 |  |
Krytyki wystawione przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
 | Mana | Wszystko co zmusza mnie do myślenia, czyni mnie lepszym. Właśnie przeczytałam taki opis na jednym z komunikatorów i pomyślałam, że pasuje jak ulał jako motto tej, jak i poprzednich serii Autora. I na tym moim zdaniem polega wartość tych fotografii. Poruszone zostały tematy tabu, naruszone schematy (estetyczne i kulturowe) - widać to wyraźnie po skrajnych reakcjach. I dobrze. Nie to ładne co ładne, a co się komu podoba. A ja powiedziałabym, że nie to interesujące, co się podoba wszystkim. I nie o podobanie tu chodzi, tylko o pobudzenie do myślenia. I jeśli kilka osób się oburza, odżegnuje lub pomija milczeniem bojąc się zabrać głos, znaczy że cel został osiągnięty. GRATULUJĘ! | kowalskijan | 2010-02-24 12:31:04  |
 | Mana | ederlezi - dziękuję za rzetelny komentarz. Czekałam na niego, aby niejako "zamknąć wątek" pod tym zdjęciem. W miarę jak pojawiały się kolejne komentarze "swędziało" mnie aby się odezwać, ale nie chciałam niczego sugerować. lightman, ponieważ najbardziej korciło mnie odezwać się przy Twojej wypowiedzi, do niej odwołam się w pierwszej kolejności... "widać wyraźnie (m.z.),że zamyślony pan nie ma żadnego związku z treścią powyżej" Cieszę się, że tak to widzisz, w 100% podzielam to odczucie. I o tym właśnie moim zdaniem jest to zdjęcie. O tym, że dla tzw. przeciętnego obywatela nie ma znaczenia głodująca Afryka, wojna w Afganistanie, tragedia Haiti czy efekt cieplarniany. Ma znaczenia jego "tu i teraz", sprawy zwyczajne, codzienne, tytułowy "chleb powszedni". Nie było moim zamiarem epatowanie widza nieszczęściem ludzi widocznych na plakatach. Skoro jednak przypadek sprawił, że znalazłam się w miejscu i w czasie gdzie splotły się te dwa obrazy (plakaty i człowiek) zobaczyłam w tym pewną symbolikę. Scenę zarejestrowałam i przedstawiłam tak, jak ją widziałam, nie wypowiadając się i nie sugerując, że to co widziałam było dobre lub złe. Przy okazji ciekawie było obserwować nie tylko to jak ten obraz odbierają inni, ale również co im się wydaje, że Autor miał na myśli. Jak widać, reakcje były różne i to mnie bardzo cieszy. ederlezi - nie wiem, co według Ciebie znaczy "dobre" zdjęcie reporterskie? Czy dobre to takie, które wzrusza, odwołuje się do sumień, moralizuje? Powiem więcej - w ogóle nie wiem, jaka jest definicja dobrego zdjęcia. Być może masz rację, że to zdjęcie dobrym nie jest - tego nie wiem. Mam natomiast inne zdanie w kwestii tego, czy przekaz jest wieloraki. Myślę, że zdecydowanie jest. Wystarczy przeczytać komentarze. chemix - myślę że nasz odbiór sceny był najbardziej zbieżny, dlatego tak ucieszył mnie Twój komentarz. Nie znaczy to jednak, że którekolwiek z nas miało tu rację. Rację mieliśmy wszyscy, albo nie miał jej nikt. Ile osób, tyle interpretacji pod być może faktycznie niedobrym zdjęciem. Mnie cieszy każda opinia i moment zatrzymania przy tym zdjęciu. Wszystkim dziękuję w równym stopniu. | Mana | 2010-02-05 20:14:17 |
| Mana | Zapewne będę mocno "pod prąd" jeśli powiem, że mi się to zdjęcie podoba i nie uważam je za słabe. I żeby było jasne - osobista sympatia do Autorki nie ma nic do tego. Też zauważyłam, że znana nam z perfekcyjnych zdjęć architektury HotelCostes zaczęła poszukiwać czegoś nowego. Z różnym skutkiem, co jest to w pełni naturalne na etapie eksperymentowania. Co ciekawe - zdjęcia które ostatnio zachwyciły większość oglądających, zdobywając najwyższe noty - ja odnotowałam z przyjaznym zainteresowaniem, ale bez zachwytu. Być może znaczy to po prostu, że mam "zły" gust? Być może ;-) Ale może chodzi też o chęć innego podejścia do tematu, szukanie czegoś więcej poza stereotypami? A jeden z najsilniejszych FOTO-STEREOTYPÓW dotyczy tutaj fotografii makro i przyrodniczej. O ile w innych kategoriach jesteśmy skłonni wybaczać wyjście poza ramy zasad związanych z ostrością, kadrem, bukehem itd, o tyle w tutaj... ordnung muss sein! Osobiście oglądając większość zdjęć z tej kategorii podziwiam poziom techniczny, ale znudzona szybko przechodzę dalej, szukając czegoś ciekawszego. Wczoraj zajrzałam tu na chwilkę, nie czytając komentarzy i pomyślałam "O, jakie fajne, zabawne zdjęcie z historią" Fajne - bo nie jest nudne. Bo przez postaci dwóch bohaterów pobudza wyobraźnię. Bo przez spłaszczenie światłem udało się (zapewne przypadkowo, ale nie uważam tego za grzech) uzyskać przyjemny, malarski efekt. Bo nie ma typowego dla zdjęć makro bukehu, który nie zostawia śladu jakichkolwiek elementów w tle (jak ja tego nie lubię!). Bo nie ma makrowej ostrości, która nie zostawia ani skrawka miejsca na niedopowiedzenia tak lubiane przez moją wyobraźnię. Kadr nie jest zachwycający, ale jest poprawny. Tak ja widzę to zdjęcie, które polubiłam od pierwszego wejrzenia, a przy drugim jeszcze się w tej sympatii utwierdziłam.W moim odczuciu jest to praca udana, choć nie twierdzę, że mam rację i nie zamierzam bronić swojej opinii. Ponieważ Krytyka Krytyka powinna zawierać rady dla Autora... Myślę, że przede wszystkim warto zdać sobie sprawę, w którym kierunku chcemy podążać. Jeśli celem ma być nienaganna fotografia przyrodnicza - trzeba będzie dokonać zakupu makrowego obiektywu, jak oka w głowie pilnować ostrości, dbać o porządek w tle. Jeśli natomiast zależy nam na trochę innym podejściu do tej kategorii zdjęć - należy uzbroić się w... dystans do ocen i komentarzy osób, które przecież MAJĄ PRAWO pochodzić to tematu KLASYCZNIE. Ja swoją drogę już znam, tego samego życzę Autorce. Pozdrawiam. | HotelCostes | 2010-02-05 09:07:06 |
| Mana | Widzę, że zoomowanie ostatnio stało się modne ;-) Ponieważ sama też je stosuję, pozwolę sobie dodać coś od siebie. W tego typu zabawach tylko pozornie można nie przejmować ię kadrem. Powiem więcej - ponieważ tutaj gramy formą, a nie treścią - dbałość o kompozycje jest SZCZEGÓLNIE WAŻNA. W powyższej pracy subiektywnie brakuje mi harmonii. Zommowanie z zasady służy zbudowaniu kompozycji centralnej - warto ją "dopieścić". W tym przypadku ciemne plamy z prawej, plus jasne kreski w PG nie służą równowadze kompozycji. Ponadto lepiej aby coś, co umieszczamy w środku kompozycji było bardziej że tak powiem "zdecydowane" - może lepiej żeby to był jeden element? Tutaj przeszkadza mi, że są dwa konkurujące z sobą drzewa i nie czuję które jest tutaj "centrum wybuchu" ;-) Myślę też, że do tego typu kompozycji lepiej wybrać elementy o bardziej "skoncentrowanym" kształcie. Podłużne elementy, takie jak pnie drzew lepiej komponują się w zabawach ruchowych polegających na przesuwaniu obiektywu, a nie na zoomowaniu. Oczywiście zdaję sobie sprawę, że tego typu prace trudno jest zamknąć w ramy jakichś sztywnych zasad. I to być może czasami powoduje zbyt beztroskie podejście do kadru. Moje osobiste zdanie w tej kwestii brzmi "Luz tak, ale kontrolowany". A teraz posumowanie - to co napisałam nie wynika z podręcznikowych zasad - pozwoliłam sobie podzielić się swoim całkowicie subiektywnym odczuciem. Rozumiem i szanuję zdanie innych - którzy mogą to widzieć zupełnie inaczej. To co napisałam powyżej to tylko takie manie-gdybanie, a rację jak zwykle ma Autor :-) Pozdrawiam serdecznie! | talunia | 2009-11-29 08:57:15 |
| Mana | Pewnie będę należała do nielicznych, którzy tę pracę przyjmą z życzliwym zainteresowaniem. Pytanie gdzie się kończy i zaczyna fotografia to temat na długą, burzliwą dyskusję. Dla mnie nie jest istotne, jakiego narzędzia użył artysta (pędzla, aparatu fotograficznego, czy latarki do kreślenia rysunku w ciemności) - ważne jaki efekt uzyskał. I co ten efekt znaczy w sensie subiektywnym. Bo moim zdaniem praca, dzieło - żyją tylko w momencie odbioru. I nie podlegają obiektywnej mierze... Powyższą kompozycję uważam za interesującą. Kolory dobrze z sobą współgrają, kompozycja jest wyważona. Nieostrość spełnia tu dość istotną rolę. Gdy dłużej się przyglądam - mam wrażenie naprzemiennego zwężania się i rozszerzania pionowego błękitnego pasa. Bardzo fajny, dynamiczny efekt! Zwolenników traktowania obiektywu jak pędzla malarskiego jest niewielu, więc idąc tą drogą nie należy się nastawiać na powszechną przychylność odbiorców. Jednak, przy dystansie do własnej twórczości i do ocen z zewnątrz, można nie tylko uzyskać ciekawe efekty, ale przy okazji świetnie się bawić. Osobiście - zachęcam i czekam na kolejne odsłony :-) Jeśli mogłabym coś zasugerować - proponuję zrezygnować z podpisu. Nie dość, że burzy ład kompozycji, to jeszcze w połączeniu z "Anonimem" daje wrażenie pretensjonalne i groteskowe. Pozdrawiam serdecznie :-) | siedemczwartych | 2009-11-05 12:22:06 |
| Mana | Zaskakujące! Zaskakujące jest tu, że to co "normalnie" powinno być uznane za błąd - tutaj stworzyło "wartość dodaną". Mam na myśli fakt, że postać jest wciśnięta między 2 linie - brzegu i horyzontu. Dla mnie jest to taka "Akrobatka NA i POD liną" Dodatkowo, bardzo ciekawie zagrały kamienie - tworząc niezależny pierwszy plan. Dzięki temu, mamy jakby 2 fotografie w jednej. Często taki zabieg tworzy dysonans, bo nie wiadomo co jest tematem opowieści. Tym razem zabieg się udał. Pierwszy plan ciekawie koreluje z akcją w głębi. Tak się tylko zastanawiam... mimo że kocham kolor - czy w tym przypadku nie byłoby lepiej zdecydować się na czarnobiel? Praca straciłaby wówczas charakter wakacyjnej - stałaby się bardziej symboliczna, "wielowarstwowa"?... Tytuł nie przekonuje mnie - rzez ściśnięcie postaci liniami, mam skojarzenia dokładnie odwrotne, niż relaks związany z kołysaniem myśli. Kojarzy mi się raczej z naciskiem, próbą złapania równowagi - stąd pewnie moja ochota na BW, które podkreślałoby "dramaturgię" sytuacji. Ale to oczywiście tylko moje gdybanie, rację jak zwykle ma Autor :-) - I jeszcze jedno - gdy spojrzeć na tę fotografię pod kątem formy ,a nie treści - można zauważyć bardzo fajny układ geometryczny. Spokój poziomych linii (brzeg, horyzont, parasolka) został dyskretnie złamany przez ukośną linię pasa kamieni. Mimo, że zastosowany tu kadr można uznać za nieortodoksyjny (tu pozdrowienia dla arturdy - autora tego określenia!) daje on uczucie harmonii. Co prawda w zetknięciu z tą pracą mam wizję różną od autorskiej - uważam jednak iż jest to FOTOGRAFIA Z POTENCJAŁEM - i jako taka - godna uwagi. Pozdrawiam serdecznie :-) | Synanta | 2009-11-04 08:22:46 |
 | Mana | AKT. Takie skojarzenie miałam patrząc na miniaturkę i taki tytuł dałabym, gdyby to była moja praca. Piękna, prosta, czysta forma. Absolutna równowaga elementów w kadrze. Dobrze że nie ma przesadnej ostrości. Za to są ciepłe kolory. Dzięki temu obraz jest miękki... jak skóra kobiety którą ja... widzę w miniaturce. Lekko odchylona noga... kobiety - jest jak najbardziej "na miejscu" w akcie ;-) Dobrze dobrana kategoria otwiera pole popisu dla wyobraźni widza. Każdy używa jej jak chce... i jeśli chce ;-) Ja tu znalazłam sporo zmysłowej przyjemności, inni się wynudzili, czyli... jest ciekawie czyli dobrze;-) Zgodnie z zasadami kk, powinnam udzielić Autorowi dobrej rady. Jedyna która przyszła mi na myśl, to żeby najpierw wypracować sobie popularność na portalu a dopiero później publikować tak ciekawe prace... Pozdrawiam serdecznie :-) | diegotm | 2009-09-05 08:11:04 |
 | Mana | MODERACJA?... Chętnie poznałabym przyczyny, bo w kontekście decyzji moderatora dochodzę do wniosku że nie mam pojęcia o fotografii, a chętnie bym się douczyła. Ja tu widzę może nie porywające ale całkiem przyzwoite zdjęcie. Poprawny kadr, przyjemne światło, nawet ostrość jest. Nie jestem specjalną miłośniczką pejzaży, ale nawet ja nie dałabym za to zdjęcie mniej niż 2 i jak widać po ocenach i komentarzach - nie jestem w tej opinii odosobniona. Zgodnie z zasadami kk powinnam udzielić Autorowi rady jak zrobić lepsze zdjęcie. Powiem szczerze - nie wiem. Gdybym wiedziała - miałabym lepsze w swoim portfolio... ;-) Zapraszam do minusów :-D | majalas2 | 2009-09-03 10:03:03 |
| Mana | Zazwyczaj nie odnoszę się do komentarzy innych osób, jednak tym razem chciałabym podyskutować o kadrze. Absolutnie nie odniosłam wrażenia iż Autor bał się uchwycić to co widzi. Wręcz przeciwnie - uważam że pokazane zostało to, co tutaj najistotniejsze - ciepło, uczucie, subtelność. Gdyby zastosować szerszy kadr cała scenka stałaby się zbyt dosłowna, a widz byłby dalej "sedna". Z punktu widzenia czysto fotograficznego błędem na pewno jest niedoświetlona twarz i przepał na uchu. Jednak uważam że ważniejszy jest tutaj przekaz emocjonalny i ten pozwoliłam sobie zauważyć i docenić. Polecam i pozdrawiam :-) | gravity | 2009-08-25 07:35:10 |
 | Mana | Dziękuję za przychylne komentarze i oceny. Cieszą mnie tym bardziej że to mój debiut w kategorii zdjęć sportowych. Pozwolę sobie jeszcze odnieść się do kwestii "zbyt ciasnego kadru". Nie po to żeby bronić swoich racji, ale by przedstawić inny sposób podejścia do tematu. Moim zamiarem nie było zrobienie klasycznej fotografii sportowej. Dla mnie tematem jest tutaj nie tyle sama akcja portowa, ile ta "magia" która dzieje się wokół rąk i piłki. Oryginał zdjęcia ma więcej przestrzeni, jednak zdecydowałam się na tak ciasny kadr żeby pokazać to co dla mnie tutaj najważniejsze. Zawodnik na pierwszym planie miał za zadanie jedynie wprowadzić wzrok widza wgłąb kadru - stąd tak drastyczne cięcie. Pozwalam sobie wpisać w rubrykę KK bo może kogoś zainteresuje możliwość różnego podejścia do tego samego tematu. Myślę (mam nadzieję) że jesteśmy tu również po to żeby po prostu - rozmawiać o fotografii :-) Na szczęście każdy z nas patrzy inaczej - i dlatego jest ciekawie :-) Dziękuję i pozdrawiam. | Mana | 2009-08-15 10:09:35 |
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl