 |  |
Krytyki wystawione przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
| xrog | Jestem szczerze zadowolony, że znajduję w portfolio Autora tak dużo fotografii otworkowych, bo jestem ich fanem. W związku z tym mam nieobiektywny stosunek do takich zdjęć. Mimo tego parę słów chciałbym napisać. Jedną rzeczą jest proces fotografowania otworkowego (tu nie do przecenienia jest prymitywizm techniki, który moim zdaniem pozwala bardziej skupić się na fotografowaniu i zwiększonemu odczuwaniu uczestnictwa w tym procesie), drugą rzeczą jest wynikowa fotografia, która podlega ocenie widza. I cóż widać? Nudny temat, gigantyczne "flary", nieostrość. Co tu jest tematem? Otóż wg mnie, tematem jest tu samo światło. "Namacalnie" wręcz widać jak światło "ociera się" o świat w kadrze, o otworek, o samą warstwową strukturę filmu - jest to fizyczna esencja fotografii. Tak dobitna prezentacja podstawowej życiowej energii, którą daje nam słońce, sprawia, że nawet melancholijne czarnobiałe wierzby stają się manifestacją życia. I aż chce mi się iść w plener. | Mordecai | 2014-04-24 14:19:29 |
 | xrog | Rury strasznie dominują, to ona zawłaszczają całą uwagę w kadrze, właściwie całą lewą połowę kadru. W prawej połowie nie ma niczego co by to równoważyło. Kadr wymaga dopracowania - punktem kulminacyjnym jest zakończenie rur na filarze i ten punkt starałbym się podkreślić lepszym światłem i cieniem (ja bym robił pod słońce ;-) ). Pozdrawiam! | Tomanik | 2009-08-07 09:57:08 |
 | xrog | Widziałbym bardziej to zdjęcie w cz.-b., bo ten kolor nieprzekonywujący jakiś. Kadr też niezbyt dobry - wiatraki walczą między sobą o przestrzeń. Słońce tłumaczy nieco przyjęcie tego punktu widzenia, ale wyszło trochę niezręcznie. Ja wróciłbym tak jeszcze raz, obszedł wiatraki dookoła i poszukał innego kadru, bo miejsce wygląda dość ciekawie. Pozdrawiam! | Temi | 2009-08-02 17:39:57 |
 | xrog | Prosiłeś o krytykę, napiszę więc kilka zdań. Dzisiejszy świat zalewa nas obrazami. Jest ich tak dużo, że je ignorujemy. Aby zdjęcie zwróciło na siebie uwagę, musi wprost "szarpnąć widza za uzdę". Jeśli obraz nie jest w jakiś sposób wyjątkowy, jeśli pierwsze wrażenie wpada w utarte szlaki w naszym mózgu, jest "po ptokach", słabo. O samym zdjęciu: gdyby było zrobione 100 lat temu, ludzie drapaliby się w głowę i kiwali w zadumie. Dzisiaj to zdjęcie wygląda na wprawkę warsztatową, tym bardziej, że oglądamy je nie znając kontekstu: jakaś rzeźba (w zasadzie część rzeźby, detal), w jakimś nieokreślonym miejscu, chyba na ulicy, bo źródło światła wygląda na uliczną lampę sodową. Prawdopodobnie jest to fontanna, bo tytuł mówi, że "nie ma wody". Autor albo dokumentuje rzeźbę, albo chciał podkreślić gest, puste ręce. Raczej to drugie, bo żadnych informacji o samej rzeźbie nie ma. Od strony technicznej: ostre światło daje ostre i głębokie cienie, które nie są dobrze odbierane przy zdjęciach portretowych, a gest należy do domeny portretu. W dodatku jest to światło lampy sodowej, które jest chyba najgorszym możliwym światłem w fotografii - zabiera kolory i tony. Na filmie zapewne wyszłoby tragicznie, tu cyfrowy balans bieli ratuje sprawę. Nie ma więc walorów które daje światło i przekaz zdjęcia jest niejasny. Zapewne jest to zarejestrowane przelotne wrażenie Autora, fotografia, która ginie w zalewie zdjęć "jak łza w deszczu". Od siebie dodam jeszcze, że nie wiem jaka jest recepta na wyróżnienie się swoją fotografią. Zacytuję tylko klasyka, który powiedział, że trzeba przeczytać sto stron, aby napisać jedną. Trzeba patrzeć i myśleć. Pozdrawiam! | spb | 2009-07-19 00:09:44  |
 | xrog | Autorka zdjęcia nie musi tutaj niczego wyjaśniać oglądającym. Zdjęcie powstało zapewne pod wpływem impulsu, instynktownie, a nie z premedytacji. Tak też je należy odbierać, uczuciowo, a nie analitycznie. Odrealnienie uzyskane poprzez użyte środki (miękkość i winieta z holgi, analogowa czerń i biel) pomaga oglądającemu, właśnie by poczuć to "coś". Wolałbym zobaczyć na tym zdjęciu ciekawsze światło, ale i tak uważam, że jest w tym zdjęciu wartość i ma ono "prawo", by się podobać. Pozdrawiam Autorkę. | Anita_K | 2009-07-11 21:31:56 |
| xrog | Nie dałbym tyle punktów tej pracy ile dali oceniający. Kategoria, w której umieszczono tę pracę to "pozostałe zdjęcia", podczas gdy powinna być "programy graficzne" - to nie jest fotografia. Pomysł szlachetny, ale wyszło płasko, ciasno i ciężko. Siłowe to jest i przez to kiczowate. Można lepiej zrealizować ten temat, bez tylu wysiłków w programie graficznym: http://www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-245175.php | KlaudiaCh | 2009-03-01 21:17:36 |
| xrog | Mocne punkty, analiza szczegółów, sugestie co do patrzenia w czerni i bieli, podejrzenia o ratowanie czarno-białą nutą melancholii - wyczytałeś o tym w różnych poważnych publikacjach, ale za bardzo się tym wszystkim przejmujesz, msdotnet. To zdjęcie jest anegdotką z miasta, z ulicy. Nie wszyscy muszą się uśmiechać, ale podejście z naukową analityczną powagą do tego zdjęcia - to jest dopiero śmieszne. | xrog | 2008-09-15 12:46:32 |
| xrog | Reklama z szerokim uśmiechem stanowi kontrapunkt dla podłamanej Pani, dodaje treści zdjęciu i wzmacnia przekaz. Kadr jest statyczny, więc nie bardzo rozumiem, co Ci ucieka. Zaznaczaj, proszę, w swojej krytyce, że to co piszesz to tylko Twoje zdanie. | xrog | 2008-07-18 09:52:38 |
| xrog | Nastrój ładnie wprowadzony kontrastem, ale wypadałoby jeszcze rozegrać bardziej temat. Brakuje sztafażu spójnego z klimatem zdjęcia, np. samotnej piłki do kosza na boisku, albo innego bardziej nieoczekiwanego elementu. Porzuciłbym kadrowanie na korty w tyle, rozmyłbym lekko tło zmniejszając przysłonę skupiłbym się na interakcji kosz-sztafaż, komponując te elementy w mocnych liniach. W obecnej postaci to zdjęcie kwalifikuje się wg mnie do oceny "autor usiłował coś powiedzieć, ale nie za bardzo mu to wyszło". Pozdrawiam! | pav | 2008-04-14 21:54:20 |
 | xrog | Zdjęcie zostało umieszczone w kategorii "Akty", ale dla mnie jest to anty-akt. Akt nie powinien pobudzać erotycznie, a stanowić studium ciała. Ten anty-akt nie tylko nie pobudza, ale wręcz wybija siłą z głowy ewentualne podniecenie. Niedoskonałości skóry zostały podkreślone, a cienie zniekształcają symetrię. Dłoń - jej obecność i ułożenie podkreśla codzienność tego "fragmentu" ciała: oto jestem tutaj taka. Można mnie dotknąć, jestem zwykła. Bez niedomówień. Żadnej popularnej "atmosfery" czy "klimaciku". To jest siła tego zdjęcia, moim zdaniem. Uważam to zdjęcia za bardzo dobre. Dodatkowy aspekt: modelka musiała zaufać autorce w dużym stopniu, aby takie zdjęcie doszło do skutku, musiało nastąpić porozumienie i zaufanie. Godne podziwu. | unique | 2008-03-19 21:37:43 |
Strona 1 | 2
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl