 |  |
Krytyki wystawione przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
| adalbert | Przyglądając się tym paskom, odkryjemy jeszcze jeden dowód na takie poczucie własnej podrzędności wobec tego co daje nam świat i ludzie. Wszystko co nas otacza jest ciekawe i wystarczy pstryk, rejestracja. O tym jednak decyduje postawa artysty wobec świata i natury. Nie każdy ją w sobie czuje i nie każdy potrafi ją z siebie wyrzucić na zewnątrz, aby się taką postawą podzielić z innymi. Postawa twórcy tutaj jest raczej podporządkowana i skromna - ale inteligentna i zabawna. Na fotografii wewnętrzne podziały zanikają, zostaje pozostaje spełzająca ku dołowi rytmiczność. | rezon | 2010-01-23 13:25:41 |
| adalbert | Cesarzowa daje to co: doświadczają zmysły jest od dawania i otrzymywania przyjemności skupiając się na ciele - docenia piękno i zdrowie. Tego wszystkiego doświadczamy patrząc na to zdjęcie. Niezwykle pomyslowe wykorzystanie technicznych możliwości fotografiki do stworzenia nowego spojrzenia na oklepane wzorce ze starych kart. | SATYRJA | 2010-01-22 15:30:40 |
 | adalbert | Realizacja takiego patrzenia na świat jest efektem twojego sposobu widzenia rzeczy. Pomysł odważny i może niektórych szokujący. Można dopatrzeć się gotyckiej inspiracji. Dla mnie jednak to są raczej problemy egzystencalne. Zjawiskowo urodziwa dziewczyna tylko dlatego, że ma mocny makijaż i czarne włosy kojarzy się z mrokiem. Przecież to tylko moda. Bardziej niespokojny jest malunek na ścianie i to właśnie on wywołuje niepokój o odbiorcy. Dla mnie to znakomite zdjęcie z mocno podkreślonym podtekstem. | Roman_tyka | 2010-01-22 14:36:27 |
| adalbert | Pokazujesz baśniowy i groteskowy świat bez ludzi i zwierząt, ale przecież pełen życia. Omszały, ale w budzie, śmiesznie przekrzywionej widać świeżą słomę. Folklor, ale bardziej w stylu NO TO CO czy L. Cohena. Intensywność barw i ich konsekwencja powodują, że zdjęcie staje się zamkniętą całością. Mam skojarzenie z obrazami W. Wojtkiewicza, albo z ilustracją do bajki o Reksiu i Pucku. | Artur2332 | 2010-01-21 12:18:49 |
 | adalbert | Pittura metafisica to fajne określenie na to co niewytłumaczalne, wymyślone kiedyś we Włoszech dla dzieł Chirico. Tutaj mamy rzecz piękną lub nawet zrozumiałą dla wtajemniczonych czy tych którzy chcą chwilę pomyśleć. Myślmy więc o tym co autor miał lub nie miał na myśli. Wskazówek w samym obrazie jest wiele, ale przecież można się zachwycać tylko z powodu wrażeń ulotnych, a nie tych ukrytych. | anikout | 2010-01-20 20:45:49  |
 | adalbert | Do Jerycha: Nie zgadzam się z Tobą. Fudament pięknie , równolegle zestawia się z dachem i tworzy zamknięcie do doskonałej, kolorowej kompozycji, ktora na siłę chce wyjść poza ramy zdjecia. Centralnie wkomponowana przybrudzona szyba prosi się o komentarz, że nie zawsze świat jest brzydki i pomazny brudem. Duch artysty zaś tkwił nie tylko w fotografiku, ale także tym kimś, kto tak cudnie ten dom pomalował. | Mana | 2010-01-19 15:31:32 |
| adalbert | Feeria kolorowych znaków i poetyckich form, które kojarzą się zarazem z pozornie naiwną świeżością inwencji i z wybujałym duchem włoskich obrazów. Sięgnięcie do pamięci własnej i zestawienie subtelnych barw daje coś nieoznaczonego, ale równocześnie kojarzącego się z czymś miłym i znanym. czymś co poznajemy nawet tylko po zapachu. | Nati83 | 2010-01-19 15:20:17 |
 | adalbert | W fotografii jak w malarstwie obowiązuje dążenie do zaakcentowania pełnej autonomii obrazu jako płaskiego czworoboku wydzielonego ramami z otoczenia i całkowicie zamkniętego w sobie. Przynajmniej wg W. Strzemińskiego. | falko | 2010-01-01 16:57:21 |
 | adalbert | Zdjęcie to próbuje zdjąć ciężar patosu z gatunku zwykle uważanego za skrajnie zindywidualizowany, hermetyczny i trudny do zrozumienia, a w rzeczywistości powtarzalny. Czasami wręcz nudny i łatwy do zdefiniowania nawet przez tych, którzy nie powinni zabierać głosu. Dwa czarne prostokąty zieją głębią znakomicie podkreśloną otaczającym błękitem. Do rangi sztuki można podnieść zwykłe maźnięcia pędzlem pokrywające rdzę oraz kawałek muru z odzyskanej cegły. | arturdy | 2009-07-01 12:50:49 |
 | adalbert | Niemcy takie obrazki nazywają oczyźnianymi. Był taki malarz niemiecki, którry nazywał się Otto Quante specjalizował się w malowaniu "Dwóch cyganów" w róznych okolicznościach przyrody i w róznych formatach. Pięknie do tego nawiązujesz. Po prostu "szkoła monachijska. Obrazki te w oleodrukach zdobiły domy w polowie Niemiec. | golum37 | 2009-06-23 15:55:46 |
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl