 |  |
Krytyki wystawione przez autora
| Zdjęcie | Krytykujący | Krytyka | Autor | Data i oceny |
| skimi | są takie miejsca w kadrze, że biedroneczka byłaby w sam raz. Mam wrażenie, że teraz jest o niczym (choć może w tle powoli zaczyna coś pulsować;) Znalazłaś interesujący element, poprawnie i ciekawie umieściłaś w kadrze i tyle :) Jest to już coś ale trochę mało. To taka wstępna przymiarka do tematu, studium początkowe. Myślę, że gdyby 'poobracać' trochę ten temat w głowie wyszłoby z tego coś ciekawszego :) Mi wpadło do głowy skojarzenie z lupą - i gdyby 'biedroneczkę' umieścić między środkiem sprężyny i PD zawiązałaby się jakaś opowieść. Albo gdyby połączyć ten temat z tłem i wzbudzić drganie sprężyny, i zarejestrować ją częściowo poruszoną - byłby ciekawy dźwiękowy i wizualny dialog z cyklu 'o czym rozmawiał las ze sprężyną'. Ale co tam, tak sobie ględzę. I pozdrawiam | joanna_ga | 2010-05-05 23:10:04 |
 | skimi | znów zacząłem się zastanawiać czy Ty z mózgiem masz wszystko w porządku. Chodzi mi zwłaszcza o spoidło wielkie ;) Bo charakteryzuje Cię widzenie równoległych światów w jednym kadrze, jakbyś każdym okiem widział coś innego. Tu mewy są jedną bajką, na równoległym kursie, w jakimś dialogu (wzmocnione jeszcze dwoistym plusem i minusem na murze) a budowla drugą. Statyczna konstrukcja tak bardzo ściera się z dynamicznymi mewami, choć jakby się nie dostrzegały te światy. Ty je starłeś w tym ułamku sekundy! Sposób widzenia Cię zdradza ;) tu na przykład: [url]http://www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-480004.php[ /url] [url]http://www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-480025.php[ /url] [url]http://www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-480020.php[ /url] Mewa pośrodku mnie chwilę denerwowała, zasłaniała miejsce, w którym powinno być takie wielkie oko, nad chińskim murem w Gdańsku ;) Świetna praca | keramodnor  | 2010-04-18 00:30:58  |
| skimi | opinie się nieznacznie podzieliły ;) Przeważają te w stronę 'kreatywności'. Moim zdaniem jest to jednak kreatywność czwartoligowa, albo 'krzyk rozpaczy' czy też 'rzut na taśmę' ;) Każdy, najmarniejszy nawet pstryk można po czasie przekolorować, zrotować, odbić w lustrze, przekontrastować itp. Można nawet zrotować i przekolorować, albo odbić lustrzanie i częściowo przerobić na B&W zostawiając tylko czerwoną różę ;) - efekt będzie dla większości szokujący a czerwień róży zrobi piorunujące wrażenie i wywoła głośne zachwyty ;) No dobra, już nie żartuję. Dlaczego czwartoligowa? Bo tutaj bajery (złoto i rotacja) nie dały jakiejś nowej jakości. Pierwszą moją reakcją było przekręcanie głowy i zastanawianie się po co tak. Czyli przeczytałem tę pracę jako 'nie wiadomo dlaczego przekręcone zdjęcie'. Na pytanie 'dlaczego?'' do tej pory nie mam odpowiedzi. Widzę tu zabawę formą, ciekawą kompozycję ale to za mało, nie znajduję uzasadnienia dla zastosowanych środków innego niż 'usilne udziwnianie'. Ale może brak uzasadnienia to dobra wróżba. Kiedyś bawiłem się rotacją i znalazłem uzasadnienie, praca jednak została wymoderowana i wisi w portfolio ;)) Pozdrawiam serdecznie :) | Rafi083 | 2010-04-17 23:08:12 |
 | skimi | dużo plusów: kolory, naświetlenie, sytuacja, scena. Widzę też minus - kadrowanie. Sfotografowałeś postać z 'przyległościami' w niecentralnej kompozycji. Postać jednak przytłoczyła tę scenę, stała się tak ważna i dominująca, że aż nasuwa się pytanie dlaczego nie jest w centrum kadru :) Pokazana kobieta nie weszła w istotne interakcje z 'przyległościami' więc kadr wydaje mi się nieuzasadniony a jego odbiór pogarsza dodatkowo nieszczęśliwy podział na lewą i prawą połowę futryną drzwi (chyba). Co bym zmienił? Albo wybrałbym kadr centralny, bardziej zrozumiały w takim przypadku albo dociął ten kadr inaczej ;) Z dwóch elementów zbudowałbym 'osnowę' - czyli z twarzy i ze zwróconego w tym samym kierunku kwadratu na drzwiach po lewej - i do niej ciąłbym resztę, w tym wypadku nieco prawej (by twarz i ten kwadrat były w podobnych odległościach od bocznych krawędzi) i sporo dołu (chyba zostawiłbym palucha dla hecy). :) | wizental | 2010-03-31 21:27:18 |
 | skimi | lubię efekt nałożenia na siebie klatek bo jest jakoś pobudzający plastycznie :) Uważam jednak, że jest to efekt bardzo wymagający - wynika to z jego prostoty, takie nałożenie nie jest żadnym problemem. Tak banalna czynność zaczyna więc zyskiwać wartość dopiero gdy dzięki niej praca staje się bogatsza o nowe znaczenia, skojarzenia, gdy dzięki nałożeniu kadrów widoczna staje się myśl autora, który przewidział, zgrał w czasie i przestrzeni, stworzył w jakiejś mierze nową rzeczywistość. W tej pracy widzę pomysł - cień lasu stoi w tle miasta a cienie ludzi przed samochodami. Brakuje mi jednak jakiejś wyrazistości sytuacyjnej, większej czytelności tej pracy. Mocnego wskazania, że to nałożenie nie jest kwestią przypadku, jedynie formalną zabawą ale przemyślanym działaniem. :) | filipwrx | 2010-03-22 23:38:11 |
 | skimi | mam wrażenie, że to Twoja kolejna praca oparta na bardzo ciekawym pomyśle ale niedokończona. Kadr jest wadliwy ;) dołem za krótki - cień pięty nie mieści się z wystarczającym zapasem a pełni w tej kompozycji istotną rolę, jest punktem koncentracji w dolnej części pracy; góra jest przegadana pustą przestrzenią - i dotyczy to pustki nad zasłoną oraz (w znacznie mniejszym stopniu ale przy tej kompozycji jednak) pustki pomiędzy ciałem i górną częścią okna; szerokość prawej też jest nadmierna. Zmiana kadrowania powinna znacznie uporządkować całość. :) | dzikura | 2010-03-16 19:56:21 |
| skimi | myślę, że zobaczyłeś tu coś innego, coś co po pstryknięciu spadło na plan dalszy, nieprzewidywalnie. Plan był taki by w ulicznym kontekście pokazać zapatrzenie w kontakt, taką prawie przekątną w stylowej ramie. Jednak 'uliczność' zmieniła układ pracy i niezależnie od Twojej intencji najważniejsza w tym kadrze stała się interakcja spojrzeń czterech postaci. Kontakt 'wyleciał' na margines, stał się znacznie mniej ważny. Dwie proste prostopadłe stanęły w szranki: jedna łącząca panią z popiersiem to odwieczne pytanie o życie i nieżycie, ulotność i trwanie, miękkie ciało i twardy kamień, o czas, druga łącząca postać w kapeluszu z widzem to pytanie skierowane do oglądającego (co ty tutaj robisz człowieku) połączone z ostrzeżeniem (widzę cię, i zawsze będę). Proste te jednak nie wybrzmiały do końca bo na przeszkodzie stanęła lampa i zasłoniła spojrzenie kobiety, tak ważne w tym kadrze. Jej oczy powinny tu być widoczne - teraz jednak myślę, że po prawej stronie słupa, czyli chwilę później (choć zrobiłoby się bardzo ciasno), gdyby były po lewej od słupa (wcześniej) to tworzyłby on mocno zaakcentowaną barierę i nie wiem czy by tu dobrze zagrała - choć kto wie, może. Całą reszta jest bardzo ok. Istnieje też druga możliwość, że sfotografowałeś kontakt w znacznie szerszym rozumieniu i zabawiłeś się tym słowem - ale i w tym przypadku oczy przechodzącej pani byłyby tu bardzo 'w temacie'. Może to nie krytyka a tylko takie fotodetektywistyczne zabawy - czekam jednak na rozwiązanie zagadki :))) i pozdrawiam | marcinmgp1 | 2010-03-05 22:39:09 |
 | skimi | świetna praca :) Zaliczam ją do fotografii bogatych (w bodźce percepcyjne i asocjacyjne) i otwartych (na różne ścieżki interpretacyjne), czyli utwór optymalny z typu "bierz i rób co chcesz". Praca taka rzuca widza na głęboką wodę, nie prowadzi go za rączkę, nie tłumaczy tylko daje "klocki" i szepce "baw się sam". Nie każdy widz to lubi - niektórzy mogą się czuć zagubieni - zwłaszcza ci przyzwyczajeni, że jest jedna prawda, racja, sens - bo z takiej pracy nie można wydobyć podpowiedzi, w którym kierunku poszukiwać. Wielką zaletą tej fotografii jest fakt, że pomimo wielości dostarczanych bodźców nie ma w niej chaosu, ta wielość układa się w przystające do siebie grupy, "klocki" pasują do siebie, tym lepiej się z nich buduje. Znakomity kadr (jak dobrze, że nie ma tu szpiców parasoli!) i rytmika. Nie pasuje mi tylko czerwień po lewej. Powinieneś poprosić modelki by przyszły w różowych strojach ;)) | keramodnor | 2010-02-28 02:07:58 |
| skimi | no dobra, nie podoba mi się to zdjęcie :) Po komentarzu widzę, że autor obserwuje bieżące wydarzenia i stawia śmiałe kroki na (skądinąd ciekawej) drodze dorabiania teorii do zdjęcia ;) Ja na zdjęciu nie widzę luf, bo tak jak sześcian nie kojarzy mi się z jajkiem tak ustrojstwa o kwadratowym przekroju z lufą. Widzę historię, jednak w pierwszych i kolejnych skojarzeniach nie związaną z Ukrainą. Tak więc związki tytułu i komentarza z obrazem są za luźne by zamykały się dla mnie w trójpostaciową całość. (Górne) cięcie cegieł w taki sposób strasznie mi fotograficznie zgrzyta wymuszając na mojej uwadze koncentrację na nieistotnych marginaliach a pierwszoplanowe zestawienie czerni z jednostajną bielą zdaje mi się jakoś banalne albo nieudane. Moją reakcję na tę pracę można więc sprowadzić do próby zrozumienia o co tu chodzi, albo dlaczego tu nie chodzi. | HORUS | 2010-02-09 00:01:07 |
 | skimi | fajny kadr, może tylko nieco dołu zabrakło i różowe kwiaty nie wybrzmiały do końca. Ciekawa kompozycja przeciwstawiająca górę złamanemu świerkowi. Reszta już gorsza: 'chropawa' jakość, płaskie światło, monotonne chmury. Aura nie sprzyjała ale mam wrażenie, że obróbką dałoby się tu coś poprawić - więcej kontrastu mogłoby zdynamizować nieco las i może chmury, wyostrzenie podkreśliłoby górę. Zmiana tła mogłaby zlikwidować nieco poczucie przytłaczającej szarości. Ładnie zauważyłeś, gorzej z wykonaniem :) | nipel | 2010-01-05 21:46:54 |
O nas | Fotografia cyfrowa | Polityka prywatności | Regulamin | Zasady użytkowania | Reklama | Kontakt
© Copyright Obiektywni.com.pl