 |  |
Krytyki otrzymane przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
 | HORUS | Axel przeniósł nas w czasie sportretował Coco Chanel, która przywróciła perły naszym czasom. Pokazał siłę jej subtelnej urody, wyrafinowany seksapil. Pokazał też cząstkę drapieżnej duszy Kobiety, która zwykła rozpoczynać śniadanie od sznura pereł. Jej biała broń nie pozostawia wątpliwości: mamy do czynienia z Lwicą. Autor zostawił też swój charakterystyczny podpis akcentując silnie motyw pięknej kobiecej dłoni. Ale ta Fotografia jest o czymś jeszcze... perły to przecież łzy Aniołów. | Axel | 2010-11-04 11:05:27  |
 | Axel | PunktGstudio - to co napisałeś przeczytałem z uwagą, przyjmuję jako Twój punkt widzenia i nie będę tego podważał, czy negował. Napiszę jednak jak ja to widziałem/widzę. Pierwsze i podstawowe zdjęcie ma dwa obszary: "Wewnątrz" i "Na zewnątrz". Te dwa obszary są prawie hermetyczne co daje możliwość indywidualnej obserwacji obu stref. To jakby dwa osobne zdjęcia. W temacie zbyt dużej ilości elementów zakłucających odbiór mam inne zdanie. Na obu obszarach są uprządkowane rytmem i walorem. "Wewnątrz" - linie poziome i pionowe nie dominują nad wyeksponowaną światłem modelką. Wszystkie linie są liniami prostymi w geometrycznym porządku(mały wyjątek to narożnik komody), jedynie modelka wymyka się temu uprządkowaniu. To moim zdaniem dobrze działający mechanizm separujący modelkę od tła. "Zewnątrz" cechuje ten sam porządek z jedną różnicą, walor jest odwrócony. Tu model jest potraktowany konturowo, a drugi plan jest wyeksponowany światłem, co również separuje i porządkuje scenę "Zewnatrz". "Wewnątrz" i "Na zewnątrz" mają swoich bohaterów, którzy pozostają w uporządkowaniu w swoich światach. Nie ma tu przypadkowości i nie ma też, przynajmniej po mojej stronie, trudności z obserwacją sceny. Tak to widzę i pod takim kontem było budowane światło. Zgadzam się z Tobą, że warto pobawić się światłem i to co tutaj widać jest właśnie efektem takiej zabawy. W temacie wyrazu twarzy modelki myślę, że ilu patrzących tyle zdań być może. Nie widzę tutaj znudzenia sesją, widzę smutek, izolację(ramię ogarniające nogi) i zamyślenie. Widzę kobietę pogrążoną w niełatwej rozmowie ze sobą. Ten stan próbuje naruszyć/zmienić bohater drugiej sceny, sceny "Zewnątrz". To historia o samotności i czasem jej tylko iluzji, o komunikacji i jej utrudnieniach, to historia o zamknięciu i zamkniętych, a także o drzwiach które są, choć czasem ich nie widać. To krótka historia o "Wewnątrz" i "Na zewnątrz". Na koniec dodam, że to wszystko mój punkt widzenia, który dla innych nie musi być czytely :) | Axel | 2009-09-28 16:29:38 |
| punktGstudio | warto pobawić się światłem, w tym momencie za dużo elementów odwraca uwagę widza, krata za psem i parkiet - połączenie tak różnych faktur i światła w dość przypadkowy sposób powoduje, że nie bardzo wiadomo na czym się skupić.Mina modelki nie przekonuje i sprawia wrażenie znudzonej sesją , nie bardzo wiadomo co autor chciał pokazać może warto jeszcze raz podejść do tematu | Axel | 2009-09-28 14:40:29 |
 | HORUS | Axel, czekałem długo, nie zawiodłem się. Kolejna układanka. Choć przyznam, że jestem po maratonie SF i ów "Piąty element", od razu skojarzyłem z Alien (:-). Dobrze, że ta postać jest tak daleka od Ripley... a może nie... | Axel | 2009-01-23 19:36:30 |
 | bosch | podoba mi sie kadr, kompozycja perfekcyjnie pociagnieta po przekatnej, ktora wyznacza linia ciala modelki, bielizna.... no i na koniec frywolny gest dloni dodajacy smaczku temu zdjeciu... :)) poprawilbym lekko tlo rozjasniajac je i likwidujac zbedne cienie oraz zrezygnowalbym z nadmiernego eksponowania krzesla na korzysc kraglosci modelki sadzjac ja bardziej na rogu... pozdrawiam | Axel | 2009-01-05 16:56:37 |
 | Huljo | Fotografia ta jest rzeczywiscie bardzo dobra, bo duzo opowiada. Zastosowanie takiego kadrowania po lewej stronie to swietna forma wyrazu tutaj: Przypinka z Matką Boską Częstochowską świadczy o tym, że jest to człowiek wierzący, a więc jak można się domyślać - prawdopodobnie o dobrym sercu. Znajduje się ona na plecaku, zniszczonym już nieco, co opowiada o tułaczym życiu tego Człowieka, ciągłym przemieszczaniu się i niemożności znalezienia sobie miejsca (także w społeczeństwie). Autor wykazał się szacunkiem do Tej osoby, pozostawiając Ją anonimową (nie umieszczając na fotografiach Jego twarzy), dzięki temu również fotografia ta nie musi odnosić się tylko i wyłącznie do tej konkretnej persony, ale do grupy osób, pokrzywdzonych przez los, które nie chcą być zauważane przez ludzi z wyższych od nich grup społecznych. Po prawej stronie natomiast jest element zegarka - który można interpretować jako cechę charakteru tego Człowieka - punktualność co jest dziś istotne w jakiejkolwiek pracy. Jak widać Pan woli być punktualny i nosić zegarek niż oddać się swojej pasji - grze na flecie. Żałuję natomiast, że w opisie nie zostało umieszczone nic o kobiecie (możemy się jedynie domyślać, że to matka głównego bohatera - na tym jednak kończą się nasze informacje), której zdjęcie trzyma w dłoni. Przez to opis odnosi się bardziej do lewej części dyptyku niż do całości. Podsumowując: fotografie opowiadają dużo, poruszają i są przedstawione z szacunkiem dla Człowieka i Człowieczeństwa, przez co nie mam wrażenia "taniej sensacji". Zamiast tego widzę prawdziwy portret człowieka - nie zdjęcie, a opowieść nie tylko o danej jednostce, ale o całym społeczeństwie i jego wzajemnych relacjach. Wzbogacone opisem wywołuje refleksje i zatrzymuje na dłużej. Bardzo dobra fotografia. | Axel | 2008-09-02 07:34:23 |
 | jackijj | Jest to zdjęcie dla mnie jakimś symbolem. Tytuł pomaga, choć nawet gdyby go nie było, nic by się nie stało - zdjęcie jest wystarczająco czytelne. I to jedynie mogę powiedzieć. W "powodzi" fotografii o niczym to zdjęcie jest perełką - wyróżnia się prawdą przekazu i prawdą emocji. Nie trzeba szukać znaczeń - one są na wyciągnięcie ręki - choć nie dla wszystkich... | Axel | 2008-07-31 11:40:11 |
 | wienczyslaw | darec-w tym przypadku uzycie ps jest nieistotne-liczy sie przekaz. dla mnie to matrix. (ale totalitaryzm-chciałem wysłać ten post i nie mogłem bo za mało słów ) teraz chyba jest ok ? ) tak czy siak zdjęcie jest extra. | Axel | 2008-01-04 21:43:31 |
| MiguelAngelo | znakomita alegoria miasta. miasta jako tworu w pewien sposób otwartego ale też bardzo zamkniętego. miasta które musi mieć granice, choć stale powiększa swoje wpływy, angażując w to mniej lub bardziej świadomych mieszkańców. miasto rozpatrujesz tu jako zbiór pojedynczych, anonimowych komórek. komórek będących zarówno autonomicznymi tworami, jednostkami chowającymi się w czterech scianach swej anonimowości jak i zbiorem zależności występujących pomiędzy nimi. zbiorem okien wystawionych na publiczny osąd jak i zbiorem myśli schowanych w środku... może z pozoru ta praca tego nie pokazuje... ale... pozostawiam pod rozwagę... | Axel | 2007-12-28 00:18:53 |
| darec_c | Dałem się nabrać i nie zauważyłem wielokrotnego wklejania. Myślałem, że to fotografia, a nie fotomontaż. Czyż nie po to utworzona została kategoria 'Programy graficzne'? | Axel | 2007-12-27 11:30:07 |
Strona 1 | 2
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl