, potrzeb i umiejętności. Chwała tym, którzy pamiętają, że spotykają się tu profesjonaliści pełną gębą, ale i zwykli amatorzy. Jedni i drudzy mają prawo tu być! Rozumiem w zupełności postawę Autora, który przez swoją fotografię broni prawa nas, amatorów, do sfotografowania gołębia na dachu czy wróbla w krzaku. A nawet chwastów prześwietlonych słońcem... Zapewniam, że ja sama wolę taki obraz od mydlanego afektowanego portretu czy wystylizowanego aktu ze skrzypcami w (....) i bardzo przepraszam za swoją estetykę, jeśli takową posiadam. Jeśli takie zdjęcia jak powyższe, urażają poczucie bardziej zaawansowanych fotograficznie, to zawsze są dwa wyjścia: ominąć szerokim łukiem albo rzeczowo podsunąć Autorowi użyteczną wskazówkę. Jak dotychczas akcja "anty-atsf" przyniosła głównie popisy megalomanii połączonej z niedojrzałością i brakiem panowania nad emocjami, które doprawdy kreślą obraz dość żałosny... Zastrzegam się: nie oceniam tu całokształtu prac Autora ani nie kieruję moich słów do tych, którzy potrafią jeszcze w rzeczowy sposób rozmawiać. A teraz kłaniam się Państwu nisko i zapraszam do klikania w koszyczek :))) | atsf | 2011-12-16 10:20:09 |
| sulek | A otóż nie zgadzam się z poprzednikiem co do oceny tej fotografii. Może dobrze się składa, że tuż obok znajdują się dwa wyśmienite portrety pani B. i Pani H. Wspaniały przykład tego, jak dobry portrecista modeluje światłem rysy i charakter twarzy. Tu - jeśli mówimy o kategorii portret - niewłaściwie wykorzystane światło pozbawiło twarz modelki jakiejkolwiek plastyki, spłaszczyło ją i zatarło rysy, pozostawiając jedno nozdrze i pretensjonalnie rozchylone usta. Kadr niezrozumiały. Jeśli poza modelki sugeruje zapatrzenie się w dal, cięcie na granicy czoła i włosów nie ma żadnego uzasadnienia. Ponadto, co często powtarza się w portretach Autorki, to niezgrabnie ułożona dłoń/dłonie, jakby nie było wiadomo do końca, co z nią/nimi począć. Przy takim ułożeniu ciała razi również brak łokcia, czarna plama sukni [a można było wydobyć także fakturę materii, tym bardziej, że szatka elegancka] i pozostawiona w górnym prawym narożniku jasna smuga. Mam też wrażenie, że w stylizacji całej sceny brak konsekwencji. Brakuje do tej wytwornej sukni przemyślanego sztafażu. Tło jest chybione. A bycie portrecistą zobowiązuje :))) | ustyna | 2011-10-02 23:14:12 |
 | sulek | Tym razem, zanim napiszę parę słów odnośnie powyższej foty, na początek chcę się odnieść do wypowiedzi @Dreaka :))) Cyt.: "Zupełnie nie rozumiem pouczania odbiorców odnośnie tego czy dana praca ma prawo im się podobać czy nie. Szeroko rozumiana sztuka ma to do siebie że jest skierowana do każdego z nas indywidualnie i każdy z odbiorców ma prawo i obowiązek do własnej interpretacji. Mnie to zdjęcie również się podoba, poza i mina modelki dają odbiorcy możliwość zobaczenia całej sceny, aktu tworzenia tego przemiłego portretu." Wydaje się, że zupełnie nie o tym była mowa. Każdy ma prawo, ba, obowiązek, posiadać indywidualny gust, a o gustach, jak powszechnie wiadomo, nie dyskutuje się ;) Nikt nikomu nie narzuca, co ma się podobać, a co nie. Mówimy o zupełnie innym zjawisku. Ocenę fotografii można do pewnego stopnia zobiektywizować [!], a nie każdy pstryk jest od razu dziełem "szeroko rozumianej sztuki". Niekiedy jest wprawką tylko. Próbą. Jesteśmy tu w większości po to, by nie tylko prezentować owoce własnych dokonań i poszukiwań, ale i czegoś się nauczyć. Oglądanie wielu prac, lepszych i gorszych, pomaga nam rozwinąć poczucie wrażliwości i estetyki. W miarę doskonalenia własnych umiejętności wyrabiamy też w sobie umiejętność oceny. Łatwo można się zorientować, że mniej wyrobieni fotograficznie koledzy [zaznaczam, nic w tym złego, że niewyrobieni], z dużą łatwością szafują wysokimi ocenami pod pracami, które obiektywnie na to nie zasłużyły. Czynią to z różnych pobudek, nie tylko by wyrazić własne zdanie: czasem z wdzięczności za dobrą ocenę wlasnej pracy, czasem, by okazać się miłymi, czasem dlatego, że ich umiejetność oceny nie jest [jeszcze!] dopracowana :) Jednak w ogólnym rozrachunku taka postawa czyni nam wszystkim źle, obniża bowiem ogólny poziom portalu, działa anty-edukacyjnie, dezawuuje prace rzeczywiście wysokiej klasy, a początkującym adeptom fotografii miesza w pojęciach :))) Lepiej więc trochę wyhamować zrazu, a więcej czytać i przyglądać się. Wszyscy na tym zyskamy :) A teraz o zdjęciu powyższym. Co na plus? Dobra pora i światło, śliczna dziewczyneczka, próba umieszczenia portretu na jednolicie fakturowanym tle, niezłe wykorzystanie głębi ostrości. Przeważają jednak minusy: stosunkowo słaba jakość, brak ostrości na oczach, poza, która pozbawiła małą modelkę naturalności i swobody oraz najnudniejszy kadr pod słońcem. Zabrakło trochę pomysłu. Przypuszczam jednak, że będą kolejne próby, coraz bardziej udane, czego Autorce życzę :))) | czarnawredna | 2011-09-14 10:46:35 |
 | sulek | To będzie kilka zdań nie-krytycznych, bardziej ideologicznych :))) Przemku :) Pisząc o prawdziwości Twojej serii portretów [a właściwie całego wieloodcinkowego fotoreportażu], nie miałam nawet na myśli tego, że powstają one "na gorąco", nie ustawiane, nie pozowane, bez jakiejkolwiek reżyserii. Ich wymiar i namacalność są daleko większe. Sądzę, że podziwiając tego rodzaju fotografie, patrzymy na nie trochę przez pryzmat nierealnych, romantyczno-przygodowych wyobrażeń. Nie uświadamiamy sobie na co dzień, jak ciężka i wymagająca jest to praca. Bo morze nie przebacza żadnej fuszerki. Nieumiejętności. Żadnego "nie teraz". Rodziny rybaków dobrze wiedzą, że każde wyjście w morze ojców, mężów, braci, synów może być tym ostatnim. Pokazałeś to w wielu odsłonach. Dynamicznych i statycznych. Z daleka i bliska. W kolorach, jak wschód słońca na morzu, w szarościach jak powszedni znój. W obliczach, z których każde opowiada i historię osobistą, i historię zbiorową. Surowość i zmęczenie, ale i szlachetność, i pogodę. Zrobiłeś to wyśmienicie. W całej prawdzie. I ta prawda czyni Twój cykl wyjątkowo wiarygodnym. Szacunek i podziękowanie należą Ci się nie tylko za urodę i walory techniczne Twoich fotografii. Może przede wszystkim za Twoje zaangażowanie. Mam nadzieję, że wybaczysz [i Koledzy Obiektywni takoż] parę słów nie będących typową krytyką. Czułam jednak potrzebę wyjścia poza ramy wąskiego komentarza :))) Pozdrawiam. | PRZEMEAS | 2011-08-12 10:02:53 |
 | sulek | Nie do końca zgadzam się z kk Poprzednika :). Czy tu potrzebny jest jakiś mocny akcent? Niekoniecznie. Samo zestawienie dwóch faktur, nieba i wzburzonego morza, w takich właśnie świetle i kolorystyce wydaje mi się niezłą koncepcją. I nastrój chwili starczy za temat. Natomiast zabrakło trochę techniki, rolę mocnego punktu mogła by odegrać z powodzeniem wyostrzona grzywa jednej z fal. Brak ostrości stanowi jedną z głównych wad tej foty. Może trzeba by było wydłużyć czas ekspozycji dla zmiękczenia wody i konsekwentnie pozbyć się tego kawałka lądu po prawej stronie. Także zmiana proporcji pomiędzy pasami nieba i wody mogła by tu pomóc. Zaczęłabym pewnie od standardowego podziału 1/3-2/3, z przewagą wody nad niebem. Nie mam natomiast wątpliwości, że Autorka czuje i widzi "fotograficznie", a reszta czyli warsztat, jest kwestią czasu. Pozdrawiam :))) | shamanta | 2011-07-22 13:49:51 |
| sulek | Niech mi wybaczy Autorka i Szanowni Przedpiszcy, którzy postawili za tę fotkę swoje trójki: niestety nie zgadzam się ani z oceną wedle jej definicji, ani tym bardziej z oceną opisową "dobry street". W mojej ocenie jedyną zaletą tego zdjęcia jest chwycenie pary dość oryginalnie wyglądających ludzi. Nie równoważy ona jednak zasadniczych mankamentów. Pomijam warunki pogodowe, które z kolorowego w założeniu obrazu uczyniły mało atrakcyjny widok - nie zawsze aura nam dopisuje. Ale jeśłi pora i światło są tak nieciekawe, decyzja o wykonaniu zdjęcia musi opierać się o wyjątkowość pozostałych składowych. A na nie jedyny istotny wpływ ma fotograf. A więc, co wydaje mi się nie tak? Chaotycznie wypełniony kadr. Zbyt duża głębia ostrości powoduje, że wszystkie przypadkowe dla tematu głównego obiekty pchają nam się w oczy. Cały obraz chyli się na prawą stronę. Z tytułowego pchlego targu - który może być bardzo malowniczym miejscem - widzimy tylko nogi od turystycznych stolików, więc tytuł niczego tutaj nie czyni. Nie ma dla treści zdjęcia najmniejszego znaczenia, gdzie fotkę wykonano. Dobre zdjęcie w kategorii "ludzie w fotografii" powinno w moim odczuciu pokazywać jakiś moment istotny, jakieś zdarzenie nietypowe, budzić skojarzenie lub emocję, opowiadać historię, osadzić bohaterów w określonym kontekście. Ten obrazek niczego nie opowiada, a samo pokazanie starszej pani z torbą i pana z pieskiem w tak nieatrakcyjnym otoczeniu to zdecydowanie za mało. Wydaje mi się, że ostatnio ulegamy pewnemu trendowi mniej lub bardziej przypadkowego łapania na ulicy kogokolwiek, jakby sam fakt zarejestrowania drugiego człowieka czynił z aktu rejestracji fotografię. I czy będziemy się spierali o definicję streeta, czy nie, fotografia, nawet "rejestracyjna", powinna coś opowiadać. | kamasutra | 2011-07-07 13:26:40 |
| sulek | Kolego, trudno o jakikolwiek sensowny komentarz do tego zdjęcia, bo - wybacz szczerość - ono w ogóle nie powinno ujrzeć światła dziennego. Należało je skasować zaraz w aparacie. A czemu? Postaram się wypunktować najważniejsze przyczyny: 1. Fatalna jakość - małe i rozpaczliwie nieostre; co do tonacji, można by było dyskutować. 2. Czemu miało służyć takie, a nie inne umieszczenie modelki w kadrze, Bóg jeden raczy wiedzieć. Ja nie wiem. Dlaczego dziewczyna opiera się głową o ramkę? Czemu ma bez sensu pocięte ręce i zieloną plamę pod łokciem? Przedszkolak, który rysuje mamę, potrafi wpasować ją w kartkę papieru bardziej zgrabnie. 3. Światło - pół twarzy ciemne, szyja za jasna, za to cień kołnierzyka odcina dziewczynie głowę. Świetnie za to widoczne są plamy na ścianie za nią. 4. Poza - jeśli to nie jest zdjęcie zrobione bez uprzedzenia [kto wie, dziewczyna ma minę niezbyt szczęśliwą], to lepiej każ jej zapiąć bluzeczkę i idźcie sobie na spacer; zabawa w fotografowanie chyba jeszcze nie dla Was... Niemniej, zanim następny raz zechcesz opublikować portret, błagam: dla dobra swojego, modelki i ewentualnych widzów przejrzyj stosowną zakładkę w galerii i porównaj. Życzę dużo wytrwałości :) | Kaminsky1984 | 2011-06-23 21:16:03 |
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl