 |  |
Krytyki wystawione przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
| Trurl | Nie wiadomo czy śmiać się czy płakać czytając podobne "krytyki". "5min naswietlania musiało by po sobie zostawić rozciągnięte ślady po gwiazdach". Tere fere kuku, bęc ;-) Podstawą w poważniejszej astrofotografii (skąd my znamy ten tekst o podstawach, he, he ;-)), wykraczającej poza fotki księżyca, jest montaż teleskpu umożliwiający podążanie za pozornym ruchem gwiazd. Nawet amatorski, szanujący się teleskop można w taki napęd wyposażyć i to bez nadmiernego ryzyka bankructwa. Teoretycznie można by naświetlać 20 minut albo i godzinę na raz a nie po pięć, ale tylko teoretycznie: praktycznie żaden napęd dostępny dla amatora nie jest dość precyzyjny aby "utrzymać" nieruchomo obraz gwiazd przez tak długi czas. Pzostaje jeszcz kwestia dynamiki obrazu - gdzie jak gdzie ale w astro HDR jest na porządku dziennym, i to taki składany czasem z kilkuset klatek. | marvaz | 2007-06-07 13:44:32 |
 | Trurl | To nie ziarno najbardziej psuje lecz solidne niedoświetlenie. Poza najwyższymi światłami (np. blik na słoju) i średnimi półtonami - słojem i rękojeściami siekier, tym co widać są smoliste, plackowate plamy obejmujące większą część zdjęcia. Sądząc po tym co teraz widać, można by skorygować jeszcze o jakieś +1EV a może nawet +1.5EV w stosunku do rezultatów zastosowanego pomiaru światła. Potam dopasowanie krzywych "do samku", np: "na mroczno" albo jakkolwiek inaczej, ważne chyba aby "coś" w tych cieniach się ostało... Szum można by trochę przefiltrować w trybie Lab: blur na kanałach chrominancji a i b, co zredukowałoby kolorowe rozpikselowanie, pozostawiając jednolitą, miłą dla oka ziarnistość... | Czadek | 2007-06-04 00:59:51 |
 | Trurl | Na szczęście ilu widzów tyle kryteriów dla "emocji", "opowiadania" i "oddawania klimatu". Co to np. znaczy, że musi budzić i czy dla każdego koniecznie musi tak samo? ;-) Muzyką instrumentalną na przykład zachwycamy się (budzi nasze emocje) a przecież jest to najczystsza abstrakcja "bez sensu", bez "opowiadania" dającego się wyrazić werbalnie. Ktoś może nazywać np. muzykę klasyczną "rzępoleniem", uważając ją za zbiór dzwięków zestawionych "bez zamysłu" (zwłaszcza muzykę współczesną ;-)), ponieważ w nim akurat nieczgo nie budzi. Podobnie jest z abstrakcją. PS. Inną sprawą jest jeszcze "kilmat": słowo-wytrych, który powszechnie stosuje się wobec wzbudzających zachwyt widoków czegokolwiek, zrobionyych w fotoszopie (lub jakkolwiek) na dramaturgicznie czarno, lub mgły na zdjęciu, lub reportażu pokazującego czarno-białe fotki biedaków (cóż za fantastyczny wyciskacz łez...). Obawiam się, że słowo "klimat" nic właściwie nie znaczy, że to synonim słów "ale jest fajne"... ;-) | barteq | 2007-05-13 01:41:20 |
| Trurl | Ciekawe, czy jest sens publikować cykle, skoro i tak nikt nie patrzy na całość... Zgodnie z chronologię przyjętą przez autora, pierwsze zdjęcie przedstawiąjace rozmyty pejzaż widoczny za oknem pociągu to długa podróż, oczekiwanie. Kolejne zdjęcie "przyjazdy" możemy zinterpretować jako spotkanie na pewnym etapie podróży - "przyjazdy". I wreszcie są razem, co mogłyby symbolizować dłonie na ostatnim zdjęciu. Niestety większość Obiektywnych utknęła na datowniku, z czego płynie wniosek, że lepiej go wyłączać ;-) | martusiaa | 2007-03-04 19:21:26 |
| Trurl | Może jest słabe a może nie tak bardzo: punkt widzenia zależy od punktu siedzenia ;-) A jakby nie było "przepalone" to by było "za ciemne i na dole nic nie widać". Ale nie o tym chciałem.... Z punktu widzenia inżynierii fotograficznej rzeczywiście jest niedobre ale jeśli chodzi o pewien nastrój widoczny "w drodze do szkoły" nie jest już takie złe. Na przykład to, że las urywa się nagle jak ucięty białą płaszczyzną, bez horyzontu, nic - po prostu biała, niepokojąca pustka... A gdyby tak spróbować we mgle? Tylko dzięki mgle można by zachować ten niepokój "w dordze do szkoły", uzyskując jednocześnie jakość niezbędną dla potrzeb inżynierskich ;-) | fiola | 2007-03-03 19:56:06  |
| Trurl | Kicz może być formą wypowiedzi: można by powiedzieć, że Słońce zostało tu przyrównane do jakiegoś bóstwa ;-) Ale ciekawi mnie jedna rzecz: a mianowicie powszechny, niezwykle wybiórczy stosunek do kiczu. Czyżby kicz wykonany w pełni świadomie, z pewną myślą w nim zawartą, był gorszym kiczem niż ten, tętniący pustą ładnością? Spójrzmy tutaj: http://www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-107750.php. Oto kicz, który powstał jako efekt uboczny poszukiwań bardzo ładnego kadru, zgodnego z wszelkimi zasadami. Dlaczego kicz powstały niejako "przy okazji" zachwyca nas, a ten w pełni świadomy powoduje odruch odrzucenia? Czyżby świadomie wykonany kicz obnażał nasze pierwotne, dziecinnie odruchowe umiłowanie koloru i jarmarcznej ładności, z którym nie potrafimy się pogodzić...? | zec | 2007-02-10 11:39:00 |
 | Trurl | Od przodu? Bez żartów, całość będzie płaska jak deska ;-) Świecę z boku, między innymi po to aby wydobyć fakturę owocu, która teraz jest przecież wyraźnie widoczna. Bliki jeszcze mocniej ją akcentują. Notabene, cienie są nieco rozjaśnianione blendą: mi z kolei wydaje się, że kiepskim pomysłem byłoby właśnie zastosowanie namiotu bezcieniowego. Z resztą świecenie z przodu by wydobyć w ten sposób fakturę to jakaś sprzecznść, nieprawdaż? ;-) Jeśli chodzi o fakturę papieru: gustibus - nie lubię próżni. Pomysł równie dobry jak maziaje w szopie, gładka folia czy cokolwiek innego. Kolor: koryguję przy 5000K pod druk i nie chce mi się tego zmieniać pod Obiektywnych, więc... gustibus ;-) Dzięki. | Trurl | 2006-12-29 15:49:20 |
 | Trurl | Drogi autorze, to zdjęcie zostało wymoderowane przez co najmniej dwóch moderatorów, którzy niezależnie od siebie uznali, że zdjęcie należy przesunąć z zakładki Galeria. Pomimo to, znajduje się ono dalej w Twoim portfolio i można je komentować i oceniać. Moderatorzy uznali, że w zdjęciu popełniono poniższe błędy: fotografia cyfrowa Słaba jakość. Niestety, ale jakość zdjęcia jest niewystarczająca aby zostało zaprezentowane w galerii fotograficznej. Zwróć większą uwagę na proces przygotowywania zdjęcia do pokazania go na forum publicznym. Nieciekawy kadr. Zadbanie o odpowiednią kompozycję na zdjęciu jest bardzo ważne. WSKAZÓWKA. Pamiętaj o regule złotego podziału, ale nie traktuj jej zbyt dosłownie. Do częstych błędów popełnianych w kadrowaniu jest umieszczenie obiektu w centrum. Również bałagan w kadrze powoduje zmniejszenie wartości fotografii. Często lepiej jest umieścić w kadrze mniej niż więcej elementów, które zakłócają odbiór. Staraj się unikać przypadkowych przedmiotów w rogach kadru, jak np. pozostałości gałęzi, krzaków czy innych przedmiotów, jeśli takowe jednak z jakiś względów pozostały w kadrze, a wydaje Ci się on udany i ciekawy ? możesz spróbować wystemplować w programach graficznych zbędne pozostałości. Nieciekawy temat. Szanowny autorze, podstawą w fotografii jest ciekawy i potrafiący zainteresować odbiorcę temat. Czy naprawdę temat tego zdjęcia może wzbudzić emocje w odbiorcach? ======== Dzięki piękne. A teraz jeśli chodzi o te tzw. "błędy". "Fotografia cyfrowa". Niestety nie bardzo wiadomo co by to być mogło. No nic. "Słaba jakość". Mogę się tylko domyślać, że może chodzić między innymi o lekką ziarnistość. Jeśli lizanie zdjeć w programach typu Neat Image nie jest tutaj jeszcze obowiązujące, to chyba faktycznie powinienem był napisać, że zdjęcie zostało wykonane na filmie Fuji Press 800, a także napisać że im większe ISO filmu tym większe ziarno - tak samo jak w cyfrówkach. A'propos, gdzież są ci zwolennicy analogowego ziarna ;-)) Może też chodzdić o kontrast i małonasycone barwy. W takim razie chciałbym zauważyc, że zdjęć nie robi się tylko w ładną pogodę. Zimą, podczas roztopów, w pochmurny dzień nie ma jakichś oszałamiających barw a w powietrzu często wisi mgiełka. Z resztą ktoś kto jest już naprawdę bardzo zdesperowany, może to wczytać do fotoszopa i sprawdzić czerń w krzakach oraz biel na płatach śniegu... Gdyby zaś chodziło o ostrość, to byłbym po prostu zdumiony! Przypominanie o regule złotego podziału... Kadr trzeba czuć i to jest już bardzo indywidualna kwestia. Kadr albo jest dobry, albo jest niedobry i często trzeba to ocenić w ciągu kilku sekund tak jak było w tym przypadku. To później będąc rozwalonym wygodnie w fotelu można iść tropem złotych podziałów sugerujac, że zdjęcia na których są więcej niż trzy rzeczy należałoby wyrzucić do kosza, ponieważ nie uda się czegoś takiego sprowadzić do sztywnych podręcznikowych reguł. Nie ma nic gorszego niż tłumaczenie własnych zdjęć, no ale... Najważniejszym elementem jest para na murach (pragnę zauważyc szanowni moderatorzy, ze jest w okolicach mocnego punktu :-P), facet i mewa są tylko dopełnieniem, tłem. Coś w mieście się przecież zawsze dzieje. Ludzie chodzą, ptaki, wpółobecne, nie zwracają na nas uwagi. Jako uboczny smaczek, który zauważyłem dopiero póżniej - słupy, które są na moście w tle, stanowią dla owej pary pewne dopełnienie ;-) Jeśli chodzi o "emocje", których tak się domagacie. Moim zdaniem zdjecie dobrze oddaje senny nieco nastrój brzydkiego, zimowego popołudnia. Celowo nie używam słowa "klimat" ponieważ za bardzo kojarzy się z przeróbkami zdjęć "na mroczno" w fotoszopie. Przeczytajcie sobie jeszcze komentarz Klimasa ;-) Przeczytajcie sobie jeszcze ten artykuł: http://www.fotopolis.pl/index.php?n=875. Niewykluczone, że po lekturze, oprócz barierek w PD i krzaków gdzieś przy krawędzi, którym autor pozwolił sobie przycupnąć, zaczniecie dostrzegać TREŚĆ i NASTRÓJ. | Trurl | 2006-12-17 13:57:33 |
| Trurl | Te twarze przyprószone fotoszopową, brunatną lub szarawą pleśnią. Uwydatnione nierówności skóry, dodające obliczu nierównomiernego, niezdrowego zaplamienia. Oczy trawione gorączką. I próżnia - ekspresyjne portrety dziejące się "nigdzie", rozegrane w pozbawionej kontekstu czarnej czeluści... Co też pociąga w tego typu prezentacji? Wydaje się, że chodzi przede wszystkim o wrażenie, iż oto mamy przed sobą człowieka doświadczonego życiem, który wiele przeszedł i niejedno widział. Natychmiast pojawia się impuls podpowiadający, że "świetne", bo przecież zdjęcie niesie ładunek emocjonalny. Refleksja, że ciężar gatunkowy owego ładunku można porównać z workiem cementu niestety przychodzi, gdy jest już za późno... Bo cóż to za emocje, przeżycia? Czy w tak przerobionej twarzy można dostrzec cokolwiek charakterystycznego dla "portretowanej" osoby? Obawiam się że jest to tylko uzurpacja autora, który nałożywszy komuś cyfrową maskę, pokazuje przede wszystkim siebie, swoje kuglarstwo. Zamiast podmiotu - osoby, który to podmiot jest przecież szczególnie ważny w karykaturze, widzimy obróbkę w fotoszopie... | qstra | 2006-12-13 21:59:20 |
| Trurl | To bardzo ciekawe co piszesz, ja mam jednak poważne wątpliwości. Skoro twierdzisz, że pracujesz w "standardzie AdobeRGB" to zapewne Twoja robocza przestrzeń barw jest przestrzenią AdobeRGB. Ciekawi mnie czy w pliku dostarczonym do labu był osadzony profil ICC opisujący tę właśnie przestrzeń roboczą i czy lab wziął to pod uwagę. Lub czy dokonałeś konwersji pliku do fizycznej przestrzeni barw labu z pomocą profilu ICC wziętego z tegoż labu. Jeśli nie, to ciekawe skąd mianowicie lab wytrzasnął informację kolorymetryczną niezbędną do poprawnego zreprodukowania pliku zapisanego w "AdobeRGB" (wiem że w takim przypadku z nikąd i po prostu wyszło jak wyszło ;-))... Ciekawi mnie jeszcze, czy w ramach "ustawiania monitora zgodnie ze standardem AdobeRGB" jako profilu monitora taż przypadkiem nie używasz profilu "AdobeRGB" (byłby to poważny błąd ;-)). | PREZES_KGT | 2006-11-30 19:29:34 |
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl