WYNIKI XX EDYCJI FOTO ZAWODÓW:
=========================
1 MIEJSCE !! PRACA NR #3, 9 GŁOSÓW !!! GRATULACJE !!!
2 MIEJSCE , PRACA #10, 8 GŁOSÓW , ( BLISKO BYŁO :-) )
3 MIEJSCE , PRACA #6, 3 GŁOSY
Na wyjątkową uwagę zasługuje gest dłoni, niemal identyczny z tym z
fresku "Stworzenie Adama".
To swoiste oczekiwanie na iskrę życia w kontekście z maską niesie ze
sobą energię przekazu i niemały artystyczny potencjał. Ułożenie w
kadrze, poprowadzenie światłem, wyraźna inwencja twórcza Autora oraz
finezja kształtu kobiecego ciała tudzież jego dialog z widzem może
śmiało posłużyć każdemu za inspirację.
To zdjęcie to podręcznikowy przykład źle przeprowadzonej korekcji
perspektywy wynikającej z bliskiego ujęcia i nieuchronnego
podniesienia linii obiektywu.
Przede wszystkim autor skupił się na doprowadzeniu skrajnych linii
pionowych do równoległości z brzegami kadru zapominając o tym, że przy
tak ciasnej kompozycji z reguły widz lepiej odbiera niewielką
zbieżność ku górze. Jednak jest to subiektywne odczucie, z którym
można polemizować.
Niestety, wydarzyło się jednocześnie coś trudnego do zaakceptowania.
Cały kadr, a więc i budowla, nie trzyma "poziomu".
Popatrzmy na ogrodzenie po prawej stronie:
jego podmurówka wyraźnie się "wspina się".
Czyli coś jest nie tak.
Nawet jednak gdybyśmy nie mieli tej wskazówki, to i tak daje się
zauważyć przechylenie całej budowli w lewo.
Jak zauważyć?
Ano wystarczy wyobrazić sobie człowieka stojącego po lewej i drugiego
(tego samego wzrostu) po prawej stronie i poprowadzić linię łączącą
ich oczy. Ta linia nie jest pozioma, a być powinna.
Z tego wynika praktyczna wskazówka:
Nie wystarczy doprowadzić do pionu krawędzie bryły budynku.
Trzeba popatrzeć na nią i postarać się, aby wzrok podążający po
fasadzie na wysokości oczy patrzącego (w naturalny sposób, jak przy
panoramowaniu) nie wspinał się ani nie opadał. To nietrudne, zwłaszcza
gdy do dyspozycji są liczne parterowe otwory okienne i drzwiowe.