 |  |
Krytyki wystawione przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
| CannonCat | dla mnie ani to moda, ani glamour. jakaś forma portretu. glamour jest idealny, gładki, błyszczący, wystylizowany niemal do przesady, zdjęcie mody pokazuje produkt- modne ubranie lub dodatek. tymczasem modelka zakrywa się wstydliwie, więc nie wiemy, czy jest to jeden z tych popularnych ostatnio portretów koleżanki w ciąży czy ukrywanie wystającego brzucha, dodatkowo czernie w stosunku do przepalonego tła są bardzo agresywne. przydałoby się więcej zdecydowania i zastanowienia nad tym co się chce osiągnąć i konsekwencja w realizacji . | magie1982 | 2010-12-27 22:55:39 |
| CannonCat | różdżka, gumka i za ciemny monitor ... jak pracujesz na warstwach czasem sobie wyłączaj poszczególne żeby zobaczyć czy dokładnie wyciąłeś elementy, używaj szkła powiększającego i raczej lassa lub gumki o rozmytym konturze. ogień jest od dołu (pomarańczowe światło) anioły są oświetlone od góry dziennym, ogień nieudolnie skopiowany stemplem... wszystko sztuczne, płaskie, bez głębi, źle skomponowane widzę tu po prostu niechlujstwo lub/i brak umiejętności. | PawelS | 2010-10-28 22:41:31 |
| CannonCat | do zrobienia ostrego zdjęcia nie potrzeba programu graficznego (który też notabene trzeba umieć obsłużyć) tylko odrobinę uwagi i dokładności, zaangażowania oraz zero niechlujstwa i lenistwa. do zrobienia dobrego zdjęcia najpierw jest potrzebna głowa a dopiero potem aparat. jak już ktoś potrafi posługiwać się własnym rozumem, potem okiem może sięgnąć po aparat i dobrze by było gdyby przedtem przeczytał instrukcję obsługi. | sylwik | 2010-10-24 16:23:08 |
| CannonCat | but sportowy a zwłaszcza trampek ma głebokie i symboliczne znaczenie w świecie popkultury. jest symbolem luzu i młodziezowego buntu, symbolizuje też wieczną młodość i młodzieńczośc oraz otwarty umysł posiadacza tego modnego dodatku. ujęcie porzuconego trampka może symbolizować odcięcie sie od świata dzieciństwa i młodości inicjację i wejście w świat dorosły zuniformizowany, splątany konwenansem i tradycjami kultury, zabobonem i religią. przemawia za tym też kompozycja - dramatyczny skos pod jakim układa się obiekt skonforontowany z nieprzyjaznym obcym mu ( jako pozbawionemu stopy w łaściciela bezpańskiemu) świecie zimnym i wilgotnym. zdaje się że oglądając to zdjecie czujemy w powietrzu zbliżającą się zimę, kwaśnawy zapach rozkładajacych się liści i chemiczny zapach gumy i tekstyliów unoszacy się nad butem. | Anutka | 2010-06-30 23:15:30 |
| CannonCat | fascynujący dramatyzm tej sytuacji, pełna napięcia i drapiezności scena. wielkiej odwagi potrzeba by tak doskonale sfotografować dzikie zwierze podczas polowania, wykonanie takiego zdjęcia wymaga też cierpliwości i wyostrzonego zmysłu obserwacji. dramatyzmu sceny dodaja te swietliste drobinki kurzu sawanny podniesione podczas walki z niebieskim roślinożernym ręcznikiem wijącym się teraz w bólu agoni pod pazurami drapieżcy. jestem zachwycona ostrością, światłem, marestrią wykonania i tym świetlistym dodatkiem w lewym dolnym rogu świadczacym o misji dokumentowania ginącego świata, sądząc po dacie powziętej przez autora już jakiś czas temu. ta retrospekcja jest prawdopodobnie genezą całej późniejszej jego twórczości, pierwszym wybitnym dziełem wróżącym spektakularna karierę w świecie fotografii przyrodniczej i dokumentalnej. | rafcio | 2010-06-30 22:52:10 |
 | CannonCat | Portret (fr. portrait) - obraz, zdjęcie lub inne dzieło będące przedstawieniem osoby i odwzorowujące jej wygląd zewnętrzny, a czasem także cechy osobowości. modelki po pierwsze nie widać. jeśli jej wygląd (gorzej jeśli cechy wewnętrzne) ma charakteryzować rowek między piersiami bo on przyciąga wzrok oglądającego to ok. jeśli to ma być portret konkretnej dziewczyny to nie w porządku jest to że nie widać twarzy. kobieta została przedstawiona jako dziwnie pokurczona bryła a światło uwidacznia wspomniany rowek, kawałek piersi i znaczną część przedramienia, niewygodnie wygięte łokcie, bliki na włosach i nosie oraz okrąg światła na ramieniu z prawej strony fotografii, tymczasem twarz i większa część głowy i szyi została przykryta cieniem i włosami. co w tym widoku niekoniecznie ciekawym z przedstawienia osoby? | metalix | 2010-06-21 18:07:21 |
| CannonCat | to co nas wzrusza na żywo nie zawsze wywołuje taki efekt na gotowej już fotografii. dodatkowo to co wzrusza autora niekoniecznie wywołuje zachwyt u szerszej publiczności. my - czytaj widzowie, nie byliśmy z Tobą na cmentarzu musisz nam w ciekawy sposób opowiedzieć co tam widziałaś i dlaczego ten akurat motyw wywołał u Ciebie taką a nie inną reakcję. za metodę przekazu obrałaś sobie fotografię, a nie wiersz, czy opowiadanie i za jej pomocą musisz ten ładunek emocjonalny przekazać. do dyspozycji masz kompozycję, tonację, światłocień, kontrast, układ, kolor (czerń, biel, szarość to też kolory), nasycenie, głębię ostrości itp. tymczasem przed zamieszczeniem zdjęcia spójrz na swoją pracę trochę z boku, może odczekaj dwa lub trzy dni zanim umieścisz ją na portalu, ochłoń trochę z wrażeń poplenerowych, wyłącz kompa, poczytaj coś itp. wtedy nabierzesz dystansu do pracy, podejdziesz do niej trochę krytyczniej, po drodze zrozumiesz co mamy (komentujący) na myśli. | Asterka | 2010-06-15 19:28:39 |
 | CannonCat | Jeszcze jeden i jeszcze raz! Na każdym cmentarzu, w każdym mieście i miasteczku, w każdej wsi i niektórych lasach są cmentarze. Każdy z nich ma w swoim inwentarzu przynajmniej jeden nagrobek z połamanym żeliwnym lub "szajsmetalowym" Chrystusem spadłym z lastrykowego, drewnianego, żeliwnego, nierdzewnego (więcej technologii nie pamiętam) krzyża. W internecie jest setki forów fotograficznych na każdym z nich jest... jak wyżej. Osobiście mam takiego połamanego Chrysta na ścianie służył niegdyś do przedstawienia religijnego teraz mnie pilnuje. Rozumiem że jest to zawsze widok smutny, nostalgiczny, inspirujący do często goth-werterowskich przemyśleń... Poraża mnie wtórność kolejnych wersji, wołających o pomstę do nieba jak w tym przypadku: tragizmem kompozycji, ogromem przepalonego nieba i mam wrażenie jakością techniczną. Dodatkowo dołuje nijakością światła, mdłością- brakiem światłocienia. Przegrany w tym wypadku jest autor bo nie poradził sobie z tematem, tym gorzej że tematem popularnym i oklepanym. | Asterka | 2010-06-15 18:37:15 |
| CannonCat | jak małe dzieci uczą się rysować to zaczynają poznawanie perspektywy o czegoś w tym stylu. jednak w przypadku fotografii nie jest dobrze zaczynać w ten sposób. wszystko do bani ale pomijając ze krzywo, że kompozycja że za jasno tam gdzie jasno i za ciemno tam gdzie ciemno... przede wszystkim jest to o niczym. zastanawiam się dlaczego nam to pokazujesz. podejrzewam że sam nie znasz odpowiedzi na to pytanie. sam siebie zapytaj : czemu akurat ten motyw? dlaczego chcę pokazać to zdjęcie innym? o czym chciałem opowiedzieć? dlaczego zatrzymałem się na tej drodze? czy jestem zadowolony ze swojej pracy? dlaczego wziąłem aparat do ręki w tym momencie? pisałam to już nie raz ale powtórzę: zdjęcia robi się nie aparatem ( bo można nawet pudełkiem od zapałek). do robienia zdjęć służy głowa - a raczej jej zawartość. przy robieniu zdjęć najważniejsze jest MYŚLENIE! | pawel22 | 2010-05-28 18:34:49 |
 | CannonCat | portret na zasadzie (przepraszam za porównanie) " kuń jaki jest każdy widzi". dziewczyna ładna, postawa klasyczna, wykonanie poprawne, spojrzenie rozmarzone... klasyka, prostota, jednak też trochę nuda i pewna powtarzalność. jakoś nie jestem w stanie odszukać w sobie jakichkolwiek emocji do tej fotografii chociaż czerwień to mój ulubiony kolor. modelka będzie miała ładną pamiątkę, którą gdyby wydrukować na porządnym papierze mogłaby pokazywać wnukom i mówić: " patrzcie jaka babcia była fajna" co do dyskusji poniżej: poziom pikuje w dół. żenująco, bezmyślnie i CHamsko przez duże CeHa mimo zastrzeżeń autorki pierwszego wpisu że miało być inaczej. | EPHMOC | 2010-05-27 16:17:42 |
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl