 |  |
Krytyki wystawione przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
| FLOGISTON | Świetny przykład pokazujący różnice w tym jak widzi rzeczywistość oko ludzkie i obiektyw. 1. Przestrzeń- my obserwujemy świat trójwymiarowy, czyli w rzeczywistości ta droga zamknięta jest od góry niskim pułapem gałęzi i liści. Ta droga ma swoja głębię i wiemy, że dalej coś jest i chcemy tam podążać. Na tym ujęciu tego nie widać, bo w tle mamy rozmyty budynek z obciętym dachem. 2. Światło- wrażliwość oka to temat opisywany również na OB wielokrotnie. Tutaj ciekawy rytm poziomych linii światła i cienia pojawiających się na przemian zostaje zdominowany przez dużo jaśniejsze tło. Niestety na zdjęciu wzrok chcąc nie chcąc biegnie nam w kierunku wypalonych plam w głębi. 3. Barwy- oko bez trudu wyłapuje mozaikę żółtych liści w naturze. Mają one swoją nie tylko intensywną barwę ale też i formę (przestrzeń, bo nie leżą przylepione do ziemi). Tutaj zostały zdominowane przez jaśniejszy i mocno doświetlony pas na pierwszym planie i w głębi (tam gdzie pojawiają się te przepały). To właśnie ujęcie pokazuje, że to co co nas może zachwycić w naturze, nie zawsze uda się pokazać na płaskim ujęciu. | masti81 | 2009-11-01 20:49:02  |
 | FLOGISTON | O umiarze w stosowaniu obróbki graficznej pisałem poprzednio, ale widzę, że autor nie może uwolnić się od chęci poprawiania wszystkiego- niezależnie od tego czy jest to potrzebne czy nie. Rezultat- podjęta próba usunięcia cienia od ręki w PD dała efekt czerwonego przebarwienia z silnymi refleksami. Efekt jest taki jakby modelka była poparzona! Dlatego rada- albo posługujemy się oprogramowaniem tak żeby coś poprawić, albo nie używamy w ogóle. Przecież ten cień nadawał przestrzeni i nie było żadnego uzasadnienia, aby go usuwać. | foki | 2009-10-30 00:24:58 |
 | FLOGISTON | Piękna modelka, zmysłowo rozchylone usta, zlane wodą ciało - to wszystko jest świetne, ale... Niepotrzebna i przesadzona obróbka (prasowanie skóry) pozbawiła tę modelkę wymiaru ludzkiego. Plastikowa twarz z wyraźną linią obróbki przy brawiach, oczach i brodzie razi sztucznością. Na szyi i dekolcie widzimy NORMALNĄ skórę modelki, do tego pokrytą kroplami wody- a twarz? Twarz niestety jest tylko wypasowanym kawałkiem czegoś nie występującego w naturze. Zestawienie naturalnych cech ludzkich na szyi i dekolcie, tylko podkreśla jakiej skali była ingerencja w materiał oryginalny. | foki | 2009-10-29 14:21:45 |
 | FLOGISTON | Przykład jak nie należy pokazywać architektury, w szczególności ruin. Po kolei: 1. Zła pora dnia- samo południe i prawie pionowe krótkie cienie powoduję spłaszczenie bryły. Lepiej trochę poczekać gdy słońce świeci poniżej i rzucają głębsze cienie na poszczególne bryły. 2. Słońce- w pełnym słońcu tego typu budynki wyglądają w najlepszym przypadku pocztówkowo, czyli pstrokato i nienaturalnie nasycone, prawie kiczowato. 3. Niebo- błękit nieba niemalże jak na lazurowym wybrzeżu, czyli jak wyżej (pocztówka z kiosku Ruchu). Chmury zawsze dodają obiektom architektonicznym ciekawego tła i mogą budować atmosferę na zdjęciu. 4. Zbiegi perspektywiczne- do pokazania architektury można stosować obiektywy shift (ale to już kwestia profesjonalnych ujęć), lepiej zrobić z odejściem i przybliżyć zoomem, tak by zbiegi były mniejsze. Można też z kolei robić szerokim kątem i eksponować zbiegi jeżeli chcemy pokazać potęgę obiektu. Polecam zrobić ten sam obiekt raz z filtrem połówkowym lub polarem z pokazaniem kłębiących się chmur, drugi raz np. we mgle gdy wyłania się w porannych promieniach słońca, trzeci raz o zachodzie z ciekawym układem chmur w tle. | michal_s | 2009-10-10 17:43:56 |
| FLOGISTON | Jest tu pokazany polski prowincjonalizm- ale mimo wszystko w mojej ocenie zabrakło jakiegoś kontekstu i dramaturgii. Może gdyby w tle był blok z wielkiej płyty, jakieś grafitti, coś właśnie podkreślającego ten nasz prowincjonalizm... Może potrzebna byłaby obróbka i ujęcie takie w stylu reporterki, czyli szeroki kąt, lekkie przyciemnienie przy brzegach kadru, tak żeby mocniej wyeksponować tego gostka z psem. Czyli może trzeba było bliżej, z dołu i szerszym kątem- ale rozumiem też obawę autor przed zbytnim zbliżaniem się do obu osobników. Niestety, ktoś nie znający naszych realiów, może sobie pomyśleć- o sympatyczny młodzieniec ze swoim pieskiem na łące. | tomi | 2009-09-29 23:17:16 |
| FLOGISTON | Modelka urzeka swą urodą i młodzieńczym wdziękiem. Niestety moda na takie oświetlanie twarzy, w połączeniu z obróbką graficzną w stylu Vivy powoduje, że ten sposób prezentacji staje się niedościgłym wzorcem i wyznacznikiem "klasy". Niniejsze zdjęcie zbyt dosłownie naśladuje sposób prezentacji modelek w stylu kobiecych magazynów mody i stylu glamurowego. O ile w przypadku gazet (lub czasopism) przesłanie jest jednoznaczne- czyli do maksimum odmłodzić 60-letnią aktorkę, o tyle w fotografii artystycznej pozbawienie naturalnej faktury skóry daje efekt "porcelanowej twarzy". A szkoda, bo zarówno pod oczami i na szyi pozostała urocza, delikatna dziewczęca skóra. Na policzkach, brodzie i czole mamy tylko efekt obróbki graficznej, udanej ale jednak wyraźnej. W mojej ocenie pokazanie NATURALNEJ twarzy ujętej w plenerze podkreśliłoby wdzięk i właśnie nieskażone piękno modelki. | corazon | 2009-09-27 21:09:11 |
| FLOGISTON | Odnośnie poznawania prac mistrzów jesteśmy zgodni i szkoda tracić na to czas. Odnośnie kadrowania- mam taka zasadę, że obejmuję najpierw całą modelkę (oczywiście przy ujęciach sylwetki) i dopiero później wycinam tak, jak uważam za stosowne i zwracam uwagę na zrównoważenie środka ciężkości kompozycji. Odnośnie reguł o tzw. mocnych punktach na OB byłem już krytykowany, właśnie za to, że się ich nie trzymałem. W tym przypadku specjalnie obcinałem materiał na dole, świadomie tak, żeby pokazać, fragmenty podłoża. Cień koło nosa i w ogóle cienie na twarzy lubię, bo pokazują twarz jako bryłę. Natomiast alergicznie reaguję, na jednolite glamurowe światło, które wraz z wyprasowana skórą jest synonimem kiczu i próbą naśladowania komercyjnych okładek z Vivą i Tiną na czele. Nogi- w pewnym sensie zgadzam się- ale wątkiem przewodnim tej sesji było to co ma modelka pod sukienką (nie pokazywałem na OB z obawy przed postawieniem mi zarzutu obrazy moralności). Szczegóły proponuję na priv. No i zostają jeszcze dziurki w nosie- dla mnie ważniejsze od nich są te lubieżnie rozchylone usta. Osobiście to uwielbiam i będę to czynił konsekwentnie dalej. | FLOGISTON | 2009-09-26 15:57:24 |
 | FLOGISTON | W moim odczuciu mamy dysonans pomiędzy treścią i formą. Z jednej strony mamy pastelowe, wręcz słodkie kolory- które jakby dodatkowo miały upiększyć sielski widoczek- a z drugiej strony grymas zmęczenia na twarzy kobiety. Zabrakło dla mnie wyeksponowania spracowanej kobiety, bo błyszcząca w słońcu sierść konia staje się tak silnym elementem (jeszcze w zestawieni z ogonem), że ludzi stają się czymś prawie niepotrzebnym. Proponowałbym lekką redukcję kolorów i może takie zasygnalizownie winiety, jakie często stosuje się w reportece, aby osłabić zbędne elementy | LELO | 2009-09-25 23:41:17 |
 | FLOGISTON | Zastosowana w tym przypadku obróbka stanowi znakomity przykład, że dodawany w programach graficznych szum prawie zawsze zepsuje dobre zdj i rzadko kiedy poprawi kiepską fotę. Cyfrowo budowany szum ma strukturę kaszki (grysiku), bo jest wynikiem wyłącznie operacji matematycznych wykonywanych przez oprogramowanie. W tym przypadku szum nie dodaje nastroju i nie udaje analoga- świetnie to widać na jednolitej kaszce na ścianach, lamperii i poręczy. Taki efekt NIGDY nie powstałby w naturalnych warunkach naświetlania błony i dlatego jest w tym przypadku czymś zbędnym. | Roman_tyka | 2009-09-25 23:23:50 |
 | FLOGISTON | Fotografia mówi do nas obrazem, czyli formą i treścią. Zachowanie relacji pomiędzy jednym i drugim to pole sporów teoretyków (najpierw malarstwa i grafiki a na końcu fotografii). Mody, nurty i style ulegają zmianom, ale jedno jest niezmienne. Dzieło powinno oddziaływać i wywoływać emocje u widza, swoim przesłaniem, motywem lub formą. W tym przypadku przesłanie (trzeci słoń zbudowany z płyt elewacji) jest czytelne albo tylko dla autora, albo dla widza po wysłuchaniu komentarza. Tak nie powinno być, bo to mniej więcej tak, jakbyśmy do każdego obrazu dostawali instrukcję wyjasniajacą "co autor miał na myśli". Rozumiem ledwo czytelną aluzję do trzeciego słonia, ale może gdyby posłużyć się delikatną obróbką (w zakresie stosowanym w tradycyjnej fotografii) to tego trzeciego słonia "jakoś" można by wyeksponować. A tak, to jest on (trzeci słoń) czytelny głównie dla autora, który uprzejmie recenzuje własne prace, wyręczając nas w tym. Może wystaczający byłby tytuł "Trzeci słoń", wówczas poszukiwalibyśmy go, a nie dyskutowali o trójkąciku. | keramodnor  | 2009-09-12 13:13:13 |
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl