 |  |
Krytyki wystawione przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
 | bartf | Odnosząc się do mojego komentarza; chodziło mi o to, że do takich abstrakcyjnych, prawie surrealistycznych wzorów pasują informacje, co właściwie zdjęcie przedstawia. Takie syntetyczne fotki mikroświata często budzą skojarzenia, które mogą być zaskakujące. Poczynając od tego, że np. napięcie powierzchniowe, ruchy Browna, grawitacja, dyfrakcja itp różności to nie tylko echa lekcji fizyki, lecz prawidła, które rządzą naszym życiem nieustannie, kończąc na socjologicznych czy społecznych zależnościach... I te skojarzenia najbardziej lubię w tego typu fotografiach. Sama fotka jest prosta, bardziej interesujące są właśnie te skojarzenia i emocje, które powoduje. To co dostrzegam z kwestii technicznych; wydaje mi się, że ujednolicenie oświetlenia i kolorystyki - chodzi o różnicę w jasności, zapewne na skutek użycia lampy - bardziej jeszcze bardziej uprościło by kompozycję i wzmocniło przekaz, jak wspomniane przeze mnie na poczatku suche, rzeczowe informacje o sposobie wykonania (niekoniecznie parametrów naświetlania) zdjęcia. Mam nadzieję, że wrzucisz jeszcze coś podobnego, sam do robienia tego rodzaju zdjęć nie znajduję cierpliwości, ale oglądać lubię ;-) Pozdrawiam. | saper2354 | 2010-12-15 21:16:50 |
 | bartf | Czuć zapach... smaru, mokrego śniegu, psich gówien, zatęchłych kamienic i przegniłych liści. Gdzieś ktoś gotuje bigos chyba, lekko zalatuje. Zbliżają się Święta... pewne obawy co do przyszłości, ale nadzieja na lepsze jutro rozkwita, jakby próbując nadrobić zaległości. Mrozu niby nie czuć, ale znowu zapomniałem szalika i czuję, że tym razem się to zemści... Wracam do domu, zimno w stopy, chyba mi buty przemakają... Zajebisty podmiejski klimat, dzisiaj trudno mi być obiektywnym, szczególnie w przypadku tej foty. 5. | aga_piet | 2010-12-10 23:44:59  |
| bartf | Lewa strona zupełnie się nie udała. Wyszło zwaliście i prostacko. Podejrzewam, że chciałeś uchwycić parę nad wodą (jeśli dobrze widzę). Obawam się że nie było na to szans - nie z tego miejsca, nie o tej porze... Jeszcze temp. barwowa - ja myślę, że zdjęcia zimowe lepiej wychodzą gdy się ją obniży (nawet kosztem wiarygodności), ale to jest moje subiektywne zdanie. Należałoby dążyć do uzyskania bieli śniegu oświetlonego, zacieniony wpadnie w błękit, ale całośc prezentować się będzie bardziej realistycznie. To nic, że być może inaczej zapamiętałeś to miejsce. Oglądający będą mieć większą frajdę! Wiem, że łatwo tak się czepiać, siedząc sobie w ciepełku, podczas gdy Ty pewnie balansowałeś na granicy bezpieczeństwa.. :) Pozdrawiam. | pimpek19 | 2010-12-07 02:37:04 |
| bartf | Bardzo lubię takie "boczne" kadrowanie. Mimo, że nie mam praktyki w portretowej fotografii studyjnej, mam jedno przemyślenie apropos techniki dotyczące wersji kolorowej. Generalnie wersja kolorowa wydaje się bardziej odpowiadać zdjęciu. Natomiast kolor włosów wygląda na podejrzany - jeżeli faktycznie wpada on w magentę (a może w fiolet), to w porządku, ale odnoszę wrażenie, że modelka była brunetką, bo magentowy zafarb wydaje się również występować na skórze twarzy. Może go również sugerować bardzo jaskrawy kolor szminki. Jeżeli to przebarwienie było celowe - co jest bardzo prawdopodobne, z uwagi na resztę Twoich zdjęc portretowych - pozostaje pochylić głowę i przyjąć Twój punkt widzenia za w 100% Twój i w 0% przypadku, jeżeli to przeoczenie - cieszyć się będę, że wniosłem coś do zdjęcia. I jeszcze subiektywna uwaga co do tła, myślę, że dokładne "wybielenie" go (poprzez doświetlenie w trakcie, lub zabieg przy obróbce) dodałoby jakby sterylności zdjęciu, przez co całość wyglądałaby fajniej. Pozdrawiam i życzę dobrej pogody, równiez ducha :) | uma | 2010-11-29 13:11:49 |
 | bartf | W pierwszym momencie napewno zwraca uwagę i przyciąga wzrok. Po chwili przychodzi mi do głowy jednak kilka rzeczy. Nie wiem, czy przypadkiem surowa, cyfrowa forma, nie byłaby tu lepsza. Rozumiem wybór tego typu obróbki (z uwagi na charakter elementów: obrazy, stare krzesło, brzydka ściana oraz z powodu tego jak one wszystkie oddziałują na wyobraźnię), ale chętnie zobaczyłbym to zdjęcie w niezmienionej postaci. Nie wiem; może to "znak czasów"; kiedy rozpowszechniła się cyfrowa fotografia, zupełnie inaczej zacząłem patrzeć na zdjęcia analogowe (choć przyznaję, że patrzyłem na nie mniej świadomie niż dzisiaj). Inaczej w tym sensie, że w konfrontacji z cyfrą bardziej zaczęła na mnie działać ich forma - ta analogowa "plastyka". A cyfrowa wizja świata, przez jednych nazwana blagą, bo pozbawiona ponoć artystycznego potencjału, a przez innych wychwalana za wierność odwzorowania, stała się jakby dla niej konrapunktem. Ale ta wierność też niesie ze sobą "moc", tutaj myślę, że dobrze by się sprawdziła. Stąd propozycja pokazania zwykłego, tkniętego (jeśli już) jedynie podstawową korekcją, jpega. (Przepraszam, że przez chwilę pisałem o sobie, ale chciałem uzasadnić swoją sugestię.) Tak agresywna obróbka, upodabniająca zdjęcie do czegoś w rodzaju dużej pieczątki ;) może po chwili sprawiać wrażenie przerostu formy, a zupełnie niepotrzebnie, bo uchwycone elementy działają wystarczająco (jak dla mnie) mocno. Ewentualnie analogowa wersja prawdopodobnie też byłaby atrakcyjniejsza, myślę właśnie o tej specyficznej dla analogów "plastyce". Pozdrowienia. | Ensi | 2010-11-11 20:01:30 |
 | bartf | Przeglądając Twoje portfolio na tym portalu widzę, że pociągają Cię abstrakcje. To bardzo fajnie, kierunek jest ciekawy i wymagający; na podstawie moich prób w tym temacie mogę podzielić się kilkoma odczuciami, naturalnie nie uciekając od dyskusji. Zrobić kiepskie/przeciętne takie zdjęcie jest łatwo, dobre - bardzo trudno, a bardzo dobre - to już jazda bez trzymanki :). Generalnie bardzo istotne są zasady kompozycji, a właściwie świadome ich potraktowanie. Co do zdjęcia - temat jest w porządku. Napewno banalny i mocno oblatany, ale to akurat nie wada. Co do reszty, kilka uwag. Przy takim "wzorzystym" tematcie mam potrzebę dostrzeżenia linii. Np. linii, jaką tworzą wierzchołki krzeseł, lub ich boki; linii jaką tworzą odblaski na krzesłach, lub prześwity między nimi, a może linii, którą "próbują" utworzyć numery krzesełek. Brakuje mi tego, bo linie te są tu ledwo dostrzegalne, poszarpane w sposób przypadkowy i nieprzyjemny. Potrzebuję równiez dialogu tych linii z brzegami kadru, który w abstrakcji akurat jest niezwykle istotny. Jest takim stróżem, policjantem, który mówi "basta!", współtworzy porządek/nieporządek w obrazie, wpływając na estetykę całości. Brzegi kadru stanowią "oparcie" dla treści, muszą być też jej częścią, lub nawiązywać z nią jakiś dialog; albo też całkowicie jej przeczyć. Tu, ramy te są... jakby przełożone z innego zdjęcia... Wiem, że bełkoczę ;-) ale tak to czuję; mam wiele pomysłów jak możnaby było pomęczyć temat - np. wykorzystać numery krzesłek, które dodałyby "odrealnienia" zdjęciu, może zupełnie zmienić proprocje kadru, albo poszukać jakiegoś elementu silnie kontrastującego kształtem/kolorem/nie-wiadomo-czym-jeszcze... U Ciebie najbardziej razi PD i ta ciemna wyrwa w prawej górnej częsci kadru. I ta druga, ponad nią po lewej, jakby próbująca wydostać się ponad tłum i zepsuć wszystko doszczętnie... Za to - w kwestii już technicznej - bardzo odpowiada mi kontrast. Jest adekwatny do treści, tak bym to ujął. Ale oczywiście on sam nie ma szans w zmaganiach z w/w aspektami merytorycznymi. Pozdrawiam i życzę satysfkacji z fotografowania. | wiesiolek | 2010-11-05 23:25:21 |
| bartf | Nie jestem przekonany czy widoczne mocne przebarwienie (niebieskie? cyjanowe? zielone?) jest skutkiem wyboru obiektywu - jeżeli dobrze zrozumiałem opis. Podejrzewam, że prędziej chodzi o błędne ustawienie, manualne bądź automatyczne, balansu bieli... Jeśli chodzi o kadr, ten wg mnie nie jest najszczęśliwszy. Znam to drzewko z wielu zdjęć i nie tylko, chociaż sam nigdy tam nie byłem. Nie wiem więc jakie jest tam ukształtowanie terenu, a dokładnie: co jest z lewej strony. Jeśli można było przejść w lewo kilka kroków można było spróbować zastosować zasadę trójpodziału, ale obawiam się, że tam jest przepaść :-); wtedy z tego ujęcia ciekawie mógłby wyjść kwadrat - tak jak jest teraz bez lewej strony. Pozdrowienia | MarcinGibas | 2010-03-08 15:00:55 |
 | bartf | Według mnie jest to bardziej twórczość programu niż autora. Zapewne w czasie przeliczeń gdzieś uciekła ostrość, zdecydowanie za mocny kontrast lokalny - to najczęstsze problemy przy tej niełatwej sztuce hdr. Chociaż to również kwestia gustu - niektórzy lubią takie "zbalansowanie" tonów - w mojej opini jest to zbyt mocna a jednocześnie nieudana próba odzwierciedlenia rzeczywistości. W rezultacie trudno to nazwać zdjęciem, nie chodzi nawet o proces orbróbki, jedynie efekt końcowy. Pozdrawiam i zachęcam do dalszych prób. | rekin007 | 2010-03-08 14:25:09 |
| bartf | Jeśli chodzi o technikę obróbki: ten stopień wyostrzenia mnie osobiście za bardzo nie odpowiada (za mocno), przy okazji oberwało się również niebu, które powinno być jakkolwiek - aby skutecznie - odszumione przed takim wyostrzeniem. O kompozycji można by dyskutować, ja bym był bardziej za podziałem zbliżonym do standardowego ("złotego"). Choć z uwagi na proporcje zdjęcia i na konieczność umieszczenia wtedy w kadrze albo większej ilości nieba, albo dołu, mógłby on spowodować, że zdjęcie stałoby się monotonne i przyjemny, zimowy klimat, który mnie tu odpowiada zmieniłby się w banał. I chyba ten zimowy, ospały nastrój to największy atut zdjęcia. Pozdrowienia. | rtoip | 2010-03-05 17:11:51 |
 | bartf | Mogło być piękne zdjęcie, wielka szkoda! Jeśli chodzi o to, co jest nie tak autorze, już dowiedziałeś się od przedpiśców: ucięte odbicie, krzywy horyzont, brak pomysłu na kompozycję. Dobry kadr był tuż tuż... podoba mi się takie ułożenie planów, pierwszy najbliższy i dwa na horyzoncie (statki i odległy brzeg). Miałeś piekne światło i w sensie ekspozycji dobrze je wykorzystałeś. Ale reszta... eh, szkoda! :) | MCzubala | 2010-03-02 02:08:34 |
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl