 |  |
Krytyki wystawione przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
| CannonCat | Napcio nie chcę Cię martwić... ale jakie emocje? 0 - Słabe, autor usiłował coś powiedzieć, ale nie za bardzo mu to wyszło. - to znaczy że nie wzbudziłeś żadnych emocji, nawet negatywnych, zwłaszcza że wszyscy z rzeczonej gromady zgadzają się ze sobą i nie komentują nawet. Przyczyną jest, smutna prawda o tym co powyżej: nijakim zdjęciu bez formy, treści, waloru, koloru (mówię o ciekawym walorze i kolorze)... wniosek: każdy może pogrzebać w śmietniku i znaleźć płytę, nie każdy potrafi ją twórczo wykorzystać, należysz do tej drugiej grupy. | Napcio | 2008-04-16 20:30:08 |
| CannonCat | Co jak co, ale tego ze jestem przeciwniczką suwaków o wdzięcznych nazwach : jasność i kontrast, nikt mi nie zarzuci, ale uważam że przesadziłaś, poza faktem ze wchodzi to już w granice grafiki, to jeszcze brak gradacji szarości zaprzepaszcza podział planów a ptaki, które mogłyby być ciekawym elementem w zgeometryzowanej kompozycji po prostu giną z widoku, bo wzrok przyciąga biała plama łódki na pierwszym planie... | alutka | 2008-04-16 20:24:21  |
| CannonCat | mimosa, Twój komentarz mnie osłabił, ale to tak an marginesie. ładna kompozycja, statyczne piony i okienny rytm przełamane przez ornament z gałęzi kasztanowca, lubię te drzewa, odkąd zobaczyłam "chochoły" i "planty" Wyspiańskiego, który zauważył w ich gałęziach walory kompozycyjne, równe secesyjnym liliom A.Muchy ... dodatkowym plusem tej fotografii jest walor, daje jej ciężar gatunkowy, statyczną powagę wręcz majestat z racji wieku, lekka klaustrofobiczność kadru potęguje wrażenie osaczenia, samotności - to jest dramaturgia tej pracy. | c1n3kk | 2008-04-16 20:18:46 |
 | CannonCat | coś mi tu ideologicznie kafle i satyna nie pasują.... wygląda jak kawałek folii rzucony w kąt strychu, prawdopodobnie dlatego że twarz jest tak mało widoczna, poza tym zdrowy rozsądek i kurs anatomii mówi mi że, coś jest nie tak z układem w dół od miednicy, mimo że jest to jakieś widmo- powidok, lepsze wrażenie sprawiałoby gdyby pozycja modelki była możliwa do uzyskania... | innaryba2006 | 2008-04-16 20:06:51 |
 | CannonCat | Ładnie zakomponowane, kompozycja przebiega pasmowo, podział rytmów na góra dół i żeby nudno nie było banner... ładnie jest też, kolorystycznie, nienachalnie, wyraźnie i konkretnie.... nie wiem czy nie pokusiłabym się o usunięcie paska z lewej strony, bo za prostokątnym obszarem z prawej idzie jeszcze konsekwencja w postaci przestrzeni, jednak ten pasek z lewej wygląda absolutnie przypadkowo... | NBA | 2008-04-16 19:56:29 |
| CannonCat | nie martw się, mnie nie krytykują bo się boją że odpowiem:) a tak na poważnie. nie uważam żeby coś było przepalone, gdyby było, brakowałoby gradacji pomiędzy czernią a bielą, ponadto nie każda biel w fotografii jest przepaleniem (to tylko lekka psychoza, jakiej ulegają stali bywalcy portali fotograficznych) dzięki kontrastowi graniczy mentalnie z grafiką... i tu odwieczny dylemat, o którym już kiedyś pisałam, czyli gdzie jedno się kończy a drugie zaczyna... kompozycyjnie i pod względem klimatu przypomina mi film Avalon (reż.Mamoru Oshii z Małgorzatą Foremniak w roli głównej), jakieś mityczne miejsce w podświadomości nałogowego wielbiciela gier komputerowych... dzięki perspektywie i kompozycji po skosie daje wrażenie przerażającej monumentalności i niezmierzonej przestrzeni... ale uprzedzam z góry, jesli to powiększysz i zrobisz odbitkę większą niż 20x30 wyjdzie ta poświata dookoła budynku z pierwszego planu. | Zemun | 2008-04-16 19:42:30 |
 | CannonCat | W przeciwieństwie do etis'a nie uważam stylizacji ani za odważną ani za ciekawą. rozumiem że miało być radośnie i kolorowo ale za dużo grzybów wpadło w barszcz, bo jest czapka, bluzka, korale, oczy i usta... i każde inne : dzianina, bawełna, drewno, brokat, kolory: dwie czerwienie, trzy żółcie, trzy zielenie, dwa pomarańcze, brokat, skóra... dodatkowo kompozycja wydaje się nie przemyślana, modelka wygląda jakby była wciśnięta w kadr, nie mieści się od góry i od dołu, ręce obcięte i beret też, twarz odsunięta na dalszy plan, ramiona w nienaturalnym, deformującym skrócie perspektywicznym. Biorąc pod uwagę kategorię, mianowicie "moda, glamour" nie widzę odniesienia, praca z tej kategorii powinna za cel mieć ukazanie ubioru, poza tym rządzi się takim prawem że wszystko powinno być wykonane pedantycznie dobrze a więc makijaż, stylizacja kompozycja, aranżacja, z dbałością o najmniejszy szczegół... (am. glamor) blask, blichtr, splendor, a tu nie ma tego lśnienia... i przykro powiedzieć mimo szaleństwa kolorystycznego, jest nudno... | Misza | 2008-03-29 15:04:30 |
| CannonCat | Mnie się podoba podejście autora do tematu. Fotografia jest minimalistyczna, jej wartością są kolory i pasowe ustawienia planów. Rozpatrywałabym ten krajobraz niejako w kategorii krajobrazu surrealistycznego, albo fowistycznego ten ostatni głównie za sprawą barwy. Żeby krajobraz był wartościowy wcale nie musi być tam drzewka, kotka, człowieka ani jelonka, gdyby dodać jakiś element wyglądałoby to tandetnie i przerażająco, a tu czystość koloru, uporządkowana i łagodna kompozycja, delikatne przejścia tonalne zestawione z mocnym kontrastem kolorystycznym. | fotosucker | 2008-03-29 14:50:26 |
 | CannonCat | O gnieciuchach mówią, że dawniej się pojawiały, ale teraz ich niema. Gnieciuch nie był diabłem wprawdzie, ale był zawsze czymś złym. Gnieciuch zwany także Zmorą, kładł się na człowieka śpiącego i gniótł go. Dopóki człowiek się nie obudził, Gnieciuch miał jakąś wielka postać, ale gdy człowiek sie obudził, zamieniał się w źdźbło, które należało lewa ręką z siebie zrzucić. Pewna kobieta- opowiadają - była często przygniataną przez tego niecnotę. Razu pewnego spała na strychu przy otworze w powale, do którego była przystawiona drabina z sieni. Gnieciuch przyszedł i ciężarem swoim ją przywalił. Czuła ten ciężar, ale obudzić się nie mogła. Gdy wtem pies na podwórku zaszczekał, ona się obudziła, ciężar znikł. Wyciągnąwszy lewą rękę maca po nakryciu, a poznawszy pod ręką źdźbło rzuciła je przed siebie przez wspomniany otwór w powale na sień. Rano gdy ona i wszyscy w domu powstali, znaleźli wprost pod otworem w powale na ziemi rozlaną maź, chociaż tej w całym domu nie było. (...) Kiedy zobaczyłam to zdjęcie, natychmiast skojarzyło mi się z opowiadaniem z uroczej książeczki : Czarownice, Strzygi, Mamony czyli wierzenia i zabobony ludu galicyjskiego zebrane przez Eugeniusza Chmielowskiego, wydane w roku 1890. Co by nie było, że tylko bajki opowiadam powiem że dawno nie widziałam czegoś równie magicznego. Kompozycja jest ciekawa, fascynująca jest też mina ducha (strzygi?) ładnie zróżnicowane plany i przejścia tonalne, subtelne przezroczystości, jedyne co mnie (minimalnie) drażni to to że rysa na ścianie wypada tam gdzie głowa zjawy, ale to jak to się mówi: mały pryszcz:) | monalli | 2008-03-28 21:51:52 |
 | CannonCat | Bardzo ciekawa seria. Fotografia żywności jest teraz na czasie i rozwija się jako niemal osobna dziedzina wśród wielu dróg fotografii reklamowej. Gratuluję ładnej kompozycji i czystości wykonania, szczerze podziwiam bo należę do plastyków- niechlujów... z drugiej zaś strony zastanawiam się czy to ma sens w prezentacji na forum internetowym, gdzie nie można zaprezentować serii na raz i w całości, gdy pozostałe dwa wzbudziły już niejaką sensację i pewne mniej lub bardziej właściwe emocje... obawiam się że kolejne po prostu będą odbierane z okrzykiem "znowuuu?" i po prostu nie zostaną należycie ocenione (docenione). Jest takie jedno wyjście, że można je zaprezentować na jednej planszy, za to wtedy pomniejszenie do formatu wymaganego przez OB odbierze urok detalom... ale to taki sam dylemat jak "być albo nie być" i czysta retoryka. | funky_koval | 2008-03-27 21:57:43 |
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl