/ HUMOR

Przed knajpę zajechał super wóz sportowy, a z niego wyszedł szałowo ubrany, extracki facet. Podszedł do niego żebrak - brudny, śmierdzący i prosi o kasę:
- Daj trochę forsy, bo umrę z głodu ja i moje dzieci. Po chwili zastanowienia, facet sięga do kieszeni i wyciąga banknot 100 $, i podaje...., ale cofa rękę i mówi:
- Na pewno przepijesz!
- Nieeee! Ja jestem abstynentem, nie piłem wódki już od 10 lat!
Znowu facet podaje żebrakowi banknot, ale ponownie cofa rękę i mówi:
- Na pewno przepalisz!
- Nieee! ja nigdy nie paliłem papierosów! Znowu facet podaje pieniądze i ponownie cofa rękę:
- To stracisz na dziwki!
- W życiu!, nie interesują mnie żadne kobiety, tylko moja żona i dzieci! Po namyśle facet otwiera drzwi od swojej gabloty i mówi: - Wsiadaj!
- Ja?! Przecież jestem brudny!, śmierdzący!, pobrudzę w środku!
- Wsiadaj! Pojedziemy do mojej żony. Chcę jej pokazać, jak wygląda facet, który nie pije, nie pali, i nie chodzi na dziwki!

:)

Okuliście na 30-lecie pracy współpracownicy przygotowali niespodziankę - gazetkę ścienną, na której było wielkie oko, a w źrenicy portret jubilata. Ten, gdy ją zobaczył, westchnął tylko:
- Całe szczęście, że nie wybrałem ginekologii...

:D:D:D

albo proktologii...

nie mówiąc już o zimnej chirurgii

Ten okulista to jakiś niedorobiony chyba. Ja na jego miejscu to bym raczej żałował, że nie wybrałem ginekologii... :-)

Kobieta zabawia się z kochankiem, ale nagle słyszy, że jej mąż otwiera zamek w drzwiach. Kobieta w strachu:
- Boże, cofnij czas o godzinę!
Słyszy głos z nieba:
- Dobrze, ale kiedyś utoniesz.
Kobieta się zgadza. Mąż się nie dowiedział, a ona ciągle unikała wody. Pewnego dnia wygrała wycieczkę na Karaiby. Obawiała się, ale postanowiła zaryzykować. Podczas rejsu nastąpił sztorm. Wtedy kobieta przerażona krzyknęła:
- Boże, chyba nie pozwolisz umrzeć razem ze mną tym 300 niewinnym kobietom!
- Niewinnym? Od roku was, dziwki, zbierałem w jedno miejsce!

W sąsiednich kibelkach siedzą sobie Icek i Mojsze. Nagle Icek pyta:
- Mojsze, czy to co my teraz robimy to jest praca fizyczna czy umysłowa?
- Wiesz Icek, chyba umysłowa ?
- Czemu tak myślisz ?
- Bo jak by to była fizyczna to byśmy ludzi najeli...

.........................................................................................

Pięciu Żydów gra w pokera. Mejerowicz w jednym rozdaniu traci 500 dolarów, wstaje, chwyta się w szoku za pierś i pada martwy na podłogę. Pozostali kontynuują grę na stojąco, dla okazania szacunku swojemu kumplowi. Po zakończonej grze jeden wstaje i mówi:
- Kto pójdzie i powie żonie Mejerowicza?
Losują, ciągnąć patyki. Nordchaim, który zawsze przegrywa, wyciąga najkrótszy. Koledzy instruują go, aby był delikatny i dyskretny, aby nie pogorszać sytuacji.
- Dyskretny? mówi Nordchaim. Jestem mistrzem dyskrecji i dyplomacji,
zaufajcie mi.
Idzie do domu Mejerowiczów, puka do drzwi, otwiera żona Mejerowicza i pyta się czego chce.
- Twój mąż stracił właśnie 500 dolarów i boi się wrócić do domu.
Żona wzburzona mówi:
- Powiedz mu, niech się żywy nie pokazuje w domu! Żeby tak padł martwy, łajdak...
- Tak mu powiem.

..............................................................................................................

Salcie przychodzi do Rebego, że chce się rozwieść.
- Jakiż to powód moja Salcie? - pyta Rebe.
- Mój mąż ma brzydkie nazwisko.
- A jak się nazywa?
- Lampe!
Salcie dostała rozwód. Po kilku tygodniach przychodzi do Rebego w sprawie
ślubu. Rebe wziął księgę by zanotować datę i pyta Salcie o nazwisko
narzeczonego.
- Lampe!
- Salcie - mówi Rebe, - ja tu czegoś nie rozumiem. Dopiero co rozwiodłaś się
z Lampe, z powodu brzydkiego nazwiska a teraz wychodzisz z powrotem za
Lampe?
- Bo tamto było Lampe wiszące, a to jest Lampe stojące.

..........................................................................................................

Wsiada baba do autobusu i pyta się kierowcy:
- Panie a jaki to autobus?
- Czerwony.
- No, ale dokąd?
- Do polowy, dalej są szyby

......................................................................................................

- Słuchaj stary, wczoraj, gdy akurat nie było mojej ślubnej, bzykam sobie elegancko lalę, któą poderwałem na ulicy, i nagle wchodzi moja teściowa!
- I co? I co?
- I, słuchaj, bardzo pozytywnie mnie kobita zaskoczyła. Bardzo pozytywnie.
- Co zrobiła? No co?
- A, no kulturalnie wzięła i zeszła.
- Na dwór?
- Nie, na wylew.

..........................................................................................................


Jak wkurzyć barmana:
- Poproszę whisky.
- Z lodem czy bez??
- Bez loda .

szczyt rasizmu:
pić whisky "black and white" z dwóch oddzielnych szklanek :]

Był sobie pewien niezwykle bogaty a przy tym ekscentryczny milioner.
Osiągnął w życiu wszystko. Wreszcie, przeszedłszy na emeryturę,
postanowił zrealizować największe marzenie swojego życia - wybrać się w
podróż dookołaświata wierną kopią średniowiecznego żaglowca.

Wszystko w tej podróży miało być tak, jak było w średniowieczu.
Żaglowiecmusiał być zrobiony dokładnie tak samo, przy użyciu tych samych
materiałów,narzędzi i technologii, jak kiedyś. Na pokładzie nie mogło
być żadnychinnych urządzeń, jak tylko te znane w średniowieczu. Zapasy
żywnościprzygotowano w ten sam sposób. Załoga była ubrana w
replikiśrednioweicznych ubrań. Sam miloner, pasjonat żeglarstwa, miał
zostać kapitanem.

Nie było łatwo zrealizować ten plan. Samo zbudowanie wiernej kopii
żaglowcaokazało się niezwykle skomplikowanym przedsięwzięciem.
Wybudowano średniowieczną stocznię. Zatrudniono z całego świata
najlepszych szkutników, którzy mieli pojęcie o budowie średniowiecznych
statków. Niektóre technologie trzeba było odtworzyć. Płótno na żagle
zostało utkane specjalnie na potrzeby ekspedycji przy użyciu starych
metod. W podobny sposób zostały wykonane liny...

[Tu należy w podobnym duchu pieprzyć jeszcze z piętnaście minut...]

Równocześnie kompletowano załogę. Na podstawie starych dokumentów
ustalono, jakie profesje czy umiejętności były przydatne na statku.
Zbierano i przeszkalano chętnych. Produkowano narzędzia.

[Tu przez następne dziesięc minut rozwodzimy się nad problemami ze
skompletowaniem załogi]

Wreszcie wszystkie prace zostały zakończone. Ustalono datę wyjścia w
morze. Piękny żaglowiec kołysał się majestatycznie przy nabrzeżu. Na
pokładzie gorączkowo krzątała się załoga. Nawigator ostatni raz
przeglądał pożółkłe pergaminy map, polerował szkła sekstansu, sprawdzał
tablice gwiazd. Żaglomistrze sortowali setki metrów kwadratowych żagli,
kontrolowali kilometry konopnych lin. Bosman razem z cieślą dokonywali
ostatniej inspekcji kadłuba. Kuk liczył beczki z solonym mięsem. Załoga
pod pokładem rozwieszała hamaki i worki ze swoimi rzeczami.

[i tak dalej przez parę minut opisywać krzątaninę na pokładzie]

Wtem na nabrzeżu pojawił się mały, niepozorny człowieczek, ubrany w
ciemną, długą szatę. Pod pachą trzymał niewielką, drewnianą, obitą
płótnem skrzynkę. Bez wahania skierował się na trap i zaczął wchodzić na
pokład.

- A wy kto? - zapytał bosman.
- Jak to kto? - zdumiał się człowieczek - jestem ostatnim członkiem
waszej ekspedycji.
Bosman pośpiesznie wyjął listę załogi. Wyglądało na to że nikogo nie
brakuje.
- Na prawdę? A kim jesteście? Jaka wasza profesja?
- Jestem glutownikiem - wyjaśnił człowieczek - Wiem, że wasza ekspedycja
nie ma jeszcze glutownika.
- Eeee.... glutownikiem? - spytał z głupią miną bosman.
- Właśnie! Przecież nie wypłyniecie w morze bez glutownika!
Bosman nie miał pojęcia, kim jest glutownik, ale żeby nie stracić twarzy,
postanowił się do tego nie przyznawać.
- Cóż, macie rację, dobry człowieku. Jednakowóż, decyzję o waszym
dołączeniu do załogi podjąć musi kapitan. Może ma innego nagadanego
glutownika?

Bosman pośpieszył do kajuty kapitana na rufie, zameldował się służbiście
i rzekł:
- Panie kapitanie! Melduję, że na statek zgłosił się glutownik!
- Kto? - spytał ze zdumieniem milioner?
- Glutownik, kapitanie! Nie mamy jeszcze w naszej załodze glutownika, a
przecież jutro wychodzimy w morze. Czy mam dołączyć go do załogi? A może
pan kapitan ma nagadanego innego glutownika?
Kapitan - milioner zawahał się. Nie miał pojęcia, kim jest glutownik, a
przecież przeczytał wiele dzieł traktujących o średniowiecznej żegludze.
Ale - może coś pominął? Wyglądało na to że bosman doskonale orientuje
się w temacie, a to przecież nie lada fachowiec! Skoro twierdzi, że
glutownik jest w podróży niezbędny...
- W porządku, bosmanie! Rzeczywiście, nie mieliśmy dotąd glutownika. Nie
udało mi się, eeee..., żadnego znaleźć. To bardzo rzadka profesja.
Obawiałem się płynąć w morze bez glutownika, ale nie miałem wyboru. To
szczęście, że zgłosił się do nas ten człowiek! Proszę zapewnić mu
wszystko, czego będzie potrzebował do swoich, eeee...., czynności
glutowniczych.
Zresztą, sami dobrze wiecie bosmanie co robić!
- Rozkaz, kapitanie - odpowiedział bosman, zasalutował i wyszedł,
postanawiając później wyciągnąć jakoś od kapitana, czym zajmują się
glutownicy. Tymczasem, w swej kabinie kapitan wsparł głowę na rękach i
dumał, jak podejść bosmana by ten niepostrzeżenie wyjawił mu prawdę o
glutowniku...

Glutownik nie miał duzych wymagań. Polecił jedynie rozstawić na
pokładzie mały namiocik i zakazał komukolwiek wchodzenia do środka.

Podróż rozpoczęła się. Żaglowiec przecinał fale, prowadzony pewną ręką
sternika. Załoga na masztach pracowała niczym dobrze zestrojony
mechanizm. Nawigator dbał o to żeby statek nie zszedł z przewidzianego
kursu.

Jedynie działania glutownika owiane były mgła tajemnicy. Co jakiś czas,
z malego namiociku dobiegały jakieś stuki, trzaski, odgłosy piłowania,
jednak efekty jego pracy nie były dostrzegalne dla reszty załogi.

Kapitan czasami próbował wyciągnąć od bosmana informacje o tym czym
zajmuje się glutownik. Pytał:
- Powiedzcie mi, bosmanie, na jakim etapie są czynności naszego glutownika?
Czy wszystko przebiega jak trzeba?
Na co bosman odpowiadał niezmiennie:
- Wszystko jest w najlepszym porządku, kapitanie!

Z kolei bosman próbował podpytać glutownika o jego pracę, ale otrzymywał
od niego odpowiedź podobną do tej, której sam udzielał kapitanowi.

[tu mozna z pięć minut rozwijać temat...]

Wreszcie kapitan nieco się zniecierpliwił, i pewnego dnia spytał glutownika:
- Dobry człowieku. Minęły już prawie dwa miesiące naszej ekspedycji. Z
niecierpliwością czekamy na efekty waszych prac glutowniczych. Kiedy
będziemy mogli je obejrzeć?
Glutownik spojrzał ze zdziwieniem na kapitana.
- Jak pan Z PEWNOŚCIĄ WIE, panie kapitanie, czekamy na bezchmurną pełnie
księżyca. Do tej pory mieliśmy dwie pełnie, niestety księżyc był
zasłonięty przez chmury. NA PEWNO orientuje się pan, ze bezchmurne niebo
jest warunkiem wprost kluczowym dla powodzenia moich czynności.
- Ehmm, tak, oczywiście... - wymamrotał kapitan i nie rozwijał już tematu.
Jednak później tego dnia, chcą udowodnić bosmanowi że nie gorzej niż on
orientuje się w czynnościach glutowniczych, powiedział mu:
- Nie mogę się wprost doczekać, bosmanie, kiedy wreszcie będzie
bezchmurna pełnia, by obejrzeć efekty działań naszego przyjaciela
glutownika.
- Eeeee... tak, panie kapitanie - powiedział bosman, utwierdzając się w
przekonaniu że o glutowniku kapitan wie wszystko.

Wreszcie nadeszła bezchmurna pełnia. Na pokładzie dało się odczuć
narastające podniecenie. Glutownik poprosił nawigatora o dokładne
wyznaczenie północy. Niestety, pod wieczór przyszły chmury i rozszalał
sie sztorm...

[...dla lepszego efektu zmęczenia słuchacza powyższe dobrze jest
powtórzyć parenaście razy...]

Wreszcie nadeszła kolejna pełnia. Tym razem chmur nie było. Cała wolna
od obowiązków załoga zgromadziła sie na pokładzie. Wzeszedł księżyc.
Glutownik poprosił kapitana, aby zmieniono kurs tak by księżyc świecił
ze sterburty. Uczyniono to. Nawigator zdjął dokładną pozycje statku i
dokładnie obliczył lokalny czas, przygotowując się do wyznaczenia północy.

Na pół godziny przed północą na pokład wyszedł glutownik ubrany w
uroczystą, purpurową szatę. Na pokładzie postawił swą skrzynkę. Wyjął z
niej małą deszczułkę o przekroju trójkątnym, i położył ją tak by ostry
koniec trójkata sterczał ku górze. Na tej deszczułce położył w poprzek
drugą, płaską, tak że całość stanowiła coś w rodzaju huśtawki czy też
dźwigni. Na jednym z końców dzwigni połozył małą, drewnianą, pomalowaną
na złoto kulkę.
W rękę trzymał misternie rzeźbioną krótką pałkę.

Wszyscy zamarli w oczekiwaniu. Powoli zbliżała się północ. Świecił księżyc.
Lekki wiatr pchał statek przed siebie.

Wreszcie nawigator dał znać, że północ nastąpi za pół minuty. Wszyscy
wstrzymali oddech. Ostatnie dziesięć sekund nawigator odliczał dźwiękiem
okrętowego dzwonu.

Kiedy nastąpiło ostatnie, dziesiąte uderzenie dzwonu, glutownik
zamachnął się trzymaną w ręku pałką i z całej siły uderzył w wolny,
sterczący do góry koniec deszczułki na której drugim końcu spoczywała
kuleczka. Kuleczka wystrzeliła do góry, błyszcząc w świetle księżyca,
zatoczyła wielki łuk nad relingiem i wpadła do wody wydając głośny dźwięk...
.
.
.
.....GLUT!!!!!!!!!!!!!!!!

wydaje mi sie ze bylo cos ostatnio o okuliscie... wiec i niech ja dorzuce piec groszy:

Listonosz przechodzi na emeryturę. Wszyscy z okolicznych domów postanowili, że będzie on po raz ostatni chodził od domu do domu i tym razem tylko odbierał prezenty za swoją wieloletnią pracę. Puka do pierwszych drzwi...dostaje wspaniałe wyposażenie wędkarskie... promienieje z radości. Puka do drugich drzwi...otrzymuje bilet na Hawaje... cieszy sie nasz listonosz ogromnie. Puka do trzecich drzwi...otwiera mu wspaniała blondynka... mrugając oczętami zaprasza go do swojego łoża i spełnia przez całą noc najskrytsze marzenia sexualne listonosza. Rano podaje mu do łóżka wspaniałe śniadanie. Listonosz jest wniebowzięty... Gdy urocza blondynka nalewa mu do szklanki kawę, listonosz zauważa ukrytego pod szklaneczką dolara, zaciekawiony pyta:
- Noc byla wspaniała, śniadanie tez, ale dlaczego ten dolar?
Na to blondynka przewracając oczami:
- Wczoraj wieczorem zapytałam mojego męża, co mam Ci dać za Twoją wieloletnią służbę. Odpowiedział mi:
Pierdol go, daj mu dolara.
Hmm, Śniadanie było moim pomysłem.

http://apina.kubitus.org/7948.jpg

http://www.youtube.com/watch?v=rbh-FQV1uzc

lubie zwiazki partnerskie;PPPPP

najlepsze to chyba z piwem:)

http://www.collegehumor.com/video:1822943

Pewno większość już dziś zauważyła ;) :D
Ale dla "pokoleń" linka wklejam ...:

http://img339.imageshack.us/my.php?image=obgk4.jpg

Jakaś niezgodność w Redakcji Obiektywnych panuje?? ;P ;P ;)))
Cała prawda o porządku Tutaj ;)

ale o co chodzi?
o to, że autor usunął zdjęcie, które było w VD?
co ma z tym wspólnego Redakcja?
jaką prawdę odkryłeś?

@emzet

Po Pierwsze - Skąd wiesz że Autor usunął?, jaki by miał w tym cel, zdjęcie miało dobre noty i było na 1`wszej stronie.
Po Drugie - Nawet jeśli, to ukazuje to, że panuje Tu bałagan w systemie,... w momencie usunięcia - winno zniknąć z podobnych rubryk ;)
Koniec OT - co było, to było, ...śmieszne to troche i Tyle ;))))

Wiadomo, bo jest napisane. Jeśli usuwa moderator, to też jest napisane.

PaulN - stąd, że jak klikniesz na to miejsce po zdjęciu, to ukazuje się stosowny komunikat... :-)

A że to jest trochę śmieszne to fakt... Zawsze mnie rozbawia do łez jak ktoś sobie wykasowuje PF... :-)))

Hmmm, nigdy jeszcze nie widziałem komunikatu koło śmietnika, że zostało "Usunięte przez moderatora" ;)
Nawet jak mi moderowali - to też było kiedyś, że przez Użytkownika ;P ;)
Ale co tam ;)
Śmieszne to i tyle...
W sumie - to całkiem ciekawe takie - swego rodzaju MiNiMal ;P

PoulN, tu jest przykład zdjęcia usuniętego przez moderatora http://www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-304887.php

To napewno dobry dział na "gorzkie zale"?